เมียบำเรอจำเลยรัก(25+)
เขียนโดย tidadin
วันที่ 7 กันยายน พ.ศ. 2559 เวลา 19.01 น.
แก้ไขเมื่อ 7 กันยายน พ.ศ. 2559 19.03 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) ตอนที่ 2 เงาพิศวาส
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 2 เงาพิศวาส
วิรัลพัชรซึ่งอยู่ในชุดนอนบางสีแดงแป๊ดนั่งหนักใจอยู่ภายในห้องส่วนตัวหรูที่จอร์นเช่าไว้ในผับแห่งนี้เพื่อจะได้จู๋จี๋กับบรรดาเด็กๆที่ทางผับจัดเตรียมไว้ให้ ซึ่งคราวนี้เป็นคิวของวิรัลพัชรที่ต้องทำหน้าที่ปรนเปรอเขา
หญิงสาวที่กำลังจะกลายเป็นโสเภณีเต็มตัวในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้านี้จ้องมองหน้าตัวเองผ่านกระจกใสอย่างหวั่นวิตก เดาไม่ออกกับชะตากรรมของตัวเองว่าต่อจากนี้จะเป็นเช่นไร นี่ถ้าเธอไม่หลงไว้ใจผู้ชายสารเลวคนนั้นก็คงจะไม่ต้องมาเจอเรื่องเลวร้ายแบบนี้ แต่ครั้นจะโทษเขาฝ่ายเดียวก็คงไม่ได้ต้องโทษตัวเองด้วยที่ไว้ใจคนง่ายจนเกินไป
“นี่เธอจะต้องกลายเป็นโสเภณีจริงๆเหรอ วิรัลพัชร”
หญิงสาวพึมพำกับตัวเองผ่านกระจกใส พร้อมกับน้ำตาหยาดใสๆรินหล่นบนใบหน้า แต่แล้วเธอก็ต้องสะดุ้งเมื่อมีมือใครสักคนจับที่ไหล่ วิรัลพัชรรีบหันมองด้วยท่าทีตกใจ
“พี่ลอร่า” ผ่อนลมหายใจลอดผ่านจมูกเมื่อรู้ว่าเจ้าของมือนั้นเป็นใคร
“พี่รู้นะว่าพัชรกังวล แต่ขอให้เชื่อที่พี่บอกแล้วทุกอย่างมันจะดีเอง” ลอร่าย้ำเตือนในสิ่งที่เธอเคยบอกกับหล่อนแล้วก่อนหน้านี้
“ค่ะ พัชรจะทำตามที่พี่บอกทุกอย่าง”
“พี่ขอให้พัชรโชคดีนะ จำไว้ว่าควบคุมสติอารมณ์ของตัวเองให้ดี พี่ไปก่อนล่ะ อีกสักครู่คุณจอร์นก็จะมาแล้ว”
เอ่ยจบก็เปิดประตูเดินออกจากห้องไป แต่ภายในใจกลับเป็นห่วงวิรัลพัชรไม่น้อย
เพียงประตูห้องปิดได้ไม่นานก็ถูกเปิดออกอีกครั้ง คราวนี้วิรัลพัชรไม่ต้องหันไปมองก็พอจะเดาได้ว่าเป็นใครที่เข้ามา สายตาคมจ้องมองร่างของชายที่กำลังเดินยิ้มแฉ่งเข้ามา ซึ่งคงจะเป็นจอร์น อย่างแน่นอน อายุอานามดูจากที่เห็นตอนนี้ก็คงไม่เกินสี่สิบห้าปี แต่ทว่าความหล่อเข้มยังไม่ได้ห่างหายไปไหน ถึงกระนั้นวิรัลพัชรก็ไม่ได้หลงใหลได้ปลื้มกับความหล่ออย่างที่เคยเป็น เธอกลับรู้สึกขยะแขยงผู้ชายคนนี้จนแทบอยากจะอาเจียนออกมาให้เห็นซึ่งๆหน้ากันเลยทีเดียว
“โอว แม่เจ้าสวยถูกใจผมจริงๆ”
สายตาเจ้าชู้หื่นกามจ้องสำรวจเรือนร่างของหญิงสาวที่มีเพียงชุดนอนบางๆปกปิดอยู่ตั้งแต่หัวจรดเท้า
วิรัลพัชรทั้งโมโหทั้งขยะแขยงกับสายตาลามกคู่นั้นที่กำลังจับจ้องเธอปานจะกลืนกินไปทั้งตัว ตัวผู้นี่มันเป็นแบบนี้ทุกคนหรือเปล่านะที่เห็นผู้หญิงเป็นที่ระบายความใคร่ของตัวเอง
เธอพยายามเก็บเอาน้ำขุ่นไว้ในน้ำใสไว้นอกเหมือนกับที่ลอร่าบอก รอยยิ้มหวานเบ่งบานกลบเกลื่อนความเกลียดชัง ขยะแขยงได้อย่างแนบเนียน ก่อนที่เธอจะค่อยๆลุกจากเตียงเดินตรงไปหาจอร์นที่ยืนลวนลามเธอด้วยสายตาอยู่ไม่ไกลนัก
“คุณจอร์นขา..”
