เรื่องแบบ...(เอ๋อ)
เขียนโดย ขุนศรี
วันที่ 13 สิงหาคม พ.ศ. 2559 เวลา 10.31 น.
แก้ไขเมื่อ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2559 19.50 น. โดย เจ้าของนิยาย
6) เครสแรกกะคนหน้าใหม่
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบทที่6:เครสแรกกะคนหน้าใหม่
ชอบเพลงพี่ตูนอะคับ เปิดตอนเริ่มดาม่ากันหรือ Lost startแทนดีน้า....
เช้าแล้วเสียงนกน้อยผ่านเข้ามาในหู อากาศในเมืองนั้นรู้สึกดี(ดีกว่ากรุงเทพฯที่จากมาละมั้ง) หลังจากนั้นก็ลุกขึ้นนั่ง แล้วหันไปเคียงข้างๆ เอ๋อดีใจมาก อย่างน้อยความฝันที่อยากเจอเอลฟ์เป็นจริง ที่สำคัญเธออยู่ตรงหน้าในตอนนี้แล้ว จากนั้นก็เดินไปอาบน้ำ
แล้วคิดถึงเรื่องที่เกิดจากคัมภีร์นิทาเมื่อคืน เริ่มนิยายเก่าแก่ ต้นกำเนิดเทพผู้สร้าง อุง ขึ้นมา(ที่โลกที่เอ๋ออาศัยปัจจุบัน) การกำเนิดสิ่งมีชีวิต ชนเผ่า มอนสเตอร์ ปีศาจ เทพละมาร เรื่องภูมิศาสตร์ ทรัพยากร การดูแล ระบบการปกครอง แต่งงกันการปกที่ไม่ประมุขของประเทศหรือราช แม้แต่ประเทศยังไม่มี จบเรื่องหนังสือเล่มแรก ต่อเล่ม 2 ว่าด้วยเวท โลกนี้ที่บอกว่ามีเวท ประกอบได้ด้วยเวท 7 แบบ ดิน น้ำ ลม ไฟ แสง มืด และก็เวทไร้ธาตุ หลักการคืน นึกถึงคุณสมบัตรของ รูปแบบในการใช้ คาถา การสร้างวงเวท การถ่ายพลัง แล้วปล่อยเวทออกไป
พอถึงตรงนี้ก็อาบน้ำเสร็จพอดี แล้วนึกถึงโดเรมอนขึ้นมา สิ่งที่ใช้บ่อยอย่างนึกขึ้นมา ประตูไปไหนก็ได้ เอ๋อเปิดจากการสร้างช่องว่างขึ้นมาตรงหน้า ไม่ไกลจากจุดที่ยืนอยุ่มากนัก ช่องว่างที่มีแสงสว่าง ขนาดใหญ่กว่าเอ๋อเล็กน้อย ส่วนสถานที่ก็คือจุดตกลงมาครั้งแรก ถึงจะสับสนแต่ก็อยากทดสอบดู จึงเดินออกไป ผลสรุปเมื่อเดินออกจากแสงสว่าง ปรากฏตรงหน้าคือ จุดที่เอ๋อโดนเฮียบัวขาวส่งลงมาพอดี แล้วหลังจากนั้นก็มีเสียงดังในหัวหลายปึ้งๆๆๆ ก็สงสัยอยู่ แต่ก็ยังไม่ได้กินยาโพชั่นเจ๊มุกกี้ก็เลยยังหาคำตอบไม่ เลยรีบกลับโรงแรมทางช่องแสงเดิน กดหมดปลายทางโรงแรม สิ่งที่กลับมาถึงโรงแรมคือ
