สลับมิติลิขิตรัก 穿越时空来爱你 ผ่านการพิจารณาจากสนพGlory

ยุคปัจจุบัน

หม่าซ่วนฉี อายุ 24 ปี เป็นสายลับมือดีของหน่วย MSS พ่อ-แม่ของเธอเป็นสายลับมือฉกาจ ทั้งคู่ทำภารกิจด้วยกันแล้วรักกัน เมื่อแม่เธอท้องก็เลิกเป็นสายลับ พ่อเธอตัดสินใจรับภารกิจแฝงตัวเข้าไปในแก๊งค์อาชญากรค้ายาเสพติดข้ามชาติเป็นภารกิจสุดท้ายก่อนจะผันตัวเป็นครูฝึกสายลับแต่ถูกสายลับคู่แข่งเปิดโปงทำให้โดนเฉินหมิงฝูตามฆ่า พ่อแม่เธอรู้ว่ายังไงก็ไม่รอด จึงฝากเธอไว้กับหม่าอี้เหยา หัวหน้า MSS ตอนนั้นเธออายุ 7 ขวบ เธอต้องเปลี่ยนชื่อแซ่มาใช้แซ่เดียวกับพ่อบุญธรรมและปลอมแปลงประวัติทั้งหมด เพื่อหนีการตามล่า 

หม่าอี้เหยาพ่อบุญธรรมของเธอ รักเธอเหมือนลูกแท้ๆ จึงอยากให้เธอใช้ชีวิตปกติเหมือนเด็กสาวทั่วไป แต่เป็นตัวเธอที่อยากเป็นสายลับเพื่อจับคนที่ฆ่าพ่อแม่มารับโทษ หม่าอี้เหยานอกจากเป็นพ่อของหม่าซ่วนฉี  เขายังเป็นหัวหน้าหน่วย MSS ด้วย เขารู้ดีว่า ลูกสาวคนของตนได้พรสวรรค์มาจากพ่อแม่ที่เสียไปของเธอ จึงตกลงให้เธอมาฝึกเป็นสายลับ ส่งเธอไปเรียนรู้ทุกอย่างไม่ว่าจะเป็น เทควันโด ยูโด คาราเต้ ล้วนได้สายดำ เธอเรียนแพทย์ทั้งแผนโบราณ ทั้งการใช้สมุนไพร การฝังเข็มและแผนปัจจุบัน เช่น วิธีการปฐมพยาบาล การผ่าตัดที่ไม่ใหญ่มาก เพราะถ้าเกิดบาดเจ็บจะได้รักษาเองได้ พอเธออายุ 16  ปี พ่อบุญธรรมส่งเธอไปฝึกกับหน่วยรบพิเศษของจีน 

เมื่อครูฝึกสอนทุกคนส่งใบประเมินผลคะแนนของเธอ เธอได้คะแนนสูงสุดของกลุ่ม ทางหน่วยส่งให้พวกเธอไปปฏิบัติภารกิจเป็นทีม ทีมเธอมีทั้งหมด 3 คน เธอเป็นผู้หญิงคนเดียวในกลุ่ม หัวหน้าทีมบอกว่า การปฏิบัติภารกิจนี้เป้าหมายคือบริษัทผลิตยาปฏิชีวนะและวัคซีนป้องกันและรักษาโรครายใหญ่ของจีน  เพราะมีสายรายงานมาว่า เบื้องหลังของบริษัทแห่งนี้มีการสร้างห้องทดลองเพื่อทำการทดลองการระบาดของเชื้อไวรัสตัวใหม่ โดยจะจับเด็กจรจัด วัยรุ่นใจแตกมาทำการทดลอง เมื่อผลการทดสอบออกมาได้อย่างที่พอใจ ทางบริษัทก็จะทำการผลิตวัคซีนเพื่อป้องกันไม่ให้ติดเชื้อไวรัสตัวใหม่นี้ หลังจากนั้นก็ผลิตยาออกมาเพื่อทำการขาย เมื่อทดสอบเวลาการแพร่กระจาย และอาการรุนแรงของเชื้อเรียบร้อย ก็ส่งคนเหล่านี้ไปยังที่ต่าง ๆ เพื่อทำการแพร่เชื้อ กลุ่มของเธอต้องแฝงตัวเข้าไปอยู่ในส่วนต่าง ๆ ของบริษัท และหาหลักฐาน และตัวอย่างเชื้อไวรัส วัคซีนป้องกัน และยารักษา พวกเธอแฝงเข้าไปอยู่ที่บริษัทนี้นาน 4 เดือน แต่ละคนก็ได้ข้อมูลและตัวอย่างที่ต้องการมา ทั้งยังวาดแผนที่ตำแหน่งที่คุมขังคนที่โดนจับมาทำการทดลอง ภารกิจกำลังสำเร็จไปได้ด้วยดี พวกเธอได้ทุกอย่างที่ต้องการออกมาเรียบร้อย วันที่กำลังจะเสร็จสิ้นภารกิจ ทาง MSS ประสานกับหน่วยงานต่างๆ ไว้แล้วเมื่อพวกเธอออกมาพร้อมหลักฐานทั้งหมด ทุกหน่วยจะทำการเข้าจับกุม แต่จู่ ๆ เธอก็โดนจับได้ พวกเธอก็โดนตีจนสลบ พอฟื้นขึ้นมาก็อยู่ในห้องที่เหมือนห้องลับ

