Cute Boys. (นายหน่ะน่ารักที่สุด)

เปิดเทอมใหม่ ใครว้าวุ่น

........................................................

          เเสงอาทิตย์ยามรุ่งอรุณ ลอดผ่านผ้าม่านโปรงเเสงสีขาว เข้ามาในห้องสี่เหลี่ยมขนาดพอดีๆที่ตบเเต่งด้วยโทนสีขาว คนที่นอนเริ่มมีอาการรำคาญเเสงที่เเยงตาตัวเอง สุดท้ายก็ต้องลุกขึ้นมา ขยี้ตาตัวเอง เพื่อเตรียมตัวรับมือกับเรื่องในวันนี้ 

               "หาวววววววว " เสียงน่ารักๆเปล่งออกมาจากปากของคนพูดถือว่าเป็นประโยคที่ดีกับการต้อนรับเช้าวันใหม่(เหรอ) ร่างบางในชุดนอนสีขาว ลุกออกมาจากเตียง เเล้วหอบผ้าเช็ดตัวไปในห้องน้ำ เพื่อชำระล้างร่างกาย  หลังจากนั้นก็เเต่งตัวเเล้วออกจากบ้าน 

ไปไหนน่ะเหรอ?

.โรงเรียน.

                    เเนะนำตัวผมก่อนน่ะครับ ผมชื่อ ชาญ อายุ 26 ผมเพิ่งสอบบบรรจุครูได้ครับ เเละนี่เป็นวันสอนวันเเรกของผม ผมสอนนักเรียน ม.2 วิชา ภาษาไทย ในโรงเรียนชื่อดังในตัวเมือง เเละตอนนี้ผมขับรถอยู่ครับ เเยกหน้าจะถึง โรงเรียนเเล้ว เเหนะ ผมรู้นะครับว่าพวกคุณอยากรู้จักรูปร่างของผม ผมเป็นผู้ชายที่เตี้ยนะ(น้อยใจเเป็ป) เเค่ 164 เซนติเมตร น้ำหนัก 46 เอง ถือว่าเป็นคนผอมจนเเม่ผมกลัวว่าจะปลิวไปตามเเรงลม( เเหมเเม่ โลกยังมีเเรงโน้มถ่วงอยู่ ) ผมตัวขาวมากเรียกได้ว่าเเดดเมืองไทยเผาเเค่ไหนก็ยังขาวครับ ส่วนหน้าตาของผมหรอ ... ไม่รู้สิครับ ถ้าผมบอกไปคงเรียกว่าหลงตัวเองเลย อ่าว โม้มานาน ถึงโรงเรียนเเล้วนะครับ 

                     "โรงเรียนของเราหน้าอยู่ คุณครู หล่ะ หล่ะ หล่อมาก" พรวดดดดดดด/// ข้าวเย็นเมื่อวาน เเทบทะลัก(เอิ่มมันไม่ย่อยเหรอ) ปากที่เคยฮัมเพลงตอนนี้กลับหุบลง มีเเค่เสียงหัวใจที่ดังเเข่งกับเสียงเเอร์ภายในรถ ไม่ใช่สิ เสียงหัวใจคงดังกว่าเสียงการทำงานของเครื่องยนต์ซะอีก ตากลมโต มองไปที่ผู้ชายคนนึง ผมดำขลับสะท้อนเเสงเป็นเงาสวยถูกเซ็ตไว้ในทรง รองทรงต่ำ ตาคมเหมือนใบมีด จมูกโด่งเป็นสัน คิ้วหน้าเข้ม ปากสีพีชบ่งบอกว่าคนๆนี้ไม่ได้สูบบุหรี่เลยเเม้เเต่น้อย หลงเลย

                       ชาญสะบัดหัวเเรงๆเพื่อเรียกสติตัวเองให้กลับคืนมา มือเล็กบิดกุญเเจรถออกมาก่อนจะหอบไมโครโฟนตัวใหม่ออกมาจากเบาะหลัง ข้าวเช้า หนังสือการสอน โน๊ตบุ๊ค กระเป๋าเป้ ตอนนี้ดูพะรุงพะรังมาก 

                   "เมื่อกี้ตรูคิดไรวะ" ร่างบางพึมพำเล็กน้อยก่อนจะเดินเเบบเก้ๆกัังๆออกจาก

ลานจอดรถ ใบหน้าน่ารักต้องเอียงมาทางขวาเพราะของที่ขนมาบังหน้าไปหมด อึบ บันใด

ขั้นที่1 2 3 4 ตุบ// 

                  "โอ้ยยยยยยยยยยยย" ชาญร้องโอดครวญเพราะตัวเองตกลงมาจากบันใดเนื่องจาก ของมันเยอะเกินไป เจ็บชิบผายข้อศอกเลือดออกเลยยย

                   "ฮืออออ" เเสบ น้ำตาเริ่มมาคลอที่หัวตาเนื่องจากความเจ็บ

                   "ให้ผมช่วยนะครับ"เสียงทุ้มเอ่ยขึ้น ปรากฎเขาคนนั้นเเก่สายตาของชาญ.

เเก้คำผิดเเล้ว 11/8/59