หน้าตาตินาที่ตกใจอึ้งอย่างบอกไม่ถูก พอแสงหายสักพัก เหมือนสติจะกลับเข้าร่างตินา เธอเริ่มถามถึงสิ่งพึ่งเห็นเมื่อครู่ ผมก็ตอบไปว่า “ประตูไปไหนก็ได้” เธอทำหน้างงเป็นครั้งที่2 ผมเลยอธิบายให้ฟัง “ผมสามารถไปไหนก็ได้ที่เคยไปมาแล้ว” เมื่อเริ่มและรับความใจตาม เธอเอ่ยชื่อเวทบทนึงขึ้นมา “เวทเคลื่อนย้าย” ผมก็รับๆไปทั้งที่งง เธอถึงบอกว่าห้ามใช้ให้คนอื่นรู้ เพราะตอนนี้เรา 2คนเป็นมือไหม อีกอย่างจะถูกจับเข้าไปเป็นทหารเจ้าเมืองซะปล่าวๆๆ ผมรับทราบ แล้วหันไปหยิบยาที่ได้จากเจ๊มุกกี้กระดกใส่ปาก มีเสียงดังในหัว “ปลดล็อคสกิลลวงตสstatusตนเอง” คุณพระตาเถนขี้ยายชี สิ่งที่เกิดกับ status Open
ชื่อ เอ๋อ อายุ 18
เผ่า มนุษย์ Lv:19
อาชีพหลัก:นักดาบเวท
อาชีพรอง: -
Str:(77)43 +1 Agi:(74)41 Int:(105)58 Dex:(72)40
Con:(96)53 Lux:(67)39 HP:(1,920)795 Mp:(1,890)812
ทักษะโจมตี: ขว้างมีด:12 พุ่งชน:13 โจมตีซ้ำ:12
(หมัดสังหาร:10) (แทงด้านหลัง:10) (สังหารไร้เสียง:10)
Stun:12 สร้างคนสัพสน:10 เผชิญหน้า:13 (Knocking:14)
ทุมสังหาร:12 หักข้อต่อ:15 บอลไฟ:12 บอลน้ำ:14
บอลน้ำแข็ง:12 (Explotion:11) (วาป:1) ฮีล:(10)5
ทักษะติดตัว: ชำนาญดาบ:(23)12 อาวุธขว้าง:(21)12 เพิ่มแกล่ง:(20)10
เพิ่มความเร็ว:(20)10เพิ่มสติปัญญา:(20)10 เพิ่มความแม่นยำ:(20)10 หลบหลีก:(19)10
เพิ่มความแข็งแกร่ง:(19)10 ต้านทานน้ำ:(24)12 ต้านทานไฟ:(21)10
(ต้านทานผิดปกติร่างกาย:25) ฟื้นฟูเลือด:(480)80 ฟื้นฟูมานา:(567)81
ทักษะพิเศษ: ปีนเขา:20 ว่ายน้ำ:35 แบกของ:25 ชำนาญภาษา:18
ตรวจสอบ:(35)17 ซ้อนตัว:(35)17 แปรธาตุ:(39)19 ประดิษฐ์:(38)19
(ขโมยสกิล :5)
ชุด:เซตนักผจญภัยฝึกหัด(เสื้อ กางเกง รองเท้า ดาบ).
คทาผู้ฝึกหัด ระดับE (เพิ่มStr)
เครื่องประดับ:แหวนผู้ดูแล(ซ้อมสถานะตัวละคร)
แหวนแดงแดงวงมีเหลือง
พอผมดูสิ่งเกิดลงดื่มโพชั่นเจ๊มุกกี้ไป ได้นึกขึ้นเรื่องจริงหลอกเล่น(คุณหลอกดาว) พอแค่บอกstatusให้ตินาฟัง เธอว่าถ้าเผ่ามนุษย์ธรรมดา status Lv:20เกิน status 50 เนียเรียกอัจฉริยะแล้วนะคะ เอ๋อนึกในใจเลยว่า ตอนนี้เค้าเนียเรียกว่า เทพหรือปีศาจกันแน่ หลังจากนั้นนั่งที่เตียงสงบใจแล้วรอตินาอาบน้ำ หลังจากตินาน้ำเสร็จก็ไปหาเจ๊ลีน่าสวาปามอะไรในเช้านี้
พอถึงเคาเตอร์ก็ตะโกนบอกเจ๊ว่ามีไปกินมั้ง เจ๊ยกถาดใหญ่ใส่อาหารเช้าออกมา “นี้สเต็กปลา สลัดผ้า แถมน้ำผลไม้แถวเนีย” เจ๊ว่างั้น กินอหารเสร็จ เริ่มตรวจสอบอุปกรณ์ต่างของเรา2คน สรุปเราขาดโพชั่นฟื้ฟู HP;Mp เลยเจีลีน่าว่าหาซื้อจากไหนได้บ้าง เจ๊บอกได้ติดต่อคุณเมซี่ที่กิลก็ได้ จึงเริ่มออกเดินไปกิลรับงาน
