Love Return ขอพิชิตใจเธออีกครั้ง

        ที่โรงเรียนวันนี้เต็มไปด้วยผู้คนที่เดินพลุกพล่านกันไปหมดด้วยเป็นวันที่จะมีการจัดการแข่งขันกับต่างโรงเรียนทั้งนักเรียนโรงเรียนฉันและนักเรียนต่างโรงเรียน โรงเรียนฉันจะไม่มีการเรียนการสอนสองวัน

        โรงเรียนที่ตอนนี้ไม่เหมือนโรงเรียนอีกต่อไป จำนวนคนก็หนาแน่นเสียนี่กระไร ฉันที่ไม่ชอบผู้คนเยอะแยะก็ต้องอดทนอดกลั้น

        “ฝันไม่กันเถอะเขาเรียกรวมตัวแล้ว” พี่ไวท์ดึงมือฉันฝ่าดงเด็กๆมากมาย

        “เดี๋ยวจะไปไหน” เสียงผู้ชายอีกคนร้องทักขึ้นขณะที่พี่ไวท์เดินฝ่าดงนักเรียนอยู่

        “ไอ้เฟรม” พี่ไวท์พึมพำเบาๆแต่ฉันกลับได้ยินซะแจ่มแจ้ง

        “น่าไปกับพี่” พี่เฟรมพยายามแกะมือพี่ไวท์ออก

        “ทำไมฝันต้องไปกับแก ไอ้ฆาต…” พี่ไวท์กำลังจะหลุดปากเรื่องพวกนั้นออกไป ฉันรีบเอามืออีกข้างขึ้นไปปิดปากพี่ไวท์ทันทีก่อนที่อะไรจะเลยเถิดไปกว่านี้

        “น่า เอามือออกจากปากไอนั่นซะ เราไม่ควรไปยุ่งกับมันด้วยซ้ำ” พี่เฟรมดูท่าทางโกรธมาก

        “แกก็อีกคน แกอยากทำให้เราสองคนเลิกกันว่างั้น”

        “แกพูดอะไรของแกแกไม่เคยคบกับน่าซักหน่อย”

        “แน่ใจเหรอ”

        “ก็…เอ่อ…แน่ใจ!” แต่ดูพี่เฟรมไม่แน่ใจเอาซะเลย

        “พี่สองคนพูดเรื่องอะไรกัน” ฉันที่ยืนเป็นส่วนเกินอยู่ข้างๆปริปากถามออกไป

        “พนันกันมั้ยล่ะ” อะไรนะ!พี่เฟรมพูดอะไรของเขาทำเอาฉันงงกันเลยทีเดียว “ถ้าฉันชนะการแข่งขันวันนี้แกห้ามยุ่งกับน่าอีกต่อไปแต่ถ้าฉันแพ้ฉันจะยอมถอยออกไปเอง” เอาฉันเป็นเดิมพันเนี่ยนะถามฉันหรือยังว่าอยากจะเป็นรึเปล่า

        พี่ไวท์ยืนคิดอยู่ซักครู่”ได้สิ” แล้วก็ตอบรับไป เขาทั้งสองยื่นมือมาจับกันเป็นเชิงว่าตกลงตามนี้

        พี่เฟรมแข่งบาสนี่แล้วบาสเขาแข่งเป็นทีมไม่ใช่เหรอแล้วมันก็มีโอกาสสูงที่จะต้องชนะอยู่แล้ว แบบนี้พี่ไวท์ก็เสียเปรียบนะสิไม่ได้ฉันจะไม่ยอมให้พี่ไวท์เสียเปรียบเด็ดขาดฉันต้องท้วง… ท้วงเอ่อพี่เฟรมหายไปไหนแล้วล่ะเมื่อกี้ยังยืนอยู่ตรงนี้เลยไม่ทันตั้งตัวพี่ไวท์ก็ดึงมือฉันออกเดินต่อ นี่เขานึกจะไปก็ไปจะมาก็มาอย่างนี้นะเหรอ