หม่าซ่วนฉีโดนซ้อมอย่างหนักเพื่อให้บอกว่าใครเป็นคนส่งมา และหลักฐานอยู่ที่ไหน แล้วนอกจากเธอแล้วยังมีคนอื่นแฝงมาอีกหรือเปล่า เธอไม่ยอมพูดอะไรแม้แต่คำเดียว เท่าที่เธอสังเกตทางนั้นไม่ได้มั่นใจว่าเป็นเธอที่เป็นหนอน แต่ลองสุ่มจากความน่าจะเป็น เธอจึงเลือกที่ทำเป็นไม่รู้เรื่องอะไร ฆ่าเธอไปก็เปล่าประโยชน์เพราะเธอไม่ได้ทำ แต่ก่อนจะฆ่า ขอดูหลักฐานก่อนได้ไหมว่าเพราะอะไรจึงคิดว่าเธอเป็นคนทรยศ เธอจะได้ไม่ตายฟรี

ทางนั้นบอกว่ามีเพื่อนซัดทอดมาที่เธอ แล้วทางนั้นก็เปิดกล้องวงจรปิดให้เธอดูว่า 1 ใน 2 คนนี้ ซัดทอดมาว่ามีเธอเป็นหนึ่งในสายลับที่ถูกส่งเข้ามาแฝงตัว ให้เธอยอมรับซะ แล้วช่วยยืนยันว่าเป็นคนไหนที่แฝงตัวมาหรือเป็นทั้งคู่ เธอไม่เชื่อว่าพวกนี้ซัดทอด ถึงจะซัดทอดจริงรับก็ตาย ไม่รับก็ตาย เธอยอมตายคนเดียวดีกว่าจะดึงพวกเขาไปตายด้วย และที่สำคัญ 1 ใน 2 คนนั้น ดีกับเธอมาตลอด เขาแอบชอบเธอมานานแล้วถึงเธอจะไม่ได้คิดอะไรเกินเลยไปกว่าคำว่าเพื่อน แต่เธอก็มั่นใจว่าคนที่จะทรยศเธอต้องไม่ใช่เขา ส่วนอีกคนก็เป็นเพื่อนที่ดี ร่วมฝึกด้วยกันมานาน เธอจึงคิดว่าทางนั้นน่าจะสงสัยพวกเธอทั้งหมดแต่เลือกที่จะให้พวกเธอซัดทอดกันเอง เมื่อเธอปฏิเสธทางนั้นก็ให้โอกาสเธอครั้งสุดท้าย พรุ่งนี้พวกมันจะมาเอาคำตอบจากเธอ ถ้าเธอยอมบอกทุกอย่างรวมทั้งเพื่อนร่วมทีมว่าเป็นใคร พวกมันจะไม่ฆ่าเธอ แต่จะทำให้เธอลืมความทรงจำไปบางช่วง โดยจะฉีดยา Rohypnol ยาตัวนี้เป็นยาระงับประสาท ทำให้นอนหลับ สูญเสียความทรงจำชั่วขณะ แต่ถ้าใช้ในปริมาณที่มากอาจจะทำให้ความทรงจำบางส่วนหายไป  คนที่มาสอบสวนเธอเป็นผู้ชายหน้าตาจืดชืด แต่ดูโหดเหี้ยม เธอจึงแกล้งทำเป็นกลัวและน่าสงสาร ขอให้ปล่อยเธอไป เธอยอมทุกอย่าง ทางนั้นจึงพูดว่าถ้ายอมนอนกับมันและทำให้มันพอใจ มันอาจจะยอมช่วยเธอ 

