รัก 2 ปี ห่าง 4 เดือน [ตอนที่ 1]
เขียนโดย หนุ่มน้อยนั่งรอคอยแสงจากสวรรค์
วันที่ 10 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560 เวลา 15.49 น.
แก้ไขเมื่อ 10 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560 15.53 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) รัก 2 ปี ห่าง 4 เดือน [ตอนที่ 2 "สีสันสดใส"]
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ8:15 น.
บรื๊นนนน...~
"นี่คิม...เธอรู้เปล่า วันนี้เขาจะพาพวกเราไปทัศนศึกษาที่ไหน" ฟาง
คิมเองก็ไม่รู้ เพราะวันที่คุณครูชวน คิมเองก็ไม่ได้ฟังอะไรมาก จำได้เพียงแค่กรอกใบรายชื่อสมัครเข้าร่วมโครงการ
"ไม่รู้สิ แต่คิดว่าคงเป็นสถานที่จัดงานละมั้ง เพราะนึกได้ลางๆ" คิม
"โถ่เอ้ย...ที่แท้ก็ทึ่มเนอะ จะไปไหนยังไม่รู้เรื่อง" ฟาง
"เธอก็ทึ่มเหมือนกันนั่นแหละ" คิม
"ไอ้บ้าาา...!" ฟาง
ปรี๊นนนน.................. (เสียงบีบแตรยาว 3 วิ)
"เหยยย...ตกใจเสียงแตรรถหมดเลย" ฟาง
"ขี้ตกใจจังนะ" คิม
"นักเรียนคะ...ทุกคนทานข้าวกันมารึยัง ถ้าใครยังไม่ทาน มาเอาข้าวเหนียวหมูที่ครูได้นะ" คุณครู
"นี่คิม...เรายังไม่ได้ทานข้าวเลยอ่ะ ไปเอาให้หน่อยสิ" ฟาง
"แม่เราทำข้าวผัดใส่ปิ่นโตมาให้ แบ่งกันกินมั้ยล่ะ" คิม
"อ๊ะนี่...เอาไปแจกเพื่อนๆ นะ คนละกล่อง" คุณครู
ฟางเอง...ใจหนึ่งก็อยากทานข้าวเหนียวหมู เพราะเวลาหิว อะไรที่เคยทานเมื่อนึกได้จะชอบทานหมด
คิมเห็นว่าฟางท่าทางคงจะหิวมาก จึงตักข้าวผัดแบ่งใส่ให้ในปิ่นโตโดยไม่รอฟางตอบว่าเอาหรือไม่เอา
"เอ้านี่...แบ่งกัน อร่อยนะ ของโปรดแม่เราชอบทำ" คิม
"เฮ้อ...นี่ก็อยากกินข้าวเหนียว ข้าวผัดก็อยากกิน แต่กินทั้ง 2 อย่าง ก็ไม่หมดอ่ะ" ฟาง
"งั้นก็เก็บไว้กินตอนเที่ยงอย่างนึงไป ตอนนี้ก็กินไปอย่างนึง" คิม
ฟางรับข้าวเหนียวหมูจากคุณครูที่ให้เพื่อนเดินมาแจกให้
"คิมเอาเปล่า" ฟาง
"ไม่เอาหรอก" คิม
"ทำไมล่ะ" ฟาง
"แม่ทำข้าวมาให้เยอะแล้ว เดี๋ยวกินไม่หมด" คิม
ด้วยความที่ฟางชอบทานข้าวเหนียวหมู...จึงทานข้าวเหนียวหมูก่อนข้าวผัดที่คิมให้ก่อน
คิมเองก็ดูฟางกินข้าวเหนียวหมูไปพร้อมกับหัวเราะและยิ้มเล็กน้อย
เพราะท่าทางดูเหมือนฟางจะหิวโซมากทีเดียว
คิมคิดในใจว่ายังกับซอมบี้แน่ะ
8:53 น.
