ตาบ้าปากร้าย กับยัยวายร้ายตัวแสบ

 เฮ้อวันหยุดสักที วันนี้ว่าจะไปเดินเล่นที่ห้างสรรพสินค้า ตากแอร์เย็นสบาย ดีกว่า

ช่วงเช้าๆไม่มีอะไรดีไปกว่าดูซีรี่ย์ เกาเหลา เอ่อ เกาหลีสินะ ^.^

ดูค้างไว้เมื่อคืน (เพราะสาเหตุนี้เลยทำให้ส้มไปโรงเรียนไม่เคยทัน ไม่สิขี้เกียจตื่น)

555+สบายๆฉันนั่งบนโชฟาตัวโปรด นั่งดูหนัง ฉากหนึ่งของเรื่อง

พระเอกกำลังบอกรักนางเอก มันเป็นอะไรที่น่ารักมาก

โอ๊ย!! ง่ำๆๆ หมอนแทบจะกลายเป็นเศษนุ่น เลยก็ว่าได้ มันฟิน สุดแสนจะฟิน (เกินไปแล้วส้มเอ๊ย)

.. ติ๊งหน่อง .ติ๊งหน่อง เสียงออดหน้าบ้านดังขึ้นมา

 ฉันชโงกหน้าออกไปทางหน้าต่างเห็นพี่เอ๋อ ยืนกดกริ่งอยู่ เลยตะโกนออกไป

‘เข้ามาสิ ไม่ได้ล๊อค ทำเป็นมารยาทดีนะ’

 ไม่นานนักพี่เอ๋อ ก็เข้ามาในบ้าน นั่งตรงโซฟาที่ฉันนั่งอยู่แล้วพูดว่า

‘วันนี้ว่างมั้ย ไปซื้อของขี้เกียจไปคนเดียว’

ฉันบอกพี่เขาไปว่า ‘วันนี้ไม่ว่างนะ จะไปเดินเล่นห้าง ไปคนเดียวเหอะ’

เอ่อ ดี อุตส่าห์มาชวนไปด้วย ว่าจะเลี้ยงไก่ย่างของโปรดของใครบางคนให้เป็นค่าเหนื่อย แต่คงไม่ต้องละ งั้นพี่ไปละนะ แล้วค่อยๆหันหลังเอามือปิดปาก

.. ผึ่ง ผึ่ง เหมือนได้ยินอะไร ไก่ย่างๆ หยุดก่อน ตะกี้พูดว่างัยนะ เอิ่ม ถ้างั้นเดี๋ยวไปเป็นเพื่อนก็ได้ ไม่เป็นไรหรอก

 เหอๆ เห็นแก่กินเหมือนเดิมของของกินมาล่อไม่ได้555+

 โอเคๆ งั้นอีก30นาทีพี่มาอีกทีนะ พร้อมทั้งลุกขึ้นปิดซีรี่ย์แล้วจัดแจงอาบน้ำแต่งตัว

เวลาผ่านไป30นาที ฉันเดินลงมาในชุด เสื้อยืดสีขาวกางเกงขายีนส์สั้น ซึงทางพี่เขาก็เรียบร้อยแล้ว

 ไม่นานยังเราก็มาถึงในห้างซึ่งมันแน่นอนอยู่แล้วว่า จะต้อง...

เอ้า ไปร้านซีดี แล้วต่อด้วยร้านหนังสือ แล้วก็จบด้วยไก่ย่าง ฉันพูดขึ้นพร้อมกับนำทางไป

..เอ๊ย! เดี๋ยวๆ พี่ชวนแกมาซื้อของนะ ทำไมมันเหมือนมาเป็นเพื่อนแกได้นิ

  เอาน่าๆอย่าไปคิดมาก ไม่ถือหรอก ^^ ฉันพูดออกไป

‘ซะงั้น’