เธอรู้ดีว่านี่คือคำโกหกทางนั้นแค่เห็นเธอยังสาวและสวยมาก จึงอยากนอนกับเธอ เมื่อได้เธอแล้วมันก็ไม่ช่วยเธอแน่นอน มีแต่จะฆ่าทิ้งเร็วขึ้น เนื่องจากกลัวถูกจับได้ แต่เธอก็แกล้งทำเป็นยอม มันจึงบอกว่าจะไปปิดกล้องก่อนแล้วจะกลับเข้ามาใหม่ แต่เธอทำเป็นออดอ้อนให้มันสัญญาว่าถ้าเธอยอมจะปล่อยเธอ มันพยักหน้าแล้วเดินออกไป 

หม่าซ่วนฉีพยายามคิดหาทางเอาตัวรอด ตัวเธอที่โดนซ้อมอยากหนักมา 2 วัน และอาหารกับน้ำก็มีวันละมื้อเพื่อไม่ให้เธอตายก่อนจะเอาความจริงจากปากของเธอ แต่ด้วยการฝึกอย่างหนักและโหดของหน่วยรบพิเศษ เรื่องแบบนี้ถือว่าธรรมดามาก เธอชอบซ่อนของมีคมอันเล็กแต่สรรพคุณไม่เล็กมันคมมากสามารถตัดเชือกหนา ๆ ขาดได้ ส่วนปลายแหลมของมันสามารถสะเดาะกุญแจได้ทุกชนิด นี่เป็นอุปกรณ์พื้นฐานที่พวกหน่วยรบพิเศษต้องมี เธอจึงพยายามเอามือที่ไขว้อยู่ข้างหลังและโดนเชือกมัดอยู่ ค่อย ๆ เลื่อนมันขึ้นมาจนใกล้ขอบกางเกง เธอพยายามเอานิ้วสอดเข้าไปเพื่อหาช่องตรงขอบกางเกงที่เธอซ่อนมันเอาไว้ และในที่สุดเธอก็หาเจอ หม่าซ่วนฉีรีบใช้มันตัดเชือกที่มือออกแต่ยังไม่ให้ขาดสนิทเพราะถ้าเชือกหลุด แล้วไอ้หน้าจืดมันยังไม่ได้ปิดกล้อง เธอซวยแน่ ดังนั้นต้องรอให้ไฟแดงที่กล้องดับลง พอมันดับปุ๊ป เธอก็ตัดเชือกให้ขาดออกจากกันทันทีเมื่อมือเป็นอิสระแล้ว ก็รีบตัดเชือกที่ขาแต่ยังไม่ปลดออก และเอาเชือกกลับมาพันมือไว้หลวม ๆ รอมันมาเพื่อจะสอบถามให้แน่ใจว่ามีใครเฝ้าอยู่บ้างและพวกเพื่อนเธออยู่ที่ไหน 

ไอ้หน้าจืดก็เดินเข้ามาด้วยสายตาหื่นกระหาย "เอาล่ะ เรามาสนุกด้วยกันได้แล้ว ฉันมองเธอมานานแล้ว หุ่นเธอนี่น่าฟัดจริงๆ" พูดจบก็ถอดเสื้อตัวเองออก แล้วกำลังปลดกางเกง 

"เดี๋ยวก่อน ฉันจะแน่ใจได้ยังไงว่าคุณจะไม่พาใครมารุมโทรมฉันแล้วอัดคลิปไว้" หม่าซ่วนฉีที่ยังไม่อยากเห็นของอุบาทว์ตอนนี้ 

"ฉันไม่มีรสนิยมแบบนั้น แล้วก็ไม่ได้อยากให้ใครรู้เรื่องนี้ ดังนั้นเธอไม่ต้องกังวล" แล้วเขาก็ทำท่าจะถอดกางเกงอีก

