สะดุดหัวใจนายจอมกวน ( Yoai )

          อยู่ๆไอ้ภัทรมันก็เอามะเขือเทศกับพริกหยวกไปกิน พวกเราทุกคนปาร์ตี้กันเสร็จแล้วก็ต่อด้วยเล่นดนตรีเพราะไอ้ภัทรเอากีต้าร์มา พวกผมเปลี่ยนสถานที่ไปนั่งตรงระเบียงห้องที่อีกฝั่งหนึ่งติดกับน้ำตก ไอ้ภัทรมันไปเอากีต้าร์มาร้องเพลง ผมมองมันทำให้ผมใจเต้นแรงเพราะความเท่ห์ของมันสำหรับผมแล้วไอ้ภัทรเป็นคนเข้าใจยากมากเลย ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันคิดอะไรอยู่แต่ทุกครั้งที่มันทำดีกับผม ผมใจเต้นแรงตลอดและมักจะมาร้ายกับผมตอนท้าย ครอบครัวภัทรใจดีมาก ให้ดื่มแอลกอฮอล์ด้วยเล่นกีต้าร์  ฟังเสียงเพลง เสียงน้ำไหล บวกกับแอลกอฮอล์มันเป็นอะไรที่ฟินมาก

     " หวัดดีทุกคน"ทุกคนหันไปทางต้นเสียง

     "สวัสดีครับ พี่โซยุ " ผู้ชายขาวรูปร่างสูง เดินมาตบไหล่ของโทระ

     " อ้าว....น้องพิ้ง"พี่โซยุเขาหันมาทักทายเมกาว่าพิ้ง

     " อ้าว...พี่แสนดี"  ทำไมสองคนนี้ทักกันแปลกๆ

     " สวัสดีครับพี่  ผมชิดนี่ย์ครับ ทำไมพี่เรียกเมกาว่าพิ้งล่ะครับ" ผมสงสัยว่าสองคนนี้ทำไมเรียกกันแบบนี้  

     " อ๋อ  พอดีพี่ไปรับเพื่อนที่สนามบินแล้วเห็นน้องเขามาชมพูทั้งตัวเลย  แล้วทำตัวเหมือนไม่เคยมาไทย  พี่เลยอาสาช่วย"

     " โหว...พี่ชายผมดีมากเลยโดยเฉพาะกับผู้หญิง" ไอ้โทระมันประชดพี่มัน

     " ไง   พวกมึง  ไม่ชวนกูเลยน่ะ "  พวกผมหันไปตามเสียงอันคุ้นหูนั้นมันคือไอ้ชินแต่แปลกที่มันมากับเลโอ

     " ขนาดไม่ได้ชวนยังมาน่ะน้องชิน"พี่แพรเปิดฉากแซวชิน

     "โอ้.....แร๊ง " เมื่อพี่แพรพูดจบพี่โซยุก็พูดต่อเลย

     "    งั้นผมกลับแล้วครับ " ชินหมุนตัวเพื่อกลับ แต่พี่แพรรีบลุกออกจากโต๊ะแล้วไปจับชินไว้และบอกชินว่าล้อเล่น  พร้อมเลื่อนเก้าอี้ออกเพื่อให้ชินนั่ง เมื่อทุกคนนั่งหมดแล้วก็เรื่องกิจกรรมการสังสรรค์กัน  ทุกคนกินเริ่มมึนๆ  ไอ้ภัทรแมร่งก็คลอเคลียผมอยู่นั้นแหละผมซักหงุดหงิดแล้ว

     " นี่ๆ ทุกคนเรามาเล่นเกมส์ดีกว่าจะกินอย่างเดียวมันไม่สนุก  ต้องกินไปเล่นไป "  ชินปรบมือเพื่อให้เพื่อนๆและพี่ๆฟังมัน

     "เกมส์อะไรว่ามาเลย  พร้อมอยู่แล้ว " ไอ้โทระยกแก้วเหล้าขึ้นเป็นการบอกว่าพร้อมเต็มที่ ไอ้ชินมันอธิบายเรื่องเกมส์ที่จะเล่นว่าเกมส์  พระราชา  นั้นหมายถึงว่าต้องทำตามคำสั่ง อุปกรณ์ที่มันเตรียมมาคือ ไม้ที่เขียนตัวเลขไว้ ส่วนคนที่เป็นพระราชาคือ ไม้จะไม่เขียนอะไรเลย 

