A MAN NOT HOME ชายไร้บ้าน

 ช่วงบ่ายๆของเช้าวันเสาร์บนถนนพระราม2รถวิ่งได้คล่องตัวจะติดบ้างช่วงที่รถจากทางด่วนกาญจนามาบรรจบวันนี้รถหมอแปลกนั่งเต็มคันรถมีพ่อตาแม่ยายสายใจและอ้วนกลมหมอแปลกขับรถมุ่งหน้าไปยังจังหวัดราชบุรีด้านหลังเบาะท้ายรถได้ยินเสียงอ้วนกลมเถียงกับสายใจจนหมอแปลกได้ยินจนชินหูอ้วนกลมอย่าเถียงแม่เขาสิลูกมันไม่ดีไม่น่ารักรู้ไหมเสียงหมอแปลกหันไปว่าอ้วนกลมครับพ่อ แปลกรถติดๆนี่จะถึงที่ปู่กี่โมงนี่ก็น่าจะไม่เกินห้าโมงเย็นนะแม่ค่อยยังชั่วแม่กลัวจองคิวไม่ทันเพราะส่วนใหญ่ปู่จะลงช่วงหัวค่ำเดี๋ยวพอถึงใกล้วัดแล้วให้พ่อกับอ้วนกลมอยู่บ้านพี่สาวแม่ไปก่อนเราไปกัน3คน ครับแม่

    หลังจากส่งอ้วนกลมและพ่อตาที่บ้านแล้วหมอแปลกสายใจและแม่ยายได้ขับรถต่อเข้าไปในสวนเป็นทางมืดๆมีไฟตามเสาอยู่ห่างๆเป็นระยะมีบ้านผู้คนนานๆทีจะเจอสักหลัง2ข้างทางเต็มไปด้วยสวนกล้วยสวนมะพร้าวขับไปได้สักระยะนึงก็มาถึงตำหนักปู่ มีรถจอดอยู่บ้างแล้ว2-3คันแม่ลงไปติดต่อขอคิวเข้าพบปู่ในตำหนักและเดินออกมาเราได้เป็นคิวที่4นะลูกครับแม่ผมไม่รู้นะเนี่ยว่าหลวงปู่ของแม่เป็นคนเข้าทรงผมนึกว่าเป็นพระสงฆ์ ก็เป็นพระนั่นแหละลูกท่านเคยมีชีวิตอยู่ตั้งแต่รัชกาลที่5นู่นตอนนี้มรณะภาพไปนานเป็นเทวดาอยู่บนสวรรค์แต่ทีท่านลงมาประทับร่างก็เพื่อช่วยเหลือคนตกทุกข์ได้ยากแม่รู้ว่าแปลกทำใจให้เชื่อได้ยากเดี๋ยวลองเข้าไปพบก็จะรู้เองครับแม่ผมจะลองดูผมจะไม่พูดอะไรลองให้หลวงปู่แม่ท่านทักก่อน  เวลาผ่านไปสักชั่วโมงก็ถึงคิวหมอแปลกและครอบครัวหมอแปลกมองร่างทรงปู่เป็นชายสูงวัยอายุน่าจะได้40ปีห่มจีวรเหมือนพระตัดผมสั้นเกือบจะโล้นนั่งตัวงออยู่บนอาสนะไงละไอ้เหลนน้อยมีเรื่องทุกข์ใจมาหาปู่ละสิ ครับหมอแปลกตอบปู่เอาว่ามาคือพ่อกับแม่ผมเข้าเปลี่ยนไปหลังจากน้องสาวแต่งงานมาตัดพ่อตัดลูกครับปู่ หลวงปู่นั่งหลับตาสักพักและเพ่งไปมองที่ขันน้ำมนต์แล้วลืมตา พ่อกับแม่เจ้าโดนเขาทำของให้แล้วเหลนเอยแต่ไม่เป็นไรปู่จะช่วยไปจุดธูปบอกครูบาอาจารย์ปู่ก่อนท่านจะได้รับรู้ ครับปู่หมอแปลกจุดธูปเสร็จก็เขามานั่งฟังปู่ต่อไอ้น้องเขยเราคนนี้มันเดรัชฉานชัดๆมันจะเอาหมดที่ทางที่พ่อแม่เจ้าสร้างมาด้วยความยากลำบากมันจะขายปล่อยให้พ่อแม่เอ็งตายส่วนน้องสาวก็จะเป็นบ้า เหลนน้อยไม่ต้องร้องไห้ปู่บอกจะช่วยก็จะช่วยส่วนน้องสาวต้องปล่อยไปนะมันกรรมของเขาเขา2คนทำร่วมกันมาช่วยพ่อกับแม่ก่อนตอนนี้กำลังแย่เพราะมันโดนเข้าไปเต็มๆต้องหาทางเข้าบ้านเอาน้ำมนต์ไปให้เขาดื่มเขาอาบพอเริ่มรู้ตัวแล้วพามาหาปู่ส่วนตัวเราก็ต้องมาอาบน้ำมนต์สัก10หนนะลูกแล้วก็อย่าไปถือโทษโกรธพ่อกับแม่นะลูกมันบาปเลี่ยงได้เลี่ยงเพราะตอนนี้ท่านทั้ง2คนไม่เป็นตัวของตัวเองครับปู่งั้นเดี๋ยวไปเตรียมตัวอาบน้ำมนต์ด้านนอก ครับปู่