"เดี๋ยวก่อน แล้วถ้าเราทำอะไรกันในนี้ข้างนอกจะไม่ได้ยินหรือ ฉันกลัวแล้วก็อายด้วย ฉันยังไม่เคย" เธอพยายามยื้อเวลาและหลอกถามว่าข้างนอกมีใครเฝ้าอยู่หรือเปล่า

"เรื่องมากจริง ข้างนอกฉันไล่ไปหมดแล้ว อีกอย่างนี่ก็เป็นห้องเก็บเสียงด้วย เอาละทีนี่ก็เลิกท่ามากและถ่วงเวลาได้แล้ว" เธอพยักหน้า และจังหวะที่ไอ้หน้าจืดกำลังปลดเข็มขัดและถอดกางเกง เธอก็จัดการแก้มัดตัวเองแล้ว รีบจัดการไอ้หน้าจืดนี่ แค่ไม่ถึงสองนาที มันก็สลบเหมือด เธอค้นตัวมันก็เจอคีย์การ์ด ปืน และขวดยาเล็กๆ ขวดหนึ่งมันคือยา Rohypnol แสดงว่ามันคงเตรียมยานี่ไว้เผื่อเธอเปลี่ยนใจ ในนี้น่าจะมีเข็มฉีดยา เมื่อลองค้นอย่างละเอียดก็เจอเข็มฉีดยากับสลิ้ง เธอจึงคว้ามันมาแล้วจัดการฉีดไอ้หน้าจืด 

เมื่อจัดการคนในห้องเรียบร้อย ตัวเธอก็ค่อยๆ เลาะไปตามทางอย่างระวัง แต่มันแปลกที่คนคุมน้อยผิดปกติ ไม่รู้ว่ามันเป็นกับดักหรือไม่ แต่ก็ต้องลองเสี่ยงจะให้เธอออกไปคนเดียวแล้วทิ้งเพื่อน 2 คนไว้ เธอก็ทำไม่ลงเพราะทั้งคู่ดีกับเธอโดยเฉพาะอีริค 

เขาเข้ามาฝึกเป็นสายลับรุ่นเดียวกับเธอ พวกเรามักถูกจับคู่ฝึกด้วยกันเพราะคะแนนใกล้เคียงกัน อีริคใส่ใจเธอมาก จนเธอรู้สึกได้ว่าเขาน่าจะคิดอะไรเกินเพื่อน เขาคอยมาดูแลห่วงใยเธอเสมอ คอยห่วงเธอทุกอย่าง ดีกับเธอจนเธอละอายใจ แต่ตัวเธอไม่ได้คิดอะไร เมื่อเขาไม่พูดเธอเองก็สบายใจจนมีครั้งนึงเธอได้ช่วยชีวิตเขาไว้ตอนที่ไปฝึกที่หน่วยรบพิเศษ

เมื่ออิริครอดจากความตาย เขาก็รู้สึกว่าชีวิตคนเราสั้นเกินกว่าจะปล่อยให้เวลาผ่านไป จึงตัดสินใจสารภาพรักกับเธอทันที 

หม่าซ่วนฉีที่ไม่คิดอะไรเกินเลยกับอีริคก็ลำบากใจกลัวจะสูญเสียเพื่อนรักไป ชายหนุ่มรู้มานานแล้วว่าอีกฝ่ายไม่ได้คิดอะไรกับตนและการที่เขาสารภาพความรู้สึกออกไปอาจทำให้เธออึดอัด 

อีริคจึงพูดเพื่อให้อีกฝ่ายสบายใจ "ผมไม่อยากให้ความรักของผมเป็นภาระของคุณ และทำให้คุณลำบากใจ ผมอยากให้คุณคิดไว้ว่า ความรักของผมเป็นสายลม คุณไม่จำเป็นต้องรับรู้การมีตัวตนของสายลม แต่ยามใดที่คุณเหนื่อยล้า ร้อนใจ เพียงแค่คุณหยุดอยู่ตรงนี้คุณก็จะสัมผัสถึงผมได้เสมอ ดังนั้นไม่ว่าคุณจะมีใครในใจ ผมก็ยังคงเป็นสายลมอยู่ข้างกายคุณ และผมจะไม่มีวันทิ้งคุณ"

