You Hate Me (คุณเกลียดฉัน)

7.7

เขียนโดย LoveUnoona

วันที่ 22 มิถุนายน พ.ศ. 2559 เวลา 17.20 น.

  10 ตอน
  4 วิจารณ์
  12.44K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 23 มิถุนายน พ.ศ. 2559 09.34 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

7) ข้าวมันไก่คือคำถามสุดท้าย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

มีนับหลายคนที่ ต้องการจะเป็น "อาจารย์ใหญ่"

 

การทำความดี

 

ไม่จำเป็นต้องทำแค่เพียงผิวเผิน

 

แต่ทุกๆคนสามารถทำได้

 

แม้กระทั่งตอนตาย

 

หลายคนมักจะถามว่าตายแล้วไปไหน

คงจะมีบ้านหลังใหญ่หลังหนึ่งที่เคยอยู่เคยพักอาศัย

เป็นที่นอน

เป็นที่พัก

 

แต่สำหรับ "เวลา"

ไม่ได้เป็นแค่ที่รัก

ที่พยายามเสาะหาหนทางแห่งความสำเร็จ

หรือการรอวันตาย

 

 

 

ก็ตาม...

 

 

You

HATE

ME

 

 

ณ โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง

คณะแพทย์ทำการตรวจร่างกายผู้ตาย(ร่างกายของเจน)

 

มีกระสุนฝังตรงหัวใจลึกลงไป

 

เดี๊ยวก่อนนะคะ!ตรงคอเหมือนมีรอยอะไรสักอย่าง

เหมือนเป็นรอยถูกกะทำชำเรา

 

หรือไม่ก็เหมือนถูกขมขืนมั้งคะ

 

 

 

=====================================================

 

 

 

(กลับไปที่ห้องพยาบาลของดาวกับจิ๊ว)

จิ๊ว!

คุณรู้ใช่มั้ยว่าคุณฆ่าเจน

 

ตั้งสติสิ

 

คุณฆ่าเพราะคุณรักฉัน...

 

 

ใช่มั้ย!

 

 

ตอบสิ

ปากกาที่อยู่ในมือของดาว...

 

 

จึก!!!

 

...

 

 

 

สักพักปากกาที่อยู่ในมือของดาวก็ไปอยู่บนร่างกายของจิ๊วโดยบังเอิญ...

 

จิ๊วเงียบไปทันทีเมื่อถูกแทง

 

 

(เพลงมา)

แม้วันคืนจะเปลี่ยนเวียนหมุนไป

ยังคงคิดถึงเธออยู่

ไม่รู้เพราะเหตุใด

รักในวันวาน

ที่ผ่านเลยล่วงไป

แต่มองไปรอบกาย

ฉันอยากมีเธอ

(Airborne - คำตอบสุดท้าย)

 

 

ฮือๆๆ (ดาวสอึกสอื้นร้องไห้)

 

มือถือของดาวตั้งเสียงริงโทนเป็นเพลง คำตอบสุดท้าย

 

จิ๊วยังคงนอนนิ่งไม่รู้ตัว...

 

 

ดาวลูบไปเบาๆที่ตรงร่างกายของจิ๊ว

แล้วก็บอกความในใจว่า รักจิ๊วมากแค่ไหนถึงแม้ว่ามันจะผ่านมานานแค่ไหนเธอบอกว่าจะอยู่กับจิ๊วให้นานๆมากกว่าที่เจนอยู่กับจิ๊ว

 

เธอรักจิ๊วมาก

 

 

อยากจะขอแก้ไขเรื่องราวของเรา

กับสิ่งที่ฉันพลาดพลั้ง

ที่ทำให้เธอต้องร้องไห้เสียใจ

จะได้ไหมเธอ

 

 

 

เธอยังไม่รับสายหรอ...

 

จิ๊วเราจะอยู่ด้วยกันไปจนตายนะ

 

ฉัน รัก เธอ นะ ดาว

 

ฉันก็รักเธอเหมือนกันนะจิ๊ว รักมากเลยด้วย

 

เธอรู้มั้ยว่าตั้งแต่เธอไปรักกับเจนเราเจ็บมาก

 

เราร้องไห้ทุกวันเลยนะ

 

.

.

.

 

 

จิ๊ว!ตื่นสิ บอกให้ตื่นไง

(เมื่อกี้จิ๊วไม่ได้พูดมันเป็นภาพมโนชั่วครู่ของดาว)

 

เพราะว่าดาวรักจิ๊วคนเดียวนะ...

 

 

 

 

..

แต่ไม่นานสักพักก็มีคนมา...

ก็อกๆๆ ดาวเราซื้อข้าวมันไก่มาฝากขอเข้าไปได้มั้ย

(เสียงแฟนของดาวที่อยู่นอกห้องเคาะประตูเรียก)

 

เดี๊ยวแป้ปนึงนะ (ดาวตอบกลับไป)

(ปากกาก็ยังคงปักอยู่ตรงร่างกายของจิ๊ว)

 

ดาวจึงดึงมันออกแล้วพยายาม อุ้มจิ๊วขึ้นเตียง (ไม่ต้องถามผู้หญิงอุ้มผู้ชายได้ไง)

(เพื่อที่จะซ่อนจิ๊วก็เลยเอาผ้าห่มมาห่ม ปิดบาดแผลไว้)

 

เสร็จยังเนี่ย ทำไรอยู่ดาว (แฟนดาวตอบ)

จ๊ะๆ แป้ปนึงนะ (เธอเก็บกวาดทุกๆอย่างให้เรียบร้อย)

 

ในสิ่งที่เธอทำ...

 

.

.

.

 

 

 

เข้ามาเลยจ๊ะ

 

 

 

นี่ไงดาวเราซื้อข้าวมันไก่ของโปรดดาวมาฝาก โว้ววว(แฟนดาวตอบ)

 

ข้าวมันไก่อีกแล้วหรอ...

เราเบื่อแล้วนะ!

 

 

อ่าว!ก็ตอนเด็กๆเธอชอบกินฝีมือของแม่หนิ

 

อะไรนั่นฝีมือของแม่ นี่ฝีมือของแม่ค้า มันต่างกันนะ

 

อ่าๆละไมไม่รับโทรศัพท์ (แฟนดาวถาม)

 

เข้าใจปะว่ากำลังดูแลคนไข้อยู่

 

 

 

 

...

 

จิ๊วใช่มั้ย (แฟนดาวจำได้ว่านี่คือเพื่อนเก่าที่เป็นตัวหลัก)

 

 

 

 

 

ทำไมมันยังไม่ตายสักทีวะ...

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา