Fairy tail [โรงเรียนแฟร์รี่เทล]

6.0

วันที่ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2559 เวลา 14.03 น.

  2
  0 วิจารณ์
  4,669 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 30 มีนาคม พ.ศ. 2560 13.55 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) รู้จัก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

             

     แสงแดดอันสว่างได้ส่องผ่านหน้าต่างบานหนึ่ง พัดมาที่ร่างอันบางๆ ผอมๆตันๆเตี้ยๆ เด็กผญ.คนหนึ่งได้ตื่นจากฝัน

           "ห้ะ 6;30ยังไม่สาย แต่เอ..ทำไมแดดออกเร็วจัง นอนต่อดีกว่า"

            "คลีโมๆ มาทานเข้า"

           "อะไรของแม่เนี้ยะ..กินข้าวเช้าเร็วจัง" (กำลังแต่งตัว)

วันนี้แปลกๆแฮะ

           "คลีโม แม่ลืมบอกน่ะนาฬิกาห้องลูกมันเสียน่ะ"

เนี่ยไม่ได้โกหกใช่ป่ะ

           "อ้อ...ตอนนี้7;57 แล้วน่ะลูก มาๆทานข้าวกัน"

            "แม่...ไม่กินแล้วไปรร.ก่อนนะค่ะ"

สายแล้วๆๆ วันแรกอย่าสายสิเรา

                     @รร.แฟร์รี่เทล

อูย.....เห็นหน้าครูยืนเฝ้าหน้าประตูสยอง....

              และแล้วคลีโมก็ได้ผ่านประตูอันสยอง...ที่มีท่านหนวดคุมอยู่ มาได้ และคลีโมได้ชนผญ.คนหนึ่งเข้า

 

                 "เธอ.."

                 "ชั้นขอโทษ"

             แต่เธอคนนั้นมีท่าทางแปลกๆ คือ ขอโทษแต่กลับยื่นมือมา โดยที่ไม่มีใครล้มหรือบาดเจ็บ

ยัยนี่เป็นไรของเค้าเนี่ย.....

                  "จ้า ว่าแต่เธอชื่ออะไรหรอ...ชั้นคลีโม"

                   "ชั้นชื่อ....พิงค์เลต เป็นนร.ห้อง4/1ค่ะ"

                      "งั้นเราเข้าห้องเรียนกันดีกว่า"

กว่าจะคุยกันเสร็จชั้น....คงจะโสตประสาทหูแตกตายก่อน และนี่ยังไม่รวมกับอีพวกในห้องน่ะเนี่ย......โอ้ยๆ  แต่ว่า...ถึงยังไงมันต้องมีคนหล่อๆให้เจ้คลีโมกินแน่ๆเข้าห้องดีกว่า(หันไป)และแล้วฉันก็ได้เจอกับ

                              "มิเชล..." (พิงค์เลตเรียก)

                               "ว่าไงจ้ะ...พิงค์เลต"

          พิงค์เลตกับมิเชลคุยกันระหว่างนั้นคลีโมได้วาร์ป...ไปคุย(เสือก)ด้วย

                               "....มิเชล ชั้นเองจำได้มั้ย"(เดินไปหา)

                                "......."(เอียงคอ)

เฮ้อ...นี่แค่รุ้จักตอนสัปดาห์ก่อนเองน่ะ555

                                "อ้อ....คนที่เห็นอยู่ร้านกาแฟใช่ป่ะ"

อย่าบอกน่ะว่านี้ความจำ ยิ่งกว่าหมาลืมลูกอีก

                                  "เปล่า...คนที่เจออยู่ร้านทำผมไง"

                                   "อ้อ....คลีโมนั่นเอง"

ค่อยยังชั่ว....นึกว่าลืม

                               

         @ห้องเรียน(เล่น)

           คลีโมนั่งอยู่โต๊ะขณะที่พวกคนในห้องวิ่งเล่นเซ็งแซ่ เพราะครูไม่เข้าสอน คลีโมนั่งคิด

ไหนๆ...ก็ไหนๆเเล้ว เรารุ้จักแค่ พิงค์เลตกับมิเชลเองนิ....ไม่เห็นเป็นเหมือนในซีรี่ย์เลยที่พอย้ายรร.ไป.....โอ้โฮ๊ นี่เพื่อนหรือฝูงเห็บมัดเนี่ยเกาะเต็มเป็นพวงเหมือนองุ่นเล๊ย.....

                    "คลีโมเอง..ก็อยากมีเพื่อนหรอค่ะ"(เข้ามานั่งด้วย)

อาไรเนี่ย....เธอก็รุ้ใช่มั้ยว่าชั้นอยากมีเพื่อน555.....แต่....เธอรุ้ได้ยังไง...ชั้นบ่นคนเดียว...ชิ้ไม่เป็นไรหรอกมั้ง...

                               "จ้าา...แต่พิงค์เลตรู้หรอค่ะ"

                         "อ๋อ...อืมก็ชั้น..ดูอาการเธอคงอยากมีเพื่อน"

                                         "...."

                          "งั้นชั้น...ไปก่อนนะ"(เดินไปแบบกังวล)

นั้นไง...ชั้นว่าแล้ว พิงค์เลตอาจะดูอาการชั้นละมั้ง...

                              

 

 

 

             

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา