คนธาตุ
-
เขียนโดย 
supertanapol
วันที่ 26 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 เวลา 19.54 น.
2 ตอน
2 วิจารณ์
4,234 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 26 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 21.01 น. โดย เจ้าของนิยาย
แชร์นิยาย
2) บังเอิญ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเช้าวันสดใส ของวันถัดมา เอ้ ตั้งเเต่เจอยั้ยนั้น คืนก่อนนั้นเธอคนนั้นไม่ได้มาเข้าฝันเลยเฮะ ก็เจอตัวจริงเเล้วเนอะ โอ้ยมหัศจรรย์ชีวิตฉัน ผมได้ถือเเหวนวงนั้น ขึ้นมา ที่ผมได้จากเธอเมื่อวาน เลื่อนออกมาจากลิ้นชักเตียงนอนเเละคิดว่า เราจะหาคนที่ใส่เเหวนนี้ได้จากที่ไหนนะ เเต่ก่อนอื่นเลย ที่โรงเรียน เเต่ถ้าคนนั้นเขาเก็บเเหวนไว้ละไม่ได้สวม เหอะ เท่าๆกับงมเข็มในมหาสมุทรเลยมั่ง ขนาดเเค่หาเเค่หมู่บ้านเดียวนะเนี่ย เเละเรื่องอะไรที่เราจะไปเชื่อยั้ยบ้านั้น เเต่ว่าหาไว้ก้ไม่เสียหาย เจอไม่เจอก็ชั่ง เเต่จะว่าเเหวนนี้น่าจะใช้ของเเท้เลยนะเนี่ย ถ้าหาคนสวมเเหวนนี้ไม่ได้ ยั้ยนั้นไม่มาเอา กะว่าจะขายคงได้หลายตังค์เลย ใครน้อที่เกิดมา ได้เป็นถึงว่าที่ราชา เเห่งเเคว้น อะไรวะ ช่างเหอะ คิดไปทําไม เรามีหน้าที่หาช่วยก็หา เเต่งตัวไปเรียนดีกว่า ณ ที่โรงเรียน หนองบัวบาน วิทยา ตอนที่ผมไปถึงโรงเรียนก็มีเสียงกริ๊ง....
เข้าเเถวพอดี เเละผมก็เอากระเป๋าวางไว้บนศาลา เเละเดินไปเข้าเเถว เเละระหว่างช่วงเคารพเพลงชาติเสร็จ ผมมองหาข้อมือเเต่ละคนอยู่
จนเพื่อนคนนึงได้กระซิบมาว่า เฮ้ย นายหาอะไรอยู่อะ
ผมก็บอกว่าเปล่า เพื่อนคนนี้ชื่อว่า เอนก ชื่อเล่นว่าเอก มันเป็นเพื่อนสนิทกับผม ยามมีเรื่องเล็กเรื่องน้อย ผมก็ชอบปรึกษาเพื่อนสนิทคนนี้เเหละ ชีวิตเเละครอบครัวผม ส่วนมากมันจะรู้ เเต่มีเรื่องนี้เเหละที่มันไม่รู้ ก็คือผมมองหาอะไรไง ฮ่าๆ เเต่เรื่องนี้ความลับจริงเนอะจะเปิดเภยก็ไม่ได้ เพราะมันมาเหนือในสิ่งที่ไม่น่าเชื่อเกินไป พ่อเเม่เราก็ยังไม่รู้เลย
เเละผมก็ถามเอกว่าเฮ้ยการบ้านเมื่อวานเสร็จยัง มันก็บอกว่าไม่มีนะ เออ เฮ้ยลืมไป ยังเหลืออีกข้อยากมากเลยอะ ข้อนี้ เอกพูด กะว่ามาลอกนายเลยนะเนี่ย อะไรนี่ รู้หรือไม่ที่ถามไปนะ ไม่ได้ให้นายลอกนะ ฉันกะจะมาลอกนายต่างหาก ตรวจคําตอบประมาณนี้ เพราะโดยธรรมชาติ ไอ้เอกนะมันเรียนเก่งกว่าผม สรุปว่าคนเก่งทําไม่ได้ทุกข้อเสมอไป 555++