เรื่องบริษัทที่ทำการทดลองไวรัสเป็นเรื่องจริง แต่นอกจากพวกเธอ 3 คน ยังมีสายลับรุ่นพี่เข้าไปด้วย เพื่อป้องกันการผิดพลาด แต่พวกเธอ 3 คน ทำได้ดี พอได้หลักฐานออกมา ทางหน่วยก็ทำการทดสอบขั้นตอนสุดท้ายก่อนที่จะได้เป็นสายลับเต็มตัว จะต้องทดสอบสภาพจิตใจว่าจะสามารถทนแรงกดดันในสภาวการณ์คับขันได้หรือไม่ และวิธีการแก้ปัญหาเฉพาะหน้าเพื่อหาทางออกซึ่งแต่คนก็ได้สถานการณ์ที่ต่างกัน จะไม่มีการบอกล่วงหน้า 

ในการทดสอบขั้นสุดท้ายมีเธอ และ จางเซี่ย ที่ผ่านการทดสอบ อิริคไม่ผ่าน ทำเอาเธอตกใจมาก ถ้าไม่ผ่านแปลว่าเขาต้องหักหลัง แต่หลังจากที่โดนจับไปทำการทดสอบวันนั้น เธอก็ไม่เคยเจอกับเขาอีกเลย เธอถามครูฝึกว่าเกิดอะไรขึ้นและอิริคไปไหน ไม่มีใครตอบเธอ จริง ๆ เธออยากไปถามพ่อบุญธรรม แต่เธอก็รู้ดีว่าพ่อจะไม่ตอบคำถามเธอ เพราะยิ่งเป็นหัวหน้าแล้วเรื่องพวกนี้ถือว่าเป็นความลับ เธอจึงไม่อยากให้ท่านลำบากใจ

หม่าอี้เหยาเข้าใจความรู้สึกลูกสาวตัวเองดี แต่ก่อนที่อิริคจะไป เขาฝากจดหมายให้เธอฉบับหนึ่ง เมื่อพ่อเธอเอาจดหมายฉบับนี้มาให้ ทำให้เธอช็อคไปครู่หนึ่ง ในเนื้อหาจดหมาย อิริคเขียนมาขอโทษที่สุดท้ายก็ทรยศเธอและจางเซี่ย เขาเพิ่งรู้ว่าตัวเองก็กลัวตาย เพราะทางพวกมันจะจับเขาฉีดไวรัส เขาจึงเลือกหักหลังเธอ คนที่เขาบอกตลอดว่าจะปกป้อง ดูแล และรักมาก สุดท้ายเขาก็รักครอบครัวและตัวเองมากกว่าเธอ เขาจึงไม่สามารถสู้หน้าเธอได้

ถึงหม่าซ่วนฉีจะไม่ได้รักอิริคเหมือนคนรัก แต่อิริคเป็นคนที่เธอเชื่อใจ บางทีอาจเพราะเธออ่อนต่อโลกมากเกินไป เธอจึงเชื่อคำหวานของผู้ชาย ขนาดเธอยังไม่ได้รักเธอยังเจ็บขนาดนี้แล้วถ้าปล่อยให้ตัวเองรักล่ะ จะเจ็บปวดมากแค่ไหน แต่พ่อเธอบอกว่าอย่าตัดสินใจเรื่องความรักเพราะแค่ผู้ชายเห็นแก่ตัวคนเดียว ผู้ชายดี ๆ ยังมีอีกมาก แต่การเป็นสายลับการเปิดหัวใจให้ใครมันอันตรายมาก แต่เธอก็จะไม่พยายามเลือกไม่เชื่อถือความรักเพราะผู้ชายคนเดียว

หม่าซ่วนฉีที่ตอนนี้ทำงานเป็นสายลับได้เกือบ 6 ปี ไม่ว่าจะเป็นประสบการณ์หรือทักษะเธอมาเป็นอันดับ 1 ดังนั้นถ้างานไหนยากและอันตรายชื่อของเธอจะเป็นตัวเลือกแรก ๆ ของหน่วย และเคสนี้ก็เช่นกัน ในที่สุดโอกาสที่เธอรอคอยมานานก็มาถึง  เมื่อมีสายรายงานว่าเฉินหมิงฝู ผู้อำนวยการสร้างภาพยนตร์ชื่อดังเบื้องหลังคือพ่อค้ายาและค้ามนุษย์ ร่วมทุนกับต่างชาติเพื่อการฟอกเงินและค้ายาเสพติด เธอจึงรับอาสาจัดการภารกิจนี้เองเพื่อทำให้คนที่ฆ่าพ่อแม่เธอให้ได้รับผลกรรมที่ก่อไว้

