SAFE ZONE.. เรื่อง (รัก) ของเรา?
เขียนโดย 
montana
วันที่ 7 มกราคม พ.ศ. 2560 เวลา 23.25 น.
แก้ไขเมื่อ 7 มกราคม พ.ศ. 2560 23.29 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) SAFE ZONE.. CHAPTER 3
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
หนึ่งสัปดาห์ผ่านไป
Rrrrrrrrrrrrrr
"หวัดดีฮะ" โซนรับสายจากคู่กรณีที่หายเงียบไปหลายวันขณะอยู่ที่มหาวิทยาลัย
"รถคุณเสร็จแล้วนะครับ วันนี้มารับได้ที่....เลยนะครับ"
"เดี๋ยวเลิกเรียนผมจะเข้าไปนะครับ...ขอบคุณฮะ" โซนพูดแล้วทำท่าจะวางสาย แต่เขาเรียกไว้
"เดี๋ยวครับ"
"...."
"ผมต้องขอโทษอีกครั้งด้วยนะครับ"
"ไม่เป็นไรฮะ สวัสดีครับ" โซนว่าแล้ววางสาย
"ว่าไงวะมึง" ว่านหันมาถามเขา
"เรียบร้อยละ เดี๋ยวเลิกเรียนกูไปเอา"
"แล้วคืนนี้ว่าไงวะ" เกมถาม
"กูขอบายนะ นัดกับเหนือไว้" โซนบอกพวกเขา เพื่อนๆพากันมองหน้าเขาอย่างสงสัย
"มองไร"
"ตั้งแต่มึงทะเลาะกันครั้งนั้นดูมึงตัวติดกันมากเลยนะ" เอิ้นบอกเขา
"แปลกตรงไหนวะ" เขาถามพลางเก็บของใส่กระเป๋าเป้เพราะเลิกคลาสพอดี
"ไม่แปลกหรอก ก็ดีแล้ว" ว่านตัดบท
"อะไรของพวกมึง...กูไปก่อนนะ" โซนส่ายหัวไปมาก่อนจะคว้าเป้แล้วออกจากห้องเรียนไป
เมื่อเดินลงมาก็เห็นว่าเหนือยืนรออยู่ใต้ตึกคณะแล้ว เขาเดินยิ้มเข้าไปหาคนที่ยืนกดโทรศัพท์อยู่
"เหนือ"
"อ้าว มาแล้วหรอ" เขายิ้มตอบแล้วเก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋ากางเกง
"คุยกับใครอยู่"
"พวกไอ้ต้าแหละมันชวนไปกินเหล้า"
"แล้วจะไปมั้ยอ่ะ"
"ไปได้ไงนัดแฟนไว้" เขายิ้มหวานให้ โซนยู่หน้าใส่ เบื่อกับความปากหวานของเขาจริงๆ
"เดี๋ยวพาโซนไปเอารถก่อนนะ เขาโทรมาบอกว่าเสร็จแล้ว"
"ได้เลยครับ เชิญครับผม" เขาแกล้งทำท่าผายมือไปที่รถตัวเอง เมื่อเห็นอีกฝ่ายยิ้มขำจึงคว้ามือบางมากุมแล้วพากันเดินไป
"มารับรถครับ" โซนเดินมาบอกประกันของเซฟที่ยืนรออยู่
"นี่กุญแจรถครับ รบกวนเซ็นเอกสารรับรองให้ผมด้วยนะครับ" เขากล่าว โซนจึงรับกุญแจรถตัวเองมาก่อนจะเซ็นให้เขา
เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยโซนจึงขอตัวกลับ แต่ยังไม่ทันจะเดินไปไหนรถที่คุ้นตาก็ขับปาดเข้ามาจอดตรงหน้าก่อนที่ร่างสูงโปร่งในชุดสูทหรูดูดีจะลงมาจากรถแล้วเดินตรงมาทางเขา
"เรียบร้อยดีมั้ยครับ" เขาถามด้วยรอยยิ้ม โซนมองหน้าเขาก่อนจะพยักหน้ารับ
"ขอโทษอีกครั้งนะครับที่ทำให้เสียเวลา"
