[12'Princess] Min&Brian บทรักสลับร้ายพล็อตหัวใจคุณรุ่นพี่

                              - ตอนที่ 8 -

     ในที่สุดก็ถึงวันจันทร์จนได้!!! คาบ Homeroom นี้หัวหน้าห้องฉันชื่อแพมมี่เธอเดินแบกจดหมายของพี่รหัสทุกคนมาแจก เมื่อฉันได้รับจดหมายฉันรีบเปิดอ่านทันที

     สวัสดีน้องรหัส อยากรู้ใช่มั้ยล้ะว่าพี่เป็นใคร แต่...พี่ใจดีใบ้ให้ก็ได้นะ พี่อ่ะเป็นคนที่หล่อที่สุดในโรงเรียนล้ะ ใจดีด้วยนะ วันนี้เอาขนมไปแค่ห่อเดียวพอก่อนเนอะยัยตัวแสบอย่ากินเยอะมาก เดี๋ยวอ้วนนน

                                   พี่รหัส   บ. (เกรดสิบเอ็ดห้อง1)

กรี๊ดดดด!!! น้องเสียจุยมีพี่รหัสหลงตัวเองแถมเป็นผู้ชายอีกต่างหาก โอ้ยยยม่ายยย แต่..! มีขนมให้ ดีหน่อยแฮะ แกะกินเลยดีกว่า

"นี่ มินพี่รหัสแกเขียนว่าไรบ้างอ่ะ ขอดูหน่อยดิ" เอมิหันมาถามแล้วหยิบจดหมายไป

"ได้ๆ" ฉันพูดไปกินขนมไป

"เห้ยยย พี่รหัสแกโคตรกวนอ่ะ ดูพี่รหัสฉันดิมาแนวเพลย์บอยมากเลย" เอมิพูดด้วยความอิจฉา

"คนมันสวยก็งี้แหละะะ" ฉันพูดด้วยความมั่นหน้า

"ยี้ๆๆๆ ไม่เห็นจะเกี่ยวกันเลย" เอมิพูด

"จ้าาา" 

"เขียนตอบกลับให้พี่รหัสแกได้แล้วอีก 5 นาทีแพมมี่จะเก็บ" เอมิบอกฉัน

"โอเครๆๆๆ" ฉันกินขนมหมดพอดีหลังจากที่ทิ้งขยะแล้ว ฉันก็รีบหยิบกระดาษ A4 กับปากกาขึ้นมาเขียนโดยเร็วที่สุด

     สวัสดีเช่นกันค่ะพี่รหัส ขอบคุณมากๆนะคะสำหรับขนม ถ้าพี่ใบ้มาว่าหล่อที่สุดหนูก็คงจะเดาไม่ออกหรอกนะคะเพราะคนที่หล่อๆมีเยอะแยะจะตายไปค่ะ ยังไงก็ใบ้ให้มันชัดเจนกว่าดีก็ดีนะคะ กราบงามๆเบญจางคประดิษฐ์เลยค่ะ บ้ายบายค่ะหวังว่าจดหมายฉบับหน้าจะดีกว่านี้นะคะ

                    นวมินทร์  ศิริวงศ์สกุล (เกรดสิบห้อง 1)

หลังจากที่ฉันเขียนเสร็จฉันก็รีบพับแล้วใส่ซองจดหมายยื่นให้แพมมี่ทันที

บางทีฉันก็คิดนะว่าฉันเขียนจดหมายตอบกลับหรือสั่งสอนรุ่นพี่รหัสกันแน่เนี่ย555

...พักเที่ยง...

ฉันกับเอมิกำลังนั่งกินก๋วยเตี๋ยวแล้วจู่ๆมีรุ่นพี่ผู้ชายสองคนเดินมาแล้วพูดว่า...

"เอมิ.. ให้พี่สองคนนั่งกินข้าวด้วยได้มั้ย ที่เต็มหมดแล้วอ่ะ" เมื่อฉันเงยหน้าขึ้น... บร๊ะเจ้าาา!!! นี่รุ่นพี่ไบรอันจะหลอกหลอนฉันไม่เลิกเลยใช่มั้ยชีวิตนี้...

"ได้ค่ะๆ" ยัยเอมิตอบทันที

หลังจากนั้นพี่ไบรอันก็มานั่งข้างฉัน แล้วส่วนพี่อีกคนนึงก็นั่งข้างเอมิ

"เออนี่... นี่เพื่อนสนิทพี่นะชื่อ วายยู" รุ่นพี่ไบรอันบอกฉันกับเอมิ

"หรอค่ะ..." ยัยเอมิมองแรงรุ่นพี่วายยู

"นี่เธอ! ชื่อเอมิใช่มั้ยทำไมมองฉันอย่างนั้น" รุ่นพี่วายยูเริ่มกัดกับเอมิ

"อ้าว! รุ่นพี่จำไม่ได้หรอค่ะ ก็อาทิตย์ที่แล้วที่รุ่นพี่เตะบอลอยู่กับเพื่อนแล้วตอนนั้นหนูเดินผ่านสนามฟุตบอลรุ่นพี่นั้นแหละที่เตะบอลมาอัดหน้าหนูได้ยังไงกัน หน้าหนูจะแหกอยู่แล้วนะคะ!!!" เอมิบ่นเป็นชุด

"อ้าววว เธอเองเหรอเนี่ย ยังไงก็ขอโทษล่ะกัน" รุ่นพี่ยิ้มให้เอมิอย่างเป็นมิตร

"ชริ!!" เอมิสบัดหน้าหนี

"เอาอย่างนี้ก็ได้พี่จะเลี้ยงขนมเธอตอนเย็นไปมั้ย?" รุ่นพี่วายยูถามเอมิ

"ไม่!" เอมิตอบ

"เลี้ยงไม่อั้นเลยน้าาาร้านบิงชูเปิดใหม่อ่ะ จะไปมั้ย?" รุ่นพี่วายยูนี่พูดสะแบบ... เอมิไม่ปฏิเสธหรอกเพราะยัยเอมิบ่นกับฉันหลายรอบมากว่าอยากกิน

"อืม... ไปก็ได้..." เอมิตอบตกลง ฉันว่าอยู่แล้วแหละ

"ดีมาก" รุ่นพี่วายยูนี่ก็เพลย์บอยนิดๆเนอะ ทำยัยเอมิหน้าแดงไปเลย

   หลังจากที่กินข้าวเสร็จแล้วก็แยกย้ายกันไปเข้าห้องเรียน

   เมื่อเลิกเรียนแล้วยัยเอมิก็ไปกับรุ่นพี่วายยู ส่วนฉัน... เห้ยยย ทำไมยัยเอมิต้องให้พี่ไบรอันมาส่งฉันด้วยเนี่ย พอฉันถามนะเขาก็ตอบแต่ว่า ทางเดินไปหอมันอันตรายพวกนักเลงเยอะ ฉันก็เชื่ออ่านะเพราะว่าฉันก็ไม่กล้าเดินกลับหอคนเดียวอ่ะนะ บางทีผู้ชายที่ผ่านเข้ามาในชีวิตฉันก็ไม่เคยทำให้ฉันรู้สึกสบายใจเท่าอยู่กับรุ่นพี่ไบรอันเลยจริงๆ ทำไมฉันต้องรู้สึกอย่างนั้นนะ...

Writer - ฮั่นแน่ๆๆๆ~~~ มินหวั่นไหวไปแล้วหรือนี่เรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไปติดตามอ่านตอนหน้าาานะจร้ะะะ See ya!

                    Spideyza