[HxH] ยัยลูกท้อรสเลือด

3.0

เขียนโดย ซีโร่

วันที่ 19 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560 เวลา 11.06 น.

5 บท

0 วิจารณ์

7,115 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 19 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560 11.31 น. โดย เจ้าของนิยาย

5) บทที่ 3 ถึงที่หมาย ตุ้กตาลูกท้อ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

พอนานวันเข้า อิลก็รู้สึกตัวได้ ถึงความแปลกไปของคนรอบตัวนิดหน่อย
อิรูมิเริ่มเข้าหา อันนี้ไม่ค่อยสนใจ มิรูคิเริ่มทำตัวแย่กับอิลขึ้นเรื่อยๆ
คิรัว...ช่วงนี้ไม่ค่อยเห็นหน้าเลย อัลโต้มองหน้าอิลแล้วสะบัดบ๊อบใส่
(?) อารูกะยังเหมือนเดิม

อืม แต่จากที่แอบๆ สำรวจมา คิรัวไปฝึกนี่น่า งั้นก็ช่างเหอะ
อืม...น่าเบื่อชะมัด กลับเป็นแบบนี้อีกแล้ว? น่าเบื่อ

เวลาผ่านไป อิลอายุ 12 ในวันจันทร์เต็มดวง
"เป็นอะไรหรอก? อิล?"เสียงของอารูกะพูด อิลส่ายหน้า
"เบื่อหรอก?"อารูกะ อิลนิ่งไปก่อนจะพูด "อืม...น่าเบื่อ"อิล

"จะว่าไปอิลอายุจะครบ 12 แล้วนี้! ทำไมไม่ไปสอบเป็นฮันเตอร์ดูล่ะ"อารูกะแนะนำ อิลชะงักไปก่อนจะลุกขึ้น แล้วออากำปั้นทุบที่มือขวา
"อารูกะ...ขอบคุณ.....ถ้ากลับมาเมื่อไรจะมาหา...นะ"อิล

"อิล? มาทำไม?"คิรัวถามอิลที่เดินเข้ามาในห้อง ทรมารที่ มิรูคิกับแม่ใช้เป็นที่ทรมารคิรัว "ออกจาก...ที่นี้กัน..เที่ยว"อิล
"ห้ะ =_=?"คิรัว "สอบ..ฮันเตอร์"อิล

"อ๋อ ฉันก็ว่าจะไปอยู่เลย"คิรัว พูดแล้วสะบัดมือ

เคร้ง!

โซ่ถูกกระชากออกไป "เรื่องนั้นคงให้ทำไม่ได้"เสียงของซิลเวอร์
กับเซโน่ "จะรอข้างนอก...ไปให้ได้"อิลกระซิบกับคิรัว แล้วหายตัวไปกับความมืด "เฮ้ย!"คิรัว

อิลออกไปรอข้างนอก อิลหยิบสายหูฟังออกมา แล้วรอคิรัว
"ยัยบ้า!!!!"เสียงคิรัวดังขึ้น อิลเก็บหูฟังลง แล้วหันหน้าไปหาคิรัว
"อิล..ต่างหาก ไม่ใช้ ยัยบ้า"อิล "แล้วใครใช้ให้เธอทิ้งฉันไว้ฮะ!"คิรัว

อิลยักไหล่ แล้วลากคิรัวไป "จะไปไหนอ่ะ"คิรัว
"สอบ..ฮันเตอร์"อิล

ในตอนนี้อิลกับคิรัวอยู่บนเรือบินที่กำลังมุ่งหน้าไปที่ใดที่หนึ่ง
"ว่าแต่...ทำไมถึงเป็นแบบนี้ล่ะ"คิรัวถามอิลอย่าง งงๆ
เพราะตอนนี้อิลอยู่ในสภาพที่..

ผมสีเงินถูกรวบเป็นหางม้าทรงต่ำ ผ้าคาดตาสีดำ ชุดเสื้อยืดสีดำแขนยาวคอเต๋า กางเกงขายาวสีดำ รองเท้าผ้าใบสีดำ

อืม? อิลไม่ร้อนหรอก? อิลส่ายหน้า แล้วหลับรอเวลา

ความมืด...มักพบเห็นได้ทั่วไป โดยเฉพาะเวลากลางคืนและเวลานอน
อิลฝัน รอบตัวอิลมีเพียงความมืด กับลูกไฟหลากสี อิลมองไปรอบๆ
"ยะ..อย่างนะ!"เสียงหวานของคนที่อิลคุ้นเคยพูดอย่างหวาดกลัว
ภาพของอิลที่เปื้อนเลือด ซากศพ และ..คนสำคัญที่แสดงสีหน้ารังเกรียจ

"ขอ..โทษ"อิล

"ไปตายซะ!" "อย่างเข้ามานะ!" "สกปรกฎ" "ต่ำ" "แกมันปีศาจ"
"ช่วยด้วย" "แค่เครื่องมือไม่มีสิทธิ์พูด" "เหอะ ไอ้หุ่นสังหาร"

ไม่..ไม่เอา..อย่างทิ้ง อิล ไว้ คนเดียว กลัว เหงา ไม่...

"อิล! อิล!"เสียงของคิรัวเรียก อิลตื่นขึ้น "ถึง..แล้ว?"อิล
"ยัง ว่าแต่เป็นอะไร? ฝันร้ายรึไง"คิรัว อิลส่ายหน้า แล้วมองว่าใกล้จะถึงรึยัง "หรอก.."คิรัว พูดด้วยสายตาสงสัย แต่ก็ได้แต่เก็บเอาไว้

"ถึง..สักที"อิล พูดพร้อมกับเดินโซเซลงเรือบิน
"ไหวป่ะเนี้ย"คิรัว "เหนื่อย..."อิล

อิลหยิบกระดาษมาเขียนบางอย่างสองแผ่น "ทำไรอ่ะ"คิรัว
"นี่เป็น..แผ่น ส่วนนี้..รหัสผ่าน"อิลพูด มันใดนั้น!!

ปุ้ง

ควันสีขาวปรากฏขึ้น "แค่กๆ"คิรัว "อิล!"คิรัว
อิล กลายเป็น..ลูกท้อ? ตุ้กตาลูกท้อสีแดงสด ที่โน๊ตเขียนว่า

-ฝากเอาป้ายให้ด้วย แล้วก็ในสภาพที่ขยับไม่ได้เลย...-

คิรัวมองตุ้กตาด้วยสายตาที่...มีเครื่องหมาย -????-
"ไรว่ะ"คิรัวเอาตุ้กตาใส่กระเป๋าแล้ว เดินไปตามแผนที่

บท 4

สารบัญ