My crave กระหายรักซาตาน

     รถแลมโบกินีสีแดงสุดหรูเหยียบเต็มอัตรามุ่งหน้าเข้ามาจอดยังหน้าโรงแรมสายเลือดผู้ดีชั้นสูงที่

ตัวเองนั้นเป็นเจ้าของท่ามกลางความสงสัยปนแปลกใจของพนักงานว่าบอสนั้นมาทำอะไรที่นี้ในเวลา

เกือบๆเที่ยงคืนแบบนี้แถมยังเป็นช่วงฤดูฝนที่บอสนั้นแสนเกียจชังจนไม่อยากแม้แต่จะก้าวขาออก

จากบ้านด้วยซ้ำแต่ไม่ใช่เพียงลูกน้องหรอกที่สงสัยเควินเองก็สงสัยเหมือนกัน  สงสัยว่าทำไมจนป่าน

นี้แล้วร้านอาหารเล็กๆแสนกระจอกงอกง่อยที่ตั้งขึ้นบนที่ดินของเขานั้นยังไม่หายไปเสียทีทั้งที่เขา

สั่งงานนี้กับเบนจามินไปเป็นเดือนๆแล้วแต่ทำไมอะไรมันถึงยังดูไม่คืบหน้าไปใหนเลยแถมไอ้กิจการ

นั่นก็ยังรุ่งเรืองเอารุ่งเรืองเอาจนเขาทนไม่ได้อีกต่อไปและถ้าหากเรื่องนี้ยังไม่ไปถึงใหนเขาจะลงพื้นที่

เคลียร์เองและแน่นอนว่าเขาจะไม่ปราณีคนที่คิดลองดีกับเขาอย่างแน่นอน

     "เบน!! เบนจามินแกไปหมุดหัวอยู่ใหนห๊ะ!!!"ด้วยน้ำเสียงเรียกที่ดังพอตัวจนติดๆจะออกไปทาง

หน้ากลัวทำให้เบนจามินที่วิ่งเข้ามาหลบอยู่ใต้เคาท์เตอร์ตั้งแต่เห็นรถของผู้เป็นนายต้องคลานออก

มาในสภาพสำนึกผิดแบบสุดๆแต่สิ่งที่เขาได้กลับมาคือสายตาคมๆที่ตวัดมามองเขาอย่างเอาเรื่องสุดๆ

เช่นกัน

     "ครับ"เบนจามินรับคำของผู้เป็นนายทั้งที่ยังคงอยู่ในท่าคลานเหมือนเดิม

     "ฉันสั่งงานนายไป6เดือนแล้วนะเบนทำไมร้านยัยนั้นถึงยังไม่ย้ายออกไปซะที ห๊ะ!!!"นั่นไงว่า

แล้วเชียวว่าเรื่องที่ทำให้เจ้านายผู้แสนหล่อเหลาราวซาตานมาจุติของเขาโกรธได้ขนาดนี้คงไม่ใช่งาน

อื่นใดนอกเสียจากการไล่หญิงสาวกับป้าแก่ๆแสนน่าสงสารออกไปจากที่ดินผืนเล็กๆที่นายคิดจะนำมัน

มาสร้างเป็นบาร์เพื่อใช้ฉลองครบรอบสิบปีที่ธุระกิจเรือโดยสารของเขาถือกำเนิดขึ้นมา  คิดไปแล้ว

เพลียจิตคนรวยอย่างบอสเนี่ยตามความคิดยากจริงๆ

     "แต่บอสครับร้านนั้นมีสาวเอาะๆอยู่แค่สามคนกับป้าแก่ๆนะครับผมว่าบอสหาที่อื่นดีกว่าใหมครับที่

สำคัญธุระกิจของบอสในตอนนี้มันก็เยอะก็ยุ่งจนบอสหัวหมุนแล้วนะครับผมว่าบอสปล่อยเธอไปเถอะ

นะครับ"เบนจามินที่พยุงตัวเองให้ลุกขึ้นนั้งบอกกับผู้เป็นนายไปตามที่สายตาเห็น

     "ไม่!!!"ถ้อยคำปฏิเสธนั้นทำเอาเบนจามินถึงกับต้องยกมือขึ้นปิดหูด้วยกลัวว่าแก้วหูจะทนเสียง

คำรามของผู้เป็นนายไม่ไหวแตกขึ้นมาเสียก่อนที่เขาจะตาย แต่ถึงจะเป็นยังนั้นเขาก็ยังอยากให้ผู้เป็น

นายล้มเลิกความคิดอยู่ดีเพราะพระเจ้าสอนทุกคนว่าเราควรรักกันอย่าเกียจชังกันไม่ใช่หรือไง

