princess hunting

ชุน โรล เดินต่อมาเรื่อยๆจนกระทั่งค่ำคนไร้จุดหมายอย่างเขาย่อมเดินไปเรื่อยๆไม่มีวันหยุดจนกระทั่ง

มีปีศาจมารายล้อมเขา เขาจึงชะงัก

ฉึก ฉึก ฉึก

เพียงพริบตาเขาก็ฆ่ามันได้ทั้งหมด ทันใดนั้นมีปีศาจร่างใหญ่มายืนขวางเขา

ฉึก

เขาใช้มือหมายจะฆ่าแต่ทว่า... มันทะลุไม่เข้า!!!!

"หึ....แกรนฟิชเชอร์สินะ"

ใช่แล้วปีศาจแบ่งเป็นสามประเภท

อันดับสาม ฮัลลอว ปีศาจทั่วๆไปที่ตายในดาบเดียวหรือหักคอทิ้งได้

อันดับสอง แกรนฟิชอร์ ปีศาจร่างใหญ่มีกรงเล็บมหึมา ฟันไม่เข้าหักคอไม่ได้ต้องใช้ดาบคมๆเท่านั้น

อันดับหนึ่ง กรังเด้ ปีศาจในตำนานไร้ผู้พบเห็น สูงจรดฟ้าดาบคมเท่าไหร่ฟันไม่เข้าแน่นอนว่าหักคอไม่

ได้ มีเพียงทางเดียวคือใช้ดาบปักหัวตรงกลางแล้วผ่าครึ่ง

เขาย่่อมสู้มันไม่ได้ แต่ในยุคนี้เกิดมาแล้วถ้าถอยก็ตายเปล่าเขาสู้ต่อไป จนกระทั่งหมดแรงแล้วหมอบ

ลง

"แกอาจกินฉันได้...แต่ก็กินความแค้นฉันไม่ลงหรอกไอ้ปีศาจสารเลว"

เขาด่ามันก่อนหลับตาลง..

.

.

.

ฉึก!!!!!!!!!!!

.

.

.

เขานึกว่าเขาตายแล้ว แต่เมื่อลืมตาเขาเห็นแกรนฟิชชอร์โดนผ่าครึ่งด้วยฝีมือคนๆนึง

"บาดเจ็บมากมั้ย"

เธอถามแล้วพยุงเขา ชุนมองเธอด้วยตาสะลึมสะลือ 'นี่คงเป็นนางฟ้า...ที่มาช่วยเราสินะ' เขาคิด

ก่อนหมดสติลง 

เด็กสาวนิรนามพาเขามาที่คฤหาสแห่งนึงเธอวางเขาลงบนโซฟาในขณะที่มีคนอีกสี่คนมามุง