 กองถ่ายภาพยนตร์ มังกรสะท้านแผ่นดิน

วันนี้เป็นการถ่ายวันสุดท้ายของหนังร่วมทุนสร้าง เฉินหมิงฝูและ Harry Macard หุ้นส่วนทั้งทำภาพยนตร์และงานผิดกฎหมายทุกชนิด ได้มาที่กองถ่ายและช่วงเย็นจะมีการจัดแถลงข่าวที่บริษัท เธอกับดีน่า หรือ เย่หรูปิง คู่หูรุ่นพี่ จึงแยกกันไป ดีน่าขึ้นไปจัดการก็อปปี้ข้อมูลการกระทำผิดและการฟอกเงินที่พวกเธอสืบทราบมาว่าอยู่ที่เซฟนิรภัยในห้องทำงานของเฉินหมิงฝู ส่วนเธอซึ่งวันนี้ต้องปลอมเป็นสแตนด์อินของนางเอก เพื่อที่จะได้เข้าไปในงานแถลงข่าวที่แสดงฉากต่อสู้ให้นักข่าวเก็บภาพ เพื่อจะประสานงานกับดีน่าและหน่วยของเธอเพื่อรอจับกุม

"ซ่วนฉี มีปัญหานิดหน่อยเซฟตัวนี้ฉันเปิดไม่ได้ มันเป็นระบบใหม่ล่าสุด เธอขึ้นมาจัดการได้มั้ย"

ดีน่าที่หาที่ซ่อนเจอแต่ไม่สามารถจัดการกับเซฟได้

 "ได้ฉันจะขึ้นไปเดี๋ยวนี้ล่ะ"

"Phoenix เรียกเพกาซัส ตอนนี้เราพบที่ซ่อนเซฟแล้ว แต่ยูนิคอร์นเปิดไม่ได้ ฉันจะขึ้นไปจัดการเอง ขอให้ทางฐานส่งสแตนด์อินมาแทนและจัดการกล้องวงจรปิดด้วยเมื่อได้หลักฐานแล้วจะรีบแจ้งให้ทราบทันที" หม่าซ่วนฉีติดต่อกับหน่วยของเธอ

"เพกาซัสทราบแล้ว จัดการได้เลย เดี๋ยวทางนี้จะจัดการเอง ระวังตัวด้วย"

หม่าซ่วนฉีจัดการกับคนที่เฝ้าลิฟต์แล้วรีบกดลิฟต์ไปที่ชั้นบนสุดของตึก เธอลอบเข้าไปที่ห้องทำงานของเฉินหมิงฝูที่ตอนนี้ดีน่ารอเธออยู่แล้ว

 "ซ่วนฉี เซฟตัวนี้ต้องทำการปลดล็อค 4 ชั้น พลาดได้แค่ 2 ครั้ง ฉันไม่มั่นใจ"

