ฮันเตอร์xฮันเตอร์ กาลเวลาและสายสำพันธ์

             ณ หน้าประตูแห่งการทดสอบ

คิริน:คุณพ่อจริงๆด้วยยังหล่อเหมือนเดิมเลย"

คิรัวร์" อ๋อ หรอ ขอบใจที่ชม"ไม่พูดอะไรมากและเดินไปเปิดประตูเพื่อจะเข้าไป

คิริน"อะ เดี่ยวสิคะคุณพ่อ"พยายามวิ่งตามไป แต่แล้วประตูก็ถูกปิดลง พร้อมกับเจ้าตัวที่เดินเข้าไป

ลุงยาม"ดูเหมือนหนูจะได้เจอท่านคิรัวร์แล้ว งั้นก็เชิญกลับไปได้แล้วละครับ"

คิริน"ไม่คะ หนูจะเข้าไปในนั้นด้วย"

ลุงยาม"อะไรนะ ไม่ไหวหรอกมังเจ้าหนู รู้ไหมว่าประตูนะมันมีนํ้าหนักมากต้องใช้แรงเยอะจนกว่าจะเปิดออกแล้วหนูก็เป็นแค่เด็กผู้หญิงธรรมดาลุงว่าหนูเปิดไม่ได้หรอก"

คิริน" อย่ามาดูถูกหนูนะคะ หนูนะก็มีสายเลือดนักฆ่าอยู่ในตัวเหมือนกับคุณพ่อคิรัวร์เหมือนกัน"

ลุงยาม("สายตาแบบนั้น ความมุ่งมั่นแบบนั้น")หนูพูดว่าหนูเป็นลูกสาวของท่านคิรัวร์มาจากอนาคตสินะ"

คิริน"ใช่แล้วคะ"

ลุงยาม"ถ้าอย่างงั้น เปิดประตูเข้าไปให้ได้สิ"

คิริน"คุณลุงยาม พูดเองนะคะ"หลังจากนั้นฉันก็ดันประตูเข้าไปโดยใช่เวลาไม่กี่นาที

คิริน"เห็นยังละคะ เชื่อยังว่าหนูเป็นลูกสาวของคุณพ่อคิรัวร์"หลังจากนั้นฉันก็รีบวิ่งเข้าไปเพราะคุณพ่อเคยบอกว่าถ้าเปิดประตูได้แล้วให้รีบเข้าไปทันทีไม่อย่างนั้นประตูจะปิดและดีดตัวเราออก

ลุงยาม"ดูเหมือน จะเป็นเรื่องจริงสินะ"

           ภายในสวนของบ้านตระกูลโชลดิกส์

คิรินที่วิ่งตามคิรัวร์มาเรื่อยๆจนในที่สุดก็เห็นแผ่นหลังของพ่อตัวเองเดินอยู่ไม่ไกล

คิริน"อะ คุณพ่อคะ"ฉันตะโกนออกไป

คิรัวร์"เอะ เสียงนี้มัน เสียงยัยเด็กผู้หญิงที่อยู่หน้าประตูนิ"หลังจากนั้นคิรัวร์ก็หันหลังกลับไป

คิริน"คุณพ่อคะ รอด้วยสิคะ"

คิรัวร์" โอเคฉันรอแน่ เพราะฉันมีเรื่องอยากจะถามเธออยู่พอดี

1 เธอเข้ามาที่นี้ได้ไง

2 เธอเป็นใคร

3 ใครอนุญาติให้เธอเข้ามา"

คิริน"งั้นหนูจะตอบให้ตรงคำถามนะคะ

1หนูดันประตูเปิดและเข้ามาเองโดยที่ไม่ให้ใครช่วยแต่อย่างใด

2หนูย้อนมาจากอนาคตในอีก22ปีข้างหน้าและเป็นลูกสาวของคุณพ่อ ชื่อ คิริน โชลดิกส์

3 หนูไม่ผิดหรอกคะที่จะเข้ามาในบ้านของคุณพ่อเพราะหนูเป็นลูกสาวของคุณพ่อคะ"

คิรัวร์"เป็นลูกสาวฉันเนี่ยนะ เธอหลุดมาจากโรงบาลไหนกันบอกฉันมาฉันจะได้พาเธอไปส่งฉันเหลือเวลาแค่5นาทีน่าจะพอทัน"

คิริน"หนูไม่ใช่คนบ้านะคะ ที่หนูพูดมาเป็นความจริงคะ ไม่ได้โกหกด้วย"

คิรัวร์"งั้นหรอ งั้นก็ขอให้โชคดีละกันกับการที่ทำตัวเสแสร้งเป็นลูกสาวฉัน"

คิริน"หนูไม่ได้เสแสร้งนะ ก็หนูมีสายเลือดคุณพ่ออยู่ในตัวนิ"ฉันพูดเสียงเบา เพื่อไม่ให้อีกฝ่ายได้ยิน แต่คำว่าเสแสร้งเนี่ย ฟังแล้วมันเจ็บยังไงก็ไม่รู้นะ