1'st Metter High ร้ายสร้างรัก

บทนำ

#โรงเรียนมัธยมอีสเมทเทอร์วิว

                การเริ่มต้นของเช้าวันใหม่ แสงแดดอ่อนๆ กับท้องฟ้าสีครามที่แสนจะสดใส..ไม่ ฉันไม่พูดแบบนั้นแน่ มันดูโลกสวยเกินไปสำหรับคนอย่างฉัน -_- เช้าวันนี้มันก็เหมือนกับทุกๆวันนั่นแหละ ต่างไปก็แค่บ้านใหม่ สังคมใหม่ โรงเรียนใหม่ และ อะไรใหม่ๆอีกมาก ซึ่งคนที่เคยย้ายที่อยู่มาไม่ต่ำกว่าสามครั้งอย่างฉันชักจะชินกับมันซะแล้ว

                ฉันชื่อ ‘ตั้งโอ๋’ ชื่อจริงของฉันอ่านๆไปเดี๋ยวก็คงจะรู้กันเอง ปีนี้ฉันขึ้นเกรด 10 ฉันย้ายมาเรียนที่โรงเรียนอีสเมทเทอร์ โรงเรียนมัธยมชื่อดังประจำเมือง และวันนี้ก็เป็นวันแรกของการมาเรียนของฉัน

                ตั้งแต่ก้าวเข้าประตูโรงเรียนมา สิ่งที่ฉันพบเป็นส่วนใหญ่ก็เห็นจะเป็นนักเรียนหญิงชาย ที่มักนั่งจับตัวกันเป็นกลุ่มๆ น้อยมากถึงไม่มีเลยที่จะแยกตัวอยู่ลำพัง แต่อีกเดี๋ยวก็คงมีแล้วล่ะ ฉันนี่ไง -_- ฉันถือคติที่ว่าถ้าต้องคบพวกเสแสร้งยอมไม่มีคนคบเลยยังจะดีซะกว่า ฉันเป็นพวกไม่ยอมใคร ค่อนข้างไปทางเอาแต่ใจนะ ไม่รู้สิ ฉันว่าฉันไม่ใช่คนดีนักหรอก แต่อย่างน้อยฉันก็ไม่เคยทำตัวเสแสร้งแกล้งดีใส่ใคร พวกแอ๊บทำดีนั่นเป็นสิ่งที่น่าขยะแขยงที่สุด!

                ช่วงพักของวันนั้น ฉันพยายามเดินหาห้องน้ำ โรงเรียนที่ใหญ่แบบนี้มันหาอะไรๆยากเอาเรื่อง ต่อให้เป็นสิ่งที่ควรจะมีแทบทุกอาคารอย่างห้องน้ำก็เถอะ ตึกที่ฉันเรียนห้องน้ำปิดปรับปรุง ทำให้ต้องลงมาห้องน้ำที่อยู่ด้านหลังของตึกแทน คนในห้องบอกฉันว่า นี่น่าจะเป็นห้องน้ำอื่นที่ใกล้ที่สุดเมื่อนับจากที่นี่แล้ว

                “เจอซักที หายากชะมัด -_-”

                พลั่ก!

                “โอ้ย!!”

                ฉันเดินบ่นกับตัวเองเบาๆ แต่จู่ๆก็ไม่ยินเสียงร้องมาจากทางห้องน้ำ เสียงแบบนั้นพนันได้เลยว่าคงต้องมีอะไรรุนแรงเกิดขึ้นแหงๆ …แต่พอดีฉันชอบยุ่งกับเรื่องอะไรพวกนี้ด้วยสิ 

                “อย่าทำอะไรฉันเลยนะคะ ขอร้องล่ะ ฉันไม่เคยทำอะไรให้พวกพี่ๆเลยนะคะ”

                “โถๆ แม่สาวไร้เดียงสา อย่ามาทำโง่หน่อยเลย!!!”

                “ฮือ… ฉันเปล่า ฉันไม่รู้เรื่องจริงๆนะคะ”

                “แกพยายามอ่อยพี่ติวาของฉัน อย่าคิดนะว่าฉันไม่รู้!”