ถึงกิลก็ไปหาคุณเมซี่ ติดต่อเรื่องโพชั่นแล้วงาน เธอแนะนำโพชั่นมือใหม่ ขวดละ10เหรียญทองเหลือง ยาฟื้นฟูMpขวดละ30เหรียญทองเหลือง ทำแผลขนาดกลางชุดละ20เหรียญทองเหลือง ผมเลยส่งของ โพชั่ง15 ยาMp10 ชุดรักษากลาง 3 แล้วยืนให้เจ๊1เหรียญทองแดง เจ๊กำลังคิดราคา ผมเลยสรุปให้เจ๊ราคาของ 510เหรียญทองเหลือง ทน490เหรียญทองเหลือง เจ๊อึงไปนิด แล้วคิดต่อไป แต่มันก็จรงละ(เล่นเด็กวิศวะ แค่ทนเงินจกๆๆ) พอเจ๊คิดเสร้จส่งเงินทอนคือตามที่ผมว่า แล้วยังแซวอีกว่า “ถ้าเลิกเป็นนักผจญภัยแล้ว แล้วไปเป็นพ่อจะดีไหม” ผมรับของมาแล้วยกให้ตินาทั้งหมด แต่เธอบอกว่า ผมเลยเอายาHP5ขวด ยาMp3ขวด ยารักษา1ชุด เธอทำหน้าลำบากใจ แต่ผมดึงดันให้ไป เธอรับไว้อย่างเกรงใจ
เจ๊ถามLv:เราคน ผมตอบ “ผม19 ตินา17” เจ๊เลยเลือกงานปราปรามหมาป่าทางเหนือ แล้วยังแนะนำว่า เอาไอเทมจากมันมาขายได้เงินได้ด้วย เอ๋อในใจว่าได้เวลาหาเงินแล้ว
ปัจจุบันเหลือเงิน 9เหรียญเงิน 819เหรียญทองแดง 595 เหรียญทองเหลือง(เหลิองเนีย ไม่เอาหมี่เหลืองนะ)
เป้าวันนี้คือ 10กม.ทางเหนือของเมือง เรา2คนเดินออกจากเมือง พอเดินมาประมาณ500เมตร ตินาถามว่าทำไหมไว้ใช้เวทเคลื่อนย้าย ผมบอกว่าถ้าไม่เคยไปก็ไม่สามารถทำได้ สรุปเรา2คนเสียเวลาเดินไป 2ชม
ในที่สุดก็ถึงจุดหมาย ด้านมีภูเขา2ลูก ซ้ายชื่อ Mountain Ironส่วนป่าก็ชื่อว่าForest of Steelซึ่งเป้าหาทำเครสวันนี้ ส่วนด้านก็ขวา Copper Mountain ส่วนป่าก็ชื่อว่า Forest of Copper ผมเรื่องใช้ออฟMapในแหวน แล้วใช้สกิลตรวจสอบ สรุปเฉพาะด้านซ้าย มรฝูง ละ 3ตัว2 ฝูง 4ตัว 1ฝูง 5ตัว3ฝูง 7ตัว1ฝูง 10ตัว1ฝูง 32ตัวเลย เริ่มตรวจสอบstatus หมาป่า ปรากฏว่ามี 2ตัวที่ค่าแตกจากทั้งหมด
ชื่อ หมาป่า ประเภท สัตว์ป่า ธาตุ:ดิน Rank: E
Lv:12-15 สถานะ:โจมตีก่อน รูปแบบ:พลทหาร ตำแหน่ง:ลูกฝูง
Str:25 Agi:27 Int:15 Dex:25
Con:20 Lux:15 HP:50 Mp:30
ทักษะโจมตี:เขี้ยวมรณะ:13 สังหารไร้เสียง:10 รวมหมู่สังหาร:13
โจมตีสวนกลับ:15
ทักษะติดตัว:เพิ่มแกล่ง10 เพิ่มเร็ว13 คมเขี้ยว:14 ฟื้นฟูเลือด:2 ฟื้นฟูมานา:1
ทักษะพิเศษ:ตรวจสอบ:13 ซ่อนตัว:12