 สุดท้ายเราสองคนก็ได้ของที่ต้องการครบ แต่ส่วนมากเป็นของของฉัน แล้วคนที่ต้องถือก็ไม่ไช่ใครหรอก พี่โอ๋นั่นแหละ 555+ มาฟรี เดินฟรี กินฟรี

ไม่น่าชวนมันมาเลย ลำบากกว่าเก่าอีก เฮ้อ เสียงพี่โอ๋ บ่นพึมพำเบาๆ

พี่ว่างัยนะ ...รู้จักมั้ยสุภาพบุรุษนะ ทำตัวให้สมกับเป็น...เป็น อะไรดีนะ อ่อ เป็นคนถือของหน่อยสิ โฮ๊ะๆ ๆ ๆ

พี่โอ๋ถามฉัน นี่แกเห็นพี่เป็นคนถือของหรอ

ฉันพูดออกไปไม่ทันคิด ก็ใช่นะสิ คิดว่าจะเป็นคนรักหรอ ... เอิ่ม เงียบกริบเลยละสิฉัน......................

งานมาอีกละ พูดอะไรออกมานี่ฉัน พร้อมทั้งเอามือกุมขมับเดินก้มหน้าขึ้นรถกลับบ้าน

ส่วนพี่โอ๋นะหรอ ยืนหัวเราะคิกคักๆ โอ๊ยท้องจะแข็ง ..

ก่อนถึงทางกลับบ้านก็แวะซื้อไก่ย่างร้านประจำที่ฉันชอบเพราะมันอร่อยมากๆ และก็เป็นประจำฉันก็จะแบ่งให้พี่โอ๋ เพราะฉันกินไม่หมดทุกครั้ง ซึ่งแม่ค้ารู้ดีก็แยกออกมาเป็นสองส่วนให้ฉัน

อ่าวนี่พี่แบ่งกันคนละครึ่ง วันนี้สนุกมากเลย ขอบคุณมากๆนะ

 แต่นี่ถามอะไรอย่างสิยัยลิง ทำไมไม่มีหนัง ปีก น่องแบ่งมาบ้างละ มีแต่เนื้อขาวจั๊วตลอดเลยนะ

ฉันตอบไปสั้นๆ ก็หนังมันอร่อยนิ

อีกอย่างพี่ชอบกินเนื้อนี่นา วันนี้มาทำบ่น พี่ไม่ชอบกินของไหม้ๆอยู่แล้วนิ ฉันรู้ดี ฉันพูดออกไป พร้อมทั้งเอามือปิดปากหัวเราะ หึหึ

อ่อ .. งั้นหรอ เนื้อก็เนื้อ ยังดีนะ ที่ไม่คิดว่าพี่ชอบกินกระดูกไม่งั้นคงได้น้อยกว่านี้

พร้อมทั้งเดินหัวเราะ แหะๆ

  แต่ระหว่างนั้น

. เอ่อ พี่เอ๋อ แผลที่โดนวันก่อนดีขึ้นแล้วใช่มั้ย เห็นนอนซมในห้องพยาบาล  ง่ะ ฉันหันหลังเอามือปิดปากทันที เผลอพูดไปจนได้

พี่โอ๋ตอบกลับมา ‘หายดีแล้วละ ไม่เป็นอะไรเลย พี่นะ แข็งแรงกว่าพระเอกเกาหลีของแกเยอะเลยละ 5555+’

โอ๋ๆ ทีเมื่อวันก่อนยังนอนโอดโอย ห้องพยาบาลอยู่เลย .(เวรกรรม ปากไวจังฉัน)

เป็นห่วงมากหรอ นึกว่าอยากให้ตายๆไปซะอีก เห็นบ่นจัง ว่าน่าเบื่อน่ารำคาญ

..ก็ว่างั้นแหละ ใครจะเป็นห่วงพวกอวดเก่งละ พร้อมทั้งเอามือปิดปากเดินเข้าบ้านไป

????อะไรของแกเนี้ย พี่โอ๋เดินเกาหัวเข้าบ้านไปแบบงงๆ