                แปะ แปะ แปะ ฉันที่ได้ยินเหตุการณ์มาพอสมควร เดินเข้ามาพร้อมกับปรบมือแสดงความยินดี (?) ในห้องน้ำนี้มีเด็กผู้หญิง เอ่อ..จากเครื่องแบบ จริงๆเธออายุเท่าฉัน -_-; นั่งร้องไห้ตัวสั่นอยู่ใกล้ๆอ่างล้างหน้า ส่วนยัยรุ่นพี่นิสัยเสีย (รู้สึกว่าจะอยู่เกรด 11 ) อีกสามคน ยืนมองฉันตาเขียวปั้ด ต๊ายตาย น่ากลัวจัง -_-

                “นี่ซ้อมละครกันอยู่เหรอ”

                “ออกไป ไม่ใช่เรื่องของแก อย่ามาแส่!”

                “โทษทีนะ แต่พอดีฉันมันพวก ‘ชอบแส่’ ”

                “เตือนดีๆไม่ฟัง แกรนหาที่เองนะ ไปจับมันมา!”

                ยัยสองคนนั้นเดินตรงมาหาฉันตามคำสั่ง แต่โทษที ลืมบอกไป ว่าฉันไม่ได้ชอบแส่แค่อย่างเดียว แต่ฉันยังชอบศิลปะการต่อสู้อีกด้วย  เอาเป็นว่าขอข้ามชอตพวกนี้ไปละกัน นิยายรุ่นใหม่ไม่นิยมความรุนแรงใช่มั้ยล่ะ -_- ตอนนี้ยัยสองคนนั้นลงไปนั่งก้นจ้ำเบ้ากับพื้นหลังจากนั้นไม่นาน ก็พากันลุกแล้วรีบวิ่งออกไปจากห้องน้ำอย่างไว ยัยหัวโจกก็มองฉันหูตาเหลือก ดูท่าทางลังเล แต่แล้วก็ตัดสินใจวิ่งตามยัยสองคนนั้นออกไปเช่นกัน โถ ไอ้เราก็คิดว่าจะแน่ ลูกพี่ยังขนาดนี้ ไม่แปลกใจเลยทำไมลูกน้องถึงได้ไร้น้ำยาขนาดนั้น ตอนนี้เหลือแค่ฉันกับคนที่นั่งร้องไห้อยู่นั่นอีกคน

                “เช็ดหน้าเช็ดตาซะ หน้าตาเธอดูน่ากลัวมากนะตอนนี้ -_-;;” ฉันเดินเข้าไปพร้อมกับยื่นผ้าเช็ดหน้าให้

                “ขอบคุณมากค่ะพี่”

                “บ้ารึไง ดูเครื่องแบบฉันสิ เราอายุเท่ากันนะ -*-”

                “จริงด้วย ขอโทษค่ะ T T”  ว่าแต่ ยัยนี่มาขอโทษฉันทำไมกัน … - -

                “เอาเถอะ หมดเรื่องแล้ว ฉันไปก่อนนะ” ฉันตัดบทพลางยักไหล่อย่างไม่ยี่ระ แต่ก่อนจะได้เดินออกมาจากห้องน้ำนั่น ผู้หญิงคนนั้นก็เรียกฉันเอาไว้

                “เดี๋ยวก่อน! คือฉันอยากเป็นเพื่อนกับเธอน่ะ ฉันชื่อไอรีน เธอ..ชื่ออะไรเหรอ”

                สายตาของฉันกำลังมองอย่าประเมินคนตรงหน้า อยากเป็นเพื่อนกับฉันเนี่ยนะ ? แต่ดูท่าทางแล้วยัยนี่ไม่ใช่คนไม่ดีอะไร แม้ว่าฉันจะไม่รู้ก็เถอะ ว่าที่เกือบจะโดนขย้ำเมื่อกี๊สาเหตุมันคืออะไรกันแน่ เอาเถอะ แค่ชื่อคงไม่เป็นไร

                “ตั้งโอ๋ แต่เรียกฉันว่า โอ๋ เฉยๆก็ได้”

                “ชื่อน่ารักจัง ^-^ ยินดีที่ได้รู้จักนะโอ๋”

                “อื้อ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน”

                ฉันยิ้มแล้วเดินจากมา จริงๆแล้วเราน่าจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้..ฉันหมายถึง ถ้าเรามีโอกาสได้เจอกันอีกล่ะก็นะ