Passing Feeling ส่งความรู้สึก ไปถึงใจเธอ!!

KiRun  :  Talk

โอ้ว  สวัสดีคะ  อู้ย  อย่าถามนะคะ ว่าทำไมถึงร้องในใจ  พี่รินเล่นถุหลังซ้ะแรงเลยอ่า

"โอ๊ยๆ พี่ริน เบาๆหน่อย" ฉันท้วงเมื่อพี่รินที่ใช้อะไรก็ไม่รู้ ขัดไปขัดมาจนแสบไปหมดแล้วเนี่ย ToT  โฮกกกก เลยอ่า

"ทนหน่อยนะ แต่พี่ว่ามันก็ไม่เจ็บมากหรอก ผิวของรันบางเอ'ต้องหากละ" พี่รินว่า หื้อ! จะจริงหรอ หูว! เรานี่นะผิวบาง คิก ^^

แล้วพี่รินก็ขัดไปขัดมา แล้วร้างนู่น หยิบนั่น มาต่อๆ เดี๋ยวผมมั่ง เดี๋ยวตัวมั่ง เฮ้อ! -_-

"โห! พี่ริน เอาชุดอะไรมาให้รันใส่ละเนี่ย??"ชั้นถามทันที เมื่อเห็นชุด  ชุดกระโปรงสั้นสีชมพูสายเดี่ยว ชุดสุดเริ่ดของพี่ริน  เฮ้อ  ปกติที่ฉันใส่นี่ก็ชุดกระโปรงสีขาวสีฟ้า ยาวเลยเข่าทั้งนั้น บางคนแทบจะเรียกฉันว่าป้าเลยด้วยซ้ำ แต่เสียดายที่ชั้นหน้าเด็กเลยเรียบกป้าไม่ได้ หึ ^^

"ใส่เถอะ พี่ว่าขาวๆอย่างเรา ใส่สีชมพูขึ้นดีออก นี่เรียบร้อยที่สุดแล้วนะ ^^" OMG โอมายก็อด นี่เรียบร้อยของฉันหรอเนี่ย  ตอบการคำตอบ ใครก็ได้ช่วยตอบ!!!

"ก็ได้อ่า แต่ถามจริงๆเถอะ นี่เรียบร้อยสุดๆจริงๆหรอ??" ฉันถาม  พี่รินแกยิ้มๆแบบอายๆ ก่อนจะเดินไปที่โต๊ะเครื่องแป้ง  อ่าว  แล้วคำตอบละพี่จ๋า คำตอบของหนูละ -_-??  

"อุต๊ะ!  นางฟ้าชัดๆ ^^"พี่รินพูด พร้อมหมุดซ้ายหมุนขวา  เอ่อ พี่จ๋า หนูมึนหัวอ่า @_@

"ค้าๆ แล้วจะไปกันรึยังคะ??"ฉันถาม พี่รินยิ้มแล้วส่ายหัว เดินจับมือชั้นไปนั่งที่โต๊ะเครื่องแป้งต่อ  จะว่าไป พี่รินแกแต่งตัวแต่งหน้าเร็วจริงๆ -_-

"โอ๊ยๆ พี่ริน หนีบเนื้อๆ" ฉันร้องทันที ก็พี่รินแกบอกว่าจะดัดหรือตัดขนตาอะไรนี่แหละ 

"อ้าว พี่ก็เห็นว่าขนตาแกยาว ก็เลยลึกไปนิด แอมซอรี่ ^^ll "พี่รินยิ้มแบบขอโทษๆ ก่อนจะทำนู่นทำนี่ต่อกับหน้าฉัน โธ่ๆ ใบหน้าของช้าน จะกลายเป็นแบบไหนเนี่ย

"ว๊าวๆ สวยมากเลยละ แต่ถึงจะไม่แต่งก็สวยอยู่แล้วอะนะ ^^" ดูพี่รินแกพูดเข้า  ชั้นมองไปในกระจก  เฮ้ย! ใครอะ??  ปากเรียว สีส้มอมแดง ผมสีน้ำตาลออกแดงเป็นลอนใหญ่สลวย แถมด้วยการเปิดหน้า คิ้วสีน้ำตาลสวยเป็นรูป ดั้งโด่งรั้น แก้มสีชมพูอ่อนๆ  แหม!

