เมื่อรักเดินทาง

           สายลมโชยเอื่อย ดวงดาวพราวแสงระยิบระยับฟ้า คืนนี้เป็นคืนที่พระจันทร์สวยมากคืนหนึ่งในสายตาของ ใจจันทร์ หรือ ลูกจันทร์ สาวร่างอวบที่นอนเอกเขนกบนเปลนอนที่ผูกอยู่ริมระเบียงห้องพักของเกสต์เฮ้านามว่า สุนทรี ที่พักที่ต้อนรับการมาเยือนของเธอ ที่พักที่เธอมักเลือกกดจองห้องพักล่วงหน้าก่อนจะเดินทางมาที่นี่ เชียงคาน สถานที่แห่งความทรงจำ สถานที่เธอได้มาปลดปล่อยอารมณ์เศร้า สถานที่ที่เธอไม่รู้จักใครแต่เธอรู้สึกคุ้นเคย เธอนั่งปล่อยอารมณ์ที่ขุ่นมัวให้เบาบางลงไปกับสายลมและดวงดาว จนเธอเผลอหลับไปเมื่อไรไม่รู้

          ก๊อกๆ ก๊อกๆ เสียงเคาะประตูหน้าห้องพักหมายเลข2 เสียงเคาะไม่ได้เบาลงแต่กลับกลายเป็นเสียงเคาะที่ดังขึ้นและเร็วขึ้น เมื่อไม่มีเสียงตอบรับจากคนภายในห้องที่นอนอุตุอยู่บนเปลริมระเบียงอย่างไม่รู้หนาวรู้ร้อนกับสายลมและแสงแดดของวันใหม่ที่ส่องมาเอื่อยๆ

          อืมมมม ค่ะแม่ เดี๋ยวขออีกหน่อย เสียงหญิงสาวในเปลตอบ โดยลืมไปว่า ตอนนี้เจ้าตัวไม่ได้นอนบนเตียงในห้องนอนที่บ้าน แต่นอนบนเปลผู้บริเวณริมระเบียงห้องพักที่เชียงคาน บิดตัวอิดอดไปมาเป็นก้อนกลมอยู่ในเปลแต่ด้วยพื้นที่แคบๆของเปลไม่สัมพันธ์กับขนาดตัวของคนที่ออกจะกลมกลึงจึงทำให้หลังจากนั้นเกิดเสียงโครมครามเหมือนของชิ้นใหญ่หล่นพื้นผลัดกับเสียงเคาะที่เพิ่งเงียบไป

          โอ๊ยยยย เสียงหญิงตัวกลมร้องโอดโอย และความเจ็บปวดก็แล่นเข้ามาพร้อมกับดวงตาที่เปิดออก ตาสีดำขลับรีบหยีตาลงในทันที เพราะแสงแดดยามเช้าที่นี่สาดส่องเข้ามากระทบกับม่านตาในเช้าแรกของการเดินทางของเธอ พลันสมองจึงรำลึกได้ว่า  ตอนนี้เธอมาเที่ยวไม่ได้อยู่ที่บ้าน ร่างอวบค่อยๆลุกยืน เริ่มรับรู้ได้ถึงเหน็บชาที่บริเวณแขนขาซีกซ้ายผลจากการที่เธอนอนตะแคงทับด้านซ้ายมาทั้งคืน แล้วค่อยๆเดินไปเปิดประตูแต่พบกับความว่างเปล่า หญิงสาวจึงปิดประตูและหันหลังกลับเข้าห้องเพื่อไปอาบน้ำและจะได้ลงไปเดินเล่นบริเวณทางเดินริมโขงที่ทางเทศบาลอำเภอเชียงคานได้ทำไว้ เพราะยังไงเช้านี้ตักบาตรข้าวเหนียวตอนเช้าก็คงไม่ทันแล้ว หญิงสาวคิดและยิ้มเจื่อนๆกับการนอนหลับเป็นตายเมื่อคืน ผลของการอกหักสินะ.....