เมื่อใกล้ถึงจุดหมายปลายทางแล้ว
คุณครูเตรียมประกาศบอกนักเรียนให้เตรียมตัวลง
"เอาล่ะ...นักเรียนทุกคน เดี๋ยวรถจะจอดบริเวณนี้ แล้วค่อยๆ ลงกันนะคะ แล้วจำทะเบียนรถด้วยล่ะ ขากลับจะได้ขึ้นถูกคัน" คุณครู
"เฮ้ย...ทำไมถึงเร็วจัง ยังไม่ถึงชั่วโมงเลย ก็ถึงละ" คิม
"รู้สึกจะเป็นงานเกษตรนะ" ฟาง
"แล้วครูให้มาทำอะไรล่ะเนี่ย ยังไม่บอกเลย" คิม
"ก็คงไม่มีอะไรมากหรอก เมื่อกี้ตอนนายหลับ ฉันไปถามมาแล้ว ก็แค่กิจกรรมโครงการเดินเที่ยวเล่นชมงานเกษตรน่ะ" ฟาง
"ยังงั้นเหรอ...ต้องจดบันทึกอะไรรึเปล่า" คิม
"ไม่ต้องหรอก แต่มีระเบียบบังคับให้ถ่ายรูปร่วมกับคุณครู เพื่อรายงานกิจกรรมโครงการน่ะ" ฟาง
"เดี๋ยวรถจอดตรงนี้นะนักเรียน พอดีคนเยอะ ทางแคบ เข้าลำบาก ค่อยๆ ลงกัน" คุณครู
คิมนึกสงสัย...ว่างานเกษตรที่นี่ เหมือนเป็นที่ๆ เคยมาอยู่ครั้งหนึ่ง หรือ ราวๆ กับว่าเป็นสถานที่คุ้นเคยเหมือนกับเคยมาก่อนหน้านี้แล้ว
แต่ก็ยังนึกไม่ออกอยู่ดีว่าเคยมาครั้งก่อนเมื่อตอนไหนและมาทำอะไร
"นี่คิม...จะไปเดินไหนกันก่อนดี" ฟาง
"เอ่อออ......ไปไหนก็ได้ อ่ะนั่นครูโบกมือเรียกพวกเรา" คิม
"นักเรียน...มาถ่ายรูปหน้าทางเข้าก่อนเร็ว ครูต้องทำส่ง..." คุณครู
ขณะที่คุณครูกำลังเรียกกลุ่มนักเรียนมาถ่ายรูป ก็มีเพื่อนคนหนึ่งซักถามคุณครูขึ้นมาทันที ซึ่งดังพอสมควร
"คุณครูครับ...แล้วเรามาทำอะไรกันล่ะ" เพื่อน
"ก็มาเที่ยวชมงานเกษตรนี่แหละ ไม่มีอะไรมาก เดินเป็นกลุ่มๆ นะ เดี๋ยวหลงทาง ถึงเวลากลับก็ไม่เจอ ไม่ครบอีก" คุณครู
"555...ไอ้นั่น ตะโกนถามเลยหรอ" คิม
"แล้วกลับกี่โมงเนี่ยครู เดี๋ยวผมพวกไม่รู้เวลาก็ตกรถอยู่ดี" เพื่อน
คุณครูก็ยืนประชุมกันชั่วครู่ เพื่อตกลงว่าจะนัดกลับเวลาประมาณเท่าไหร่ดี
"งั้น...บ่ายโมงครึ่งนะนักเรียน" คุณครู
"บ่ายโมงครึ่งกลับใช่มั้ยครู" เพื่อน
"พอบ่ายโมงครึ่งก็ไปรอขึ้นที่ ณ จุดบริเวณจอดรถบัสเลย อยู่ใกล้ๆ นิแหละ" คุณครู
"เคครับครู งั้นผมไปเดินเที่ยวเลยนะ" เพื่อน
"เดี๋ยวก่อนสิ...ยังไม่ได้ถ่ายรูปเลยนะ มาถ่ายรูปก่อนเร็ว..." คุณครู
