รักของยัยโก๊ะ

เช้าวันหนึ่ง ฉันได้รู้ว่าแม่ฉันกับพ่อฉันต้องไปทำงานที่เยอร์มันซึ่งงานมันหนักมาก แม่บอกว่าถ้าอยู่ที่ไทยจะไม่มีใครไปรับไปส่ง ฉันดันทุรังบอกแม่ฉันว่าเดินกลับหรือไม่ก็นั้งรถสองแถวก็ได้ แม่ก็ยืนยันว่าไม่ แล้วยังจองตั๋วเครื่องบินไปเบลเยี่ยมให้ทั้งๆที่ว่าฉันยังแทบไม่เข้าใจว่าทำไมไม่ให้ฉันไปอยู่กับพวกท่านจะได้หายห่วงแม่ย้ำว่าไปถึงเบลเยี่ยมไปในถนนแคสแล้วจะเจอรร.ซึ่งไม่ห่างมากนักจะเจอบ้านของคุณน้าน้องสาวของแม่ น้าพลอยใสอยู่คนเดียวเลยเหงาเห็นว่าฉันน่าจะไปเรียนที่นั้นเป็นเพื่อนให้น้าพลอยใสด้วย แล้วแม่ก็ให้สร้อยมา จากนั้นฉันก็ไปเบลเยี่ยมไปถึงบ้านน้าพลอยใสฉันกับอึ้งเพราะบ้านน้าพลอยใสใหญ่มาก อ้าวน้าคิดว่าจะไม่มาซะแล้ว เสียงน้าพลอยใส สวัสดีค่ะน้าพลอย เสียงฉัน อ้าวให้น้าเชิญเข้าบ้านไหมเนี้ย เสียงน้าพลอยใส ไม่หรอกค่ะ จากนั้นก็เกิดความวุ้นวายขึ้น