•♣ The Queen Devil'Rose ♣•
เขียนโดย Hainechan
วันที่ 5 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559 เวลา 18.10 น.
แก้ไขเมื่อ 6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559 13.13 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) จุดเริ่มต้นของกุหลาบดำและกุหลาบขาว
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ♣ จุดเริ่มต้นของกุหลาบดำและกุหลาบขาว ♣
- 6 ปีก่อน ที่คฤหาสตระกูลโคริว
* บทความรู้สึกของอานิส *
"ท่านพ่อท่านแม่..ไม่กลับมาเลย..ไหนสัญญาว่าจะไปปีเดียวไง..ทั้งๆที่รอมาตั้ง2ปีแท้ๆ..ทำไม..อานิสไม่ชอบอยู่คนเดียวแบบนี้นะ.." รอมาตลอด รอมาตลอด แต่ก็ไม่ได้เจออยู่ดี ไม่ว่าจะความเชื่อมั่นหรือว่าการคอยให้ครอบครัวกลับมา..มันทรมานจริงๆ
' ตุ๊บ!! '
"เอ๊ะ..?" เมื่อกี้เสียงอะไรน่ะ เหมือนมีอะไรหล่นที่พื้นเลย
ฉันเดินไปตามเสียงที่ดังมาจากที่ไหนสักแห่งในบ้าน และก็เห็นผู้หญิงคนนึง มีผมสีเงินยาวสลวย ใส่ชุดสีขาวบริสุทธิ์ และแววตาสีม่วงที่ดูโศกเศร้า แต่ที่น่าแปลกใจที่สุดคือ...
"อะ...นี่..เธอเป็นอะไรมั้ย?" ตอนที่ฉันจะเดินเข้าไปหาผู้หญิงคนนั้น เธอก็ไม่พูดอะไรและเอาแต่นั่งก้มตัวสั่นอยู่แบบนั้น มันทำให้ฉันแปลกใจมาก เพราะไม่ว่าจะหน้าตาหรือเสื้อผ้า คล้ายกับฉันหมดทุกอย่าง มันเป็นเหมือนเรื่องโกหกที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน แต่ฉันรู้สึกถูกชะตากับเขาอย่างบอกไม่ถูก
"น...ย....า....น.." เหมือนเธอกำลังพยายามสื่อสารอะไรบางอย่างกับฉันอยู่ ถึงจะไม่รู้ว่าอยากจะพูดอะไร แต่ฉันคงต้องทำให้เธอหายกลัวก่อนสินะ
"ไม่เป็นไรใช่มั้ย..เมื่อกี้ฉันได้ยินเสียงเหมือนเธอตกลงมาจากฟากฟ้าเลยนะ..ฮะๆ" ฉันค่อยๆก้มลงไปนั่งตรงหน้าของเธอคนนั้นแล้วค่อยๆพูดจาอย่างเป็นมิตรเพื่อให้เธอรู้สึกสบายใจขึ้น แล้วมันก็ได้ผลจริงๆ
"..." ที่เงียบคงเป็นเพราะว่าไม่คุ้นเคยกับภาษาของฉันหรือว่าเขาไม่สามารถพูดได้กันแน่นั้น ฉันก็บอกไม่ได้ แต่ถ้าเขาอยากจะพูดคุยกับฉัน ฉันก็จะสอนเขาให้พูดภาษาเดียวกับฉันได้
"ฉันชื่อ อานิส แล้วเธอล่ะ?"
"...." เธอส่ายหน้าเป็นนัยๆบอกให้ฉันรับรู้ว่าเธอไม่มีชื่อ..คงเป็นอย่างนั้นจริงๆ
"ไม่มีหรอ..งั้นฉันจะตั้งชื่อให้เธอแล้วกันนะ..เอ..เอาเป็น..." คิดแล้วคิดอีกแต่ก็ไม่รู้ว่าจะตั้งชื่ออะไรให้ดีเหมือนกันนะเนี่ย? แต่ถ้าดูจากภายนอก ทั้งฉันกับผู้หญิงคนนี้เหมือนกันหมดทุกอย่างยกเว้นสี งั้นก็คง..
"อาเนียร์" ฉันพูดชื่อใหม่ให้เธอฟังและเธอก็ดูจะชอบชื่อนั้นมากด้วย
"..อ..า..เ...น..ี..ย" คงต้องสอนอีกเยอะกว่าจะพูดได้ชินเต็มปากสินะ แต่ไม่เป็นไร ยังไงฉันกับเธอก็ยังได้อยู่กันอีกนานอยู่แล้ว
"มาสิ ไปที่ห้องฉันก่อนนะ อาเนียร์" ฉันยื่นมือออกไปให้เธอแล้วส่งยิ้มให้อย่างอบอุ่น เธอยิ้มแย้มออกมาอย่างเบาบางแล้วค่อยๆจับมือฉันไว้ มือของเธอช่างเย็นเยือกเหมือนน้ำแข็ง แต่ไม่เป็นไร จากนี้ฉันจะมอบความอบอุ่นให้เธอนะ ' อาเนียร์ '
* บทความรู้สึกของอาเนียร์ *
ฉันได้ยินเสียงของคนๆนั้น..เสียงแห่งความทรมานและขมขื่น..ได้ยินมันชัดมากขึ้น..มากขึ้น มันทำให้ฉันรู้สึกอยากจะช่วยปลดปล่อย แต่ควรจะทำยังไง?ฉันออกไปจากที่นี่ไม่ได้แท้ๆ..ทำไมกัน..
"ท่านพ่อท่านแม่..ไม่กลับมาเลย..ไหนสัญญาว่าจะไปปีเดียวไง..ทั้งๆที่รอมาตั้ง2ปีแท้ๆ..ทำไม..อานิสไม่ชอบอยู่คนเดียวแบบนี้นะ.."