"คร้าบ/ค่าา คุณครู" ทุกคนตอบและเดินมาพร้อมกัน
"ตอบเบาๆ ก็ได้ โตกันแล้ว เล่นเป็นเด็กเลย" คุณครู
หลังจากคุณครูประกาศบอกข้อมูลให้กับนักเรียนเรียบร้อยแล้วนั้น
ก็ทำการถ่ายรูปกับกลุ่มนักเรียนและเมื่อถ่ายเสร็จเรียบร้อย จากนั้นก็เดินแยกย้ายกันไปเที่ยวชมตามจุดต่างๆ
ฟางเห็นว่าเป็นงานเกษตรจึงมีคำถามผุดขึ้นมาถามคิม
"คิม...นายจะซื้ออะไรเปล่า มีแต่ต้นไม้ ดอกไม้ พืช ผัก ผลไม้" ฟาง
"ไม่มั้ง...ก็อยากซื้ออยู่ แต่ตังค์ไม่พอ เอามาร้อยเดียวเอง" คิม
"นายนี่ขี้งกจัง" ฟาง
"งกบ้าอะไร บ้านไม่ได้รวยสักหน่อย ถ้าเป็นลูกคุณหนู ป่านนี้ขับรถมาเอง เตรียมเงินเที่ยวสักหมื่นนึงแล้ว" คิม
"โหยยย...ฟุ่มเฟือยมากๆ" ฟาง
"ไม่มีก็บอกว่างก เพ้อเจ้อว่ามีก็บอกฟุ่มเฟือย จะเอาไงกันแน่" คิม
"ฮ่าๆๆ" ฟางหัวเราะและยิ้มเล็กน้อย
ขณะนั้น คุณครูนะที่คิมรู้จักก็ได้เดินเข้ามาทักทายพอดีและมีเพื่อนๆ อีก 3 คนที่เดินมาพร้อมกับคุณครู
"อ้าวคิม...เดินไปไหน มานี่ เดินเป็นกลุ่มกับครู" คุณครูนะ
"อ้าวคุณครูนะ" คิม
"นี่กินข้าวกันยัง เดี๋ยวครูว่าจะเดินซอยนี้ก่อน ร้านอาหารอยู่ตรงซอยนี้" คุณครูนะ
"กินมาบ้างแล้วอ่ะครู คุณแม่ทำข้าวผิดใส่ปิ่นโตมาให้ผม ยังเหลืออยู่เลย" คิม
"แหม...กระแดะเป็นเด็กเลยเนอะ หอบปิ่นโตมากินข้าว" ฟาง
"กระแดะ บ้าไร เราก็แบ่งให้เธอกินด้วยเนี่ย" คิม
"..." ฟางเขินปนอาย
"่ฮ่าๆ พอเลยๆ เดี๋ยวไปเดินซอยนี้กันก่อนนะ พอดีครูหิวข้าว อยากนั่งกินก๋วยเตี๋ยวสักหน่อย" คุณครูนะ
คุณครูนะไม่รอช้า จึงรีบเดินไปยันสุดซอย และนั่งทานก๋วยเตี๋ยวน้ำใส
และชวนเด็กๆ นั่งทานก๋วยเตี๋ยวด้วย
"นี่...ไม่กินกันรึไง" คุณครูนะ
"ผมยังไม่หิวเลยครู ข้าวผัดยังเหลือตั้งครึ่งหนึ่งแน่ะ" คิม
"ของหนูยังมีข้าวเหนียวหมูอีกห่ออ่ะครู ไว้กินตอนกลางวัน" ฟาง
"งั้นครูเอาไรดี เดี๋ยวหนูสั่งให้" สิน (ผญ)
"งั้นเราเอา...เส้นเล็กน้ำนะ ฝากสั่งให้ที" อ๋อ (ผญ)
"เราเอาเส้นใหญ่นะ" เอ๋ (ผญ)
"ครูเอาเส้นหมี่ต้มยำนะ" คุณครูนะ
ผ่านไป 30 นาที
9:40 น.
