เธอ เขา และรักเรา

~ TR ~TR ~
ใครโทรมาว้าา เหลือบมองนาฬิกา 8โมงเอง ผมนึกในใจว่าคงเป็นยายสุดที่รักของผมแน่ๆ ไม่มีใครโทรมาหาผมเช้าขนาดนี้หรอก แต่เมื่อผมดูเบอร์ในโทรศัพท์ผม เป็นเบอร์ของกันต์ "ไอ้กันต์" อึ้งเลยซิ เมื่อหาย งง ผมจึงกดรับสาย

> ฮัลโหล
> ฮัลโหล ฟลุ๊ค กันต์นะ
> อืม ว่าไง มีอะไรหรือเปล่า
> อาทิตย์นี้ว่างไหมอะ เราจะชวนนายไปเป็นเพื่อนเราหน่อย
> อาทิตย์เหรอ?? เสาร์นี้เราต้องกลับบ้านอะ แต่วันอาทิตย์ ก็น่าจะพอได้ ว่าแต่ไปไหนเหรอ
> อืม เดี๋ยวรู้เองแหละ งั้นเราไปรับนายที่บ้านยายเลยนะ แชร์ Loation มาให้เราแล้วกัน บาย
> เออ..เออ บาย

เอากับมันซิ อะไรของมันวะ งงซิครับ โทรมาพูดๆแล้วก็วาง แล้วจะไปไหน แล้วจะมารับผมเนี่ยนะ บ้านผมต้อง งง แน่ๆ ปกติผมพาใครมาบ้านที่ไหนละ

เมื่อวันเสาร์มาถึง
เมื่อผมถึงบ้าน แทนที่ผมจะ ได้ชิวๆ สบายๆ ตามประสาผม ผมกลับต้องใช้เวลาให้คุ้มเลยละ เพราะวันอาทิตย์นะซิไอ้กันต์มันจะมารับผม ~~~หึยย แล้วผมจะตื้นเต้นทำไมเนี่ย ~~~
"ฟลุ๊ค ทำอะไรอยู่ลูก มากินขนมมา ยายซื้อมาให้แตาเช้าเลยที่ตลาด ร้านที่เราชอบนะ"
"คร้าบบบ"
ผมลุกเดินไปหายาย แล้วก้มลงไปนอนหนุนตักยาย นานๆ ที ผมจะกลับบ้านมาหายาย ผมพูดคุย เล่าเรื่องที่ มหา'ลัย เล่นกับเด็กๆ (นั่นก็คือ หมา นั่นเอง ทำไมผมถึงเรียกว่าเด็กๆ นะเหรอ เพราะผมชินนะซิ ยายผมบอกว่าพวกเค้าก็มีจิตใจนะ ถึงจะเป็นแค่หมาก็เถอะ เลี้ยงเค้าแบบญาติ แบบพี่ แบบน้อง เราให้ความรักเค้า ให้ความไว้ใจกับเค้า เค้าก็จะให้เรากลับคืนมา โดยที่เราไม่ต้องเรียกร้องอะไรเลย) ผมนอนกอดยายจนหนำใจ ผมก็บอกยายว่า
"ยายครับ วันอาทิตย์ผมจะกลับไวหน่อยนะ เพราะว่าต้องไปทำธุระกับเพื่อนที่ มหา'ลัย" นั่นไงแล้วก็เป็นอย่างที่ผมคิด ยายทำหน้าสงสัยอย่างแรง
"เพื่อนเหรอ ผู้หญิงหรือผู้ชาย ใครเหรอ ไม่เคยเห็นฟลุ๊คจะพาเพื่อนมาบ้านเลย" มาเป็นชุดเลยไหมครับคำถาม เหอๆ
"เพื่อนผู้ชายครับ แหม ยังไม่รีบหาหลานสะใภ้มาให้ยายหรอกคร้าบ" (กลัวจะเป็นหลานเขยนะซิ ยายเอ๊ย ~ ไรท์เองๆ)
"แล้วเมื่อไหร่จะมีละ"
"มีอะไรครับยาย ผมไม่รีบหรอก อยู่กับยายแบบนี้ดีกว่า"
ฟอดดด.... ผมบอกพร้อมกับหอมแก้มยายไปฟอดใหญ่

เช้าวันอาทิตย์
~ตริ้ง ตริ้ง~
Gun : ฟลุ๊ค อย่าลืมส่งโลเคชั่นมานะ
Fluke : อืมมม
> Location : 803/11 ริมคลองสวนผัก xxxxx
Gun : โอเค เดี๋ยวเจอกันนะ
Fluke : โอเค