ทำไมฉันถึงดูเปลี่ยนไปมากขนาดนี้นะ  จากผมที่รกรุงรังเปลี่ยนมาเด๊ะซ้ะขนาดนี้อะ OoO

"เอ่อ พี่รินหนูว่ามันเซ็กซี่ไปมั้ยอะ??"ฉันถามพี่ริน แต่พี่แกก็ทำตาลุกวาว ตื่นเต้นดีใจซ้ะขนาดนั้นแหละ

"ไม่หรอกๆ น่ารักจะตายไป ^^" พี่รินแกว่า แต่ก่อนที่จะได้พูดอะไรไปมากกว่านั้น ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นมาเสียก่อน

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

"คะ แป๊ปนะคะ" พี่รินพูดแล้วรีบวิ่งไปเปิดประตู ฉันเลยเดินตามไป

"สวัสดี ริน  อ้าว  เอ๊ะ อย่าบอกนะว่า นั่นคิรัน??"พี่แทม คู่หมั่นของพี่รินทักขึ้น แต่เมื่อมองเลยมาที่ฉัน คุณพี่แกก็ทำท่าตกใจ ก่อนจะถาม

"น่ารักใช่ม้ะละ นี่แหละฝีมือ คิกๆ" พี่รินยืดอกภูมิใจ ส่วนพี่แทมก็ยีหัวพี่ริน ก่อนทั้งสองจะหัวเราะพร้อมกัน

"ริน เค้ามาชวนตะเองไปกินข้าวอะ"พี่แทมชวนอย่างน่ารัก

"เอ่อ แต่เคเาว่าจะพารันไปซื้อของอะ" เอ่อ ไม่เป็นไรพี่ไปเถอะ ^^

"ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวรันไปคนเดียว ว่าจะไปซื้อหนังสือ ส่วนเรื่องชุดเดี๋ยวรันจัดการเอง พี่ไปเหอะ กินเผื่อด้วยนะ ^^" ฉันพูดแล้วยิ้มให้พี่ๆทั้งสองคน

"กะ.....ก็ได้  ระวังตัวด้วยนะรัน" พี่รินหันมากอดชั้นก่อนจะหันมายิ้มให้ แล้วเดินจับมือชั้นลงมาด้านล่าง พร้อมกับพี่แทมที่เดินตามมา

"อ่าว จะไปไหนกันละลูก??"คุณแม่เดินออกมาถาม

"ว่าจะไปซื้อของน่ะคะ แล้วก็ขอโทษแม่เรื่องเมื่อคนด้วยนะคะ" ฉันพูด แล้วยิ้มแบบสำนึกผิดให้แม่  แม่ยิ้มก่อนจะเดินเข้ามากอดฉัน แล้วลูบหัวฉันเเบาๆ

"ไม่เป็นไรหรอกลูก แม่รู้ว่าตอนที่ คนที่เรารักกำลังจะหายไปเป็นอย่างไร" แม่พูด แล้วยิ้มให้ฉันก่อนจะบอกอีกทีว่า

"ไปดีมาดีนะจ๊ะลูก" แม่บอก ก่อนเราทั้งสามคนจะยิ้มให้ แล้วออกมาจากบ้าน

"งั้นเราไปส่งรันกันก่อนเน๊อะ??" พี่รินถาม ซึ่งพี่แทมก็พยักหน้า ขึ้นรถแล้วสตาร์ทเครื่องทันที

"ระวังตัวด้วยนะรัน ไว้เจอกันนะ บาย^^" พี่รินพูดก่อนพี่แทมจะขับรถออกไป

"เอาละ จะไปซื้ออะไรดีละเนี่ย" ฉันพูดก่อนจะเดินเข้าไปในห้าง

หูว  แอร์เข้าปะทะกับร่างกายทันที  ความเย็นสบายถาโถมมาอย่างรวดเร็ว

"เฮ้ย! ไอองศา ดูหนังเรื่องไรดี??"ฉันเงยหน้ามองตามเสียง แต่เมื่อเงยหน้าแค่นั้นแหละ  

เสียงฮือฮาก็ดังขึ้นอย่างรวดเร็ว

"แกนั่นใช่คุณคิรินป้ะ/เฮ้ยๆ นั่นคิรินดาราหน้าใหม่ป่ะ/เฮ้ยๆ นั่นคิรินจังหนิหว่า"