หลักจากทานเสร็จเรียบร้อย ทุกคนในกลุ่มคุณครูนะ ก็ต่างช่วยกันคิดวางแผนว่าจะเดินสำรวจหรือเดินเล่นต่อทางไหนดี
"อิ่มไหมครับครู 555" คิม
"อิ่มแปร้เลยจ้ะ" คุณครูนะ
"ไปทางไหนต่อดีคะคุณครู มีทั้งหมด 3 เส้นทางหลักๆ" เอ๋
เส้นทางจะเป็นรูปตัว T
ด้านซ้ายตัวที จะเป็นซอยที่เป็นร้านอาหารและเกษตร อีกทั้งเป็นทางลัดหรือทางออกไปยังจุดจอดรถบัสนักท่องเที่ยวได้ทันที
ด้านขวาตัวที จะเป็นซอยที่เป็นร้านเกษตรและของตกแต่งประดับบ้านหรือห้องนอน ไม่มีทางออกต้องเดินวนกลับมา
ด้านล่างตัวที จะเป็นซอยยาว เต็มไปด้วยร้านค้าพืช ผัก ผลไม้ และเกษตรต่างๆ เช่น ต้นไม้ใช้ปลูก ผงเกษตรอินทรีย์หรือปุ๋ยหมัก โครงการพระราชดำริ ผลไม้ ฯลฯ
"งั้นไปทางนี้ (ด้านล่าง) แล้วกันนะ เพราะทางขวามันไม่ค่อยมีอะไรมาก ทางไม่ยาว เดี๋ยวขากลับต้องมาจุดนี้ ค่อยแวะแล้วกัน" คุณครูนะ
"ลุยเลยครับครู ตอนนี้ก็จะ 10 โมงแล้ว" คิม
"นี่คิม...เราว่าจะซื้อต้นไม้ไปปลูกที่บ้านสักหน่อย อยากปลูกต้นส้มโอ เพราะเราชอบทานน่ะ" ฟาง
"งั้นก็ลองดูสิ มันมีตั้งหลายพันธุ์แน่ะ เราก็ไม่ค่อยรู้อะไรมากอ่ะ ต้นนี้ต้นอะไรยังไม่รู้เลย" คิม
"ทึ่มจังนะแกเนี่ย พื้นฐานเกษตรชั้นประถมเลยนะเนี่ย" ฟาง
"เราไม่ค่อยชอบเรียนพวกนี้น่ะสิ เลยลืมไปหมดแล้ว แต่ชอบต้นไม้จริงๆ นะ" คิม
"มีงี้ด้วยนะ" ฟาง
"นี่เธอ...ชื่อคิมหรือ เราเอ๋นะ" เอ๋
"สวัสดีครับเอ๋ ผมคิมนะ เราคุ้นๆ หน้านะ เหมือนเคยเจอกันมาก่อนเลย" คิม
ฟางได้ยินคิมพูดแบบนั้น ก็เกิดอาการแปลกๆ ทันที โดยใช้ไหล่กระแทกไปที่ไหล่ของคิมทันที
ตุ๊บบบบ...!
"โอ๊ยยย..." คิม
"ชิ..." ฟาง
"เป็นบ้าไร เมาแดดไง" คิม
"เปล๊าาา..." ฟาง
"เอ้อนี่...เราชื่อสินนะ จำได้เปล่า เจอกันที่เรียนประจำ" สิน
"จำได้สิ วันนั้นครูให้ไปวัด ก็ไปด้วยกันกลับด้วยกันอยู่เลย" คิม
ตุ๊บบบๆๆ.......
"หืมม...กระแทกแรงนะเนี่ย เป็นอะไร" คิม
"เปล๊า...แค่มดกัด เลยสะดุ้งเจ็บๆ" ฟาง
"สะดุ้งบ้าอะไร กระแทกแรงจัง" คิม
"ฮิฮิ" เอ๋, สิน และอ๋อ หัวเราะคิกคักๆ เล็กน้อย
"นี่ทุกคน...ไปลงทะเบียนตรงนี้เปล่า เขาแจกปุ๋ยฟรีนะ ของจากโครงการ" คุณครูนะ
"ผมไม่เอาอ่ะครับครู เพราะไม่ได้ปลูกอะไรเลย" คิม
"งั้นพวกเราไปลงทะเบียนกันดีกว่า" เอ๋และอ๋อ กล่าวพร้อมกัน
"อ้าว...สินไม่ไปเอาหรอ" คิม
"ไม่จ้ะ...พอดีเราก็ไม่ได้ปลูกอะไรที่บ้าน" สิน
"นี่...ฟางจะเอาเปล่า เอาก็รีบไปลงทะเบียนไป เดี๋ยวของหมดนะ" คิม
"ไม่..." ฟาง
"เฮ้อ...เป็นอะไร" คิม
"ป่ะ...งั้นเราเดินกันต่อดีกว่านะ ทุกคนก็ลงทะเบียนได้รับของกันหมดแล้ว" คุณครูนะ
หลังจากนั้นทุกคนก็เดินทางต่อและแวะถ่ายรูปตามจุดต่างๆ
จนกระได้ผ่านไปสักพักทุกคนเริ่มเหนื่อยล้ากัน จึงหยุดพักแวะกลางทาง
11.19 น.