ผมตื่นนอนแล้ว เพราะไลน์กันต์นะแหละ
"หาววว ไปอาบน้ำดีกว่า" ว่าแล้วผมก็ลุกจากที่นอนไปเข้าห้องน้ำ
"เป็นอะไร ฟลุ๊ค อารมณ์ดีอะไรเหรอ" ยายทักผม เมื่อผมเดินผิวปากออกมาจากห้อง
"ป่าวครับยาย อารมณ์ดีก็ไม่ได้ด้วย"
"อ่อ ไอ้ยายก็นึกว่าดีใจที่เพื่อนจะมาหา"
"อะไรยาย ไม่ใช่ซักหน่อย" ยายอมยิ้ม แล้วก็หันไปทำงานต่อ
อะไรของยายเนี่ยแซวอะไรก็ไม่รู้ แล้วทำไมต้องเขินด้วยวะไอ้ฟลุ๊ค //>*<\\
นั่นซิทำไมต้องหน้าแดงด้วยวะ ผมมองตัวเองในกระจกยิ่งเขินหนักเมื่อเห็นสีหน้าของตัวเอง
"โว้ะ อะไรของมึงวะเนี่ยย ฟลุ๊ค"
"เอ้า เป็นอะไรฟลุ๊ค อยู่ดีๆ ก็ วะ โว๊ย"
"ป่าวคร้าบบบ" ยายผมนี่หูดีจริงๆ -_-
เอาเป็นว่า ผมต้องเคลียร์ตัวเอง และคิดให้ออกว่าตอนนี้ผมเป็นอะไรกันแน่ ทำไมชอบใจเต้นกับ ไอ้กันต์ ตลอด

~ อ๊อด ~ อ๊อด ~
เสียงอ๊อดหน้าบ้านดังขึ้น ผมลงไปเปิดประตู
"หวัดดี" คนหน้าประตู ร้องทักมา
"หวัดดี เก่งนี่ มาถูกด้วย"
"แน่นอน นี่ใคร กันต์ครับ เก่งอยู่แล้ว"
ไม่ค่อยเลยครับคุณกันต์ ไม่ค่อยอวยตัวเองเลยเนอะ ผมนึกหมั่นไส้ในใจ
"เออๆ เข้าบ้านมาก่อน ยายทำของกินไว้ให้อะ มากินก่อนแล้วค่อยไปแล้วกัน" ว่าแล้วผมก็เดินนำกันต์เข้าบ้านมา
"ยายครับ เพื่อนฟลุ๊คมาแล้วครับ / กันต์ นี่ยายเรา"
"สวัสดีครับยาย"
"จ้ะ จ้ะ ไหว้พระเถอะลูก กินอะไรมาหรือยังละ"
"ยังเลยครับ"
"มาๆ งั้นไปนั่งกินก่อนไป ยายทำข้าวต้มกุ้งไว้ ของโปรดเจ้าฟลุ๊ค นี่ยังไม่ยอมกินเลยนะ สงสารจะรอเรามากินพร้อมกัน"
เห้ย ยาย ไหงงั้นอ่า ผมป่าวน้า :( ก็แค่ยังไม่หิวนี่
"จริงเหรอ ฟลุ๊ค รอเราเหรอ"
"ป่าวเว้ย ไปกินได้แล้ว ยายตักให้แล้วเนี่ย" ผมพูดพลางเดินไปหายาย

ผมเดินมองตามหลังฟลุ๊คที่เดินนำไป ทำไมรู้สึกดีใจอย่างนี้วะ แค่รอกินข้าวด้วยเนี่ยนะ แค่นี้ก็ ปลื้มม ~~

"โอ้โห ยายครับข้าวต้มอร่อยมากเลย"
"อร่อยก็กินเยอะๆซิ เอาอีกไหม ยายตักให้"
"เอาครับ" ผมบอกพร้อมยื่นถ้วยให้ยาย
"โห อะไรอะยาย ไม่เห็นยายตักให้ฟลุ๊ค แบบนี้บ้างเลย"
"เอ้าๆ แขกมาบ้าน เจ้าบ้านก็ต้องต้อนรับซิ ปกติเราก็ตักกินเองนะ วันนี้เป็นอะไร หึ"
ผมย่นจมูก "เชอะ งอนยายละ"
"เอาเข้าไปๆ ทำหน้าแบบนั้นอีกละ"
ผมเห็นยายพูดกับฟลุ๊ค อะไรอะ ไอ้การทำหน้าแบบนั้นอะ โมเม้นนี้ไม่เคยเห็น โอ้ยย น่าร้าก ไปอีกก กันต์เอ้ยมึงจะใจเต้นอีกกี่รอบวะเนี่ยย
"กันต์ นี่หน้าคุ้นๆนะ" ผมสะดุ้งหันกลับมามองยาย
"เดี๋ยวนะ เดี๋ยวยายมา" ระหว่างรอยายผมก็กินข้าวต้มไป ก็มันอร่อยนี่ ยายเดินกลับมาพร้อมถืออะไรมาซักอย่าง และก็ยื่นมาตรงหน้าผมกับฟลุ๊ค
"อืม เหมือนจริง ด้วย"
???? อะไรคือเหมือน ???? แล้วยายถืออะไรมา ????