the assassin family

  อลิซวางแผนเรียบร้อยเธอถอนเงินจากบัตรเครดิต นำเงินและเตรียมข้าวของใส่กระเป๋ารอเวลาเท่านั้น...

วันเสาร์ที่ทุกคนไม่อยู่เธอได้เดินทางออกจากบ้านไปเงียบๆ 

เธอบอกกับพวกยามว่าไปบ้านคอตตอนที่อยู่ใกล้ๆกัน เนื่อง

จากเธอไปมาบ่อยจึงไม่ถูกสงสัยเธอเดินไปทางบ้านคอตตอนรอให้พ้นสายตายามก่อนจึงโบกรถให้ไปไกลที่สุดเท่าที่ทำได้

เธอขึ้นเหนือเพราะอยากเห็นทิวทัศน์และบ้านเลี้ยงเด็กกำพร้าของเธอก็อยู่ที่นั่น

อลิซใช้แรงทั้งหมดขึ้นไปบนภูเขาซึ่งช่วงนี้ไม่เก็นตังค์และแฝงตัวไปกับกลุ่มวัยรุ่น

ที่มาเที่ยวจะได้ไม่ถูกสงสัย โชคดีที่บ้านเธออยู่แถวๆเหนือพอดีแต่พอเวลาผ่าน

ไปไม่นานนักข่าวทางโทรทัศน์ก็ประกาศกันหนักหนาว่ามีเด็กหายตัวไป ทำให้อลิซปลีกตัวออกมาเงียบๆ

"อลิซ!!!นั่นเธอใช่มั้ย?"

อลิซถูกเรียกด้วยเสียงไม่คุ้นหูทำให้เธอเตรียมหนีก่อนหันไปประจันกับคนๆนั้น

อยู่ๆคุณชายรูปหล่อรวยอย่าง'เขา'ก็ชะงักลงตอนนี้เขากับเลขามาเดินดูของขาย

ของพวกอิสลามที่ว่ากันว่าจะทำตลาดแทรงหน้าเขา

"คุณชายอเล็กครับ มีอะไรไหมครับ" เสียงสะกิดเตือนของคีไท เลขาของเขาทำ

ให้อเล็กละสายตาจากเด็กรูปร่างเรียวบางที่ถูกเรียกเมื่อกี้ก่อนจะเดินไปทำอย่าง

อื่น

คีไทเห็นกริยาเมื่อกี้ทั้งหมดเขามองไปที่เด็กคนนั้นก่อนส่ายหัว'เจ้านายของเขา

เป็นโลลิคอนนี่เนาะ' ทันทีที่อเล็กขึ้นรถก็นั่งดูแฟ้มเด็กสาวอายุ12ต้นๆที่ไม่มีบ้าน

"อยากได้น้องมากงั้นเลยหรอครับ" คีไทเอ่ยถาม อเล็กอยากมีน้องสาว พ่อแม่

เขาตายไปนานถึง11ปีแล้วและตลอดเวลาเขาตามหาคนที่เหมาะสมที่จะมาเป็น

'คุณหนู'ของเขาแต่ก็ไม่เคยมี

"ผมว่ามีคนนึงนะ"

อเล็กปิดแฟ้มดังปึง ก่อนยิ้มกริ่มแล้วปล่อยใจไปที่หน้าต่าง

...