     "ถ้างั้นบอสก็ขายที่ตรงนั้นให้เธอไปเลยดีใหมครับเพราะใหนๆเธอก็สร้างร้านนั้นมาจนรุ่งเรืองแล้ว

ด้วยและตอนนี้บอสเองก็มีทั้งโรงแรม เรือสำราญ ใหนจะคาสิโนที่แสนจะรุ่งเรืองอีกบอสได้แต่กำไร

แล้วก็กำไรนะครับ"คำว่าขายต่อของลูกน้องทำเอาคนที่เคยร้อนเย็นลงแทบจะทันทีใบหน้าที่เคยบึ้ง

ตึงเริ่มคลายเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มชั่วร้าย  ใช่แล้วล่ะถ้าเธออยากอยู่ที่นั้นต่อเขาก็ควรให้เธออยู่แต่นั้นจะ

ต้องหลังจากเธอนำเงินค่าที่ดินมาวางตรงหน้าเขาเสียก่อนนะ

     "นายพูดถูกนะเบน"คนเสนอความคิดพยักหน้าหงึกๆตอบรับผู้เป็นนายด้วยรอยยิ้มมีความสุขที่

เห็นนายรู้จักเป็นคนมีเมตตาไม่ใช่ซาตานร้ายดั่งก่อนมาแต่คำต่อมาแทบทำเอาเขาสำลักน้ำลายตาย

เลยทีเดียว

     "บอกเธอว่าฉันขอห้าสิบล้านค่าที่ดินแล้วถ้าเธออยากต่อรองให้มาฉันที่นี้พรุ่งนี้เก้าโมงเช้าและ

ฝากบอกเธอด้วยว่าให้รีบมาเพราะถ้าช้าฉันจะถือว่าทุกอย่างโมฆะและภายในสองวันเธอต้องย้ายออก

จากที่นั้นทันที"จบคำเควินก็รีบก้าวออกไปจากตรงนั้นทันทีโดยไม่รอให้เบนจามินได้ท่วงติงอะไรอีก

จะทำได้ก็แต่เพียงกดโทรศัพท์ต่อสายไปหาเชฟสาวแสนจะใจดีที่เขาได้มีโอกาสพบปะพูดคุยกับเธอ

เมื่อสองสามวันก่อน

  ณ ซานฟรานซิสโก สะพานปลาฟิชเชอร์แมนถูกเลือกให้เป็นที่สำหรับตั้งร้านอาหารทะเลสายเลือด

ไทยอเมริกันเนื่องจากราคาที่ดินที่ถูกจนแทบจะเป็นให้ฟรีทำให้เด็กสาวผู้พัดถิ่นที่มีเพียงใบปริญญา

ตรีกับเงินไม่กี่หมื่นบาทตาลุกวาวอยากได้ทันทีด้วยความคิดตื้นๆแค่ว่าหากที่ตรงนี้สร้างกำไรให้เธอได้

เธอจะหอบเงินกลับบ้านเพื่อเปิดร้านอาหารเล็กๆในประเทศไทย  แต่ตอนนี้มันคงเป็นได้แค่ความฝัน

เพราะเมื่อไม่นานมานี้เจ้าของตัวจริวเขาได้กลับมาแล้วแถมยังมาเพื่อไล่เธอออกไปจากที่นี้ด้วยทำไม

นะทำไมเธอถึงไม่เอะใจเสียตั้งแต่แรกว่าในเมืองท่าแห่งการค้าอย่างนี้ของฟรีมันไม่มีอยู่จริงหรอก

     "พี่พิมคะโทรศัพท์ค่ะ"พิมพารีบเช็ดคราบน้ำตาออกจากสองแก้มใสทันที  ถึงแม้จะเจ็บปวด

อย่างไรเธอก็ไม่อยากให้ใครเห็นน้ำตายิ่งในยามวิกฤตแบบนี้รอยยิ้มนับเป็นสิ่งสำคัญมากสำหรับทุกๆ

คนเธอจะมาทำตัวอ่อนแอไม่ได้เด็ดขาด

     "ขอบใจมากนะเคท"คำขอบคุณเป็นภาษาอังกฤษนั้นไม่ใช่อยากของคุณที่เธอหยิบโทรศัพท์มา

ให้เท่านั้นแต่เธออยากขอบคุณที่เคทยอมทำงานต่อกับเธอหลังจากที่พี่สาวของเคทเลือกที่จะมุ่งหน้า

เข้าเมืองเพื่อไปหางานใหม่เมื่อวานนี้  เคทเองหลังจากที่ได้ยินคำขอบคุณจากปากของเชฟสาวที่เธอ

เคารพก็เริ่มยิ้มได้อีกครั้งก่อนจะรีบออกไปรับลูกค้ามากมายที่เริ่มทะยอยกันเข้ามาทานอาหารในร้าน