ผมก็บอกมันไปว่า นึกว่านายทําเเล้วซะอีก อ่อเมื่อวานมัวเเต่ทําของน้องเค้าอยู่อะ เลยลืมไปว่า เฮ้ย ยังเหลืออีกข้อนะ ที่ยากๆเเละทําไม่เสร็จ เอกพูด
เเต่เร็วหน่อยนะ ไอ้เอก วิชานี้ส่งภายในเย็นของวันนี้
ไม่ต้องห่วงฉันลอกเสร็จภายในวันนี้เเน่นอน โธ่ข้อเดียวเอง
เเละผมก็ว่า เออๆ ทันๆอยู่ละ ในเวลาพักเที่ยงตอนผมเดินไปเข้าห้องนํ้า ห้องนํ้าจะตั้งอยู่นอกโรงเรียนต่างหาก ไม่ได้อยู่ในอาคาร เเต่ตั้งไกล้ๆกัน เเละตรงข้างห้องนํ้าจะมีก็อกนํ้า มีกันสาด มีที่ส่องกระจก ผมกับเอกได้วางกระเป๋าไว้ตรงนั้น เเต่พอเข้าห้องนํ้าออกมาเอ้ากระเป๋าหาย
บ้าจริง ผมพูดในใจ
เเละได้รู้ว่าหลังห้องนํ้ามีคนอยู่ สามคนกําลังค้นกระเป๋าผม ผมก็งง มันจะค้นเพื่ออะไร ในนั้นไม่มีทรัพย์สินเงินทองอะไรทั้งนั้น
มีคนบอกว่านายนะ ยึดบุหรี่ลูกน้องฉันไป พวกสามคนนั้นพูด
เออนายเข้าใจผิดเเล้วฉันไม่เคยยึดอะไรของใครเลย
เเล้วจู่ๆพวกมันอีกคนค้นไปเห็นเเหวน
เอ้ย เเหวนอะไรอะ สวยดีถ้าเอาไปขายหลายตังค์เลย
จากนั้นพวกมันก็เอาไปเเละผมก็วิ่งตาม มันก็วิ่งหนี พร้อมกับเอกด้วย ผมวิ่งไปติดๆเเล้วล็อคคอมัน สบัดไปมา เเละก็มีเพื่อนมันมาลุมต่อยผม จากนั้นเอกก็มาช่วย ผมได้สบัดไอ้คน ที่ผมล็อคคออยู่จนล้ม เเละจากนั้นผมก็หันหลังต่อยมันซํ้า เป็นการตะลุมบอนอยู่เป็นเวลานานพอสมควร จนผมเเละเอกปากเเตกเลือดออกหน้าเขียว ชํ้าไปหมด เต็มหน้า
เเละพวกมัน พวกมันทั่งสามก็เจ็บเท่าๆพวกผมเลย เพราะต่างไม่ยอมใคร ไม่มีใครไปสักที จนได้ยินเสียงกร๊ง..........เป็นสัญณานเเห่งการหมดเวลาพักเที่ยงไปเรียนต่อ พวกมันก็ไม่สนใจปะทะอย่างบ้าเลือด พวกผมเลยจําต้องสู้ต่อ อย่าคิดว่าจะใช้เเค่ํกําลังเปล่าๆนะ เตะต่อยศอกเข่าไม่พอ ต้องมีอาวุธด้วย เเต่โชคดี
เเถวนั้นเป็นป่า มีเเต่ท่อนไม้กิ่งไม้เเห้ง หินเป็นบางก้อน ก็ใช้ของพวกนิละ
ไกล้อันไหนล้มตรงไหน อยู่ตรงนั้นเห็นอะไร หยิบขว้างหยิบฟาดกัน มันชิบหาย เเต่เเขนขาตัว ฟกชํ้าดําเขียวไปหมดละ โดนทั้งหิน ท่อนไม้ที่ฝาดจนหักไม่รู้กี่อัน หินขว้างใส่กันไม่รู้กี่ครั้ง เเต่เหตุการณ์พวกผมได้เปรียบนะ จู่ๆก็มีคนมา คนนี้มันชื่อ ไททัน หรือเรียกสั้นๆว่า ไท
เฮ้ยพวกนายทําไรกันอะ (ไททันตะโกนบอก)
