เธอน่ะมันยายเย็นชา 18+

ตอนที่ 2 เด็กสาวผู้เย็นชา 

     ฟึ่บ! คามุกิ นั่งลงอย่างแรงที่เก้าอี้ แต่เธอก็ยังคงไม่สนใจเขาและยังคงเหม่อลอยไปเรื่อยจนถึงเวลาพักกลางวัน กริ๊งงงงงง...........................................................................

เมื่อถึงเวลาพักกลางวัน ทุกคนจึงออกไปหาของกิน แต่เธอคนนั้นก็ยังคงอยู่ที่โต๊ะเหมือนเดิม จนในที่สุด เธอก็หันมามองคามุกิด้วยสายตาเย็นชา "ออกไปซะเถอะ" "เธอว่ายังไงนะ" "ก็บอกให้ออกไปยังไงล่ะ ฉันอยากอยู่คนเดียว" คามุกิ รู้สึกโกรธมาก ที่มีคนไล่เค้าอย่างนี้ เป็นเพราะถูกเลี้ยงมาอย่างเอาใจใส่อย่างดี และเป็นคนที่หน้าตาดี จึงมีคนให้ความสนใจและห้อมล้อมอยู่ตลอด

ผลั่ก--- คามุกิ ยืนขึ้น และมองไปที่เธอ  เธอยังคงหันมามองคามุกิ พร้อมกับมองด้วยสายตาเย็นชาอีกครั้ง "ฉันขอบอกครั้งสุดท้ายละกันว่า ออกไปซะ ... อึก....." คามุกิก้มลงมาจูบเธอทันทีด้วยความโมโห เค้าจูบเธออย่างไร้ความปราณี "อ่ะ .. ออั่ก... " คามุกิกัดเข้าไปที่ลิ้นของเธอและใช้ลิ้นดันเข้าไปอย่างรุนแรง สักพักเค้าก็ปล่อยเธออกมา "แฮ่กๆ.... นายทำบ้าอะไรของนาย" เธอพูดในขณะที่น้ำตาไหลออกมาคลอเบ้า "ยังไม่เคยมีใครกล้าเมินฉันขนาดนี้" อีกฝ่ายไม่พูดอะไร ในแววตาเย็นชาเต็มไปด้วยความโกรธ "โกรธสินะเธอหน่ะ บอกชื่อของเธอมาสิ " อีกฝ่ายไม่โต้ตอบใดๆ "อะไรกัน แค่ถามชื่อเอง หรืออยากให้ฉันเอาชื่อเธอออกมาจากปากเธออีกละ" "อึก..โค--โคโซโนะ..โคโซโนะ   มิฮานะ  " "มิฮานะสินะ" กริ้ง........................................................ เสียงออดหมดเวลาพักทั้งคู่ยังคงเข้าเรียนต่อไป จนเลิกเรียน แต่ทั่งคู่ก็ไม่มีใครยอมลุกออกไป มิฮานะเห็นดังนั้นจึงลุกออกไปก่อน ฟึ่บบ คามุกิจับ มิฮานะกดลงบนโต๊ะ เค้้ายื่นหน้าเข้าไปใกล้เธอ และนำมือลูบที่ใบหน้าของเธอ และนำมืออีกข้างหนึ่งกดหน้าอกของเธอไว้"นี่ มิฮานะ" อีกฝ่ายไม่ได้พูดโต้ตอบอะไร คามุกิจึงบีบเข้าไปที่หน้าอกของเธอ "อ่ะ... มีอะไร" มิฮานะยอมเปิดปากพูดกับคามุกิ "ก็แค่อยากคุยด้วยเฉยๆนะ อืม ตอนนี้ก็ไม่มีคนอยู๋ด้วยสิ เมื่อตอนกลางวันชั้นยังไม่ค่อยสะใจเท่าไหร่เลยนะ  "อ่ะ อึบ.." คามุกิก้มลงไปจูบมิฮานะอีกครั้ง แต่เหมือนครั้งนี้เค้าจะลงน้ำหนักรุนแรงเหมือนเดิม เค้าปล่อยปากออกมาและใช้มือ จับเอวของมิฮานะไว้ เค้าก้มลงกัดที่คอของเธอ แต่น่าแปลก ที่เธอยังคงสู็ไหวเพราะปกติ หากมนุษย์ถูกแวมไพร์กัดจะต้องสลบไป เค้ามองไปที่ใบหน้าของเธอ "แปลกนิ โดนไปแล้วทำไมยังไหวละ " "ปล่ะ-- ปล่อยชั้นนะ" คามุกิจึงก้มลงจูบเธออีกครั้ง และปล่อยเธอ "ทีหลังอย่าเมินฉันอีกละ "       เพี๊ยยย! มิฮานะตบไปที่หน้าของคามุกิ แล้ววิ่งกลับบ้านไป "หึ ยัยนี่น่าสนใจดีนิ" แล้วคามุกิก็กลับบ้านไป .......................................... เมื่อมาถึงบ้านคามุกิก็มัวแต่คิดว่าทำไมมฮานะโดนกัด แล้วถึงไม่สลบไปจนตนองก็เผลอหลับไป

                       -เรทไปม้ยเนี่ย555 รอตอนต่อไปน้าาา-