ตาบ้าปากร้าย กับยัยวายร้ายตัวแสบ

ที่โรงเรียน

'นี่ๆแก ยัยส้ม' ยัยมะนาวพูดออกมา พร้อมทำหน้าสงสัย

..อะไรหรอ จะถามอะไรอีกละ..

  หึ หึ ก็นิดหน่อยนะ คือแบบว่า....เอิ่ม... ไปถึงไหนกันแล้วทั้งสองคน บ้านก็ติดกัน มันน่าจะ หึ หึ  กันบ้าง....วิ๊งๆๆๆๆ

..อะไรของแกนิ ไอ้ หึ หึ ข้างหลังนะ..

 ‘ก็ แหม หึหึ’ พร้อมทั้งกระโดดมาจ้องหน้าหวังจับผิดฉัน

..ก็ไม่ได้มีอะไรพิเศษนะ มันยังไม่ถึงเวลา รอให้เรียนจบก่อนสิ..ฉันพูดออกไป

‘นั่นแน่ แสดงว่าแกก็คิดละสิ พี่แกออกจะน่ากินขนาดนั้น น้องก็แสนน่ารัก เพื่อนก็แสนสวย’

   ยัยมะนาวฉันเข้าใจนะ แต่อันหลังสุดนี่ ไม่ค่อยเลยนะแก 555+

‘ก็นิดนึงนะ ช่วงนี้คนแต่งไม่ค่อยให้บทฉันเท่าไร อยากเห็นหน้าจริงๆ นึกว่าจะได้เด่นกว่านี้ซะอีก หึหึ’

..โหแก มีทะเลาะกับคนแต่งด้วย แกท่าจะบ้าแล้วมั๊ง..

 ..เอ่อ ยัยมะนาวฉันอยากจะถามแกอยู่เหมือนกัน ว่าไปทำอีท่าไหนถึงไปคบกับ พี่แฮ๊คได้ละนิ แถมมีการปิดไว้ด้วย ร้ายไม่เบา...เล่ามาๆ

  ยัยมะนาวตอบกลับมา

  วิ๊งๆๆๆ หึหึ ก็เริ่มตั้งแต่วันนั้นแหละ พี่แฮ๊ค มายืนรอฉันหน้าห้อง ช่วงเย็น เขาเข้ามาหาฉัน ถามอะไรหลายๆอย่าง

อะไรหรอ ฉันถามออกไป

 ‘ก็เรื่องแกทั้งนั้นแหละที่เขามาถาม’ ที่จริงนึกว่าพี่เขาจะชอบแก แต่ เพราะเขาเป็นเพื่อนซี้พี่โอ๋นั่นแหละ เขาก็รู้มานานแล้วว่าพี่โอ๋ชอบแกอยู่ เขาเลยมาหาฉัน เพื่อหาทางช่วยให้แกสองคนลงเอยกันได้ เพราะนิสัยพี่โอ๋เป็นคนที่ค่อนข้างเขินและขี้อาย พี่แฮ๊ค เขาบอกว่า ที่พี่โอ๋คอยแหย่ คอยแกล้งแก ต่างๆนาๆ ก็เพราะว่า เขาไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไงเมื่ออยู่ต่อหน้าคนที่ตัวเองแอบชอบมากๆนะ พี่แฮ๊คเขาเลยมาปรึกษาฉัน สุดท้ายไปๆมาก็ลงเอยแบบที่แกเห็นนะ หึหึ

 จะว่าไปพี่แฮ๊คเขาก็มีดีกรี ความหล่อระดับสูงเลยนะ ไหงมาหลงคนติ๊งต๊องแบบแกได้ 555+

ยัยมะนาวลุกขึ้นยืนทันทีที่ได้ยิน

  ‘โหแก พูดไม่เกรงใจเลยนะ ฉันแค่มีโลกของฉัน หึหึ’

จริงด้วย อีกไม่นานก็วาเลนไทน์แล้วนิ จะทำอะไรให้ที่รักหรอยัยส้ม หึหึ ยัยมะนาวพูดขึ้น

‘แหม ทำเป็นเปลี่ยนเรื่องเลยนะ ก็มีแหละแต่...’

