Be besy love god

     -ที่นี่ที่ไหนนะ- ฉันหลงมาที่ไหนไม่รู้ทั้งที่เมื่อกี้ฉันยังอยู่ที่ห้องเก็บของอยู่เลย ลองเดินดูรอบๆดีกว่า ฉันเดินออกจากห้องนั้นอย่างเร็ว ฉันเดินตามทางไปเรื่อยๆจนได้เจอกับคนๆนึง เขาเป็นผู้ชายตัวสูง ขาวหน้าเครียดมาแต่ไกล ฉันไม่สนใจ เดินผ่านไปเฉยๆ แต่แล้วฟ้าก็แกล้งกัน ฉันกับเขาเดินเฉียดไหล่กันนิดเดียว เขาก็ฉุนขาดแล้ว อย่างตอนนี้...

"ขอโทษสักคำมีมั้ย" เขาถามเสียงดัง ฉันก็ยังเงอะงะแต่ก็ตอบเขาไป

"ขะ ขอโทษ ฉะ ฉันไม่ได้ตั้งใจจริงๆนะ" ฉันกลัวเขาแล้วล่ะตอนนี้น่ากลัวซะจน..พูดไม่ออก ฉันที่ยืนตัวสั่นอยู่ก็คงต้องขอตัวออกไปเดินดูรอบๆต่อ...

"ฉันขอตัวก่อนละกันนะคะ" ฉันพูดออกไปแล้ว เขาก็ยังทำหน้าเครียดถึงเครียดที่สุด ถามหน่อยพอคู๊ณไปหัวเสียมาจากไหน จนถึงตอนนี้เขาก็กำลังอ้าปากจะด่าฉันอีกละ

"นี่เธอ..."

"ไม่ขอพูดต่อนะคะ" ฉันตัดบทเพื่อไม่ให้เขามาโวยวายใส่ฉัน แต่ดูเหมือนจะตรงข้าม เขายังโวยวายใส่พูดนู่นพูดนี่ ฉันไม่สนใจและยังเดินต่อไป 

...

......

.........

     ฉันเดินมารอบที่นี่แล้วยังไม่รู้เลยว่าที่นี่ที่ไหน และก็มีคนๆนึงเดินมาหาฉันและพาไปที่แห่งหนึ่ง แล้วก็มีเสียงใหญ่ๆดังมา

"เธอเองสินะคิริฮิเมะ นัทสึโนะ" เขาเหมือนเทพเจ้าซุสเลย

"คุณคงเป็นเทพเจ้าซุสสินะ" ฉันถามกลับอย่างเยือกเย็น

"ก็ใช่ เธอยังไม่รู้เลยไม่ใช่เหรอว่าอยู่ที่นี่ได้ไง" เขามองฉัน

"ไม่รู้คงไม่สนแล้วล่ะ"

"อยากกลับมั้ยล่ะ"

"ที่นี่ดูเหมือนจะเป็นโรงเรียนสินะ"

"ใช่ เธอคงต้องอยู่ที่นี่หากเธอเรียนไม่จบ"

"จบแน่"

"ตามใจเจ้าเลย"

"ลองดู"

"ก่อนอื่น" เขาดีดนิ้วแล้วก็...ชายคนที่เดินเฉียดกันเมื่อกี้ก็แวบมา

"ที่ไหนอีกเนี้ย" เขาเริ่มบ่น

"ฟังไว้นัทสึโนะ"

"ว่ามา.."

"เขาคือโทสึกะ ทาเครุ และถ้าเธอหรือเขาเรียนไม่จบก็ไม่ได้กลับบ้าน"

"พูดเป็นเด็ก"

"ก็แล้วแต่เจ้าจะคิด ไปเข้าเรียนได้แล้ว"

"นักเรียนที่นี่แปลกนะ" นายทาเครุอะไรนั่นพูด

"พวกเขาคือวิญญาณที่ค่อยดูโรงเรียนนี้อยู่"

"เพื่ออะไรที่ส่งพวกเรามา" 

"แค่อยากให้เทพกับมนุษย์มีความสัมพันธ์ที่ดี"

"เหรอ"

"และอีกอย่างเจ้าต้องเรียนรู้ที่จะเป็นมนุษย์ ข้าจึงต้อง..." ซุสเสกวงแหวนมาสวมที่ข้อขาของทาเครุไว้

"สะกดพลังของเจ้าไว้"

"อึดอัด เว้ยเฮ้ย"

"ก็แหงอยู่แล้ว"

"ไปก่อนละกันอยู่นานแล้วไร้ประโยชน์"

"ทิ้งกันง่ายๆเลยเหรอ" ฉันไม่อยู่ฟังซุสพูดต่อและเดินเข้าห้องเรียนทั้งๆที่ยังไม่ได้เปลี่่ยนชุด และนั่งเรียนโดยที่นายทาเครุนั่งปั้นหน้าบึ้ง เฮ้อ ฉันละเหนื่อยใจกับพวกเขาเลยจริงๆ ทนอยู่นั่งเรียนต่อไป

นิยายเรื่องแรกขอฝากด้วยนะคะ สนุกไม่สนุกยังไงช่วยเม้นด้วยละกันนะคะ