บัลลังก์ฉิมพลี

          ภายในห้องนอนสไตล์คลาสสิคเรียบหรูและดูดีแสงไฟสว่างไสวสาดส่องไปทั่วทุกด้าน

เฟอร์นิเจอร์ทุกชิ้นถูกจัดสรรเอาไว้อย่างเพียบพร้อม

ถัดมายังประตูบานย่อมของมุมหนึ่งที่พึ่งเปิดออกด้วยฝีมือของเจ้าของห้องนี้

เพชรเกล้าก้าวขาออกจากห้องน้ำอย่างไม่เร่งรีบ

สาวน้อยเดินลูบไล้ฝ่ามือของตัวเองทั้งสองข้างเพื่อชโลมครีมบำรุงให้ซึมซับเข้าสู่เนื้อผิวอย่างสม่ำเสมอ

ร่างบางตรงเข้ามานั่งลงยังหน้ากระจกบานใหญ่ ดวงตาใสแจ๋วจ้องมองสองมือที่กำลังลูบเลื่อนเนื้อครีมไปอย่างเพลินๆ

พลางนึกไปถึงเรื่องราวในวันนี้สัมผัสที่ได้ใกล้ชิดความรู้สึกที่เริ่มลึกซึ้งมากขึ้นเรื่อยๆ

ก็ทำให้หัวใจเต้นเร็วมากขึ้นทุกที..เพชรเกล้าเหม่อคิดไปถึงวินาทีที่ริมฝีปากสวย

ดื่มด่ำอยู่กับเรียวปากของเธอช่างเป็นอะไรที่นุ่มนวลดีเสียจริง

สาวน้อยขยับปากเล่นนิดๆเมื่อถึงไออุ่นรสทิพย์ในตอนนั้น

ก่อนจะรีบสลัดความคิดเหล่านี้ทิ้งไป..นี่เธอกำลังคิดอะไรอยู่เนี่ยเพชรเกล้า!!

ใบหน้าเรียวเริ่มร้อนฉ่าร่างบางรีบลุกขึ้นส่องกระจกสองคู่มือยกจับต้องผิวแก้ม

ที่จู่ๆก็ผุดแดงขึ้นอย่างกะทันหัน

" ไม่ๆ ไม่คิดแบบนี้นะ "

เพชรเกล้าร้องบอกตัวเองเบาๆ ช่างน่าอายจริงๆที่อยู่ๆก็มีความคิดแบบนี้เกิดขึ้นกับตัวเอง

ร่างบางหันหลังชนกับขอบโต๊ะเครื่องแป้งเธอรู้สึกรำคาญใจนัก

เพราะตั้งแต่กลับมาจากบริษัทใบหน้าและพฤติกรรมต่างๆของตรีทิพย์ก็ยังตามติดตามาด้วย

อีกทั้งคำพูดคำจาในตอนนั้นก็ช่างทำร้ายจิตใจกันเสียจริงๆ

เพชรเกล้านึกคิดไปถึงเรื่องราวต่างๆที่เธอปฏิเสธแทนแม่ของเธอ

แต่ตรีทิพย์ก็ยังคงพูดถึงทุกครั้งไป จนบางทีก็มีผลทำให้เธออดที่จะสงสัยไม่ได้

รินลดา... ชื่อนี้ช่างเป็นปริศนาเหลือเกิน แม่ของเธอจะรู้จักหรือไม่อย่างไรกันนะ

แล้วเรื่องการเป็นชู้ล่ะ?! มันเป็นเรื่องจริงเหรอแต่ถ้าไม่มีมูลแล้วตรีทิพย์จะพูดออกมาโพล่งๆได้ยังไงกัน

สาวน้อยเริ่มคิดมากเช่นนั้นเธอจึงตัดสินใจเดินออกไปด้านนอกเพื่อจะไต่สวนกันให้รู้เรื่องไปเลย

ลบเนื้อหาบางส่วน