   วันที่ 13 กพ. หลังจากเราสองคนกลับมาถึงบ้านฉันรีบ เปลี่ยนเสื้อผ้าจัดแจงเข้าครัว

ทำอะไรนะหรอ ก็ช๊อคโกแลตวาเลนไทน์แหละ เกิดมาไม่เคยทำให้ใครเลย

‘จะกินได้มั้ยนิ’ พร้อมทั้งเปิดตำราทำขนม

กุกกักๆ ๆ ๆ ฉันมองนาฬิกา เฮ้ย!ตี3แล้วหรอนี่ ยังไม่ได้อะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลย

เช้าวันรุ่งขึ้น

 ยัยลิงป่าตื่นไปโรงเรียนได้แล้ว จะนอนไปถึงเรียนจบเลยหรืองัย

..เสียงนี้อีกละ วันนี้ง่วงมากเลยเมื่อคืนแทบไม่ได้นอน ตื่นแล้วๆฉันตะโกนออกไป

  ฮ้าว ฉันเอามือปิดปาก.....ตาจะปิดวันนี้ ฉันเดินสะลึมสลืม พร้อมทั้งยื่นของบางอย่างไปให้พี่โอ๋

..เอ้า เอาไป..ฉันยื่นให้พร้อมทั้งยืนหาวเอามืดปิดปาก

‘อย่าบอกนะว่าที่หาว ตลอดแบบนี้เพราะเมื่อคืนไม่ได้นอน’พี่โอ๋ถามขึ้นมา

 ปะ ป่ะ ป่าวสักหน่อย ดูซีรี่ย์ดึกนะเมื่อคืน ใครจะไปอดหลับอดนอนทำให้ละ ฉันพูดออกไป เพราะรู้ว่าถ้าบอกว่าทำทั้งคืนคงโดนบ่น แน่ๆ

‘ขอบคุณมากๆนะ ดีใจนะนี่ แต่อย่ามาเนียนเลย เมื่อคืนได้ยินเสียง โคล้งเคล้งๆ ยัยเช้า’

พร้อมทั้งแกะออกมากินทันที

 กร๊อป.. ง่ะ ช๊อคโกแลตหรือ กะลามะพร้าวนิ แข็งโครต ..

ทันทีที่พูดจบเหมือนมีพลังงานบางอย่างอยู่ไม่ไกล...

พี่โอ๋หันกลับมา เห็นหน้าฉัน ที่กำลังโมโหอยู่ เลยรีบพูดขึ้นมาว่า

 ‘แหะๆ รู้ได้งัยพี่ชอบแบบนี้ อร่อยมากเลย เป็นผลงานที่อลังการมาก นี่หรือที่เขาเรียกว่า นวัตกรรมใหม่ของโลกใบนี้  กร๊วป ๆ ๆ เอื๊อก ’

 ..ไม่ต้องฝืนก็ได้นะ ทำเป็นพูดดีไป เดี๋ยวไปถึงโรงเรียนคงได้กินของอร่อยๆแหละ คงมีสาวๆแห่มาให้ไม่ขาดสายเลยละสิ.. ฉันสะบัดหน้า เชอะ

  ‘เอานี่พี่ก็มีให้เหมือนกัน’พร้อมทั้งยืนช๊อคโกแลตมาให้แท่งนึงมาให้ฉัน

  ฉันหันกลับไปมองด้วยหางตา .โห ไม่คิดจะทำเลยหรอ มาทั้งแท่ง จะห่อสักนิดก็ยังไม่มี

พี่โอ๋พูดกลับมาทันที ‘งั้นไม่ต้องเอาละ’ พร้อมทั้งแกะกินทันที

  ฉันมองหน้าพี่แก ดูพี่แกเขินมากๆ เหมือนที่ยัยมะนาวบอกไว้เลย ฉันอยู่ใกล้ๆพี่เขาทุกๆวันแต่ฉันไม่ได้สังเกตเลย ฉันเลยพูดไปว่า

 ‘ไม่เป็นไร เอามาเดี๋ยวกินให้ก็ได้’ พร้อมทั้งยื่นมือไปรับ

พี่โอ๋ค่อยๆหันกลับมาพร้อมทั้งจับมือฉันแล้วดึงเข้ามาหาตัว

‘happy valentine นะยัยส้มของพี่’พร้อมทั้งกัดช๊อคโกแลคที่เหลือคาบไว้ที่ปาก

แล้วค่อยๆยื่นหน้าส่งมาให้ฉัน

..เอ่อ ทำแบบนี้เลยหรอ.. ฉันมองริมฝีปากของเขา ใจฉันมันเต้นแรงมาก ตุ๊บๆๆๆ.. อุ๊ย!!!ไม่สิ ฉันมองช๊อคโกแลตที่เขาคาบเอาไว้ เขาอุตส่าห์เอามาให้ฉัน แต่ทำแบบนี้มันท้าทายกันนี่นา

  ฉันเขย่งตัวขึ้นไปงับช๊อคโกแลตที่ยื่นออกมาจากปากเขา แต่รู้อยู่พี่แกตัวสูงมาก ฉันเลย

ดึงคอเสื้อของพี่แกลงมา พร้อมทั้งงับช๊อคโกแลตแล้วหักเสียงดังป๊อก หักมาท่อนนึง

  ‘แหม รุนแรงจังนะวันนี้ มีกระชากด้วย ยัยลิงป่า’ 555+

..ขอบอกเลยนะห้ามไปทำแบบนี้กับใคร ถ้ารู้มีเจ็บหนักแน่..รู้ไว้ด้วย ฉันพูดขึ้นมาเบาๆ

 พี่แกเดินเข้ามาหาฉันและกระซิบเบาๆ

‘ทำแบบนี้กับคนที่รักคนนี้คนเดียวแหละ ’ พร้อมทั้งเดินหน้าแดง ไป

 พี่เอ๋อมีมุมแบบนี้ด้วยหรอ ฉันนึกในใจ คงเป็นเพราะวันๆเอาแต่ทะเลาะกัน พอได้เปิดใจคุยกันคบกันแล้ว นิสัยจริงๆ ของพี่แก น่ารักมาก ฉันรู้สึกได้ทันทีว่า ตัวเองเป็นคนที่โชคดีมากที่ได้มีคนแบบนี้ข้างๆกาย

ฉันรีบวิ่งไปเดินข้างๆ พร้อมทั้งยกมือขวาของตัวเองไปคล้องที่แขนพี่แกไว้ แล้วหันขึ้นมายิ้ม

‘ขอบคุณนะ อร่อยมากเลยช๊อคโกแลต’ .^^.

พี่โอ๋ยกแขนอีกข้างขึ้นมาลูบที่หัวฉันเบาๆ โทษทีนะ บางทีพี่ก็ไม่รู้จะทำอย่างไงนะ มันตื่นเต้น

ฉันตอบกับพี่เขาไปว่า ‘เรายังมีเวลาที่จะเรียนรู้กันและกัน ใช่มั้ยละ’

‘ใช่ ตลอดไปนะ’

ตึกๆ ๆ ประโยคนี้ทำให้ฉันหยุดทันทีพร้อมทั้งก้มหน้าลง พี่โอ๋เดินเข้ามาถามว่าเป็นอะไรมั้ย

..วินาทีนั้น ฉันก็ดึงคอเสื้อพี่แกมาแล้วค่อยๆประกบปากของตัวเองไปบนริมฝีกากพี่โอ๋

..จ๊ะ ตลอดไป..

‘เอิ่ม มันเร็วมาก ขออีกทีได้มั้ย’พี่โอ๋พูดขึ้น

  ง่ะ หน้าแดงเลยฉัน วันนี้ฉันรุกไปหาเขาเองเลยหรอ พร้อมทั้ง ยกกระเป๋าขึ้นมาไล่ฟาดพี่แก

 แต่วันนี้เป็นจูบที่หวานดีจัง วาเลนไทน์มันดีแบบนี้นี่เอง พี่โอ๋พูดขึ้นมาแบบว่าเขินมากๆ พร้อมทั้งวิ่งหนี

  ‘เงียบไปเลย หยุดเดี๋ยวนี้’พร้อมทั้งวิ่งตาม

พี่แกนะหรอ วิ่งหัวเราะหนีฉัน พร้อมพูดออกมาเป็นระยะๆ

‘หยุดก็เจ็บตัวสิ ยัยบ๊อง ยัยลิง ยัยเน่า ยัยตัวแสบ’

 ฉันอยากเข้าใจทุกๆสิ่งที่เขาคิด คงจะเช่นเดียวกัน เขาก็อยากเข้าใจที่ฉันคิดด้วย ไม่มีอะไรต้องปิดบังอีกต่อไป สิ่งที่ฉันมีอยู่ตอนนี้ทั้งหมดที่นึกออก คือ รัก รักเขาจริงๆ เขาทำให้ฉันยิ้มได้เสมอ ทำให้โมโหได้เรื่อยๆ และเช่นกัน ฉันก็จะไม่ทำให้เขาต้องเสียใจ ที่มีฉันเดินข้างๆกาย

 ตลอดไป.......

          บางเวลาเราอาจคิดถึงใครบางคนมากกว่าตัวเอง

      และบางเวลาเราอาจคิดถึงตัวเองในแบบที่เขารัก

 ..และพูดขึ้นมาว่า.ใช่สิ เรารักกันเพราะเราเป็นแบบนี้...