เสียงหวานที่เคลือบแฝงด้วยความดัดจริตดังขึ้นอย่างเอาอกเอาใจ พลางนิ้วมือทั้งห้าก็ลูบไล้ไปตามแผ่นอกกว้างของเขาที่มีเสื้อผ้าปกคลุมอยู่
“อะไรจ้ะหนูจ๋า โอวว ซี๊ดด”
จอร์นตอบสนองการสัมผัสของเธออย่างทันท่วงที ฝ่ามือนุ่มที่ลูบไล้ปลุกปั่นแก่นกายให้ลุกตั้งชี้ชันขึ้น
ดูทำหน้าทำตาเข้าสิเหมือนกับควายเคี้ยวหญ้าอย่างไรอย่างไรอย่างนั้น อีตาฝรั่งหื่นไม่เจียมสังขารเอ๊ย! วิรัลพัชรคิดอย่างหมั่นไส้เมื่อเห็นสีหน้าและอาการที่เขากำลังแสดงออกมาในขณะนี้
“วันนี้หนูจะทำให้เสี่ยมีความสุขที่สุดในสามโลกเลยนะคะ”
“จริงนะครับ ถ้าทำให้ผมมีความสุขที่สุดในสามโลกได้ ผมรับรองเลยว่าจะตอบแทนไม่อั้น”
“แน่นอนสิคะ แต่หนูชอบทำอะไรแบบตื่นเต้นๆนะคะ คืนนี้คุณจอร์นนอนอยู่เฉยๆก็พอเดี๋ยวหนูจะเป็นคนขย่มเอง”
“อะไรก็ได้ครับ จัดมาเลยอย่ามัวลีลาผมตื่นเต้นมากเลยรู้หรือเปล่า”
“หนูขอปิดไฟนะคะ พอดีหนูเป็นคนขี้อายค่ะ” ไม่ทันรอคำตอบจากฝ่ายนั้น หญิงสาวยื่นมือไปปิดโคมไฟที่หัวเตียงทันที
…แล้วภายในห้องก็มืดสนิท
จอร์นนอนรออย่างตื่นเต้น อยากรู้เหลือเกินว่าท่วงท่าและลีลาของแม่สาวน้อยคนนี้จะดุเด็ดเผ็ดมันถึงใจสักแค่ไหนกันเชียว ทางด้านวิรัลพัชรหลังจากปิดไฟแล้วแทนที่เธอจะจู่โจมเสี่ยใหญ่ที่กำลังนอนรออยู่อย่างตื่นเต้น เธอกลับหลบเลี่ยงมาที่ตู้เสื้อผ้าซึ่งอยู่ด้านข้าง ก่อนจะเคาะที่ประตูตู้เบาๆ เพียงชั่วครู่ประตูตู้ก็ค่อยๆเปิดออกพร้อมกับร่างของใครบางคนที่คืบคลานออกมาจากข้างในนั้น ส่วนวิรัลพัชรหลบเข้าไปอยู่ในตู้นั้นแทน
ผู้หญิงที่เดินออกมาจากตู้ในขณะนี้ก็คือกุสุมา หญิงขายบริการแถวหน้าของที่นี่ เธอเป็นคนไทยที่ถูกหลอกมาทำงานเป็นสาวขายบริการอยู่ที่นี่มานานหลายปี แน่นอนว่าประสบการณ์เรื่องบนเตียงก็คงไม่ต้องพูดถึง เพราะไม่ว่าจะเป็นท่ายาก ท่าง่าย หรือท่าไหนๆ กุสุมาจัดหนักให้ได้หมด จนทำให้บรรดาสุภาพบุรุษทั้งหลายที่มาใช้บริการล้วนติดอกติดใจไปตามๆกัน ไม่เว้นแต่จอร์นก็เคยใช้บริการเธอมาหลายครั้ง
