ทำไมต้องเธอ?

     "ไวน์ ยืมกุญแจรถหน่อย"

     "ไปไหนอ่ะพี่ดึกแล้วเนี่ย"

     "เหอะน่าธุระสำคัญ"

     "ทำไมดูรีบร้อนจัง ป๊าม๊าไปพักเหอะดึกแล้ว"

     เสียงเคาะประตูห้องกลางดึกทำให้ฟานละจากหนังสือมาเปิดประตูห้อง 

     "ขอเข้าไปหน่อยได้ไหมเหนื่อยจัง"ภาวินพูด ฟานพยักหน้า

     "มาตั้งแต่เมื่อไร"ฟานถามแล้วยื่นน้ำมาให้

     "เพิ่งมาถึงแล้วก็มานี่เลย" 

     "จะอาบน้ำก่อนไหม หิวหรือเปล่า"ฟานถาม

     "อาบน้ำก่อนร้อนจะแย่"ฟานพยักหน้า "คืนนี้นอนนี่นะ"วินกระซิบบอกฟาน 

     "ดื่มนมก่อนยังไม่ได้กินอะไรไม่ใช่หรอ"ฟานยื่นแก้วนมให้  "คิดถึง"วินพูด "ไปนอนได้แล้วไหนบอกเหนื่อย"ฟานเปลี่ยนเรื่อง "ผมจะทวงคุณคืนจากไวน์และเพราะเดี๋ยวเซย์มันต้องไปช่วยไวน์อยู่ดี"

     "พรุ่งนี้ไปหาป๊ากับม๊ากัน"วินพูด

__________________________________________________ 

     "พี่วินอยู่ไหนเนี่ย ผมจะไปบ้านพี่เซย์"

     "ขับรถอยู่จะถึงแล้ว"วินพูดขณะเลี้ยวรถเข้าบ้าน

     "ไปนอนไหนมาเนี่ยหายไปทั้งคืน"ม๊าผมทัก

     "คือ ม๊าป๊าผมมีเรื่องจะบอก ยังงี้นะคือผมกับฟานคบกันอยู่อ่ะสักพักและ"ม๊าผมนิ่งไปแป๊บนึง  

     "ป๊ากับม๊าว่างัยอ่ะ"พี่วินเอียงคอถามม๊าแต่ฟานตอนนี้หน้าซีดไปแล้วผมแอบขำเบาๆ

     "แล้วจะให้ว่าอะไร"ป๊าผมพูด 

     "แล้วผมจะเอาตัวฟานกลับไปพร้อมผมด้วยนะเพราะไอ้ไวน์มีเซย์แล้ว"พี่วินพูดต่อ

     "โห...ปล่อยผมทิ้งว่างั้น"ผมบ่น

     "ไม่ได้ทิ้งแต่แกต้องเห็นใจฉันด้วย เข้าใจ๋"

     "งั้นผมไปหาพี่เซย์ก่อน"ผมบอก

     "ป๊าม๊าทานไรยัง เดี๋ยวพวกผมจัดการให้นะ"วินพูดป๊ากับม๊าพยักหน้า

__________________________________________________     "พี่เซย์ หายโกรธผมยังอ่ะ"พี่เซย์หันมามอง ผมพาพี่เซย์มาน้ำตก "ผมเสียเวลาไปมากแล้วอ่ะผมไม่อยากเสียมันไปอีกแล้ว กลับมาเป็นเหมือนเดิมนะ"ผมพูดจริงจัง

     "ผมไม่เคยโกรธคุณนี่"พี่เซย์บอกหน้านิ่งๆ

     "พี่เซย์ เราเสียเวลามามากแล้ว ผมอยากดูแลพี่จริงๆ"

     "แต่ผมโตแล้วนะดูแลตัวเองได้"เซย์แกล้งพูด

     "แต่ก็ไม่เหมือนผมดูแลหรอกเชื่อดิ"ไวน์บอก 

     "แล้วถ้า.....พี่ไม่หายโกรธอ่ะจะทำงัย"เดี๋ยวนะ พี่ หรอ

     "แสดงว่าพี่เซย์ยกโทษให้ผมแล้ว"ไวน์ยิ้ม

     "ผมจะไม่ให้เกิดเหตุการณ์แบบนั้นอีกผมจะดูแลพี่ให้ดีที่สุด ขอบคุณนะพี่เซย์ ขอบคุณที่ให้โอกาสผมอีกครั้ง"

     บางทีความรักมันก็อธิบายยากนะ ถ้ามีโอกาสปรับความเข้าใจก็ทำเถอะ ชีวิตคนนั้นสั้นจะตาย

                              The end