"เฮ้อ...เดินกันซะเหนื่อยเลย คนเยอะด้วยเนอะ" คุณครูนะ
"งั้นนั่งพกตรงนี้ก่อนมั้ยครู (กลางตัวที)" เอ๋
"เดี๋ยวครูไปซื้อกาแฟแปบนะ หิวน้ำ" คุณครูนะ
"โอเคครับ/ค่ะ" ทุกคนในกลุ่มตอบพร้อมกัน
ระหว่างที่นั่งพักอยู่นั้น
คิมก็ได้นึกเรื่องชั่วครู่ก่อนหน้านี้ที่จู่ๆ ฟางก็เกิดอาการคล้ายๆ หึงหรืองอน ที่ไม่ค่อยพูดอะไรกับคิม
"นี่ฟาง...เป็นอะไรรึเปล่า เห็นเป็นมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว งอนอะไรรึไง" คิม
"เปล่านี่...ไม่ได้เป็นอะไรทั้งนั้นย่ะ" ฟาง
"แน่นะ...ผู้หญิงเวลางอนชอบถามคำตอบคำ ถามอย่างตอบอย่าง" คิม
"เขาอาจจะโมโหที่เราเข้าไปถามชื่อนายมั้งคิม" เอ๋
"จะบ้าเหรอ...แค่ถามชื่อเอง " คิม
"ชิ..." ฟางกระแทกไหล่คิมอีกที
ตุ๊บบบ....
"โอ๊ยยย...ไหล่จะหักแล้ว จะเอาไปต้มกระดูกไง" คิม
"คงใช่ พอดีช่วงนี้เกิดหิวอยากกินซุปต้มกระดูกหม้อใหญ่ๆ" ฟาง
"555" เอ๋, อ๋อและสิน หัวเราะพร้อมกัน
ขณะนั้นเอง...คุณครูนะก็ได้ซื้อกาแฟเสร็จพอดี
และด้วยความใจดี ดูเหมือนคุณครูจะซื้อมาเผื่อเด็กๆ ในกลุ่มทุกๆ คนด้วย
"อ่ะนี่จ้าาา...คนละแก้วนะ" คุณครูนะ
"โห...คุณครู เกรงใจอ่ะ แก้วละเท่าไหร่ครับเนี่ย" คิม
"แก้วละ 20 เอง ครูเลี้ยง คราวหน้าก็เลี้ยงครูบ้าง" คุณครูนะยิ้ม
"แน่ะครู..." เอ๋ยิ้ม
"แหมครู คราวหน้าหนูเลี้ยงสตาร์บัคเลยมะ" อ๋อตอบพร้อมหัวเราะ
"555" สินหัวเราะ
"ขอบคุณครับ/ค่ะ" ทุกคนในกลุ่มพูดพร้อมกัน
คิมก็ได้หยิบมาให้ฟางเผื่อแก้วหนึ่ง โดยเป็นกาแฟชานมเย็นที่ฟางชอบกิน เพราะราดด้วยนมข้นนั่นเอง รสชาติเรียกว่าหวานมากเลยทีเดียว
"อ่ะนี่...เราเอามาให้นะ ชานมเย็นที่เธอชอบ" คิม
"อื๊อ...ขอบใจ..." ฟาง
"หายโกรธแล้วใช่ไหม" คิม
"..." ฟาง
"ไม่ตอบแปลว่าใช่นะ" คิม
"ไม่ใช่ย่ะ" ฟาง
"ฮ่าๆๆ" คิม
เรื่องราวจะเป็นยังไงต่อไป
และก็จบแล้วครับตอนที่ 2 "สีสันสดใส" ของ "รัก 2 ปี ห่าง 4 เดือน"
มิตรภาพที่คิมและฟางได้เจอเพื่อนใหม่ๆ รวมถึงคุณครูที่สนิทชิดใกล้กันมาตลอด
จบค้างคาด้วยการนั่งพักก่อนเดินเที่ยวต่ออีกรอบหนึ่ง
ฟางยังงอนคิมอยู่ไหมหรือคิดอะไรกับคิมอยู่
รอติดตามต่อไปในเร็วๆ นี้นะครับ ไม่เกิน 7 วัน เร็วสุด 3 วัน
ขอฝากแฟนเพจที่เพิ่งสร้างใหม่ด้วยนะครับ หากชอบ...ขอกำลังใจเล็กๆ น้อยๆ กดถูกใจ+ติดตาม นะครับ จะคอยอัพเดทข่าวสารสม่ำเสมอ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