     " เริ่ม...." ทุกคนเริ่มจับไม้แล้วดูว่าของตัวเองคืออะไร

     " เมกา เป็นพระราชา  จะขอสั่งให้  หมายเลขสองจุ๊บแก้มหมายเลขหก"แน่นอนว่าผมรอดแต่ที่ไม่รอดคือพี่โซยุจุ๊บแก้มไอ้โทระ

     " อ้าว....เริ่มใหม่ได้ "

     " อ๊า...รอบนี้กูเป็นพระราชา " ไอ้ภัทรมันโชว์ไม้ที่บ่งบอกว่ามันเป็นพระราชา รอบนี้คือเป็นไอ้เลโอกับไอ้ชินที่ต้องเอาแก้มแนบชิดกันจนเริ่มเกมส์ใหม่ รอบใหม่เริ่มขึ้นอีกครั้งแต่ครั้งนี้คนที่ได้เป็นพระราชาคือ ไอ้ชินแล้วก็ถึงเวลาแก้แค้นไอ้ภัทร  

     "  ชินเป็นพระราชาขอสั่งให้หมายเลขหนึ่งกับสองจูบปากกัน  คือเข้าใจไหมว่าจูบน่ะไม่ได้จุ๊บ " แต่แล้วโชคก็เข้าข้างไอ้ชินเพราะหมายเลขหนึ่งคือไอ้ภัทร  แต่ที่ซวยที่สุดคือ ผมเอง เพราะผมจับได้หมายเลขสอง

     " จูบเลย ๆ ๆ ๆ "  เมื่อทุกคนรู้ว่าเป็นใครที่ต้องจูบกันทุกคนสามัคคีกันเชียร์จริงๆ ผมมองหน้าไอ้ภัทรแล้วรู้สึกกลัวไอ้ภัทรมันค่อยๆเขยิบหน้ามาใกล้ผม ใกล้เข้าเรื่อยๆ

     " เอ้ย...เอาจริงดิ " เป็นเสียงพี่แพรที่พูดขึ้นมา ผมได้แต่ถอยออกห่าง

     " โหว.....ไอ้ชิดนี่ย์ แมร่งกูลุ้นจนตัวเกรงแล้วเนี้ย" ไอ้เลโอพูดพลางตบไหล่ผม

     " ไอ้เตี้ย....เร็วๆจะได้จบเกมส์ มึงจะอะไรนักหนากะอีแค่จูบ  มึงไม่เคยจูบเหรอ  อย่าบอกน่ะว่านี้จะเป็นจูบแรกมึงอ่ะ" ใครจะรู้บ้างว่าตั้งแต่เกิดมาผมไม่เคยจูบกับใครเลย แล้วอยู่ๆผมต้องมาเสียจูบให้กับผู้ชาย  จูบแรกผมต้องเป็นผู้หญิงสิ

     " อะไรของมึง  ก็ไอ้แค่จูบ  ทำไมกูจะทำไม่ได้ " ผมพูดจบผมก็เอาหน้าผมเข้าใกล้กับไอ้ภัทร  แต่รอบนี้ไอ้ภัทรเป็นคนที่เอาหน้าออกจากผม

     " เดี๋ยวๆไอ้ภัทร   มึงจะเอาหน้าออกเพื่อ  ไอ้ชิดนี่ย์ก็แรดเขาให้เบอร์หนึ่งจูบเบอร์สอง  นี่มึงอะไรเนี่ย"ไอ้ชินมันพูดพลางหัวเราะ แต่แล้วหน้าไอ้ภัทรก็เข้ามาหาผม..เริ่มเข้ามาใกล้ๆ เข้าใกล้อีกจนจมูกมันเริ่มติดกับจมูกผมตอนนั้นใจผมเต้นแรงมาก  จนบอกไม่ถูก

     " เห้ย....จะจูบจริงดิ " ผมได้ยินเสียงไอ้เลโอมันพูดในขณะที่ไอ้ภัทรกำลังจะจูผม

ตึ๊ด  ๆ   ๆ

อยู่ๆโทรศัพท์ไอ้ภัทรก็ดังขึ้นทำให้มันรีบเอาหน้าออกจากผมแล้วล้วงกระเป๋ากางเกง เพื่อดูโทรศัพท์ว่าใครโทรมา

     "  หวัดดีลิซ่า...."