     "สวัสดีคะพิมพาพูดสายค่ะ"เธอกล่าวทักทยปลายสายไปด้วยใจที่ขมขื่นด้วยคิดว่าเขาอาจจะ

โทร.มาเพื่อเร่งให้เธอออกไปจากที่นี้แต่เปล่าเลยสักนิด

     "ผมเบนนะครับ ไม่ทราบว่าพรุ่งนี้คุณพิมพาว่างหรือเปล่าครับพอดีบอสของผมอยากคุยกับคุณนะ

ครับ"หญิงสาวแทบจะกรีดร้องออกมาด้วยความดีใจทันทีที่ทราบว่าเจ้าของที่ดินผืนนี้ต้องการพบเธอ

นั้นเท่ากับเขาอยากให้เธออยู่ที่นี้ต่อหรือเปล่านะ? แล้วไมกันล่ะ?

     "ว่างค่ะว่าง แต่ว่าทำไมเขาถึงอยากพบฉันล่ะคะ?"

     "ก็ไม่เชิงอยากพบหรอกครับ คือ...บอสบอกว่าถ้าคุณจะอยู่ที่นั้นต่อก็ให้หาเงินห้าสิบล้านมา

ซื้อเอาหรือไม่ก็มาต่อรองกันที่โรงแรมเซอร์กีย์น่ะครับ คุณครับยังถือสายอยู่ไหมครับ?"เบนจามินถาม

ออกมาด้วยความข้องใจเมื่ออยู่ๆปลายสายก็เงียบไปเสียดื้อๆ  ก็จะไม่ให้เธอเงียบได้ไงเงินตั้งห้าสิบ

ล้านใครมันจะไปหามาให้ได้กันเงินเยอะขนาดนั้นหาทั้งชีวิตรวมถึงชาติหน้าก็ยังไม่ครบเลยด้วยซ้ำ

ตอนนี้เธอเองก็มีอยู่กับตัวแค่ล้านกว่าๆเองเดี๋ยวก็ต้องจ่ายเงินเดือนพนักงาน ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าวัตถุดิบอี

กบลาๆนี่ดีนะอีตานี่ยังเหลือความเป็นคนอยู่ยังยอมให้เธอต่อรองได้ถ้าไม่ได้ยินข้อนี้นะเธอจะด่าให้

เสียคนเลยคอยดูสิ

         "ขอโทษนะคะถ้าดิฉันจะขอทราบถึงที่ตั้งโรงแรมเซอร์กีย์อะไรนั้นจะได้หรือเปล่าคะ?"เธอเอ่ย

ถามต้นสายออกไปด้วยความเร่งรีบปนโกรธในตัวเจ้าของที่นี้นิดๆ  แต่ถึงยังไงเธอก็ยังอยากรักษาที่นี้

ไว้พอๆกับที่รู้สึกเกียจเขานั่นแหละ

        "ได้ครับคุณเดินทางมาที่ลาสเวกัสได้เลยตั้งอยู่ตรงถนนลาสเวกัสและถนนรัสเซลล์ถ้าไม่มั่นใจ

สอบถามผู้ชายตัวใหญ่ๆใส่สูทมีรูปซาตานสักไว้ที่ร่างกายได้นั่นคือคนของเราครับสอบถามได้เลยนะ

ครับ อ้อ!อีกอย่างพรุ่งนี้ถ้าเป็นไปได้ช่วยมาให้ถึงก่อนเก้าโมงเช้านะครับพอดีบอสมีธุระหลังจากนั้นน่ะ

ครับ"เบนจามินตอบออกไปพร้อมๆกับกั้นหัวเราะเอาไวด้ด้วยไม่คิดว่าเธอจะเป็นหนึ่งในชนกลุ่มน้อยที่

ไม่รู้จักเซอร์กีย์คาสิโน คาสิโนห้าดาวรุ่นใหม่ไฟแรงที่แซงทุกทางโค้งของคอนเซปต์คาสิโน

     "ค่ะ ขอบคุณมากนะคะไว้เจอกันพรุ่งนี้นะคะ"

     "ยินดีต้อนรับเลยครับ แล้วเจอกันโชคดีกับงานนะครับ"คำอวยพรจากต้นสายทำเอารอยยิ้มของ

หญิงสาวถึงกับกระตุกขึ้นมาสลัดคราบสาวเจ้าน้ำตาทิ้งไปทันที  แน่ล่ะพรุ่งนี้เธอจะไปเจอกลับมหา

เศรษฐีซาตานจะไปโทรมๆก็คงไม่ใช่เรื่องเท่าไหร่จริงใหม

     "คอยดูเถอะราชสีห์หนูท่อคนนี้จะป่วนรังจนราชสีห์นั้งไม่ติดที่เชียวล่ะ หึ"