ชื่อ หมาป่าแดง ประเภท สัตว์ป่า ธาตู:ไฟ Rank:D
Lv:25 สถานะ:โจมตีก่อน รูปแบบ:หัวหน้าหมู่ทหาร ตำแหน่ง:จ่าฝูง
Str:35 Agi:42 Int:28 Dex:32
Con:30 Lux:25 HP:105 Mp:63
ทักษะโจมตี:เขี้ยวมรณะ:22 สังหารไร้เสียง:23 รวมหมู่สังหาร:25
โจมตีสวนกลับ:24 โจมตีซ้ำ:18
ทักษะติดตัว:เพิ่มแกล่ง20 เพิ่มเร็ว33 คมเขี้ยว:24 ฟื้นฟูเลือด:10
ฟื้นฟูมานา:7
ทักษะพิเศษ:ตรวจสอบ:18 ซ่อนตัว:17
หลังตรวจสอบเสร็จ ผมให้ตินาดูMapที่แหวนแสดงอยู่ ปรากฏว่าเธอไม่สามารถมอง ผมจึงนึกดูว่ามีอะไรผิดพลาด สรุปได้ว่าแหวนผมมีสกิลปิดบังข้อมูล ผมเลยใช้คำสั่ง “แบ่งปันข้อมูลให้ตินา” พอพูดจบ รู้สึกตัวเหมือนทำอะไรพลาดครั้งแรกที่มายังโลกนี้เลย แต่ยังไม่คำตอบมนตอนนี้
ชั่วอึดใจ Mapแสดงภูมิประเทศ จำนวนศัตรู เป้าหมาย ระยะทางให้ตินาดู เธอสังเกตมีจุดสีส้ม 30จุดและสีแดง2จุด ผมเลยจุ้มจุดสีส้มข้อมูลปรากฏรายละเอียดมอนสเตอร์ให้ดู แล้วจุ้มสีแดงผลอย่างเดียวกัน ตินาใช้สกิลตรวจสอบที่ข้อมูลที่แสดงทั้ง2 แล้วเลื่อนสายตามามองผม หลังจากนั้นผมจึงได้รู้ว่า คำสั่งแบ่งปันข้อมูลนั้นให้เธอเห็นตรงอย่างไร ตินาหน้าถอดสี หน้าเธอขาวอยุ่แล้ว แต่ตอนนี้แทบจะไม่มีสีเลือดบนใบหน้านั้นเลย เธอถามผมว่า “ที่ฉันเห็นมันไม่จริงใช่ไหม” ผมละงงกะคำถามนั้น เธอตั้งคำถามใหม่ “ค่าstatus ของนายมันไม่มนุษย์แล้ว ขนาดปีศาจยังไม่ใช่เลย นายเป็นใครกันแน่” เท่านั้นละคับ ผมจึงได้รู้ว่า ผมทำผิดพลาดครั้งใหญ่เข้าแล้ว ผมเลยต้องโกหกไปว่า “ครั้งนึงผมเจอเทพองค์นึง แล้วปากไว ท้าพนันเทพนั้น แล้วชนะ พอชนะเลยขอให้คูณค่าstatusให้ เทพองค์นั้นก็ทำตาม แล้วหนีหน้าไปจากโลกนี้เลย” เมื่อฟังเรื่องแล๊ตอของผมจบลง ตินาทำเท่าเหมือนเชื่อครึ่ง ไม่เชื่อครึ่ง แต่ก็ยอมรับกลายๆ แล้วเราจึงเริ่มแผนล่าหมาป่ากันต่อ
ผมเลยบอกแผนไปว่า ผมจะ Knockingแล้วให้เธอเชือดทั้งหมด เธอปฏิเสธในทันที เธอบอกแบ่งครึ่ง ผมละจนใจ แล้วเริ่มแผนเชือดอันไรการต่อต้าน เริ่ม 3ตัว2ฝูง ต่อฝูง4ตัว 5ตัว 7ตัวและ10ตัวตามลำดับไอเทมตกมากพอสมควรเลยดังนี้
ซากหมาป่าแดง 1ตัว ซากหมาป่า 12 หนังแดง2ผืน หนังหมาป่า30ผืน เขี้ยวหมาป่าแดง 2ซี่ เขี้ยวหมาป่า 30ซี่ สกิลสังหารไร้เสียง2เล่ม สกิลโจมตีสวนกลับ2เล่ม หินวิญญาณขั้นต่ำ 30ก้อน หินเวทวิญญาณขั้นต่ำ 2ก้อน
ผมแบ่งสกิลสังหารไร้เสียง สกิลโจมตีสวนกลับ เธอชอบทำหน้าปั้นยากตลอด(ไม่ยอมรับง่ายเลยนะตัวเธอ) จนผมต้องทำจริงจังแล้วบอกว่ารับไว้ เธอจึงรับมันไป แล้วผมก็ถามเรื่องหินเวทวิญญาณขั้นต่ำ เธอตอบว่าเหมือนหินวิญญาณขั้นต่ำแต่มันใช้กะอาวุธ พอจบเรื่องและคำถามแล้ว ผมจึงชวนเธอกลับห้อง เธอได้ฟังแล้วหน้าแดงใส่ผม(นี้กูไม่ได้หื่นนะ) ผมบอกว่าถ้าไปกิลเลยมันจะไม่ดี เพราะเราเด็กใหม่จับการหมาป่าไวเกิน แล้วกับไปถึงไวอีกต่างหาก สิ้นคำตอบก็สิ้นคำถาม ผมเปิดเวทเคลื่อนย้ายมิติ(ครั้งต่อไปจะเรียก’วาป’แล้วละนะ)
พอถึงห้องก่อนเที่ยง เรา2คนก็อาบน้ำก่อน แล้วไปหาข้าวจากลีย่ากิน หลังเสียงระฆังเที่ยวไปไม่นาน เรา2คนลงไปที่เคาเตอร์ตัวเดิม ที่นั่งเดิม เรียกลีน่าให้อะไรให้กินหน่อย เธอแปลกใจ แล้วสอบถามเราว่ากลับมาเมื่อไร ผมเลยตอบกวนโอ้ยเจ๊แก่ว่า “กลับมานานละ เหาะขึ้นหน้าต่างไป” เจ๊แกหัวเราะให้ หยิบอาหารเส้น หน้าคล้ายพลาสต้า กับน้ำผลไม้อีกแก้ว ให้เรา2คน กินเสร็จแล้วก็คิดค่าเสียหาย มื้อนี้เสียไป 25เหรียญทองเหลือง แล้วผมก็พาตินาไปเที่ยวร้านเจ๊มาร์ซี่
พอเดินมาถึงหน้าร้านเจ๊มาร์ซี่ เราก็ทักทายกันเป็นธรรมดา ผมเลยเสนอขายสิ้นค้า 3รายการ ซากหมาป่าแดง 1ตัว ซากหมาป่า 12 หนังแดง2ผืน หนังหมาป่า30ผืน เขี้ยวหมาป่าแดง 2อัน เขี้ยวหมาป่า 30อัน ไม่นานนักเจ๊ก็ร้องออกมา “ฉันละแปลกใจกะเธอ 2คนจริงๆ” ก็มือใหม่จัดการหมาป่าแดงที่Lv:สูงกว่าตัวเองได้อย่างไร แต่เจ๊ตีราคาของให้
หนังแดง3ผืน ผืนละ20เหรียญทองแดง เนื้อหมาป่าแดง 30เหรียญทองแดง เพราะทั้งเลือดละเนื้อใช้ต้านธาตุไปLv:1ได้
เขี้ยวหมาป่าแดง6ซี่ อันละ5เหรียญทองแดง หนังหมาป่า 42ผืน ผืนละ 4เหรียญทองเหลือง ซากหมาป่า12ซาก 3เหรียญทองเหลือง 78ซี่ 2เหรียญทองเหลือง รวม 120เหรียญทองแดง 360เหรียญทองเหลือง ผมว่างั้น แต่เจ๊คิดราคาอยุ่สักพัก แล้วแซวว่า”วันไม่อยากเป็นนักผจญมาเป็นหน้าร้านเจ๊ได้นะ” แล้วเจ๊ส่งเงินให้ผม ผมเลยถามเจ๊เรื่องขายหนังสือสกิลเจ๊แนะนำให้ไปขายร้านหนังสือกรัมนัว ถนัดไปในตอก อีก2-3ตอกในซอยนี้ละ เจีเจ้าของร้านชื่อ ‘นาเนีย’ แล้วบอกว่าเจ๊มาร์ซี่แนะนำมา เราเลยลาเจ๊ไป แล้วเดินเข้าไปยังร้านกริมนัว