ร้องไห้อีกแล้วนะ..อย่าร้องสิ เธอยังมีฉันอยู่นะอานิส ฉํนอยากออกไปจากที่นี่ อยากไปหาเธอ..!แต่ฉันออกไปไม่ได้..
' ได้โปรดให้ฉันออกไป..ปล่อยฉันไปอยู่ข้างๆเขาที!! '
' ตุ๊บ!! '
"เอ๊ะ..?"
"อึก.." เจ็บชะมัด อะไรกันน่ะ?..นี่ฉันอยู่..ในห้องตุ๊กตา?
"...!?" เสียงเดินหรอ อานิส..?
"อะ...นี่..เธอเป็นอะไรมั้ย?"ฉันจะทำยังไงดี..ฉันจะทำยังไงดี..อานิสอยู่ตรงหน้าฉัน และฉันก็ไม่ได้มีตัวตนในโลกจริงอยู่แล้ว..ทำไม..มันเกิดขึ้นได้ยังไง..
"น...ย....า....น.." ฉันพูดไม่ได้ เสียงของฉันมันถูกสะกดไว้ ฉันต้องการที่จะคุยกับเธอ อานิส ฉันอยากจะอยู่กับเธอ ช่วยรับฟังฉันที..
"ไม่เป็นไรใช่มั้ย..เมื่อกี้ฉันได้ยินเสียงเหมือนเธอตกลงมาจากฟากฟ้าเลยนะ..ฮะๆ" ตกลงมาจากฟ้าหรอ ฉันไม่ใช่นางฟ้าสักหน่อย แต่ดูก็รู้ว่าอานิสคงจะพูดให้ฉํนสบายใจ ขอโทษนะที่เมื่อกี้ฉันทำท่าเหมือนกับกลัวเธอ ฉันแค่อยากรู้ว่าเธอจะคิดยังไงถ้าหากเห็นฉันที่เหมือนกับเธอขนาดนี้
"..." ควรจะทำยังไงดีนะ ฉันพูดอะไรไม่ได้เลยนอกจากฟังสิ่งที่เธออยากจะบอกเท่านั้น อานิส..ถ้าเธอเกลียดฉัน ฉันควรทำยังไงดีกันน่ะ
"ฉันชื่อ อานิส แล้วเธอล่ะ?"
"...." ฉัน..ไม่มีชื่อหรอกนะ ถึงจะพูดไม่ได้ แต่ก็ทำได้แค่ส่ายหน้าเพื่อให้เธอพอรู้สึกได้ว่าฉันไม่มีชื่อของตัวเองเลย
"ไม่มีหรอ..งั้นฉันจะตั้งชื่อให้เธอแล้วกันนะ..เอ..เอาเป็น..." ตั้งชื่อหรอ? คนที่ไม่มีตัวตนจริงๆอย่างฉันสมควรที่จะมีชื่อจริงๆน่ะหรอ
"อาเนียร์" ..อ่า..อานิสตั้งชื่อให้ฉันด้วย ถึงจะคิดว่าไม่ต้องก็ได้ แต่ว่ามันเป็นชื่อแรกของฉัน คนที่ฉันชอบที่สุดเป็นคนตั้ง อาเนียร์คือช่ื่อของฉันใช่มั้ย..อานิส..ฉันคืออาเนียร์..อาเนียร์ของเธอไงล่ะ
"..อ..า..เ...น..ี..ย" แย่จัง คงพูดไม่ได้จริงๆด้วย เสียงฉันมันถูกล็อคไว้ อานิสจะโกรธรึเปล่าที่ฉันพูดไม่ได้เหมือนคนบ้าแบบนี้
"มาสิ ไปที่ห้องฉันก่อนนะ อาเนียร์" เธอเรียกชื่อของฉันด้วยน้ำเสียงที่ดูอ่อนโยนมากเลย ฉันชอบชื่อนี้มากเลยอานิส อานิสก็ชอบใช่มั้ย ฉันรักชื่อที่อานิสตั้งให้นะ รักมันจริงๆ..ที่เธอยื่นมือมาให้และมอบรอยยิ้มที่แสนอบอุ่นนั่นมอบให้กับฉัน มันทำให้รู้สึกว่า ฉันพบเป้าหมายชีวิตของฉันเองแล้ว ถึงฉันไม่มีตัวตน ฉันก็จะอยู่กับอานิส ฉันจะจับมือเธอไว้..มือที่อบอุ่นและนุ่มมากของเธอ ฉันจะไม่ปล่อยแน่นอน ฉันจะเป็นของอานิสคนเดียว..
'..และอานิสก็เป็นของฉันคนเดียวเหมือนกัน..'
----------------------------------------------------------------------------------
โอเคค่ะ แล้วก็จบไปกับตอนที่2ของเรื่องนี้นะ ยังคิดอยุ่ว่าจะให้แนวออกไปยังไงดี ก็ต้องให้ทุกคนเข้าใจถึงความเป็นอยู่และการพบเจอของอานิสกับอาเนียร์ก่อนนะ ตัวละครอื่นๆอาจจะโผล่มาช้าหน่อย แต่ช่วยรอกันทีนะคะ จะรีบแต่งให้จบเลยค่ะ!เรื่องนี้มีให้จิ้นเยอะ>A<!ใครเป็นสาววาย รู้นะว่าแอบจิ้นอานิสกับอาเนียร์ด้วยเหมือนกัน(?) ผิดๆๆ ช่างมันนะคะ ขอขอบคุณทุกคนที่มาอ่านนิยายของไฮเนะนะคะ ตอนที่3 จะแต่งยังไงนั้นยังไม่คิดเลย ไว้คิดออกแล้วจะรีบเขียนต่อน้า~!
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