ทำไมต้องเธอ?

     บ้านเซย์

     "คุณคะ ไม่ทราบว่ามาหาใครคะ" ผมค่อยหันมา แล้วยกมือไหว้  "นั่น คุณไวน์หรือเปล่าคะ" น้ำเสียงตื่นเต้นปนดีใจ ไม่ว่าเมื่อไรป้าเพ็ญก็เป็นผู้ใหญ่ใจดีเสมอ ผมยิ้มแล้วเข้าไปกอด "ครับผมเอง ป้าสบายดีนะครับ"ผมตอบพร้อมทั้งถามป้า  ป้าเพ็ญมองค้อนผมทีนึงก่อนตีเบาๆมาที่ต้นแขนผม  "น่าตีจริงๆเลยคุณไวน์เนี่ย แล้วนี่หายไปไหนมาคะ  ไปเข้าบ้านก่อนค่ะ เดี๋ยวป้าหาน้ำให้" ผมพยักหน้ารับแล้วเดินตามป้าเข้าบ้าน  "ต้นไม้เยอะขึ้นนะครับร่มดีด้วย"

ผมเดินพลางพูด "คุณเซย์เธอปลูกค่ะเวลาว่างๆปลูกไปปลูกมาก็เลยเยอะแบบนี้ นี่คุณยังไม่ได้เจอคุณเซย์ล่ะสิ"ผมส่ายหน้าป้าก็ส่ายหน้า  ผมเดินดูรอบๆบ้านทุกอย่างเหมือนเดิม ผมยิ้มกับตัวเอง "พี่เซย์คงโกรธผมมาก เพราะผมบอกเลิกเขาแถมยังหายไปอีก" ผมคุยกับป้า  "ทุกคนมีเหตุผลในสิ่งที่ตัวเองทำเสมอค่ะ และคุณเซย์ก็เป็นคนมีเหตุผลป้าว่าถ้าเปิดใจคุยกันอีกครั้งอาจจะดีขึ้นก็ได้นะคะ เพราะคุณสองคนก็ยังไม่ลืมกันนี่"ป้าพูด "ผมกลับก่อนดีกว่าครับป้า พอดีมีประชุมช่วงบ่าย แล้วเดี๋ยวผมค่อยมาใหม่"ผมพูดแล้วยกมือไหว้ลาป้า "ค่ะ ขับรถดีๆนะคะ ว่างๆค่อยแวะมาหา......ป้า"ป้าพูดยิ้มๆ

@Say'day

     "บีเอาขนมไปส่งเสร็จแล้วแวะซื้อเนยมาให้พี่ด้วยนะเอาสองแบบเลย"ผมสั่งบี

     "ค่ะ พี่เซย์ พี่เห็นรถข้างนอกไหมบีเห็นมาจอดบ่อยๆนะเปิดกระจกแล้วมองมาทางร้านเราด้วย"

     "เขาอาจจะมาธุระหรือซื้อของก็ได้"ผมมองตามแล้วบอกบี

     "คันไหนพี่บี"โยถามบ้าง "อ๋อ ผมก็เห็นบ่อยบางทียังเขามาซื้อขนมร้านเราเลย โคตรหล่ออ่ะ ชอบสั่งเค้กลาวา"โยอธิบาย

     "บีไปได้แล้วเดี๋ยวลูกค้ารออย่าลืมที่พี่สั่งด้วย"ผมเตือนบีอีกครั้ง บีพยักหน้ารับแล้วเดินออกไป  สั่งเค้กลาวาหรอก็มีตั้งหลายคนนะที่ชอบไม่ได้มีแค่คนเดียวนี่ผมส่ายหัวสลัดความคิดทิ้ง

     "ว่าไงครับตัวยุ่งวันนี้ไม่ไปโรงเรียนหรอ"ผมพูดเมื่อมีผู้มาใหม่เด็กน้อยอนุบาลแต่เจ้าเลห์นะ     

     "วันนี้อนุบาลหยุดเพราะพี่ๆไปเข้าค่ายครับ  พี่เซย์พี่คนโน้นให้อะตอมเอานี่มาให้พี่ อ้าวไปไหนแล้ว"อะตอมพูดแล้วยื่นดอกลิลิลี่สีขาวให้ผมผมมองตามที่อะตอมบอกแต่รถขับออกไปแล้ว

     "แล้วอะตอมรู้จักไหม"อะตอมส่ายหน้า "เขาบอกแค่ว่า คิดถึง พี่โยอะตอมเอาเค้กส้มสองชิ้นนะ"อะตอมพูดจบแล้ววิ่งไปหาโย ผมขมวดนิดนึง

     "คิดจะทำอะไรอีก"ผมพึมพำกับตัวเอง

     อยู่ๆฝนก็ตกไม่ใช่ตกธรรมดานะแต่ตกหนักเลยแหละดีนะที่บีกลับมาแล้วเลยไม่ต้องเป็นห่วงตอนนี้ผมยังอยู่ที่ร้านช่วยบีกับโยเก็บของ   ฮัดเช้ย!!!!

     "นั่นมาตามฝนเลยทีเดียว พี่เซย์เป็นไรป่าว"บีถามผม

ผมทำมือบอกโอเคพอฝนตกหรือช่วงอากาศเปลี่ยนผมจะเป็นแบบนี้เสมอ "กลับบ้านอย่าลืมกินยานะพี่ ดักไว้ก่อนเลย"บีพูดขำๆ ผมพยักหน้า

     "เดี๋ยวพี่ไปส่งเราสองคนเอง รถจอดไว้ที่นี่แหละ"บีกับโยพยักหน้า  หลังจากส่งสองคนนั่นแล้วผมก็ขับรถกลับ ก็จามตลอดทางนั่นแหละครับสงสัยจะต้องกินยาจริงๆ

      ฮัดเช้ย!!! ฮัดเช้ย!!!! ผมรีบอาบน้ำอย่างไวเลยครับเพราะรู้สึกหนักๆที่หัวที่ตาด้วย ผมลงมาข้างล่าง

     "ทานอะไรสักหน่อยก่อนสิคะ จะได้ทานยา"ป้าเพ็ญบอกผมป้าเห็นตั้งแต่ผมเดินจามเข้ามาและ ผมพยักหน้า "เมื่อตอนกลางวันแดดยังร้อนอยู่เลย ตอนเย็นฝนตกซะได้ แล้วคุณเซย์โดนฝนรึเปล่าคะ" ป้าถาม

     "นิดหน่อยครับ แต่เริ่มหนักๆหัว เดี๋ยวผมกินยาแล้วนอนเลยดีกว่า"ผมบอกป้า  "นี่ถ้ามีคนมาคอยดูแลก็คงจะดีนะคะ"ป้าพูดยิ้มๆแล้วเดินออกไป

__________________________________________________