การสลับตัวระหว่างวิรัลพัชรและกุสุมาในคืนนี้เป็นแผนการของลอร่าที่สงสารและต้องการช่วยวิรัลพัชรไม่ให้ต้องถูกพรากพรหมจรรย์ในคืนนี้ โดยจะให้กุสุมาเป็นตัวแทนในการปรนเปรอความใคร่ให้กับจอร์นแทนวิรัลพัชร เมื่อเสร็จภารกิจแห่งตัณหาก็ค่อยสลับตัวกันกลับคืน
แผนการนี้ถือว่าเป็นแผนการที่ค่อนข้างแยบยลมาก แต่ก็ใช่ว่าจะใช้ได้ทุกวันทุกคืน เพราะถ้าหากถูกจับได้ขึ้นมาคนที่ต้องเดือดร้อนมากที่สุดก็คงจะหนีไปพ้นลอร่า ดังนั้นแผนนี้จึงสามารถใช้เฉพาะในคืนนี้และกับจอร์นเท่านั้น ส่วนคืนต่อๆไปกับลูกค้ารายใหม่ ลอร่าเตรียมแผนสองเอาไว้เรียบร้อยแล้วนั่นก็คือการวางยานอนหลับแขกที่จะมาใช้บริการวิรัลพัชร
“คุณครับ..เมื่อไหร่หนูจะจู่โจมสักทีล่ะ ผมรอนานแล้วนะ” จอร์นเริ่มรู้สึกไม่ชอบใจขึ้นมาเมื่อปล่อยให้เขาอารมณ์ข้างมานานพอสมควร
กุสุมาไม่ตอบโต้ใดๆ แต่เดินเข้าไปนั่งคร่อมร่างชายหนุ่มเอาไว้ก่อนจะจัดการเสื้อผ้าบางๆของตัวเองออกจนหมดแล้วหันไปจัดการเสื้อผ้าของเขาจนเหลือแค่ร่างเปลือย จอร์นขนลุกซู่ชูชันกับการโดนจู่โจม แม้ว่าเขาจะผ่านสนามรบแห่งตัณหามาจนนับครั้งไม่ถ้วนแล้ว ทว่าก็ยังคงตื่นเต้นทุกครั้งที่สงครามลักษณะนี้จะเปิดฉากขึ้น ยิ่งสาวๆสวยๆที่ไม่เคยลิ้มลองมาก่อนด้วยแล้ว ยิ่งทำให้ตื่นเต้นเสียจนใจสั่นเลยทีเดียว
ร่างเปลือยของทั้งคู่แนบชิดติดกัน กุสุมาจู่โจมทันทีลากลิ้นเลียไปตามลำตัวของเขาอย่างช่ำชอง ปลายลิ้นดุนดันนมเม็ดเท่าเม็ดข้าวโพดจนทำให้เขาครางรับตอบสนอง มันสยิวซาบซ่านสุดรัญจวนใจ ไม่เพียงเท่านั้นลิ้นบางอันซุกซนยังคงไล้เลียขึ้นไปผ่านลำคอระหงไปประกบที่ปากของอีกฝ่าย ก่อนที่ปลายลิ้นบางจะแทรกสอดเข้าไปในโพรงปาก ปลายลิ้นของทั้งคู่ตวัดกวัดแกว่งกันอย่างดูดดื่ม อย่างมิได้นึกรังเกียจซึ่งกันและกัน
กุสุมาปฏิบัติภารกิจแทนวิรัลพัชรอย่างสุดความสามารถ คนโชคดีนั่งปิดหูปิดตาอยู่ในตู้ด้วยหัวใจที่เต้นแรงราวกับมีแผ่นดินไหวอยู่ข้างใน เมื่อได้ยินเสียงร้องครางของชายหญิงที่กำลังห้ำหั่นกันอยู่บนเตียง