เดินเข้าไม่นานก็เจอร้านกริมนัว เจอผู้หญิงคนนึงนั่งหน้าร้าน ผมสอบชื่อ เราก็รับเป็นชื่อเธอ เราก็แนะนำตัวเรา2คนไปบ้าง จึงอ้างชื่อคนแนะนำมา เพราะเจ๊มาร์ซี่แนะนำให้หนังสือสกิลมาขาย เธอรับรู้แต่ก็ตอบกลับมาว่า “ไอ้คนพันนั้นยังมีลูกค้าด้วยหรือ” แล้วผมก็เอาหนังสือ 2เล่มออกมาให้ สกิลสังหารไร้เสียง สกิลโจมตีสวนกลับ เล่มแรกให้5เหรียญเงิน เล่มที่2ให้ 15เงิน รวม20เหรียญเงิน ผมรับเงินมาแล้วขอบคุณ นาเนียเสนอขายหนังสือ ตินาเลยว่า เราเป็นนักผจญภัยมือใหม่ รวมเงินยังไม่ถึง30เหรียญเงิน เธอทำหน้าเศร้าแล้วเราก็ขอตัว นาเนียออกจากร้านมา
หลังจากเดินออกจากร้านหนังสือ ตลอดทางผมสังเกตเห็นนาเศร้ามาก ชวนเธอเดินซื้อเสื้อใหม่ เธอปฎิเสท ช่วยเข้าร้านเครื่อง เธอส่ายหน้า พอสักพักเดินหน้าร้านอาหารแห่งนึง ในร้านมีคนเล็กน้อย นี้มันบ่าย3โมงคนเลยไม่ค่อยมี อีกทั้งเนื้อย่างในร้านส่งกลิ่นชวนเอ๋อให้เข้าไป ดังนั้นเอ๋อไม่ถามตินาต่อ จับมือแล้วพาเธอเดินเข้าไปในร้าน พอเข้าไปในร้านเจ้าแนะนำตัวก่อน “ผมงายิ เจ้าของร้านเนื้อย่าง สนเมนูปลิ้ง ย่างอะไรคับ” ผมเลยสั่ง “อะไรที่ย่างอยู่ขอ2ที่ด่วน น้ำผลไม้2แก้ว สลัด2ที่” งายิขอราคาอาหาร 60เหรียญทองเหลือง จากนั้นงายิเดินหายไปไม่นานก็กลับพร้อมอาหารชุด แล้วลา และกล่าวลา “ต้องการอะไรเรียกได้นะคับ” พอจบเรื่องงายิแล้วมาต่อหญิงสาวที่นั่งอมทุกต้องหน้า
ผมเริ่มคุยตินาอย่างใส่อารมโศกปนเศร้า เอ๋อจับมือตินาไว้ แล้วตินาหันมามองเอ๋อ แล้วเอ๋อเริ่มบทพระเอกหนังหลังข่าวว่า “เวลาเธอยิ้ม ทำให้อายุเค้ายืน เพราะเธอหัว ทำให้ของเค้านั้นเบิกบาน เวลาเธอเศร้า ทำให้อยู่กลางพายุใหญ่ เวลาร้องไห้ ทำให้เค้าเหมือนพันธนาการ แล้วดำดิ่งสู่ห่วงแห่งทาทารัส” ได้ฟังดังนั้น ตินานิ้งไปสักครู่แล้วกว่ากับเข้าว่า “นายนั้นเก่งไม่ต่างจากปีศาจหรือเทพ ทำไม่ไม่ช่วยฉัน หรือบอกว่าเทพที่เล่นพนันฌอ๋อให้เธอรู้จะได้ไปทาพนันบ้าง” เอ๋อดังนั้นเหมือนไหล่2ถูกกดด้วยของหนังอึ้ง ยิ่งกว่าครั้งใดที่ผ่านในชีวิต แล้วตอบตินาไปว่า “ผมบอกแล้วจะช่วยแต่อีก2เดือน แล้วเรื่ององค์นั้น ถ้าบอกแล้วเธอจะหาเจอไหม แล้วถึงกาเจอท่านจะลงเล่นพนันอีกครั้งไหม” ตินาเงียบไปครั้ง แต่ครั้งเหมือนพายุใหญ่กำลังก่อตัวขึ้น (เพราะชาวเรือชอบกล่าวไว้ว่า ก่อนเกิดพายุใหญ่ลมมันนิ่งสนิท) มันไม่ต่างจากตินาตอนนี้เลย