"ไม่เป็นไรครับ แล้วก็เลิกขอโทษได้แล้วนะผมไม่ได้คิดอะไรแล้ว"
"แล้วก่อนหน้านั้นคิดอะไรหรอครับ" น้ำเสียงติดกวนเอ่ยถาม โซนมองเขาด้วยหางตาก่อนจะตอบ
"ก็คิดว่าคุณผิดไง" เมื่อโซนตอบมาเขาก็ยิ้มกว้างใน รู้สึกเอ็นดูในความเด็กของคนตรงหน้า
"เสร็จรึยังโซน" ยังไม่ทันที่ใครจะพูดอะไรต่อเหนือก็เดินเข้ามายืนข้างๆโซนก่อนจะถาม
"เสร็จแล้วล่ะ ไปกันเถอะ...ขอตัวก่อนนะครับ" โซนตอบเหนือก่อนจะหันไปบอกพวกเขา เมื่อเขาพยักหน้ารับจึงพากันเดินแยกไปที่ระของตัวเองแล้วจับออกไป เซฟยืนมองท่าทีของทั้งคู่ก่อนแล้วส่ายหน้าไปมาอย่างเข้าใจในอะไรๆ
"ไม่ค่อยชอบขี้หน้าไอ้นั่นเลย" เหนือเอ่ยขึ้นเมื่อมาถึงคอนโดของโซน
"ใคร" โซนถามพลางนั่งลงบนโซฟา
"ก็ไอ้ที่ขับรถมาทีหลังน่ะ"
"อ๋อ ก็คนที่โซนชนเค้านั่นแหละ"
"นั่นแหละ ไม่ชอบมันเลยว่ะ" โซนหันมองคนข้างๆแล้วแปลกใจกับท่าทีหงุดหงิดของเขา
"ก็ไม่ได้เจอกันแล้ว มาหงุดหงิดอะไร" พูดพลางส่ายหน้าไปมา
"ไม่ชอบที่มันมองมึงแบบนั้น"
"เยอะแล้วเหนือ ไปอาบน้ำไป" โซนบอกเขาที่ฟุ้งซ่านไม่เลิกก่อนตัวเองจะหลับตาลงอย่างเหนื่อยใจ ปล่อยทิ้งเขาไว้กับความหงุดหงิดของตัวเองเหมือนเดิม
"วันนี้กลับบ้านเร็วนะเรา" ทันทีที่เซฟเดินเข้าบ้านผู้เป็นแม่ก็ทักขึ้นยิ้มๆ
"ไม่ได้สิครับแม่ เดี๋ยวมีคนมานั่งร้องไห้ในห้องผมอีก" เขาพูดเย้าน้องสาวที่นั่งดูทีวีทำเป็นไม่สนใจ
"ไม่ได้ร้องไห้สักหน่อย" ซีนหันมาเถียง
"งั้นเดี๋ยวผมขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะครับแม่เดี๋ยวจะไปหาเพื่อนสักหน่อย"
"พี่เซฟ!" เธอเรียกชื่อเขาด้วยน้ำเสียงเคืองๆที่ถูกพี่ชายกวนใส่ เซฟหัวเราะอย่างอารมณ์ดีก่อนจะขึ้นไปอาบน้ำเพื่อจะลงมาทานอาการเย็นพร้อมแม่และน้องอีกครั้ง
"ที่บริษัทเป็นยังไงบ้างล่ะลูก" แม่ของของถามระหว่างที่นั่งทานข้าวกันอยู่
"ก็โอเคครับ แต่ฝ่ายบริหารกำลังยุ่งกับโครงงานที่เพิ่งเริ่มมากกว่า"
"โครงการใหม่ที่ว่าอยู่ตรงไหนนะ"
"ใกล้กับมหาวิทยาลัยที่เจ้าซีนจะไปสอบเข้าปีหน้านี่แหละครับ"
"งั้นขอซีนห้องนึงก่อนเลยนะ" ซีนกันมาบอกเขา
"ได้ดิ ค่าเช่าเดือนละ 20,000 เอง" เขาตอบกลับทำเอาเธอทำหน้าบู้ใส่
"ได้ไง นี่น้องนะ"
"ได้ไง พี่ทำธุรกิจ ฮ่าๆๆ" เซฟหัวเราะร่วนที่ได้แกล้งน้องสาว ซีนตีเข้าที่ไหล่เขาอย่างหมั่นไส้ที่ไม่เคยเอาชนะเขาได้เลย ผู้เป็นแม่ได้แต่มองแล้วส่ายหน้าอย่างเอ็นดูเมื่อเห็นพี่น้องเล่นกันเหมือนเด็กๆ
