Forever love รักกันตลอดไป

Chapter 1

     สวัสดีค่ะฉันชื่อแบม วันนี้เป็นวันที่โรงเรียนของฉันมีงานพอดี แน่นอนฉันต้องไปเข้าร่วม ฉันมีหน้าที่เฝ้าซุ้มครึ่งเช้าส่วนครึ่งบ่ายก็เป็นเวลาส่วนตัว ฉันรีบแต่งตัวและไปโรงเรียนตามปกติ ฉันไม่ต้องเข้าแถวร่วมกับเพื่อนๆเพราะต้องเฝ้าซุ้ม ฉันนั่งเฝ้าอยู่อย่างนั้นตลอดครึ่งวัน สักพักโทรศัพท์ฉันก็สั่นขึ้น ฉันหยิบขึ้นมาและกดรับเบอร์เพื่อนฉัน "ฮัลโหล มีไรออ?" ฉันพูดกับเพื่อนด้วยความเบื่อ

"ฮัลโหลเราอยู่โรงเรียนเธออ่ะ มาหาหน่อย"

"อ่าว มาทำไรอ่ะ ละอยู่ไหน"

"มาแข่งอ่ะ มีงานเลยต้องมา อยู่ตรงสนามบาสอ่ะ"

"อ่อ เคเดี๋ยวไป"

ฉันรีบเดินไปหาเพื่อนที่เฝ้าซุ้มต่อจากฉัน จากนั้นฉันก็รีบเดินไปหาเพื่อนของฉัน

"แบม ทางนี้ๆๆ"

ฉันหันไปตามเสียงเรียกของมอส และเดินไปหากลุ่มของพวกเขา

"เป็นไงบ้างแบม เมื่อวานทักไปไมไม่ตอบอ่ะ"

"อ่อ สบายดี ช่วงนี้ขี้เกียจอ่ะ"

"พี่มอสๆ ใครอ่ะ"

ฉันหันไปดูตามเสียงด้วยความสงสัย พบกับผู้ชายคนนึงสูงผิวสีน้ำผึ้ง ออกแนวน่ารักๆ ณ นาทีนั้นเหมือนหัวใจของฉันหยุดเต้น เพราะเขาคนนั้นคือแบบที่ฉันชอบ มันตรงทุกๆอย่าง

"แบม จะแนะนำนะ นี่เป็นเพื่อนกับรุ่นน้องเราเอง คนที่ยืนข้างๆเราชื่อภีมเป็นเพื่อนเรา ส่วนเด็กหน้าฝรั่งๆชื่อเอริก แล้วก็......"

"ผมชื่อภูมิคับ" เจ้าของตัวตนที่ถามเพื่อนของฉันว่าฉันคือใครก็เสนอตัวเองโดยไม่ต้องให้ใครเรียก

"ใคร"

"ผม"

"ใครถาม แฮร่"

เจ้าตัวทำหน้าจ๋อยไปพักนึง ฉันจึงหันไปคคุยกับเพื่อนของฉัน

"โอเค หิวกันยัง จะพาไปหาไรกิน"

"โหย หิวมากเลยพี่ยังไม่ได้กินไรมาเลย" 

"อือ ใครถาม"

"พี่ถาม เย่ๆๆๆ"

"เห้อ ช่างเหอะไปกินข้าวกัน เดี๋ยวพาไป"

อยู่ดีๆภูมิก็เดินมาข้างๆฉันและมากระซิบข้างหูฉัน

"พี่ๆ ขอเฟสหน่อยดิ"

"ไม่อ่ะ ขี้เกียจให้"

"เบอร์ก็ได้"

"ขี้เกียจพิมพ์"

"โห พี่อ่ะเดี๋ยวขอพี่มอสก็ได้"

ฉันเดินนำหน้าไปด้วยความเบื่อ และพาพวกของเพื่อนฉันหาโต๊ะกินข้าวส่วนฉันก็เดินไปหาเพื่อนกลุ่มของฉันตามปกติ สักพักก็มีน้ำส้มยื่นมาข้างหนน้าฉัน ฉันเงยหน้าขึ้นไปดูด้วยความสงสัย และคนคนนั้นคือ.......(ติดตามตอนต่อไปนะคะ)