I'm not your toy ฉันไม่ใช่ของเล่นนะ
เขียนโดย ถ้วยน้ำชา
วันที่ 3 เมษายน พ.ศ. 2560 เวลา 23.29 น.
แก้ไขเมื่อ 4 เมษายน พ.ศ. 2560 01.21 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) โชคชะตา
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความณ คลับไนท์มิกเกิ้ล
"เกญ่า พี่ว่าเราเลิกกันดีกว่านะ"
เลิกกัน!!
เลิกกัน!!
ฉันชื่อ เกญ่า เป็นลูกครึ่งไทย-อังกฤษ ฉันมีแฟน 1 คน เราคบกันมาจะเกือบ1ปีแล้วละ วันนี้ก็จะครบ1ปีแล้ว แต่ดันมาบอกเลิกฉันซะก่อน!! ฉันทำอะไรผิดละ ห่ะ! บอกฉันที!! ฉันผิดอะไร ทำไมถึงบอกเลิกฉัน!!
"ฉันทำอะไรให้พี่ไม่พอใจค่ะ T^T"
"พี่ว่ามันมีอะไรหลายๆอย่างที่เราเข้ากันไม่ได้นะ"
"แล้ว?"
"............................"
"ก็เลบอกเลิกฉันเนี่ยนะ!!พี่แม่งโคตรไม่มีเหตุผลเลยว่ะ!!!.."
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!! ฉันอยากจะกรี๊ดดังๆๆๆให้ความรักห่วยแตก ไอ้ผู้ชายเฮงซวย ไอ้คนไม่รักจริง!! ฉันขอให้ชาตินี้แกไม่เจอรักแท้โว๊ยยยยยย!!
"ฮือออออ" ฉันเดินออกจากคลับแล้วเดินไปตามทางเรื่อยๆเหมือนคนไร้จุดหมาย ตอนนี้ความรู้สึกฉันมันอึดอัดและอัดอั้น จุก เสียใจ ทุกอย่างมันเบลอไปหมด สับสนเหลือเกิน ฉันไม่คิดว่าวันนี้จะมาถึง ไม่คิดว่าเขาจะกล้าบอกเลิกฉันทั้งๆที่ทุกวันเราเหมือนจะรักกันมากๆแต่....ฉันคงคิดไปคนเดียว
โอ๊ยยย รู้สึกปวดหัวจังเลยสงสัยดื่มเยอะไปหน่อย เดิมแทบจะไม่ตรงแล้วช้านนน โอววว นี่ฉันเดินมาถึงที่ไหนแล้วเนี่ย!! O.O
ปี๊นๆๆๆๆ !!!!
เฮือก!! O.o เสียงบีบแตรรถดังขั้นพร้อมมีไฟรถส่องสว่างจ้ามาทางฉัน รถแทบจะ10คันตอนนี้จอดอยู่ตรงหน้าฉัน และมีชายร่างสูงโปร่งสวมเสื้อหนังกำลังลงจากรถแล้วย่างก้าวตรงมาที่ฉัน ไม่นะ!! ไม่ จะมาทำอะไรฉันหน่ะ >< จะวิ่งก็วิ่งไม่ออก แค่เดินฉันยังเซเลย ถ้าวิ่งมีหวังหัวทิ้มพื้นแน่ๆเลย พระเจ้าช่วยลูกด้วยได้โปรดด
"กรี๊ดดดดดดดดด><" ฉันกลัวจนร้องกรี๊ดออกมา
"หุบปาก!!ยัยบ้า!'' เฮือก!! O*O ชายร่างสูงเอ่ย
" T^T........"
"เป็นบ้าอะไร เดินกลางถนนขนาดนี้ รถไม่ชนเธอตายก็ดีแค่ไหนแล้ว - - "
"T^T ฉะ...ฉะ....ฉันขอโทษ ฮืออออ"
"เห้ยยย นี่เธอเป็นบ้าจริงๆรึป่าวว่ะเนี่ย จู่ๆก็ร้องไห้ ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเธอสักหน่อย"
"ผู้ชายแม่งเฮงซวย!ฮืออออTT"
"ฮ่ะ?"
