[Sweet Love story] - รักหวานๆของยัยจอมดื้อ
เขียนโดย 
ขอบตาดำ
วันที่ 30 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 เวลา 20.51 น.
แก้ไขเมื่อ 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 22.12 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) เที่ยวในวันว่างเเต่ไม่น่าเจอตานั้นเลย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความวันนี้..ฉันว่างมากกเเล้วก็ไม่มีใครทำได้เเต่อยู่ในบ้านหลังใหญ่ส่วนพ่อเเม่ก็ออกไปทำงานกัน
ถ้าว่างขนาดนี้ก็หาโอกาศไปเที่ยวมั้งก็ได้นะเรา =_= เเต่ฉันไม่มีเพื่อนไป
กริ๊งๆๆๆๆ!~
มีคนโทรมาพอดีฉันนั่งบนโซฟาเเล้วยกก้นเล็กน้อยเพื่อเอาโทรศัพท์รุ่นราคาเเพงมาเปิดดูว่า
ใครติดต่อมาหาฉัน..เคย์อีกล่ะ =A=ฉันถอนหายใจนิดๆเเล้วกดรับสาย
"โมชิโมฉิ..มีไรหรือป่าว ?"
[วันนี้ฉันโคตรว่างว่ะ]
"งั้นไปเที่ยวม่ะฉันก็ว่างพอดี *-*"
[ฉันกะจะชวนเเกพอดีเลยนั่งรอนะเดี้ยวฉันขับรถไปรับ]
"โอเคร" ฉันกดวางสายเเล้ววิ่งขึ้นห้องเพื่อไปเอากระเป๋าสะพายเเละมีเงินไม่กี่บาทอยู่นั้น
เพราะฉันไม่ค่อยใช้เงินฟุ้มเฟื่อยเท่าไหร่ฉันสะพายกระเป๋าเเล้ววิ่งลงมาพร้อมกับรองเท้า
ผ้าใบสีดำเท่ๆออกเเนวผู้ชายเพราะฉันชอบรสนิยมเเบบนี้ไม่เหมือนใครอ่ะนะ
ฉันเดินออกมาหน้าบ้านเเล้ววิ่งมาเปิดประตูช่องเล็กสำหรับคนพร้อมกับยืนรอเคย์
นั้นไง! พูดถึงปั๊ปเคย์มาปุ๊ปเลย =A= ไวจริงสงสัยจะว่างมาก
"ขึ้นรถเลยครับคุณหนู ^^"
ฉันยิ้มนิดๆเเล้วขึ้นรถสปอร์ตสีดำของเคย์ ส่วนเคย์ก็ขับรถออกจากหน้าบ้านฉันเป็นที่
เรียบร้อย..
จ๊อกก!~
เสียงท้องคำรามเพื่อเเสดงถึงว่า..เอ่อ ฉันหิวข้าว T^T เคย์นั่งหัวเราะเยาะเย้ยฉันเขาพาฉัน
ไปที่ร้านคาเฟ่กาเเฟพร้อมอาหารตามสั่งก่อนจะตะลุยไปที่ห้างเซ็นทรัล
"หิวขนาดนี้ทำไมไม่กินมาจากบ้านล่ะ = ="
"ขี้เกียจทำกับข้าวเเละไม่อยากรบกวนเเม่บ้านเท่าไหร่".
"โถ่วๆๆๆ ยัยเเม่พระ =A="
เคย์ถอนหายใจหนักเเล้วหันมาเปิดเมนูอาหารต่อเเละฉันไม่ต้องบอกเขาว่าฉันจะกินอะไร
อาหารพื้นๆจ้า ข้าวผัดกระเพาหมูกรอบมากกเป็นอาหารจานโปรดของฉันเลยล่ะ
ถ้าหมูไม่กรอบฉันจะไม่กินเเต่ว่าฉันเอาเเต่ใจตัวเองจังเเฮ่ะ..
"เอาน้ำ---"
"โค้กเหมือนเดิมโอ้โจ้ด้วย 'w'" ฉันพูดเเทรก่อนเเละพิงเก้าอี้อย่างสบายใจเฉิบ
"เรื่องกินนี่เร็วจัง = ="
"อะ เเน่นอนอยู่เเล้วว!!"
ฉันยิ้มเเล้วหันมาเล่นโทรศัพท์ต่อ..ฉันเขี่ยหน้าจอไปมาเเละไปเจอเฟสของไคซ์ที่เขาโพสมาเมื่อ10นาทีที่เเล้ว เขาโพสว่า
' เมื่อวานได้เเกล้งหมูด้วยน่าสะใจชะมัด ถ้าได้เจอฉันจะเอาให้มันหนักๆเลยเล่นกะใครไม่เล่นมาเล่นกะคนอย่างฉัน หึๆ '
เเถมไลค์เป็นหมื่นๆคนเเละก็มีคอมเม้นต่างๆนาๆสารพัดที่เเบบ...เอ่อ ทำไมทุกคนต้องเข้า
ข้างเเต่หมอนี่ว่ะ ตานี่มันมีดีตรงไหนเนี้ย
พรวดด!! ฮ๊ะ! เเฮ่กๆๆ
เคย์ถือโทรศัพท์สายตาจ้องมองหน้าจออีกมือถือน้ำเเละเขากินน้ำได้อึกหนึ่งเเถมสำลัก
เพราะไปเจออะไรบ้างอย่างในโทรศัพท์ของเขา
"ใอ้ไคซ์โพสถึงเธอด้วยว่ะ ฮ่าๆๆๆๆ"
"ฉันรู้เเล้วนะ เลยนั่งนึกเเผนว่าจะเผาตานี่ยังไง"
"ยัยหมูๆกินจุๆ อู๊ดๆๆ ^(oo)^" เคย์ล้อเลียนฉันเเล้วทำจมูกเเหมบๆบานๆดูให้เหมือนหมู
จนฉันเอามือตัวเองไปตบหัวมันจนเกิดเสียงกระทบดังๆ
เพี้ยะ!!! โอ๊ยย!!