เสียงฮือฮาต่างๆ ดังขึ้นมา  OMG!!  ลืมไปเลย ว่าพี่คิรินพึ่งได้งานเป็นดาราเมื่อเดือนก่อน

ทุกคนกรูกันเข้ามาที่ฉัน 

"คุณคิรินคะ/ครับ บลาๆๆๆๆ " ฉันหลับตาแน่น เสียงดังโหวกเหวกทำเอาแทบไม่อยากลืมตา แต่แรกดึงที่ข้อมือ ทำเอาฉันลืมตา ก่อนเสียงฮือฮาจะเบาลง กลายเป็นเสียงกระซิบ

"เอ่อ คือคุณคิรินมีแฟนแล้วหรอคะ เขาเป็นใครกันคะ??" นักข่าว เดี๋ยวนะ นักข่าวมาทำอะไรที่นี่เนี่ย  พี่คิริน อยู่ๆพี่แทมก็มาชวนไปกินข้าว  หรือว่า อร๊ายย พี่คิริน!!!

"ขะ...ขอโทษนะคะ ฉันไม่ใช่พี่คิรินคะ ขอทางด้วยคะ"ฉันพูด ก่อนที่ตรงนี้จะเงียบลงอีกครั้ง ฉันกะว่าจะเดินออกมาซักหน่อย แต่เสียงหลายๆเสียงก็ถามกันมาอีกว่า

"เอ๊ะ! แล้วคุณเป็นใครกันคะ/ครับ ช่วยตอบด้วย?!!" แรงบีบที่ข้อมือเริ่มแรงขึ้นนิดๆ จะว่าไปยังไม่ได้เงยหน้ามองเลยนะว่าใคร -_-

"ฉันเป็นน้องสาวของพี่คิรินคะ ขอทางด้วย!! " ชั้นพูดเสียงฉะฉาน ก่อนที่แรงที่มือจะดึงให้ตามไป เฮ่ยๆ  ใครเนี่ย  ฉันเงยหน้ามอง  ผู้ชายร่างสูงมาก ผิวขาว หน้าคมคาย กำลังดึงให้ฉันเดินไปทางที่มีผู้ชายกลุ่มหนึ่งยืนอยู่

"นาย..??"ชั้นพูดกับคนที่ลากชฃฉันมาเมื่อเดินมาถึงกลุ่มที่ฉันว่า

"ฉันองศา ส่วนนี่เพื่อนฉัน" เขาพูด แต่ก่อนที่จะได้แนะนำอะไรกันไปมากกว่านั้น โทรศัพท์ของฉันก็ดังขึ้นมาซ้ะก่อน

"ติ๊ด ไงคะ พี่คิริน กินข้าวกับพี่แทมอร่อยมั้ย ปล่อยให้รันต้องเจออะไรก็ไม่รู้เนี่ย แผนพี่ใช่ป้ะเนี่ย??" ฉันโวยใส่ทันที

[แหม๋ๆ โทษทีน้า พี่ก็อยากให้รันลองทำงานแบบนั้นดูนี่นา  งั้นก็เที่ยวให้สนุกนะ]

พูดจบก็วางไปโดยไม่ให้ฉันพูดอะไรเลยซ้ะอย่าง

ฉันหันไปด้านหน้า ก็เจอกับแก๊งเดิม ยืนท่าเดิม ปากยังอยู่ที่เดิมเลย(ขนาดนั้นเชียว??)

"ขอบคุณมากนะคะ" ฉันพูดแล้วกะจะเดินออกมา แต่นายองศาคนเดิม ก็คว้าข้อมือไว้เสียก่อน ฉันหันไปพร้อมเลิกคิ้วขึ้น เป็ฯคำถามทางคิ้วว่า 'มีอะไร'

"อุตส่าช่วย ดูหนังด้วยกันก่อนสิ" อ่าว เฮ่ยๆ ยังไม่ได้ตอบเลย ฉันยังไม่ได้ตอบ นายองศาพาเนียน ก็เดินจูงมือฉันเข้าไปในโรงหนังทันที

เฮ่ยๆๆๆ  อย่าบอกนะว่าเตรียมแผนกันมาแล้วเนี่ย 

นี่มันอะไรกันเนี่ย!!!!!!!!!!