คนในฝันของยัยตัวแสบ

          ฉันตื่นมาในเช้าอีกวันหนึ่ง แต่ยังรู้สึกมึนๆอยู่เลย ฉันเห็นฟางเป็นคนแรก

     "ฟาง" ฉันเรียกฟางเสียงแหบพร่า

     "มิน เป็นยังไงบ้าง" 

     "ยังปวดอยู่เลย นี่มินมาอยู่ตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่" 

     "ไอ้มิ้วมันอุ้มมินมา ฟางตกใจหมดเลย มินกินอะไรก่อนนะ เดี๋ยวกินยา ถ้าไม่ดีขึ้นจะได้ไปหาหมอ"

          ฟางพูดจบก็ตักโจ๊กที่เตรียมไว้ป้อนให้ฉัน ฉันไม่กล้าถามว่ามิ้วไปไหน เพราะฉันตื่นมาก็ไม่เห็นมิ้ว แต่ฉันจะไม่คุยกับมิ้วแล้วคนหลอกลวง ฉันกินเสร็จ ฟางให้ฉันนอนพัก ฉันไม่ไหวจริงๆค่ะ TT ฟางเช็ดตัวให้ฉันจนฉันหลับ

     "เป็นไรว่ะมิ้ว บอกมาดิ เงียบทำไม!!"

     "แกไม่เข้าใจ แกจะมาสนใจทำไม"

     "พูดแบบนี้ คิดเรื่องมินใช่มั้ย"

          ฉันตื่นขึ้นมาเพราะเสียงดังเล็ดลอดเข้ามาในห้อง ฉันได้ยินไม่ชัดหรอกว่าคู่สนทนาเขาพูดอะไร แต่มันเหมือนทะเลาะกันมากกว่า ฉันยันตัวเองให้ลุกนั่ง แล้วเดินไปที่ประตู เพื่อที่จะฟัง

     "เออ กูชอบมิน และไม่อยากจะเสียเขาไป คำนี้ๆหรอที่ต้องการ" มิ้วพูดดังแบบสุดๆจนฉันตกใจ

     "เรื่องนี้เราพอรู้ แต่เราเคยถามมินเรื่องแก เขาไม่ตอบ นั่นหมายถึงเขาไม่คิดอะไร" อะไรกัน!!เขาบอกมิ้วว่าเคยถามฉันงั้นหรอ ฉันลองนึกย้อนในวันที่มิ้วบอกชอบฉันทางโทรศัพท์ ฟางก็ไม่เห็นพูดอะไร ทำไมฟางต้องโกหกมิ้ว!!

     "ไม่ตอบแล้วแกรู้หรอว่าเขาคิดอะไร"

          เพล้ง!!!!!!!!!!! ฉันไปสะดุดขาโต๊ะที่มีแจกันวางไว้ มันหล่นลงมาแตก

     "มิน/มิน" ทั้ง 2 เรียกชื่อฉัน แล้ววิ่งเข้ามาดูฉันแบบตาลีตาเหลือก

     "เป็นอะไรมิน" ฟางถามฉัน แล้วจับตัวฉันหมุนไปหมุนมา

     "ป่าวอ่ะ จะลุกไปเอาน้ำ แล้วสะดุดขาโต๊ะ" ฉันจำเป็นต้องโกหก

     "ซุ่มซ่ามตลอดเลยนะค่ะ แล้วทำไมไม่เรียกค่ะ เป็นห่วงนะ" มิ้วพูดกับฉัน แต่ฉันได้แต่ยิ้มตอบ ฉันเหลือบมองฟาง เขาทำหน้าหงอยๆ 

     "แล้วหายดีแล้วหรอที่ลุกมาเนี่ย" ฟางถามฉันต่อ 

          ทั้ง 2 คนผลัดกันถามฉัน จนตอนนี้ฉันมานั่งอยู่บนโซฟา โดยที่ทั้ง2 คนนั่งประกบฉันค่ะ ฉันทำตัวไม่ถูก มันรู้สึกอึดอัด นี่มันก็เย็นแล้ว มิ้วกับฟางหาอะไรมาให้ฉันกิน เพื่อที่จะให้ฉันกินยาอีกรอบ ฟางเขาไม่ให้ฉันออกไปไหนก่อน โดยให้เหตุผลว่า ฉันยังไม่หายดี แล้วต้องเข้านอนไวๆด้วย  ฉันได้แต่ยืนสูดอากาศที่ริมระเบียง แล้วก็เข้านอนตามที่เขาบอก --