"พี่เซฟ กับพี่พีชเป็นไงบ้าง" หลังจากทานอาหารเย็นกันเสร็จสองพี่น้องก็ออกมานอนคุยกันหน้าบ้าน โดยที่ซีนนอนทับแขนของเขาข้างนึงไว้
"ก็ไม่เป็นไงหนิ เจอกันก็คุย"
"เป็นแฟนกันรึยัง" เธอถาม
"บ้าหรอ แฟนเฟินอะไร"
"จริงนะ"
"จะโกหกทำไมเล่า"
"อย่าเพิ่งมีแฟนนะ หนูยังไม่อยากให้พี่มีใคร" ซีนหันไปมองหน้าเขาแล้วบอก เขาสบสายตาน้องสาวก่อนจะยิ้มแล้วลูปหัวอย่างเอ็นดู
เขารู้ความหมายในคำพูดพวกนั้น
"โซน ไปอาบน้ำได้แล้ว" เหนือเดินมาปลุกโซนที่ยังนอนหลับสนิทอยู่ที่โซฟา
"ฮื่ออออออ" โซนส่งเสียงในลำคออย่างหงุดหงิดเมื่อถูกรบกวนการนอน
"โซนนนน ตื่นนนน" เขาจับแขนเล็กสองข้างดึงขึ้นแต่เจ้าตัวยังขืนตัวจะนอนต่ออยู่
"ไม่ตื่นใช่มั้ย...ได้" เขายกยิ้มมุมปากอย่างมีเลศนัยก่อนจะนั่งลงข้างๆคนที่ยังนอนหลับตาแล้วปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาทีละเม็ด ทีละเม็ด
"จิ๊...เหนือ!" โซนลืมตาแล้วจิ๊ปากใส่เขาอย่างหงุดหงิดเมื่อโดนเขาแกล้ง คนตัวเล็กกว่าลุกขึ้นมานั่งหน้ายู่หัวยุ่งมองค้อนใส่เขาจนตาแทบกลับ
"นอนต่อดิจะลักหลับ" เขาบอก
"ทะลึ่งละ" โซนว่าแล้วลุกขึ้นก่อนจะเดินไปอาบน้ำตามที่เขาบอก
"เดี๋ยวเดือนหน้าต้องไปฝึกงานแล้วใช่ป่ะ" เหนือถามคนตรงหน้าที่นั่งเคี้ยวข้าวตุ้ยๆอยู่
"อืม" โซนพยักหน้ารับ
"จะไปฝึกที่โรงแรมรึเปล่า" เขาหมายถึงโรงแรมของพ่อแม่โซนเอง
"ไม่อ่ะ เดี๋ยวเรียนจบก็ต้องไปทำงานอยู่ดี โซนอยากไปหาประสบการณ์ที่อื่น"
"แล้วจะฝึกที่ไหน"
"ยังไม่รู้เลยอ่ะ รอดูพวกไอ้เอิ้นก่อน"
"ห้ามไปไกลนะ"
"ทำไมอ่ะ" คนตัวเล็กขมวดคิ้วอย่างสงสัย
"เดี๋ยวเหนือไปแอบดูไม่ได้"
"เยอะ" โซนส่ายหน้าอย่างระอา
"คิดว่าจะชอบเสียอีกถ้าโซนไปอยู่ไกลๆ" โซนแกล้งพูดดักคอเขา
"หาเรื่องๆ กินไปเลย" เหนือว่าแล้วตักอาหารใส่จานของโซนเพิ่ม โซนยิ้มเยาะใส่เขาก่อนจะกินต่อ
"เหนือก็ตั้งใจเรียน ใกล้จบแล้วอ่ะ"
"รู้แล้วหน่า"
"รู้ก็ไม่ต้องโดดเรียนแล้ว ทำอะไรอย่าคิดว่าโซนไม่รู้นะ" เหนือเงยหน้ามาสบตาคนตรงหน้าอย่างเซงๆ
"โซนก็ชอบเอาเรื่องเก่ามาพูดตลอด ไม่เบื่อบ้างรึไง" เขาหน้าง้ำ
"เรื่องเก่าหรอ เห็นเอามาทำซ้ำอยู่บ่อยๆ"
"โซนนนนนน"
"กลับกันเถอะ" โซนว่าแล้วลุกขึ้น ริมฝีปากอิ่มยกยิ้มมุมปากเมื่อได้แกล้งเขา
บางที สิ่งที่พูดออกไปใช่ว่าจะอยากตอกย้ำความผิดของเขา แต่แค่เวลาเขาจะทำอะไร อยากให้เขาคิดถึงจิตใจของคนอื่นบ้าง...ก็แค่นั้น
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