"เดี๋ยวฉันจัดการเองดีน่า เธอไปดูต้นทางไว้” หม่าซ่วนฉีหลับตาทำสมาธิก่อนที่จะรีบจัดการเซฟให้เสร็จภายในเวลา 3 นาทีก่อนที่เสียงเตือนภัยจะร้อง เริ่มจากเอาลายนิ้วมือที่ไปขโมยมาจากเฉินหมิงฝู แล้วจัดการใส่คอนเทคเลนส์ที่เลียนแบบม่านตาของเฉินหมิงฝูเพื่อสแกนม่านตา สุดท้ายคือการกดรหัสปลดล็อค 2 ชุด ถ้าพลาดเพียงตัวเดียวต้องเริ่มต้นใหม่และมีโอกาสผิดแค่ 1 ครั้ง ไม่งั้นสัญญาณเตือนภัยจะดัง รหัสชุดแรกเป็นการหมุนเซฟซึ่งต้องหมุน 6 ครั้ง พอหมุนผ่านก็ทำการกดรหัสชุดที่สองมี 8 ตัว หม่าซ่วนฉีที่ต้องฝึกหมุนเซฟทุกวันทั้งยังมีเพื่อนในวงการนี้ จึงทำให้เธอสามารถจัดการทุกอย่างผ่านตั้งแต่ครั้งแรก เมื่อเปิดได้แล้วพวกเธอรีบจัดการเอาโน้ตบุ๊กมาเปิดเพื่อหาข้อมูลที่ต้องการ และจัดการกวาดยาและเงินสดทั้งหมดลงกระเป๋าเพื่อเป็นหลักฐาน เมื่อได้ทุกอย่างแล้ว ดีน่าก็ติดต่อฐานเพื่อเรียกหม่าอี้เหยา มารับพวกเธอและข้อมูล แล้วให้คนของ MSS ที่แฝงตัวอยู่ในงานเข้าทำการจับกุม เธอ 2 คนขึ้นไปบนดาดฟ้าเพื่อรอเฮลิคอปเตอร์มา เมื่อเฮลิคอปเตอร์มาถึงปรากฏร่างของ แฮรี่ เซี่ยงชี่เฉิง สายลับรุ่นพี่ซึ่งเป็นคนรักของดีน่า หม่าซ่วนฉีหันกลับไปมองดีน่า

เธอบอกกับฉันว่าแฮรี่อยากจะมารับด้วยตัวเองเพราะเป็นห่วงเธอและอยากให้เธอเลิกทำงานนี้เพื่อแต่งงานกับเค้า แฮรี่ให้เฮลิคอปเตอร์กลับไปแล้วเดินมาหาดีน่าและหม่าซ่วนฉีก่อนจะขอกระเป๋าหลักฐาน หม่าซ่วนฉีที่พอจะรู้คร่าว ๆ ว่าตอนนี้มีเกลือเป็นหนอน เริ่มไม่ไว้ใจ เธอจึงกดสัญญาณฉุกเฉินที่ติดกับตัวเธอ 2 ครั้ง เพื่อติดต่อหม่าอี้เหยา เป็นที่รู้กันว่าถ้าเธอกดปุ่มฉุกเฉินแสดงว่าเธอตกอยู่ในอันตรายแต่ได้หลักฐานมาแล้วให้รีบจัดการจับกุมเฉินหมิงฝูและพวก แฮรี่ที่เห็นหม่าซ่วนฉี กดปุ่มฉุกเฉินจึงจับดีน่าไว้เป็นตัวประกันเพื่อที่จะให้หม่าซ่วนฉีส่งกระเป๋าหลักฐานมาให้ ดีน่าตกใจมากที่แฮรี่ทำกับเธอแบบนี้

"แฮรี่ ทำไม" ดีน่าที่ตอนนี้โดนแฮรี่เอาปืนจ่อหัวอยู่หันกลับไปถามคนรักด้วยน้ำตานองหน้า

"ดีน่า ใครบ้างไม่อยากรวย คุณมันไร้เดียงสาไปแล้ว"

"คุณคิดว่าจะหนีรอดหรือแฮรี่ ทั้งองค์กรและพวกมันต้องตามล่าคุณแน่ ๆ "

"หุบปากไปเลยดีน่า เรื่องพวกนี้ผมจัดการเองได้" แฮรี่ก็กระชับกระบอกปืนก่อนจะหันมาหา

หม่าซ่วนฉี

 "ส่งกระเป๋านั่นมาได้แล้ว ไม่งั้นพี่สาวที่คุณรักตายแน่นอน"

"ซ่วนฉีไม่ต้องสนใจ หนีไป ยังไงมันฆ่าฉันอยู่แล้ว" ดีน่าพูดจบแฮรี่ก็เอาปืนฟาดเข้าที่หน้าของดีน่า เลือดไหลออกมาจากขมับและมุมปากของดีน่า

ดีน่าหันมาสบตากับซ่วนฉีว่าเป็นที่รู้กันว่าให้เตรียมลงมือ หม่าซ่วนฉีหยิบเฮโรอีนที่ซ่อนไว้ในชุดจีนโบราณออกมา 

