Tri City ผจญภัยยุคจักรกล
เขียนโดย 
jifjen
วันที่ 18 กรกฎาคม พ.ศ. 2559 เวลา 10.31 น.
แก้ไขเมื่อ 18 กรกฎาคม พ.ศ. 2559 11.41 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) บทที่2: Error
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบทที่2: ย้อนเวลา
ทุกคนในเมือง Try City ต่างรู้กันดีว่าเหตุการณ์แบบนี้ต้องปล่อยให้
รัฐบาลเป็นฝ่ายจัดการไป ฮิวมานอยด์ ที่อยู่ข้างนอกนั่นกำลังคลั่งและ
กำลังจะฉีกกระชากเครื่องจักของหุ่นยนต์ตัวอื่น มันอันตราย แต่มีบาง
อย่างต้องทำให้บิลวิ่งออกไปเพื่อที่จะไปหาเพื่อนของเขา ขณะนี้
ดวงตาสีฟ้าสว่างฝ่าความมืดยามค่ำคืนไปเรื่อยๆ สถานที่จัดงาน
อยู่ไม่ไกลจากนี้ เขารีบเร่งความเร็วของระบบการเคลื่อนไหวให้เร็ว
ขึ้นกว่าปรกติ ร่างนั้นวิ่งมาหยุด ณ ข้างๆต้นไม้ต้นหนึ่ง ภาพข้างล่าง
แสดงให้เห็นถึงความน่ากลัวอย่างเเท้จริง ฮิวมานอยด์คลุ้มคลั่งที่
กำลังใช้ปืนสังหารของมัน ยิงเล็งที่ศีรษะของโรบอทตัวอื่นๆ
ล้มลงไปเรื่อยๆ...เรื่อยๆ สายตาของเขาไปสดุดที่โรบอทตัวหนึ่ง
ที่กำลังพาเมทัล สาวคนนั้นที่เจคกล่าวถึง เเต่...เธอไม่ได้มากับ
เจค เเต่กลับมากับเควิน หนุ่มหล่อที่สาวหลายคนใฝ่ฝัน
ข้างหลังคือ โรบอทตัวหนึ่งกำลังลุกจากพื้น
ปัง!
"เจค!!!!! บ้าเอ้ย!!"
ระบบที่เริ่มคลั่ง สั่งการให้วิ่งไปข้างหน้า บิลรีบคว้าร่างของเจค เเต่พวกเขาถูกล้อม
ไว้เยอะเกินไป สถานะการณ์อันชุนละมุนเเบบนี้ เขาสับสนว่าจะทำอะไรต่อไป
"บ...บิล...ปล่อยชั้นลง..."
เจคกระซิบ
"นายจะบ้ารึไง! จะให้ชั้น .."
"ปล่อยลงเเล้วหนีไปซะ! ... อย่ามาเป็นพระเอกตอนนี้...ไปเดี๋ยวนี้!!"
"......"
ว่าพลางปล่อยร่างของเจคลงที่พื้น เเต่แล้วสายตาของเขาก็มองไปที่ระดับ
ของค่าสติและพลังที่เริ่มลดลงทุกทีของเพื่อนตน...
"เฮ้ย! นี่แกจะไปแบบนี้ไม่ได้นะ!"
"........."
"อย่าเงียบสิ!"
"........."
จอดวงตาของบิลเริ่มพร่ามัวลงทุกขณะ เขาพยายามขยับ จนมันดับลงในที่สุด
......
'เมทัล อย่าเพิ่งไป ชั้นมีเรื่องจะบอกเธอ...'
.
.
.
'อะไรนะ...ตะ...เเต่ว่า...'
.
.
.
'เสียใจด้วย...ยังไงนายก็ไม่เหมาะกับชั้น...'
.
.
.
'เมทัล...!'
ปัง!!!!!
[ระบบถูกรีสตาร์ทอีกครั้ง]
จอภาพสายตาที่เคยเป็นปรกติตอนนี้ มันได้กลายเป็นจอสีเเดงไปเรียบร้อย
แล้ว...
"ยังมีอยู่ ยังมีคนที่ยังรอดอยู่!"
