The world is distorted โลกที่บิดเบี้ยว

   -นี่มันก็ 1ปี แล้วสินะที่เราจบ ม.ปลายมา ภายในห้องเช่าเล็กๆห้องนึ่งที่มีคนหมกหมุ่นกับการ์ตูนและเกมส์ นี่สินะที่เขาเรียกว่า โอโตคุ หารายได้โดยการขาย Item ภายในเกมส์เป็นเงินจริง แล้วมาใช่จ่ายต่าง

     จ่ายในส่วนเรื่องค่าห้องไหนจะค่ากินแต่ว่าเราอยู่คนเดียวนิ ยังพอเลี้ยงตัวเองได้ แต่ว่าด้วยสายตาสบประมาทนั้น !

 " ตัวของผมมันก็ไม่เคยของเงินใครใช้นิ ! แล้วไอ้ตาลุงข้างห้องมันมองหน้าแล้วทำสายตายแบบว่า เหมือนว่าเราไปยืมเงินมันแล้วไม่คืน มันน่าหมั้นไส้ชมัด ตาแก่นั้น ! " นากิชิ ได้พูดพรึมพร่ำอยู่คนเดียวระหว่าเขาไป ร้านสดวกซื้อ

      ทางม้าลายที่เดินไปนั้นมีเพื่อเก่าอยู่ ดูเหมือนว่าพวดเขาเหล่านนั้นจะได้งานทำหมดแล้วหรือไม่ก็ไปเรียนต่อในระดับที่สูงกว่านี้                                              " เห้ยๆ ดูนั้นสิคนว่างาน ว่ะ ฮ่าๆ "---'' เธอมันมันไม่ดีนะ ต้องพูดให้ถูกคนตกงานต้องหาก " ฮ้า ฮ้า

    มันเสียงหัวเราะของคนชั้นสูงที่จะหัวเราะใส่พวกคนชั้นต่ำแบบเรารึ เสียงหัวเราะนั้นทำเอาผมแข็งทื่อไปทั้งตัวทำได้แต่ยิ้มส่งไป ทั้งๆที่กำหมัดไว้แน่นแบบว่าตรูจะซัดพวกเองให้หงายให้หมดเลย  ประมาณนั้น

     นากิชิได้ก้มหน้าแล้วเดินข้ามทางม้าลายไปจนถึงร้านสดวกซื้อซึ่งเป็นจุดหมายของเขา เขาได้หยิบ บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป และน้ำเปล่า และไปคิดเงินตามปกติ

 " เชิญค่ะ 2รายการ 980เยน ค่ะ รับเงินมาพอดีนะครับ ขอบคุณค่ะ โอกาสหน้าเชิญใหม่นะค่ะ " เสียงพนักงานหญิงที่เราคุ้นเคยที่เขาไม่แหม่กล้าจะสบตบตา  

''-- ตื้ดๆ -- ''

   เสียงมือถือของเขาได้ดังขึ้น พอเขาได้ดูมันแล้วเขาก็เก็บใส่กระเป๋ากางเกง และวิ่งอย่างไม่คิดชีวิต เพราะที่สัญญานเตือนจากระบบที่เขาติดไว้ที่ห้องเห็นคือมีคนพยามจะงัดห้องเขา

  พอถึงห้องเขาเขาก็เห็นภาพที่เขาไม่คิดว่าจะเกิดขึ้น ตาแก่ข้างห้องมาพยามจะจับตัวจชายจกรรณ์ที่พยามที่จะงัดห้องผมแต่ทว่า

   ชายคนนั้นได้ชักมีดออกมาทิ่มเข้าไปที่คอของตาแก่นั้น ทำให้เลือดกระเด็นมาหาผมแล้วชายคนนั้นก็หายไปทันที

  [ หนีไปเจ้าหนูไปเรียกต...รวจมา อึก ! ] ก่อนที่เข้าจะกระอักเลือดแล้วฟุบหน้าไปกับพื้้น

นั้น เป็นคำพูดคำสุดท้ายที่ตาแก่ได้พยามพูดเป็นเสียงสุดท้ายก่อนที่เขาจะสิ้นใจ 

   " กรี๊ด !!! "

เสียงหญิงที่เห็นผมข้างหลังตะโกนด้วยความตกใจ

ซึ่งในขณะนั้นที่นากิชิได้มองที่มือของเขา  

" เห้ย "

     มีดที่ชายชจกรรณ์คนนั้นใช้ฆ่าตาแก่นั้น มันมาอยู่ที่เขาได้ยังไง "นี่มันอะไรกัน อย่ามาล้อเล่นนะ อยู่ดีๆมีดมันมาอยู่กับเราได้ไงฟระ"    นากิชิได้พูโดยเสียงสั่นๆ  

"ช่วย ! ด้วยใครก็ได้มาจับชายคนนี้ที"

เสียงหญิงคนข้างหลังได้ตะโกนด้วยเสียงเหลมๆ

 ตำรวจที่กำลังตรวจการแถวๆนั้นได้ยินพอดี เลยขึ้นมาดู

" นี่เจ้าหน้าที่ตำรวจ  คุณ ! วางอาวุทคุกเข่าแล้วเอามือวางบนหัวซะ "

ตำรวจได้บอกกับนากิชิ  

  " นี่มันอะไรกัน ผมไม่ด้ทำนะ ผมไม่ได้ทำ !" นากิชิได้ทิ้งของที่เพิ่งซื้อมาและมีด

    แล้ววิ่งไปที่ระเบียงทันที่ ด้วยที่พื้นมีเลือดอยู่ด้วยเขาที่ใส่รองเท่าผ้าใบจึงลื่นเลือดจะหัวไปฝากกับเสาเหล็กทำให้เกิดเสียงดังสนั่น เขาก็ได้หมดสติแล้วล้มไปนอนกับพื้น

  ---จบบท--   {  [BMG]  Tokyo Ghoul , Osts }