love รักนายนะ...ไอ้บ้า
แก่นแก้ว
3) ลาก่อน ไอ้พวกบ้า
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเช้าวันรุ่งขึ้นที่โรงเรียน
ในหัวฉันว่างเปล่า มันกระแทกใจฉันมากๆไอ้เรื่องเมื่อวาน ฉันเดินไปหาเซิทแล้วชูมือถือให้ดูแบบไม่
เกรงใจใคร
"เอ่อ คือ..."
"ไม่ต้องอ้ำอึ้ง ตอบมาว่าจริงรึป่าวพอ"
ฉันตวาด ใจนึงอยากจะได้คำตอบ แล้วอยากบีบคอเขาแต่พอเห็นหน้าเขาแล้วก็ใจอ่อนขึ้นมา
"ให้ฉันตอบตรงๆนะ"
ตึกตัก
"มัน..."
ตึกตัก
"จริง!"
กึก ฉันชะงักกึก ภาพทุกอย่างมันไหลมาในหัวตั้งแต่เริ่มชอบเขา จนถึงภาพบาดตาเมื่อวาน
"5555555555555555555555555555"
เสียงหัวเราะดังมาจากเพื่อนทั้งห้อง ฉันโกรธ!!!! ฉันไม่เคยโกรธขนาดนี้มาก่อน! เสียงหัวเราะยังไม่
ซา
เคร้ง
ฉันปามือถือใส่กำแพงจนแหลกละเอียด ฉ...ฉันกำมือแน่นแล้ววิ่งออกไปด้วยความโกรธ
ลาก่อน!!!ไอ้พวกบ้า!!!ชาติหน้าขออย่าให้เจอแกอีกเลย!!!!!!!!!!
จบพาร์ทประถม สั้นๆกระทัดรัด
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