เสียงฮิวมานอยด์สังหารเพ่งเล็งมาที่เขาเป็นทางเดียว บิลลุกขึ้นพลาง
มองไปที่กลุ่มผู้ก่อการร้าย ที่ตอนนี้กำลังเล็งปืนจ่อที่ศีรษะของเขา
"ไม่อยากตายก้มหัวลงซะ"
[โง่น่ะสิ ทำไมชั้นต้องก้มหัวให้พวกแกด้วย]
เสียงของระบบ ERROR ถูกใช้งานทันทีที่เขาพูดตอบโต้ รอยยิ้มหยักของพวกนั้น
ดูถูกเขาทางอ้อม....
"แกน่ะ ระบงระบบไปไหนหมดแล้ว !? นี่คืออาวุธที่จะปลิดชีวิตแกได้ง่ายๆ"
หนึ่งในนั้นพูดขึ้นมา พลางเดินมากอดคอของเขาอย่างเพื่อนสนิทก็ไม่ปาน
[พวกแกนี่โง่สิ้นดี]
"ห้ะ...แกว่าไงนะ"
[....โง่....พวกแกมันโง่สิ้นดี!!!!!]
มือที่ถูกปรับสภาพถูกเปลี่ยนเป็นใบมีดแหลมคมเฉือนใบหน้าของฮิวมานอยด์ตัวนั้น
จนสายไฟขาด ระบบสั่งการถูกเปิดสูงสุดขั้นวิกฤต รอบยิ้มราวคนบ้าที่ไม่เคย
ปรากฏบนใบหน้าของเขามาก่อน
"นะ...นี่มันโรบอทสังหาร Class-S นี่ ชิบเอ้ย!!! ถอยก่อน!!"
"ดูเหมือนว่าเราคงจะประสบผลสำเร็จนะ.."
"คุณเคน คิดถูกแล้วเหรอที่จะสร้างอาวุธสังหารแบบนี้ขึ้นมาน่ะ"
"ใช่แล้ว..ผมว่าผมคิดถูกที่สร้างเขาขึ้นมา ลูกของผม"
ชายวัยกลางคนที่ทุ่มเททั้งชีวิตเพื่อสิ่งนี้...ชั้นไม่เเน่ใจว่าจะส่งผลกระทบ
ถึงอนาคตอันใกล้นี้รึเปล่า..
-ดร.เดอาร์
ชิ้นส่วนร่างฮิวมานอยด์เกลื่อนกลบพื้น ซากไอจางๆของกลิ่นดินปืนกระจายฟุ้ง
ฮอริคอปเตอร์ ลงจอดพร้อมหน่วยตรวจพื้นที่ถูกส่งลงมา
สายตาของพวกเขามองเศษซากของฮิวมานอยด์คลุ้มคลั่งเหล่านั้นสลับกับ
ร่างที่นั่งคุกเข่าข้างๆข้างโรบอทตัวหนึ่ง....
"ทางนี้ยังมีโรบอทรอดชีวิตอยู่!!!"
หน่วยตรวจพื้นที่สองคนตรงรี่มาทางผู้รอดชีวิตหนึ่งเดียว
บิล มองร่างที่กลายเป็นเศษนั้นอย่างไม่ละสายตา
"นายคือ...โรบอทสังหาร Class-S ใช่มั้ย..."
หน่วยตรวจพื้นที่หญิงถาม...
[ใช่...ฆ่าผมที!]
"โว้วๆ เป็นอะไรไป ทำไมเราต้องฆ่านายล่ะ"
[โรบอทสังหาร! ใครล่ะจะอยากเป็นแบบนี้!!]
ทั้งสองต่างเงียบแล้วมองหน้ากัน..
"สงบก่อนพวกสงบก่อน สงสัยเราต้องแจ้งดร.เดอาร์แล้วล่ะ..."
"โอเค...เราต้องทำแบบนี้ ไม่งั้นนายอาจจะฆ่าเราเมื่อไหร่ก็ได้น่ะนะ พักระบบ"
[ระบบถูกปิดใช้งาน]
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