 ขณะปู่อาบน้ำมนต์ให้หมอแปลกรู้สึกว่าน้ำมนต์ปู่มีกลิ่นหอมเหมือนพวกสมุนไพรไทยพออาบเสร็จก็เข้าไปกราบลาปู่อีกครั้งคราวหน้ามาเอาสังฆทานมาถวายปู่นะเหลนไม่เอาพวกกระป๋องปู่อยากได้หม้อแกงเสร็จแล้วจะได้เอาไปถวายที่วัดเป็นของใช้ของวัดแล้วก็ดอกดาวเรืองนะลูกพอทำให้ปู่ได้ไหม ครับปู่และคราวหน้ามาให้ไวๆหน่อยเพื่อจะได้เดินเข็มปู่จะให้ไว้ป้องกันตัวขี่ไอ้ม้าเหล็กก็ช้าๆหน่อยเหล้าเลิกแล้วดีแล้วอย่าหันไปเอามันอีกละครับปู่งั้นผมกราบลานะครับเสียงแม่ยายและสายใจกราบลาหลวงปู่เหมือนกัน

 หมอแปลกกลับมารับพ่อตาและอ้วนกลมที่บ้านป้าและขับรถเข้ากรุงเทพระหว่างทางหมอแปลกคุยกับแม่ยายไปตลอดทางส่วนคนอื่นหลับกันหมดเพราะมันจะ2ทุ่มแล้วเป็นไงบ้างละแปลกเหลือเชื่อไหมครับแม่เหลือเชื่อปู่รู้ได้ไงผมก็ไม่เคยบอกแม่นะว่าผมเป็นยังไงมาก่อนแล้วหลวงปู่ตอนที่ท่านยังมีชีวิตท่านเป็นคนยังไงเท่าที่แม่ฟังจากแม่ของแม่เล่าให้ฟังท่านเก่งเรื่องวิชาคงกระพันกับรักษาโรคภัยขนาดรัชกาลที่5ยังให้มหาดเล็กมาตามไปรักษาในวังแต่ท่านไม่ชอบเล่าและก็เป็นคนดุๆพวกคนไม่ดีถ้าเข้ามาทำอันธพาลในวัดจบไม่สวยแน่ แล้วเรื่องเดินเข็มละแม่มันคืออะไรท่านจะสักยันต์ให้นะลูกแต่แม่ไม่เห็นด้วยให้ท่านทำอย่าอื่นเถอะแม่ว่ามันดูไม่ดีเราเป็นหมอเดี๋ยวใครเห็นเข้าเขาจะไม่เชื่อถือครับแม่ผมก็ว่างั้นในใจหมอแปลกก็กลัวเข็มเป็นทุนเดิมอยู่แล้วเลยไม่คิดสักหันมองแม่ยายแล้วก็ขับรถต่อไม่ชวนคุยอีกเพราะแม่ยายก้อายุเยอะแล้วแถมยังคอยดูลูกไปโรงเรียนให้อีกจึงปล่อยให้แม่เขาหลับสักพัก ส่วนหมอแปลกน้ำตาซึมๆขับรถไปเพราะในใจอดเป็นห่วงพ่อกับแม่ไม่ได้เคยอยู่กันมาสุขบ้างทุกข์บ้างหัวเราะร้องไห้ไปด้วยกันแต่ไม่เคยทิ้งกันเหมือนคราวนี้ to be continure