ซวบ!!! ฉันสวมกอดชายร่างสูง ชายแปลกหน้าที่ไม่รู้จัก ที่อยู่ๆก็ลงมาด่าฉัน อือออ อบอุ่นจังเลย
"ฉัน ทะ..ทำ อะไร ฮึก...ผะ..ผิด เขาถึงทิ้งฉัน" TT
"เออ....เธอไม่ได้ทำอะไรผิดหรอก"
"แล้วทำไมเขาถึงทิ้งฉัน"
"ไม่รู้ -_-"
"ทำไมนายถึงไม่รู้!!."
"ก็ฉันไม่รู้ไงเล่า!!!.."
"แล้วทำไมต้องตะคอกใส่ฉันด้วยเล้า!!." T^T
ฉันเหลือบไปเห็นสีหน้าของเขาในตอนนี้คือเหมือนกำลังทนกับอะไรสักอย่างใบหน้าเหมือนคนไปเหยียบขี้หมาแห้งมางั้นอ่ะ -_- ฉันปล่อยเขาแล้วหันหลังพร้อมจะเดินไปข้างหน้าต่อแต่เขาดันเรียกฉันไว้ก่อน
"เดี๋ยว!!แล้วนั่นเธอจะไปไหน!!ทางนั้นมันมืดนะ!."
"ไม่รู้!!"
หลังจากสิ้นคำตอบตัวของฉันก็ลอยขึ้น เขากำลังอุ้มฉันนั่นเอง
"บ้านเธออยู่ไหนฉันจะไปส่ง"
"บ้าน?ฉันไม่มีบ้าน"
"ฮ่ะ?" ยัยบ้านี่ทำให้ผมอึ้งหลายๆอย่างในเวลาเดียวกันเลย -_-
เช้าวันต่อมา.....
I wana hide the truth
ฉันอยากจะปิดบังความจริง
I wan shelter you
อยากจะปกป้องเธอ
But with the beast inside
แต่กลับมีปีศาจอยู่ในใจ
There's nowhere we can hide
ไม่มีที่ไหนที่เราจะหลบซ่อนได้
งืมมมมม โอยยยปวดหัวจังเลย หัวฉันจะระเบิดแล้ว!! แต่เอ๊ะ!! ที่ไหนว่ะเนี่ย O[]O ใครเปิดเพลง เสียงเพลงมาจากไหนว่ะ ฉันค่อยๆลงจากเตียงค่อยๆย่องตามหาเสียงเพลง อยู่ไหนว่ะเนี่ย ดังมาจากที่ไหนนนน หรือว่า!! ฉันถูกจับตัวมาเรียกค่าไถ่!! กรี๊ดดดดด>< คงไม่หรอกมั้ง
อะนั่น!!! ผู้ชายเสื้อขาวกำลังนั่งดีดกีต้าร์อยู่ คำถามคือ ใครว่ะ!? ทำไมฉันจำอะไรไม่ได้เลยเนี่ย
"ตื่นแล้วเหรอ"
"ห่ะ?."
"เมื่อคืนเธอเมามาก พูดอะไรไม่รู้เรื่องฉันเลยพาเธอมาพักที่บ้านฉัน-_-"
เขาพูดอย่างนิ่งๆพลางหลับตาดีดกีตาร์ต่อ ในตอนนี้เขาช่างหล่อมีเสน่ห์เหลือเกิน*[]*ฉันเดินไปหยุดอยู่ตรงหน้าเขา
"เอ่อออ....ขอบคุณนะที่ช่วยฉัน^^"
"เธอจะชดใช้ยังไง"
"ชดใช้อะไร" ฉันถามอย่าง งง ๆ
"เมื่อคืนเธอกอดฉัน เธอจะชดใช้ยังไง"
"O[]O!!!" ฉันทำอะไรลงไปปปปปป อ๊ากกกกกกกกกก >< น่าอายชะมัดไปกอดคนแปลกหน้าได้ยังไง!!!
"ละ...แล้วจะให้ฉันชดใช้ยังไง><"
"เป็นแฟนฉัน"
"เห้ย!!"
"-_- จะเป็นไม๊ฮ่ะ!!."
"นายขู่ฉันT^T ปะ...เป็นก็ได้ ไม่เห็นต้องตะคอกเลย"
"เอาละทีนี้ไปแต่งตัวได้แล้ว"
"จะพาฉันไปไหน"
"พาไปเชือดมั้ง ถามได้!! -_- ยัยโง่!"
***ติดตามตอนต่อไปนะคะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