"นี่ใช่ไหมที่นายต้องการ" พูดจบก็โยนเฮโรอีนหนัก 2 กิโล ราคามูลค่ากว่า 10 ล้านหยวน แฮรี่รีบกระโดดออกมารับเฮโรอีนเป็นจังหวะที่หม่าซ่วนฉียิงปืนสวนไป แต่แฮรี่เตรียมพร้อมอยู่แล้ว จึงกระโดดเบี่ยงหลบจึงโดนแค่หัวไหล่ แฮรี่จึงยิงสวนกลับแต่ดีน่าเห็น

ดังนั้นจึงวิ่งเข้ามาขวางทางกระสุนเธอจึงโดนกระสุนจากด้านหลังทะลุปอด หม่าซ่วนฉีรีบยิงสวนกลับแต่แฮรี่หลบทันก่อนมันจะยิงสวนมาโดนหัวไหล่ของหม่าซ่วนฉี ระหว่างที่กำลังยิงกันอยู่ดีน่าที่ฟุบอยู่ก็หยิบปืนออกมาแล้วยิงไปที่แฮรี่กระสุนโดนเข้าที่ท้องของแฮรี่ 2 นัด ชายหนุ่มล้มลง    

หม่าซ่วนฉีรีบวิ่งเข้าไปหาดีน่า

"ดีน่า ทำใจดี ๆ ไว้ ฉันมียาห้ามเลือดอยู่" ยาห้ามเลือดตัวนี้เธอศึกษาและพัฒนามาจากสมุนไพรและสารเคมีนำมาสกัดเป็นผงเอาไว้โรยแผล เธอรีบโรยแผลให้ดีน่า แต่ดีน่ายกมือขึ้นห้าม

"ไม่ต้องหรอกซ่วนฉี ฉันไม่ไหวแล้วเธอเก็บไว้ใช้เถอะเลือดออกเยอะขนาดนี้  ซ่วนฉีฉันขอโทษ ถ้าไม่เพราะฉัน เธอคงไม่ต้องเจ็บตัวขนาดนี้ ฉันผิดเองที่เปลี่ยนแผนและไว้ใจแฮรี่" ดีน่าที่ร้องไห้และพยายามยื่นมือที่เปื้อนเลือดมาจับใบหน้าของหม่าซ่วนฉี  หม่าซ่วนฉีจับมือของดีน่าไว้แนบแก้ม

"ดีน่าไม่ต้องพูดอะไรแล้ว ฉันเข้าใจ เธอจะเหนื่อยเปล่า ๆ"

"ซ่วนฉี เธอก็รู้พอ ๆ กับฉันว่าแผลแบบนี้ยังไงก็ไม่รอด สิ่งที่ฉันห่วงที่สุดก็คือเธอ เมื่อฉันไม่อยู่แล้วเธอต้องดูแลตัวเอง อย่าไว้ใจใครและอย่ายกหัวใจให้ใครง่าย ๆ เหมือนฉัน รับปากฉัน เธอต้องมีความสุข อย่าทิ้งความฝันของเธอ"

ดีน่าขาดใจตายในอ้อมแขนของหม่าซ่วนฉี เธอก็ได้ยินเสียงหม่าอี้เหยาที่เรียกจากวิทยุมาทุกอย่างเรียบร้อยกำลังจะมารับเธอ

แฮรี่ที่คิดว่าตายยิงเข้าที่หน้าอกข้างขวาของหม่าซ่วนฉี ก่อนสติจะดับวูบเธอได้ยินเสียงหม่าอี้เหยา พ่อบุญธรรมของเธอ เธอรู้ดีว่าแฮรี่ต้องไม่รอดแน่ อย่างน้อยดีน่าก็ไม่ตายเปล่า 

และสิ่งสุดท้ายที่เธอคิดก่อนที่ตัวเองต้องตายคือ นี่เป็นครั้งที่เท่าไหร่เธอแทบจะจำไม่ได้ เธอทำงานสายลับเต็มตัวมา 6 ปี เรื่องที่เห็นซ้ำ ๆ เดิม ๆ คือการทรยศหักหลัง ไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายช่วงเวลาความเป็นความตาย และผลประโยชน์ สุดท้ายคำว่ารัก มันก็เป็นแค่ลมปาก