ไอ้คุณผี... ที่รัก!!!! [Y]

 

 

 

 

ไอ้คุณผี บทนำ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

แกร็ก แกร็ก ครืด ครืด

 

อึด อัด

 

ครืด ครืด แกร็ก

 

สะ เสียง

 

อึก  จะ เจ็บตรงอก ข้าง ซ้าย

 

 

‘โซ่ ’  สายโซ่สีเงินที่โผล่พ้นมาจากเงามืดของอีกฝั่ง มันมาติดเชื่อมกับหน้าอกซ้ายของร่างที่กำลังทรมาน  

 

ครืด  ครืดแกร็ก

 

‘จะ เจ็บเหลือ กะเกิน’ เหมือนสายโซ่มันกำลังเคลื่อนไหวพร้อมกับเสียงคล้ายว่าเสียงของโซ่มันกำลังกระทบกับอะไรบางอย่าง  

 

‘อย่าแส่ ’ สิ้นเสียงนั้นก็ปรากฏร่างเงาดำถะมึนออกกมาจากความมืด และเงาดำนั้นกำลังมุ่งมาทางที่ร่างหนึ่งกำลังทรมานในที่ที่เกิดแสงสว่าง

 

‘ออกไป มึงไม่คู่ควร ’ เสียงที่มาจากส่วนไหนไม่รู้แต่มันแฝงไปด้วย น้ำเสียงที่ดูมีพลังอำนาจ

 

‘กลิ่นหอม ของดวงวิญญาณ พลัง กูต้องการมัน ’ เงาดำถมึนพุ่งทะยานมาที่ร่างในแสงสว่างทันที  

 

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก!!เสียงร้องเจ็บปวดของเงาดำถมึนก็ดังขึ้นพร้อมกับที่เงานั้นสลายไปด้วยมือที่ดำมืดกระชากให้ร่างของเงานั้นหายไป

 

‘คะ คุณเป็นใคร ’ เสียงเอ่ย แผ่วเบาของร่างที่อยู่ในวงของแสงสว่างที่โอบรอบไปด้วยความมืดมิด

 

ครืด แกร๊ก  

 

‘กลับไปซะ ’

 

 

 

 

 

เฮือก!!

 

“ ฝันร้ายเหรอลูก ” คนที่ตื่นจากผวาชะงักไปทันที

 

“แม่ น้ำแค่ ” น้ำไม่รู้จะอธิบายยังไง เค้าฝัน ฝัน เหมือนกับว่าความมืดกำลังห้อมล้อมใกล้ตัวเค้าไปทุกที

 

“แม่ได้กลิ่นแปลกๆออกมาจากตัวลูก กลิ่นเครื่องเงิน ” โซ่เงิน ใช่เหมืนมันสั้นลงทุกที เสียงโซ่กระทบยังดังก้องในโสตประสาท

 

“ลางบอกเหตุ มันใกล้เข้ามาทุกที ” ใช่ น้ำฝันแต่ไม่ใช่แค่ฝัน แต่มันคือฝันของลางบอกเหตุ ทุกคนอาจเรียกมันว่าสัมผัสพิเศษ หรือความสามารถพิเศษที่ติดตัวมา คนพิเศษ ผู้วิเศษหรืออะไรแต่สำหรับน้ำมันคือความน่ากลัว เพราะเค้าสัมผัสกับมันมาตั้งแต่เก้าขวบ ค้าฝันว่ามีมือมืดโผล่มาจากในน้ำ และกระชากอะไรสักอย่างลงไป มีทั้งเสียงร้องคราบน้ำตา และความมืดมิดของผืนน้ำ และสุดท้ายเค้าก็ตายจากไป เด็กตัวเล็กๆที่ยังไม่สมควรตาย

 

 

“กลิ่นความมืด กำลังใกล้เข้ามา ” น้ำมาไปที่มารดาของตน ใบหน้างามยิ้มน้อยๆพร้อมลูบศีรษะอย่างเอ็นดู ใช่แล้วนอกจากน้ำแทบทุกคนในตระกูล นฤคบดินทร์ ยังมีความพิเศษติดตัวตั้งแต่เกิดมาด้วยเช่นกัน ซึ่งมารดาของน้ำก็มีความสามารถพิเศษที่ติดตัวมาด้วยคือ ได้กลิ่นและรับรู้มันด้วยสิ่งที่เรียกว่าสายใยวิญญาณ เธอจะได้กลิ่นที่ต่างออกไปจากคนทั่วไป กลิ่นที่เป็นตัวบ่งชี้ว่าสายใยวิญญาณนั้นอยู่ในระดับไหนและมาด้วยเหตุผลใด ทั้งกลิ่นจากคนเป็นและคนตาย และแน่นอนมันไม่ใช่กลิ่นของกลายเนื้อ และเธอก็รู้แม้กระทั่งใครที่ใกล้จะตายด้วยซ้ำ

 

“แม่ครับ ตอนนี้กลิ่นของผมเป็นไง  ”  เธอยิ้มและยังคงลูบศีรษะปลอบขวัญลูกชายของเธอ คนที่ขวัญเสียค่อยๆสงบลง

 

“หอม หวาน เป็นกลิ่นที่หอมไกล  ” และ อันตรายก็กำลังเข้ามา ด้วยมีพลังวิญญาณมากกว่าคนทั่วไป เต็มเปรียบไปด้วยความพิเศษ มันทำให้ความมืดอยากได้ไปถือครอง

 

“น้ำจะคิดว่ามันเป็นแค่ฝัน ได้ใช่ไหมครับแม่ ” มันทำให้น้ำกลัวถ้าน้ำคิดว่ามันจะเกิดขึ้นจริง แค่คิดก็พานทำให้ใบหน้าหมองเศร้าลงทันที

 

“แล้วมันจะผ่านไปด้วยดี นะ น้ำมนต์ของแม่ ” เธอมองหน้าของลูกชาย ถ้าเค้าเป็นคนธรรมดาเค้าคงจะมีความสุขกว่านี้ แต่ คนที่เกิดในตระกูล นฤคบดินทร์ ทุกคนต้องมีความได้รับมัน ความสามารถที่บางคนไม่อยากมี มันคงเหมือนตระกูลต้องสาปก็เป็นได้  

 

       

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  ขอโทษนะ ขอโทษจริงๆ นิเปลี่ยนเนื้อเรื่องอีกละ พอดีนิคิดว่ามันไม่ค่อยต่างจากคนอื่นเท่าไหร่ ที่ตัวเอกตายตามหาคนฆ่านิอยากเปลี่ยนตรงนี้อะค่ะ แต่เรื่องนี้สัญญาว่าจะแต่งให้จบ มันอาจไม่ถึงยี่สิบตอนก็ได้  นิขอโทษนะคะ ที่โลเล คำเตือนเนาะ นิยาย ชายรักชายค่ะ ไม่ใช่แนวไม่แนะนำ มีคำหยาบคาย โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านค่ะ ชื่อตัวละคร สถานที่ไม่มีอยู่จริง หากไปตรงกับสถานที่ใดบุคคลใดก็ขออภัยไว้นะโอกาสนี้ด้วยค่ะ และขอบคุณท่านผู้อ่านที่เข้ามาอ่าน มีอะไร ติได้ ว่าได้ ตามสบายค่ะ และจะตั้งใจแต่งให้จบค่าาาาา