แล้วแล้วระเบิดเสียงออกมาว่า “เรื่องเทพฉันตัดใจก็ได้ แต่ทำไมต้องให้ฉันรอบตั้ง2เดือนด้วย นายรู้ไหมทุกครั้งที่ฉันหลับตา พ่อที่เต็มไปด้วย เพื่อนที่เต็มด้วยแผล ร้องออกด้วยความเจ็บปวด ทำไมฉันไม่ตายกะพวกเค้าเลย” ได้ฟังคนเรารักของเอ๋อ จมอยู่ในทะเลทุกอันไรก้อน เอ๋อจึงได้แต่รวมคำพูดที่จะทำให้ยอมรับ และขึ้นมาจากทะเลแห่งทุกนั้นได้ เอ๋อเดินไปจับมือตินามาว่าไว้ที่อก แล้วกว่ากับเธอไปว่า “ปราสาทมิไม่ได้สร้างเสร็จในวันเดียว ฝีมือและความสามารถของเค้าจะได้เร็วนี้ก็หาไม่ จะต้องเกิดจากการฝึกฝน แล้วรับจนชำนาญจึงจะดีได้ และในทางกันกัน ถ้าเค้ามีความสามารถทำได้ทำมันจนจบ กลับเค้าช่วยให้เธอมีความสามารถมากพอด้วยตัวเอง แล้วเธอจัดมันได้อะไรจะดีกว่ากัน” หัวใจเอ๋อนั้นเต้นดังมาก แต่จังหวะไม่เปลี่ยน ได้การต่อต้านจากอีกฝ่าย เธอเอามือที่จับอกเอ๋อออก แล้วหยิบมือเอ๋อขึ้นมา แล้วเอามือไปว่างไว้ที่แก้มโดยมืออีกข้างนั้นกุมมันไว้ด้วยเช่นกัน ถึงอาหารในจานจะเย็นลง แต่สถานะคน2คนนั้นอบอุ่น อย่างยืนกลางเดือนเมษก็ดิปาล(เดือนเมษเมืองไทยร้อนจะตาย) จากนั้นก็เริ่มกินอาหารจนเสร็จแล้วกลับโรงแรม
พอเดินเข้าไปพอดีเจ๊ลีน่าอยู่พอดี เอ๋อบอกว่า “วันนี้อิ่มแล้วเอาไว้พรุ่งนี้เที่ยงได้ไม่” เจ๊ลีน่าตกลงยินยอม แล้ว2คนก็เดินขึ้นไปในห้องพัก เอ๋ออาบน้ำก่อน พอเสร็จเดินออกไปหยุดยืนที่หน้าต่าง แล้วปล่อยอารมไปกับความยามคำคืน ก่อนทันจะรู้ตัว มือขาวๆ ยาวเรียวที่คุ้นเคย ก็โอบเอวเค้าซะแล้ว ตินาถามเอ๋อว่ารักแค่ไหน เอ๋อตอบว่า “ตั้งแต่แรกเจอ จนแผ่นผืนดืนกลบหน้า” เอ๋อหันไปจูบหน้าผากตินา ตินาสั่นอยู่ในวงแขนเอ๋อ เอ๋ออุ้มตินาไปที่เตียงของเธอ แล้วจูบอีกครั้งที่หน้าผาก หญิงสาวไม่ปล่อยให้ชายหนุ่มห่างตัวอีกเป็นครั้งที่2 หลังนั้นหญิงสาวเอามือครั้ง2โอบต้นคอชายหนุ่มไว้แล้วก็ mouth to mouth แล้วหลังจากนั้นทั้ง2ก็รวมเป็น1
.............................
ปล. เป็นอะไรที่ยากมากซีนดาม่ากว่าออกมาได้เกือบ 4ชม.เลย โหดมากจะไม่พยายามทำอีกแล้วนะคับ
เลยตี4.30ไปพรุ่งนี้ ทำกิจวัชเสร็จ ขออ่านนิยายคนอื่นบ้างแล้วจะต่ออีกคนให้นะคับ น้ำแยะไปหน่อยขอภัยด้วยนะคับ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