SAENRAK แสนรัก [YAOI]
เขียนโดย 
DAIPS
วันที่ 13 มีนาคม พ.ศ. 2560 เวลา 00.39 น.
แก้ไขเมื่อ 21 ตุลาคม พ.ศ. 2560 22.40 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) SAENRAK แสนรัก : CHAPTER.00
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
SEANRAK แสนรัก : CHAPER.00
เรื่องโดย: ++DAIPS++
รอบกายผมเต็มไปด้วยหมอก มันมีเเต่หมอก...ไม่ว่าผมจะหันมองไปทางไหน สิ่งที่ผมพบก็มีแต่หมอกและความว่างเปล่า
นี่ผมกำลังอยู่ที่ไหนกัน?
“พี่ชาย...” เสียงทุ้มนุ่มที่เเสนคุ้นเคยดังมาจากทางด้านหลังของผม
“สุดชอบ!” ผมรีบหันหลังกลับไปมองด้วยความรวดเร็ว หวังเพียงอย่างเดียวคือการได้พบบุคคลที่เป็นเจ้าของเสียง
“สุดชอบ! น้องอยู่ไหน! สุดชอบ!!!” เเต่เมื่อผมหันหลังกลับไปมอง สิ่งที่ผมพบไม่ใช่น้องชายเเต่อย่างใด หากเเต่เป็นความว่างเปล่าเเละหมอกเบาบางสีหม่นที่ผมรู้สึกไม่ชอบเอาซะเลย
“พี่ชาย...”
ขวับ
“สุดชอบ!” เป็นอีกครั้งที่มีเสียงเรียกผม และเป็นอีกครั้งที่ผมหันกลับไปมองเเล้วไม่พบอะไร
“อึก! จะ เจ็บ” จู่ๆผมก็รู้สึกเจ็บที่อกข้างซ้าย รู้สึกเหมือนกำลังจะขาดอากาศหายใจ ผมเริ่มสูดหายใจมากขึ้นเเละถี่รัวมากขึ้นจนรู้สึกปวดไปทั่วทรวงอก เเข้งขาผมมันไร้เรี่ยวเเรงไปหมดจนผมไม่สามารถยืนได้อีกต่อไป
“ฮึก...” ผมทรุดลงไปนั่งกับพื้น ใช้มือกอบกุมที่อกข้างซ้ายของตัวเอง มันเจ็บจนผมไม่สามารถกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลออกมาได้ ผมเจ็บหัวใจเหลือเกิน มันเหมือนมีใครเอามีดที่เเหลมคมมาทิ่มแทงที่หัวใจของผมจนทะลุปรุโปร่งและเเหลกสลายคามีดเล่มนั้น
หมับ...
“พี่ชาย...” สัมผัสที่เย็นเฉียบบริเวณหัวไหล่ของผมเเละเสียงที่ทุ้มนุ่มข้างๆใบหูของผม ทำให้อาการเจ็บหัวใจอย่างรุนเเรงค่อยๆทุเลาลงอย่างน่าตกใจ
หมับ!
“ยะ อย่าไปนะ” ผมยกมือที่สั่นเทาของตัวเองจับเข้ากับมือคู่เล็กที่เย็นเฉียบ ก่อนจะค่อยๆหันไป “ยะ อย่าหายไปไหนนะสุดชอบ อย่าทิ้งพี่ให้อยู่คนเดียวนะ ได้โปรด...”
คนตรงหน้าผมไม่ตอบอะไรกลับมา นอกจากส่งยิ้มอ่อนๆมาให้
น้องชายผมเขาเป็นคนใจดี เขาเป็นคนที่เเสนดี ผมรู้ว่าเขาไม่ใจร้ายกับผมหรอก เขาไม่ใจร้ายพอที่จะไม่ฟังคำอ้อนวอนจากผมที่เป็นพี่ชายของเขาหรอก...
“พี่ชาย...”
“...”
“แต่ผมตายไปแล้วนะ”
เฮือก!!!
“สุดชอบ!!!” ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมาอย่างสุดตัว ร่างกายของผมเปียกชื้นไปด้วยเหงื่อ สมองผมขาวโพลนไปหมด
ในตอนนี้...ผมกำลังไร้สติ
พรึ่บ!!
ผมลุกขึ้นจากเตียงนอนด้วยความรวดเร็วก่อนจะวิ่งออกจากห้องนอน
“ไม่นะ!!! ไม่! ไม่ๆๆ!!! สุดชอบ! สุดชอบ!!!”
ปึงๆๆๆๆๆๆ!!!