        ในที่สุดเราก็ฝ่าดงนักเรียนพวกนั้นมาได้พวกผู้หญิงทั้งต่างโรงเรียนหรือโรงเรียนฉันก็จ้องพี่ไวท์เมื่อพี่ไวท์เดินผ่านเห็นแล้วอยากเข้าจิ้มลูกตาซะให้หมดทุกคนเลยมามองพี่ไวท์ทำไมยะเขาเดินอยู่กับฉันไม่เห็นไง

        ที่สระว่าน้ำตอนนี้มีผู้คนเต็มไปหมดบนอัฒจรรย์ที่ไม่มีใครตอนนี้ก็กลับกลายมาเป็นมีคนหนาแน่นไปหมดในห้องพักนักกีฬาก็มีแต่นักกีฬาผู้ชายแถมตอนนี้ทุกคนก็อยู่ในชุดที่มีแต่กางเกงว่ายน้ำไม่ใส่เสื้อ ฉันยืนอยู่ท่ามกลางผู้ชายเต็มไปหมดพี่ไวท์ก็ไปเปลี่ยนชุดที่ห้องน้ำ

        “หวัดดี” เสียงหนึ่งทักขึ้นมาข้างๆฉัน

        “คุยกับฉันเหรอ” ฉันถามออกไปเพราะกลัวหน้าแตก

        “ใช่ เธอชื่ออะไรเหรอ” ผู้ชายข้างๆพูดขึ้นอีกครั้ง เขาเป็นคนที่ร่างสูงกำยำ ดูแข็งแรงและอ้วนกว่าพี่ไวท์ แต่ก็ไม่ได้อ้วนแบบคนอ้วนหรอกอ้วนแบบมีกล้ามเยอะอะไรประมาณนี้หน้าตาก็ดูหล่อนะแต่น้อยกว่าพี่ไวท์ เขาใส่แค่กางเกงว่ายน้ำตัวเดียว

        “ลิน่า” ฉันตอบชื่อที่จะทำให้เขาเรียกได้สบายปากกว่าในฝัน

        “ฉันชื่อฮิมนะ” ‘ฮิม’ แนะนำตัวกับฉัน

        “ฝันทำอะไรอยู่” พี่ไวท์ออกมาเมื่อไหร่ก็ไม่รู้แต่ตอนนี้พี่ไวท์กำลังโอบไหล่ฉันอยู่ ฮิมถึงกับเงิบกันเลยทีเดียว

        “เอ่อ…เปล่าค่ะ”

        แล้วพี่ไวท์ก็พาฉันออกไปจากตรงนั้นทันที “นี่ไปคุยกับไอ้นั่นทำไม”

        “ก็เขามาทักฝันนี่ก็คุยกันตามมารยาทไง”

        “แต่พี่ไม่ชอบคราวหลังถ้าผู้ชายเข้ามาคุยด้วยก็แกล้งเป็นใบ้ซะเลย” เป็นใบ้!?พี่ไวท์ใช่อะไรคิดเนี่ย

        “นักกีฬาเข้าประจำที่” เสียงประกาศดังกึกก้องทำให้เราทั้งสองต้องเข้าประจำที่ของกันและกันพี่ไวท์ก็ต้องไปที่ขอบสระเพื่อที่จะลงแข่งขัน ฉันก็ยืนดูอยู่ห่างๆ

        หลังจากเสียงสัญญาณดังขึ้นนักกีฬาทุกคนก็ออกตัวอย่างเร็วฉันที่ยืนดูอยู่ห่างๆก็เอาใจเชียร์พี่ไวท์แต่จริงๆแล้วฉันก็เชื่อมั่นในตัวพี่ไวท์ฉันเชื่อว่าเขาทำได้ ช่วงเวลาที่ฝึกซ้อมเวลาของพี่ไวท์ก็ดีขึ้นเรื่อยๆ

        นั่นๆพี่ไวท์นำเด่นมาเลยแล้วใครอีกคนว่ายน้ำใกล้จะแซงพี่ไวท์ไปแล้วไม่ได้นะๆผู้ชายอีกคนเร่งตัวเองเพื่อจะแซงพี่ไวท์แต่ก็โดนพี่ไวท์เร่งตัวขึ้นไปอีกทำให้ตอนนี้สองคนนี้ดูสูสีกันมาก

        “กรี๊ดดดดด” ฉันเผลอกรี๊ดออกมาโดยไม่รู้ตัวก็พี่ไวท์นะสิแตะขอบสระแล้วๆๆๆๆ แต่หารู้ไม่ว่าไม่มีใครกรี๊ดเป็นเพื่อนฉันเลยฉันกรี๊ดตอนที่ทุกคนเงียบหมดงานหน้าอายมาแล้วสิ แงๆๆๆทำไงดี ไม่เป็นไรฉันจะต้องทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นฉันไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้น ไม่มีอะไรเกิดขึ้น

        “ถือว่าเป็นสถิติใหม่เลยนะครับทำเวลาไปได้เพียง หนึ่งนาทีครับ ทำลายสถิติของตัวเองเลยนะครับ” เสียงประกาศดังขึ้นเมื่อจบการแข่งขัน นักกีฬาทุกคนทยอยขึ้นมาด้านบน

        ฉันถือผ้าขนหนูกะจะเอาไปให้พี่ไวท์แต่ก็โดนยัยนกหงส์หยกชิงตัดหน้าฉันไปยัยนั่นถือทั้งผ้าขนหนู ขวดน้ำ เห็นแล้วหมั่นไส้ไม่มีที่อื่นจะไปเชียร์ไงถึงมาเชียร์พี่ไวท์

        “เป็นไงเก่งมั้ย” พี่ไวท์เดินมาคุยกับฉันทั้งที่เนื้อตัวยังเปียกอยู่ยัยนั่นก็เดินตามมาแล้วก็ถือของในมืออยู่เหมือนเดิมแสดงว่าพี่ไวท์ไม่สนใจนะสิ

        “เยี่ยมไปเลย”

        “เช็ดหัวให้พี่หน่อยสิ หนาวจะแย่อยู่แล้วแข่งตอนไหนไม่แข่งมาแข่งตอนหน้าหนาวอีก”

        ฉันที่ถือของอยู่ในมือก็จัดการคลุมตัวให้พี่ไวท์ด้วยผ้าเช็ดตัวผืนใหญ่เพื่อบรรเทาความหนาวแล้วพาพี่ไวท์ไปที่ห้องพักนักกีฬายัยนั่นจะได้ตามมาไม่ได้ไง เขาไม่ให้คนนอกเข้านี่

        “นักกีฬาที่ชนะการแข่งขันการว่ายน้ำรายการต่างๆและรองชนะเลิศ กรุณามารับรางวัลด้วยครับ” เสียงประกาศดังขึ้นอีกครั้งขณะที่ฉันยืนเช็ดหัวให้พี่ไวท์

        เราทั้งสองจึงเดินออกจากนอกห้องพี่ไวท์เดินไปที่แท่นที่จะมอบรางวัลฉันเดินตามไปด้วยแล้วก็เพิ่งเห็นว่าฮิมก็เดินอยู่เช่นกัน ด้วยความอยากรู้ฉันเลยถามออกไป

        “อ่าวฮิมชนะรายการไหนเหรอ”

        “ได้ที่สองอ่ะรายการเดียวกับผู้ชายคนนั้นอ่ะ” ฮิมชี้ไปที่พี่ไวท์ที่เดินนำหน้าฉัน

        แปลว่าคนที่จะแซงพี่ไวท์อยู่บ่อยๆก็คือฮิมงั้นเหรอ ฝีมือการว่ายน้ำก็เก่งใช่ย่อยนะเนี่ยแต่ฉันก็เชียร์พี่ไวท์คนเดียวนะ

        “ฝันไป” พี่ไวท์ที่หยุดเดินแล้วลากฉันออกไปจากตรงนั้นทันที