วุ่นรักปักหัวใจ รุ่นพี่เย็นชา [ Y ]
เขียนโดย 
มิกุ
วันที่ 2 กรกฎาคม พ.ศ. 2559 เวลา 19.40 น.
แก้ไขเมื่อ 2 กรกฎาคม พ.ศ. 2559 20.55 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) รุ่นพี่ [2]
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ- นาธาน -
พักกลางวัน
เฮ้อ..เป็นวันเข้าเรียนวันเเรกที่น่าเบื่อที่สุด ทำไมทั้งนักเรียน ทั้งอาจารย์ ถึงต้องเข้ามารุมมาตุ้มแบบนี้ด้วยนะ อึดอัดชะมัด อยากจะบ้าตาย นักเรียนที่มานี่สนใจเรียนกันรึป่าว ส่วนอาจารย์ที่มาสอนนักเรียนนี่แท้ที่จริงแล้วตั้งใจสอนกันรึป่าวนะ...
"นี่นาธาน..ย้ายมาจากไหนหรอ?"
"หล่อจังเลยย~"
"มีแฟนรึยังค่ะ?"
"ผิวสวยจังเลย..อ๊ายย ><" เฮ้ออยากจะบ้าตายกับคำถามเหล่านี้จริงๆ ไร้สาระกันทั้งนั้น มองกันแค่เปลือกนอกกันรึไง
"เฮ้ย..ไอ้ธาน!"
"ไอ้ทิว" แมททิว เพื่อนเก่าเพื่อนแก่ของผมเองไม่นึกเหมือนกันว่าจะได้เจอมันที่โรงเรียนแห่งนี้(S.l )นี่คงนับเป็นโชคดีของผม
"มาวันแรกก็ฮอทเลยนะมึง..กูต้องอิจฉามึงไหม?"
"ไม่รู้สิ..แต่พากูออกไปตรงนี้ก่อนสิ"
"ชิ..ขอทางหน่อยสิครับสาวน้อนแสนน่ารัก" ไอ้ทิวพูดพร้อมใช้สายตาที่หวานเยิ้มพุ่งเข้าใส่บรรดาสาวๆทั้งหลาย ไอ้ทิวมันก็ฮอทเหมือนกันนี่น่ะ
ห้องสมุด
"กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่..ไม่เห็นบอกกันเลย"
"ว่าจะทำให้ตกใจเล่น"
"อย่ามาโกหกกู..มึงไม่คิดจะบอกใครเลยด้วยซ้ำ"
"หึ..ก็รู้แล้วจะถามทำไม"
"มึงนี่ไม่เปลี่ยนไปเลยนะ..เย็นชายังไงก็ยังไง ปากหมา สันดานชั่ว"
"เดี๋ยวๆ..มึงมั่วแล้วไอ้ทิว"
"ฮะๆ..ฮะๆ"
"ไอ้ทิว..มึงอยู่ห้อง B หรอว้ะ?"
"เออดิ..ทำไมว้ะ?"
"กูคิดว่าจะย้ายลงไปอยู่กับมึงดีไหม?"
"อย่า!..มาอยู่ด้วยกันให้กัดกันตายทำไม"
"ฮะๆ..เออว้ะ" เฮ้อ จะว่าไปก็ไม่มีเรื่งอะไรจะคุยแล้วตอนนี้ก็เริ่มเบื่อๆแล้วด้วยคงต้องหาอะไรทำแก้เซ็งซะแล้วล่ะ
"เออ..ไอ้ทิวงั้นกูไปก่อนนะมีบางอย่างต้องทำว้ะ"
"เออ..เจอกัน" ไอ้ทิวพูดพร้อมตบบ่าผมสองสามทีก่อนจะเดินจากไป ถ่ายรูปดีกว่า ว่าแต่ในโรงเรียนมีที่ไหนสวยๆบ้างไหมน้ะ
"อิ่มท้องโครตๆ..ท้องจะแตกอยู่แล้ว"
"กินให้มันน้อยๆหน่อยสิซัน..เดี๋ยวแกก็อ้วนเป็นหมูกันพอดี"เสียงใครกัน?
"โอ๊ย..ให้มันอ้วนได้สิดีเบื่อแล้วเนี่ยกินเท่าไหร่ก็ไม่อ้วนสักที"
"ย้ะ..แม่หุ่นดี"
"ฮะๆ..เออบอสไปก่อนเลยก็ได้ฉันจะขอไปเดินย่อยอาหารสักหน่อย..เดี๋ยวตามขึ้นไป"
"อืมๆ..มาเร้วๆด้วย"
"ค้าบบบ" น้ำเสียงใสชวนให้น่าฟังน่าหลงใหล รึว่าจะเป็น...
"อื้มม..หาวว..ง่วงนอนซะงั้นเรา" ผมตัดสินใจค่อยๆก้าวเดินออกไปอย่างช้าๆ ภาพคนตรงหน้าก็ค่อยๆชัดเจนขึ้นจนผมเดิยเข้ามาหยุดตรงหน้าเขาพอดี
"หือ..เอ๊ะ!..พะ.." ผมไม่อยากจะเชื่อในที่สุดคนที่ผมตามหาและอยากจะเจอหน้ามากที่สุดได้มาอยู่ตรงหน้าของผมแล้ว!
"พี่นาธาน!!"
"ลูกแมวน้อย!!"
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