ผมตะโกนเรียกน้องชายเเละทุบประตูห้องน้องชายตัวเองอย่างบ้าคลั่ง กระบอกตาทั้งสองข้างร้อนผ่าวไปหมด จากนั้นไม่นานน้ำตาผมก็ไหลนองลงมาจนเปรอะเปื้อนไปทั่วใบหน้า
“เปิดประตู!! พี่บอกให้เปิดประตู! สุดชอบ!! ได้ยินพี่มั้ย! สุดชอบ!!!”
ตึงๆๆๆๆๆ!!!
มีเสียงดังตึงตังจากบันได หากเเต่ผมไม่สนใจ ผมยังคงทุบประตูห้องนอนของน้องชายอย่างไร้สติ ก่อนที่จะถูกผู้เป็นพ่อดึงตัวออกมา
พรึ่บ!!!
“เเสนรัก!!!” ผู้เป็นพ่อตะโกนเรียกชื่อผมเสียงดัง เขาพยายามดึงตัวผมให้ออกห่างจากประตูบานนั้น เเต่ผมก็ยังคงดื้อรั้นเเละพยายามตะเกียดตะกายเข้าไป
“พ่อ!! ปล่อยผม! น้องชาย..น้องชายกำลังอยู่ในนั้น!” ผมตะโกนบอกผู้เป็นพ่อเสียงดังจนรู้สึกเจ็บทั่วลำคอ พ่อยังคงพยายามรั้งผมเอาไว้ จนกระทั่งบุคคลที่ผมเรียกว่าแม่ปรากฏตัว
“คุณคะเกิดอะไรขึ้น!”
“อิงอร! ลูกเป็นอีกเเล้ว เเสนรักเป็นเเบบนี้อีกเเล้ว!”
“ปล่อยผม!! ปล่อยผม!!” ผมกรีดร้องอย่างบ้าคลั่งเมื่อไม่สามารถสู้เเรงผู้เป็นพ่อได้ เขากดตัวผมไม่ให้ขยับไปไหน น้ำตาผมไหลนองเต็มหน้า ตอนนี้ผมทั้งรู้สึก เกรี้ยวกราด เสียใจ เเละสบสน...
“พ่อครับผมเจ็บ...ปล่อยผม ฮึก ผมจะไปหาน้อง สุดชอบเขาติดอยู่ในนั้น” ผมหันไปพูดกับผู้เป็นพ่อด้วยน้ำเสียงอ้อนวอน พ่อมองมาที่ผม เขาส่งสายตาเจ็บปวดเเละเสียใจในขณะที่มองมาที่ผม
“กลับมา เเสนรักลูกต้องกลับมา” น้ำเสียงเจ็บปวดของผู้เป็นพ่อทำให้หัวใจผมบีบรัดเเน่นจนรู้สึกเจ็บ
หมับ!
เเรงกอดที่ถาโถมเข้ามาทำให้ผมหันไปมอง
“ฮึก ฮือออ เเสนรัก...ได้โปรด ฮึก ฮือออ”
“เเม่ครับ...”
“ได้โปรดเถอะเเสนรัก อึ่ก”
“พ่อครับ...”
เเรงกอดเเละเสียงอ้อนวอนของผู้เป็นพ่อเเละบุคคลที่ผมเรียกว่าเเม่ ทำให้ผมค่อยๆสงบลง หากเเต่ยังไม่หยุดร้อง เเละยังคงไม่ละสายตาจากบานประตูบานนั้น
“เเสนรัก...”
“...”
“สุดชอบตายไปเเล้ว”
“!!!”
“พี่ชาย...แต่ผมตายไปเเล้วนะ”
คำพูดของผู้เป็นพ่อไม่ได้ทำให้ผมเจ็บปวดเท่ากับความผิดหวัง...
น้องชายผมเขาไม่ใช่คนที่ใจดีอย่างที่ผมคิด น้องชายผมเขาไม่ใช่คนที่เเสนดีอย่างที่ผมคิด น้องชายผมเขาเป็นคนใจร้าย เขาใจร้ายพอที่จะทิ้งให้ผมอยู่คนเดียวทั้งๆที่ผมขอให้เขาอยู่กับผม...
น้องชาย ทำไมน้องถึงได้ใจร้ายขนาดนี้?
D A I P S.
สวัสดีนักอ่านทุกท่านที่หลงเข้ามานะคะ คนเเต่งเรื่องนี้มีนามปากกาว่า "ได" ค่าาา สำหรับเรื่อง SAENRAK เเสนรัก เป็นนิยายเรื่องเเรกเลยค่ะที่ไดนำมาลงในเว็บขีดเขียน อยากให้นักอ่านทุกท่านช่วยเม้นให้ไดหน่อยนะคะ จะติหรือชมได้หมดเลยค่า ไดจะพยายามพัฒนาตัวเองในการเเต่งขึ้นเรื่อยๆนะคะ สุดท้ายนี้ฝากกดไลค์เเฟนเพจเฟซบุ้คเค้าด้วยนะะะะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