“นี่พวกแกจะเอาอะไรให้ฉันกิน ฉันไม่กินปล่อยฉ้านนนน…”
เสียงร้องเอะอะโวยวายดังลั่นทั้งผับ แต่ทุกคนกลับไม่ได้สนใจ เพราะมันกลายเป็นเรื่องปกติของซ่องค้ามนุษย์แห่งนี้ไปแล้วกับเหตุการณ์วุ่นวายในลักษณะนี้
เหยื่อรายใหม่ที่ถูกจับมาเป็นโสเภณีวันนี้เพิ่มขึ้นเป็นอีกหนึ่งราย แต่รายนี้กลับดูพยศไม่แตกต่างจากวิรัลพัชรเมื่อวันแรกๆ ตอนนี้ก็ใกล้จะเย็นมากแล้วอีกไม่นานผับก็จะเปิดให้บริการ เพื่อตัดปัญหาไม่ให้เธอแหกปาก เอล็กซ์จึงให้ลอร่าเอายาปลุกเซ็กส์ขนาดรุนแรงป้อนเธอทว่าเธอกลับไม่ยอมกินง่ายๆ
“ปล่อยฉันอีบ้า!”
หญิงโชคร้ายรายล่าสุดเอ่ยพร้อมกับผลักลอร่าจนล้มคะมำลงกับพื้นก่อนจะวิ่งหนีออกจากห้องไป
“ใครอยู่ข้างนอกช่วยจับเธอไว้ที”
ลอร่าตะโกนขอความช่วยเหลือ ในขณะที่พยายามพยุงตัวเองให้ลุกขึ้น แต่มันก็เป็นไปอย่างทุลักทุเล
เสียงเอะอะโวยวาย ทำให้วิรัลพัชรที่นั่งแต่งตัวอยู่ภายในห้องเพื่อรอรับแขกถึงกับตกใจ ก่อนจะรีบวิ่งออกมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น เป็นจังหวะเดียวกันกับลอร่ากำลังวิ่งออกมาจากห้องนั้นพอดี
“เกิดอะไรขึ้นคะ พี่ลอร่า”
“ก็เด็กที่พึ่งถูกจับมาใหม่น่ะสิวิ่งหนีออกไปโน่นแล้ว พี่ไปตามก่อนนะ”
เอ่ยจบก็วิ่งตามหญิงคนนั้นไปทันที เพราะถ้าหากปล่อยให้หล่อนหนีไปได้มีหวังเจ้านายเล่นงานเธอตายแน่ๆ
วิรัลพัชรมองตามร่างของลอร่าอย่างนึกเวทนาที่จะต้องมาร่วมขบวนการกับคนเลวๆทำร้ายผู้หญิงด้วยกัน ถ้าไม่ทำก็ไม่ได้เพราะคงไม่ปลอดภัยต่อทั้งตัวหล่อนเองและลูกสาว เธอส่ายหน้าอย่างระอาพลางนึกไปถึงชะตากรรมของหญิงสาวที่โดนจับตัวมาล่าสุด คงจะไม่แตกต่างจากผู้หญิงคนอื่นๆภายในซ่องแห่งนี้ที่กลายเป็นโสเภณีไปโดยไม่ได้เต็มใจ แต่สุดท้ายเวลาก็จะทำให้พวกหล่อนเคยชินไปเอง