"ใอ้เคย์ถ้าเอ็งล้ออีกตรูจะไม่ไปเที่ยวกับเอ็ง T^T" ฉันทำหน้าเศร้าเพื่อเรียกคะเเนนความสงสารจากเคย์
"อย่าคิดว่าหน้าตาเศร้าๆของเเกทำให้ฉันสงสารได้หรอ = = "
เเป๋วว!! ใอ้นี่ดักมุขฉัน อ๊ะ นั้นพนักงานเสริฟข้าวของฉันเเละตาเคย์เเล้ว *-* หิวพอดีๆ
พนักงานหน้าตาสวยๆจัดผัดกระเพาหมูกรอบราดข้าวมาไว้ที่โต๊ะเเละข้าวราดเเกงกะหรี่
ของเคย์ เเถมเอาน้ำโค๊กมาให้ฉันด้วย *-*เเบบนี้สิถึงจะอร่อยยย
"อิ ดะ ทะ คิ มัส !~" ฉันประกบมือทั้งสองข้างเข้าหากันเเล้วลงมือกินอาหารจานโปรด
ของฉัน *-*ฉันตักข้าวเเล้วยัดๆๆเข้าปากจนเต็มปากนอกนักก็เคี้ยวให้ละเอียดๆก่อนเเล้วกลืน
"โอ อิ ชิ !~ >O<" มันฟินมากเลยยร้านนี้อร่อยชะมัดให้เคย์พามากินที่ร้านนี่ทุกวันดีกว่า
"กินเสร็จก็ไปเที่ยวเที่ยวเสร็จก็กินต่อสินะ = =;" เคย์กินคำหนึ่งเเล้วพูดพร้อมกับขมวดคิ้ว
"ก็ตามนั้นล่ะ ^^" ฉันยิ้มเเล้วกินข้าวต่อ
[ณ เซ็นทรัล]
ฉันเข้ามาในห้างเเล้วว้าวๆๆ ของมาใหม่ทั้งนั้นเลยย *-*อยากได้ๆๆ (ไหนบอกไม่ใช้เงินฟุ้มเฟื่อย)
ส่วนเคย์ก็ยืนเเบบสงบนิ่งเลยทีเดียวมาเที่ยวไม่ได้มาไว้อาลัยญาตินะ -*-
ฉันวิ่งเข้าร้านไอศกรีมซันเดย์ เเล้วฉันวิ่งไม่ดูตาม้าตาเรือทำให้ฉันชนกับใครไม่รู้เเต่เขาสูง
มาก เลยทำให้ฉันล้มก้นทิ้มพื้น โอ้ยๆๆ เจ็บๆๆ..
"วิ่งไม่ดูตาม้าตาเรือเลย ยัยหนู -*-" น้ำเสียงที่เบื่อหน่ายกับใบหน้าที่ทำหน้าง่วงตลอด
เวลา...นั้นคงเป็นไคซ์สินะ
"ใอ้มิกิเเกจะดื้อไปถึงไหนว่ะ -*-" เคย์จับฉันลุกขึ้นเเล้วตำหนิฉันเป็นครั้งที่ห้าล้านกว่าครั้ง
เเถมข้างหน้าก็คือ ไคซ์ ที่ฉันไปเล่นงานเขาตั้งเเต่เมื่อวานเเถมยังมาเจอวันนี้อีกอ้าว ซวย
ล่ะ ไอศกรีมก็ไม่ได้กิน=A=
"ยัยหมูนี่หว่าา!!" ไคซ์ยิ้มมุมปากนิดๆก่อนเเววตาจะเปลี่ยนเป็นสายตาเจ้าเล่ห์
"ทำไมต้องมาเจอนายอีกด้วยย!!" ฉันทำหน้าบึ่้งเเล้วเงยหน้ามองพร้อมกับกอดอก
"เพราะเธอคงเล่นงานฉันจนฟ้าลิขิตกำหนดให้เรามาเเก้เเค้นมั้งง" กวนบาทาชะมัด
"โถ่วว นายนี่สมองกุ้งหรือสมองอะไรทำไมชอบคิดเรื่อยปื่อย" = =
"อย่ากวนประสาทฉันนะเว้ย ยัยหมู" ไคซ์จ้องหน้าฉันเหมือนกันอัดอั้นมานานเเต่ฉันโดน
ลากโดยเคย์เพื่อให้ฉันไม่ทะเลาะกับไคซ์กลางสาธารณะเเละฉันก็โดนเคย์ตำหนิเหมือนเดิม
"ฉันเหนื่อยเเล้วเมื่อไหร่เธอจะเลิกดื้อสักที -0-"
"ชาติหน้าอ่ะ เลิกเลย"
"เลิกดื้อ ??"
"เลิกเเค้นหมอนั้นไม่ได้ -*-" ฉันพูดจบเคย์ก็ผลักหัวฉันเชิงเหมือนฉันเป็นเด็กที่ไม่รู้เรื่อง
ฉันขำกร๊ากออกไปเเล้วยิ้มเเบบผีบ้าเพราะการกระทำของเคย์ที่ดุฉันเเต่เขาก็เหมือนไม่ได้ดุ
วันนี้ก็เหนื่อยพอเเล้ว พรุ่งนี้วันจันทร์..จะเอาไงต่อล่ะต้องรอบกับหมอนั้นเเน่ๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