ทุกคนต่างร้องเสียดายกับการลงโทษครั้งนี้  ไอ้ภัทรได้ทีออกไปคุยโทรศัพท์  แต่กิจกรรมของพวกผมก็ดำเนินไปต่ออย่างสนุกสนานเหมือนเดิม

     " เอาล่ะ...เราก็เล่นกันมานานแล้ว  เราแยกย้ายไปนอนกันเถอะ" พี่แพรได้สั่งให้พวกเราแยกย้ายกัน  ถึงพวกเราจะเล่นกันนานแต่ไอ้ภัทรก็คุยกันนานเหมือนกัน   ผมคงไม่รอหรอก

     " เลโอ...นอนไหนมึง  นอนกับกูป่ะ"ผม ถามเลโอในฐานะเพื่อนคนแรกของผมและเพื่อนสนิทผม อยู่ๆไอ้ชินก็กอดคอไอ้เลโอ  เข้าไปหาตัวมันแล้วบอกผมว่า 

     "  เนี้ยใครเนี้ย"มันตบอกตัวเองแล้วบอกว่ามันเป็นใคร

     " เออ...นั้นสิมึงเป็นใคร"ไอ้เลโอมันหันไปตอบไอ้ชินแต่ก็ไม่วายโดยตบหัวไปซะ

     " มึงพูดอย่างงี้มึงจะนอนไหมไอ้เลโอ  ที่กูบอกว่าเนี้ยใคร  คือกูจะบอกว่า  กูเนี้ยเพื่อนลูกเจ้าของรีสอร์ทจะไม่มีที่ที่นอนได้ไงว๊ะ  ใช่ไหม " ไอ้ชินมันหันไปหาทางไอ้โทระ

     " เออ..ใช่กูมีที่นอนให้มึง  มึงนอนข้างนอกนี่แหละห้องเต็ม "

     " ไอ้โทระ  กูเพื่อนมึงน่ะ  " ไอ้ชินตบหัวไอ้โทระ

     " เออ..มึงไม่ต้องห่วงชิดนี่ย์  กูเตรียมให้มันแล้ว"แล้วหลังจากนั้นเราก็แยกย้ายกันไปนอน ผมเดินเข้าห้องเพื่อจะนอนแต่สรุปคือไอ้ภัทรมันอยู่ห้องแล้ว ก่อนที่ผมจะนอนผมต้องไปอาบน้ำก่อนนอน  เมื่อผมอาบน้ำเสร็จ ผมก็ขึ้นเตียงนอนเพราะห้องนั้นมีสองเตียงพอดี  ผมกำลังจะเคลิ้มหลับ  แต่อยู่ไอ้ภัทรก็ก็กระโดดมานอนที่เตียงของผม

     " หอมจัง " ไอ้ภัทรมันดมตัวผมแล้วก็พูดบ้าๆนี้ออกมา

     " ไปนอนเตียงมึงเลย  แล้วมึงปล่อยกูด้วยกูจะนอน"ผมผลักไอ้ภัทรออกจากตัวผม

     " หอมจัง กลิ่นสบู่  กลิ่นตัว  กลิ่นทุกอย่างในตัวมึงหอมมากเลย"ไอ้ภัทรมันไม่ยอมปล่อยผม  ผมใช้ท่าไม้ตาย  คือ ผลักมันออกจากผม  พร้อมกับถีบมันออก

     " โอ๊ย...ไอ้เตี้ยมึงทำอะไรเนี้ย   กูเจ็บ มึงก็รู้ว่ากูเจ็บแขนอยู่ "

     คือผมรู้ว่ามันเจ็บไหล่  แต่ตอนที่ผลักที่ถีบเนี้ยมันไม่รู้นิ สรุปคือไอ้ภัทรมันก็ไปนอนเตียงมัน  ผมก็หลับแบบสบายใจตลอดทั้งคืน  คือไม่รู้สึกตัว ผมต้องสะดุดตื่นขึ้นมาอีกทีนึงเพราะผมฝันว่าผมได้จูบกับใครก็ไม่รู้สงสัยคงเป็นเพราะเกมส์เมื่อคืนทำให้ผมฝัน   แต่เอ๊ะทำไมมันเหมือนจริงมากเพราะผมรู้สึกว่ามีอะไรนิ่มๆอยู่บริเวณปากของผม   ผมต้องตื่นจากฝันและได้เพียงแต่เบิกตากว้างเพราะไม่สามารถพูดได้เพราะมีอะไรปิดปากผมอยู่