แตกต่างจากวิรัลพัชรเพราะถึงแม้ว่าเธอจะได้ชื่อว่าเป็นหนึ่งในโสเภณีในซ่องแห่งนี้เช่นกัน ทว่าเธอกลับเป็นคนเดียวที่ยังสามารถรักษาพรหมจรรย์เอาไว้ได้ จากความช่วยเหลือของลอร่าและกุสุมา โดยทุกครั้งที่เธอรับแขกก็จะเอายานอนหลับผสมในเครื่องดื่มให้กินก่อนเสมอ บางวันก็แกล้งป่วยไม่สบายโดยการช่วยเหลือของลอร่าที่ช่วยเป็นพยานยืนยัน จึงทำให้เธอรอดพ้นเงื้อมมือของพวกหื่นกระหายเหล่านั้นเสมอมา แต่ก็ยังไม่แน่ใจว่าเธอจะสามารถรอดพ้นได้แบบนี้ทุกครั้งหรือไม่ เธอเตรียมใจเอาไว้เหมือนกันว่าถ้าหากหาทางหนีออกไปจากซ่องนรกแห่งนี้ไม่ได้ สักวันเธอคงได้เป็นโสเภณีโดยสมบูรณ์เหมือนผู้หญิงทุกคนที่อยู่ที่นี่
วิรัลพัชรเดินเข้าไปในห้องนั้น มองข้าวของที่ตกหล่นพื้นกระจัดกระจายเต็มไปหมด ก็คงจะเป็นฤทธิ์เดชของผู้หญิงคนที่พึ่งหนีไปเป็นแน่ ในขณะที่เธอกำลังยืนเหม่อลอยน้อยใจในโชคชะตาอยู่นั้น ก็มีเสียงใครบางคนดังขึ้นข้างหลัง
“อ้าว พัชรอยู่นี่เองพี่เดินตามหาแทบแย่”
“พี่กุ๊กมีอะไรกับพัชรหรือเปล่าคะ”
นี่ก็เป็นอีกหนึ่งคนที่มีพระคุณสำหรับเธอ เพราะถ้าไม่ได้กุสุมาช่วยสลับตัวในคืนแรกของการปฏิบัติงานเธอก็คงจะต้องกลายเป็นโสเภณีเต็มตัวไปตั้งนานแล้ว
“เมื่อกี้พ่อครัวในผับเอาขนมหวานมาให้น่ะ พี่ก็เลยจะเอามาแบ่งให้ทาน เอาสิอร่อยนะ” วิรัลพัชรยื่นมือรับขนมจากกุสุมาก่อนจะลองชิมดู
“อืม..อร่อยจริงๆค่ะ” เธอเอ่ยขึ้นขณะที่ยังกินขนมอยู่
“กินช้าๆก็ได้พัชรเดี๋ยวก็สำลักหรอก”
ไม่ทันที่กุสุมาจะพูดจบประโยควิรัลพัชรก็เกิดสำลักขนมขึ้นมาจริงๆ กุสุมามองน้องสาวร่วมงานด้วยความตกใจก่อนจะมองซ้ายมองขวาเห็นแก้วน้ำแก้วหนึ่งวางอยู่บนโต๊ะ ไม่รอช้ารีบหยิบแก้วน้ำนั้นยื่นให้วิรัลพัชรดื่มทันที
“ขอบคุณมากนะคะ พัชรรีบกินไปหน่อยเกือบติดคอตายเลย” เธอเอ่ยยิ้มๆ กุสุมาส่ายหน้ายิ้มให้อย่างเอ็นดู
…โดยทั้งสองหารู้ไม่ว่าน้ำแก้วนั้นเป็นน้ำผสมยาปลุกเซ็กส์ที่เตรียมเอาไว้ให้ผู้หญิงที่ถูกจับมาคนล่าสุดนั่นเอง
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