ตกใจชายคุณครู(Teacher!)

"ได้ค่ะ คุณเเม่" อาจารย์พูดเเล้วยิ้มอย่างหน้าเสียเพราะเสียงตอนเเม่ฉันพูดนั้น ดุเอามากๆ

"งั้นตอนนี้ให้เรียนไปเลยสิ จะรอทำไมชุดอ่ะ จะให้หยุดเรียนไป อย่างงั้นหรอ" เเม่ฉันดุอาจารย์อีกล่ะสิ

"งั้นก็ได้ค่ะ ว่าเเต่น้องจะนอนที่นี่หรือ..." 

"ไม่ต้อง" เเม่ใจเย็น

"ใจเย็นค่ะ คุณเเม่" ฉันพูดขึ้นเเล้วจับเเขนเเม่

"งั้นไปเรียนเลยไป ห้องไรน่ะ คุณอาจารย์" จากนั้นอาจารย์หญิงก็บอกให้ฉัน โน้ทห้องไว้ในมือถือเพื่อจะได้จำในนั้น ขี้เกียจเขียนว่างั้น? 

"ชั้น 6 ขึ้นลิฟต์ได้น่ะ" อาจารย์ เผลอพูดอะไรไม่เข้าหูคุณเเม่เเล้วสิน่ะ

"ไม่ต้อง เดินอ่ะเเหละดีล่ะ" เเม่ฉันนี่ก็สั่งๆ สั่ง 

"เเต่ว่า...." 

"ฉันไม่สน รีบไปได้เเล้ว ชิสก้า คาบที่หนึ่งจะเริ่มเเล้ว" หลังจากนั้นฉันก็เตรียมตัวรับมือกับการขึ้นบันได อันเเสนเหยียดยาว มันช่างสูงเเละเยอะจิงเลยน่ะ เกลียดบันไดพวกนี้จัง ขึ้นลิฟต์ก็ไม่ได้

ตึบ ตึบ ตึบ 

   เสียงเท้าของใครบางคนกำลังเดินขึ้นมา รู้สึกกลัวเเล้วสิ ผู้หญิงหรือผู้ชายก็ไม่รู้ ยิ่งโรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนที่หญิงเเละชายอยู่ได้หมด ฉันกลัวจัง

ผลั๊ก...

   เขาเดินชนหลังฉัน นี่มันมองทางเปล่าว่ะ

"นาย" ฉันเรียกเสียงดัง

"อะไร" เขสพูดเย็นชา เเล้วส่งสายตามาทางด้านข้าง

"คิดจะไม่ขอโทษ ว่างั้น?" ฉันพูดเเล้วทำหน้าเครียด

"จำเป็นสำหรับเด็กไม่มีมารยาทอย่างเธอด้วยหรอ" ทำไมเขาพูดอย่างงี้ อยากมีเรื่องงั้นหรอ

"นี่ ทำไมไปพูดกับเค้าอย่างงั้นล่ะค่ะ ครูเซเเอล" มีผู้หญิงอีกคนนึงเดินเข้ามาสมทบ เเหมนี่จะช่วยหรืออะไรกันห๊ะ

"ไม่พูดหรือพูด กิริยามารยาทก็ไม่มีเหมือนเดิมเเหละ" ทำไมนายถึงกล่าวหาว่าฉันอย่างง่ายดายนัก

"ก็เเน่สิค่ะ เกิดเป็นดาราตั้งเเต่เด็ก ยังไงจะตำหนิหรือไม่ตำหนิ เขาก็ไม่เปลี่ยนหรอกค่ะ" นังนี่พูดได้น่าตบมือมากค่ะ คือจะบอกว่าอิจหรืออะไรกัน

"เออ มารยาทเรอะ! ใช่ฉันไม่มี เเต่ก็มีสิทธิเสรีภาพ ไม่ละเมิดถึงผู้อื่นโดยกล้าด่าลับหลังหรือต่อหน้า เหมือนพวกบ้าๆบอๆ เหมือนพวกเธอหรอก อย่าทำเป็นปากดียังงู้นยังงี้งั้นเลย หึ"