บันทึกป่วน วิญญาณนิสัยแย่

หลังจากผ่านช่วงเวลาอันน่าเหนื่อยหน่ายของอาการไร้สมรรถภาพแบบทารกข้าก็ได้รู้จักกับครอบครัวของข้า คนแรกที่อาบน้ำให้ข้า รวมถึงทำน้ำเข้าหูข้าด้วย เป็นแม่นมของข้า ในสายตาข้า แม่นมคนนี้เปรียบได้กับแม่วัวดีๆ ที่น่ารัก คนนึงเลยทีเดียวน้ำนมของนางไหลดี มีคุณภาพ ไม่เหม็นหืน และใหญ่สักวันนึงข้าจะไปดูหน้าบุตรของนางสักหน่อยว่าเป็นเช่นไร

หากเป็นบุตรสาวแล้วได้กรรมพันธุ์ของมารดามาจะดีไม่น้อยข้าดูจะเป็นบุตรที่เกิดจากอนุคนหนึ่งของเศรษฐีคนหนึ่ง 

ที่ทำการค้าด้าน เหมือง เครื่องหนัง เอ็นและเขาสัตว์ 

ซึ่งถือเป็นสินค้าหลักที่สำคัญของกองทหารราชสำนัก ในอาณาจักรหนึ่ง

นอกจากนี้บิดายังเป็นหัวหน้าตระกูลนี้อีกด้วย 

 ความร่ำรวยจึงไม่หยุดที่ตรงนี้ ตระกูลนี้ประกอบด้วยสายย่อยอีก 4 สาย

ที่ทำการค้าที่แตกต่าง ทำการสนับสนุนกันและกันอย่างเหนียวแน่น ครอบครับของข้าจึงใหญ่มาก และรวยมาก แบบว่า มากๆเลยหละและเนื่องจากข้าเป็นบุตรคนแรกจากบรรดากว่าสิบภรรยา และอนุของเศรษฐี

 ท่านแม่ของข้าเลยได้หน้าได้ตาไม่น้อยข้ากลายเป็นสมบัติล้ำค่าของพวกเค้าข้าไม่ชอบแบบนี้เลย...ใช่ ท่านฟังไม่ผิด ข้าไม่ชอบเลยจริงๆ ถ้าเศรษฐีแก่ไร้น้ำยานั้นมีข้าเป็นลูกเพียงคนเดียวข้าไม่ซวยแย่หรอต้องแบกรับกิจการทางบ้าน ชีวิตของข้าไม่หมดไปกับการค้าหรอกหรอ แค่นี้ชีวิตของข้าไม่น่าเบื่อแย่แล้วหรอกหรอยังไงข้าก็ต้องหาทางทำให้ในท้องภรรยาท่าพ่อเหล่านั้นมีเด็กให้ได้

 ต่อให้ต้องใช้วิธีเสกเข้าไปข้าก็จะทำ!!!พอข้ารู้ความทางบ้านก็ให้ข้าเรียนเขียนตัวอักษร ร่ายกลอน วาดภาพ หมากกระดาน เล่นดนตรี ข้าทำทุกอย่างได้ดียิ่งจนอาจารย์ยังประหลาดใจ น้ำตาไหลพรากถ้าข้าไม่เคยได้ทำเรื่องพวกนี้มาหลายร้อยรอบตลอดการตายที่น่าสมเพศของข้า

 ข้าเองก็คงประหลาดใจในความหัวดีของตัวเองเหมือนกันตาที่เป็นประกายราวกับตนเก็บได้ของวิเศษของครอบครัวของข้ากำลังมองข้ามาจากที่ไกลๆ เสียวสันหลังวาบบบบบแม้ตอนนี้จะไม่มีทีท่าว่าจะมีเด็กหัวขนที่ไหนเกิดมาอีก ข้ายังคงรออย่างเยือกเย็นหลายครั้งที่ข้าคิดเล่นๆ ไร้สาระ หลังจากมองก้นใหญ่ๆของมารดาข้าแล้วมองก้นของบรรดาอนุคนอื่นๆบางทีแล้ว ก้นของพวกนางอาจจะเล็กเกินกว่าจะยัดเด็กเข้าไปได้  ข้ารู้ดีว่ามันไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องก้นหรอก เพียงตอนนี้ข้าเอาเรื่องนี้มาเป็นเหตุผลไปก่อนรอจนข้าโตมากพอจะไปหาความจริงได้ เรื่องก้นนี้แหละเป็นเหตุผลที่ดีที่สุด เมื่อข้ารู้ความมากขึ้น ทางบ้านให้ข้าเรียนประวัติศาสตร์ ดาราศาสตร์

 การค้า กฎหมาย ภูมิศาสตร์ เศรษฐศาสตร์เพื่อให้สามารถทำการค้าในอนาคตได้ 

ครอบครัวของข้าเหล่านั้นกำลังพยายามปั้นข้าให้เป็นเทพเจ้า ไฉ่ ซิ้ง เอี้ย ของตระกูลใช่หรือไม่

(เทพเจ้า ไฉ่ ซิ้ง เอี้ย เป็นเทพแห่งโชคลาภ ทรัพย์สมบัติ และการค้า)

สิ่งเหล่านี้ข้าต้องใช้เวลาในการศึกษามากขึ้นอีกหน่อย เพราะข้าไม่ได้เกิดในเวลา

 สถานที่ติดๆกันในแต่ละชาติอย่างไร ไม่ว่าข้าจะเคยมาดินแดนนี้ในอดีตหรือไม่ เมื่อเวลาผ่านไป หลายสิ่งย่อมเปลี่ยนแปลง การเรียนรู้ไม่เคยหยุดนิ่ง และถ้าข้าไม่มีความรู้ ข้าก็จะอยู่ที่นี่ในชาตินี้ไม่ได้ 

ไม่ว่าอนาคตข้าจะเอาความรู้ไปใช้ทำอะไรก็ตาม แน่หละ ข้าอาจจะยอมเป็นพ่อค้าตระกูลสักพัก จนกว่าจะหาใครก็ตามมาแทนข้าได้คิดถึงหาคนมาแทน หลังจากเรียนวิชาสุดท้ายจบ อาจารย์หนวดขาวก็จากไปพร้อมกับสีหน้าพึงพอใจ 

ในความก้าวหน้าของข้าและข้าก็เชื่อว่า คนในตระกูลข้า ก็เห็นร่างทรงไฉ่ ซิ้ง เอี้ย 

มาประทับทรงในร่างข้าเพิ่มมากขึ้นอีกแล้วจากประกายตาน่าสยองนั้น 

 ข้าจึงทำทีเป็นจะไปเล่นในสวนตามประสาเด็กน้อยทั่วไป จงใจให้บ่าวรับใช้เห็น

 แล้วหลบไปแอบใต้หน้าต่างห้องหนังสือของบิดาเศรษฐีของข้าข้ารู้มาว่านอกจากนานๆที บิดาของข้าจะกลับมาบ้านแล้ว ทุกครั้งที่ท่านพ่อกลับมา 

ท่านจะมีนิสัยอยากเลียนแบบพวกกษัตริย์ ในแคว้นที่จะทำการพลิกป้ายนางสนม

ที่จะไปหา เพื่อให้นางๆอนุทั้งหลาย ได้มีการเตรียมพร้อมตัวเองก่อนทำงานวันนี้เป็นวันที่ท่านพ่อกลับมาได้เป็นวันที่ 3 แล้ว  2 วันก่อนข้าไม่สามารถปลีกตัวได้ วันนี้ เป็นวันฤกษ์สะดวกของข้าพอดี ยังไงต้องรู้ให้ได้ว่า ท่านพ่อของข้ามีความผิดปรกติที่ตรงไหนเห็นอย่างนี้ ข้าเคยเกิดเป็นหมอมาหลายชาติอยู่ ทั้งหมอคน 

หมอสัตว์ หมอยา ฝั่งเข็ม สกัดจุด หมอผ่า หมอผี หมอชาวบ้านจนถึงหมอหลวงแม้ว่าในชาติแรกๆของการเป็นหมอ ข้าจะทำคนตายคามือไปหลายศพ

 และตายเพราะทำคนตายไปก็หลายรอบ (โดนประหารตายในหน้าที่)แต่ในชาติหลังๆ ข้าก็สามารถบอกได้อย่างเต็มปากว่า ข้าไม่ได้รักษาคนไข้จนตายอีก ความจริงชาติหลังๆ ข้าก็ไม่ได้เป็นหมอมานานแล้วหละนะ  เฮอะๆแต่สำหรับยาง่ายๆอย่างทำให้มีเด็กขอเพียงข้ารู้อาการท่านพ่อ ข้าก็จะสามารถ รังสรรค์ยาโด๊ป เพิ่มพลังช้างให้ตาเฒ่าเตะปี๋บไปได้อีก 3 วันสบายๆ

ถ้าตาแก่นั่นทนได้ละก็นะ