พวกสามคนนั้นได้ยินเสียงไททัน เลยพูดกลับมาว่า ซักผ้าอยู่มั่ง
ไททันก็ไม่โต้ตอบอะไร มีเเต่รีบวิ่งไปห้าม เเต่สามคนนั้นไม่ฟัง คิดจะต่อยลูกเดียว
ไททันเลยพูดว่าลุมสองหรอ เหอะๆ ทีนี้เสมอกันละนะ สามต่อสาม ไททันต่อย พวกนั้นคนละ สองสามหมัดได้ สองคนนั้นหมดสติก่อน เเต่ยังเหลืออีกคน วิ่งเข้ามาต่อย ไทอีก ไทเลยโกรธมาก เอามือบีบคอค้างไว้จน
คนนั้นเขาพูดว่า พอได้เเล้วหายใจไม่ออก เสียงพูดเเบบ เบามาก เเละช้า
เหมือนเเบบคนกําลังขาดใจ
เเละไทก็ใช้หมัดต่อยหน้า จนหน้าหมอนั้น ดูเละ เละเเล้วเละอีก เเละไทก็ต่อยหน้าหมอนั้นตลอด จนหมอนั้นเงียบไปได้สักพัก เเละไท ก็ต่อยอีก ต่อยซํ้าอีกไปสักพักก็ปล่อย
เเละบอกให้พวกเราเข้าห้องไปซะ อาจารย์เเกถามหา เเละฝากให้เราออกมาดู
จากนั้น พวกผมก็ค่อยๆเดิน โอ้ยเจ็บ ชิบหาย ล้างหน้าตาที่ห้องนํ้าเเละไปเข้าห้องเรียน พอเข้าห้อง
อาจารย์เเกเลยถามว่าพวกเธอไปไหนมา เเละทําอะไร
เออคือว่าพวกผมท้องเสียครับเลยมาช้าหน่อย เอกพูด
ไม่เนียนเลยนะเธอ หน้าตาบวมชํ้าเขียวมาขนาดนี้ อาจารย์พูด
คือผมมีเรื่องกับพวกนั้นมาครับ นาคพูด
เฮ้ยนาค เอกตกใจ
เราไม่มีทางเเล้วนิเอก จะตอเเหลไปทําไม
เเล้วพวกเธอไปมีเรื่องกับใคร อาจารย์ถาม กับพวกไอ้ต้องครับ
อ่าๆไม่ว่าเธอจะมีเรื่องกับใครที่ไหนเเต่เธอทําผิดกฏโรงเรียนครูจะส่งใบเชิญ
ผู้ปกครองของเธอมาคุยเรื่องความก้าวร้าวของเธอ เเต่ว่ามันหาเรื่องผมก่อน ผมป้องกันตัว ครูจะส่งใบนี้ไปให้อยู่ดีนะนาคเเละเราจะได้คุยกันในห้องผ.อ.
ครับ นาคกับเอกพูด จากนั้นนาคกับเอกก็พูดว่า ครับ เเละก็ก้มหัวเคารพนิดนึงเเละก็ไปนั่ง
"พอหลังเลิกเรียน " เป็นเวลาที่นักเรียนทุกคนเดินทางกลับบ้าน
ไททันเรียกนาคกับเอกเเละเดินมาหาเเละพูดว่าทําไมพวกนายถึงมีเรื่องกับพวกนั้น รู้ไหมพวกมันเป็นใหญ่คุมหมู่บ้านนี้
ก็มันมาเอากระเป๋าฉันไปค้นเล่นๆสิ เเละมันก็บอกว่าเรายึดบุหรี่ลูกน้องมันไปเเถม
เอาเเหวนประจําตระกูลเราไปอีก เลยมีเรื่องกัน พูดเเล้วนาคก็เอาขึ้นมาให้ดู เเต่นาคถึงกับอึ้ง โอ้ บังเอิญจริงๆ
ไททันพูดกลับมาว่านายเอาจากไหนเหมือนเเหวนที่เราใส่อยู่เลย
เเม่บอกว่านี้คือเเหวนสําคัญของครอบครัวเรา อย่าถอดเชียวนะ หรือว่านาคนายคือคนตระกูลเดียวกับเรา
นั้นนะสิ นาคพูด เเละน้อมตัวไปกระซิบไททันว่า เย็นนี้ไปเตะบอลกันไหนเรามีอะไรจะบอกความจริงกับนาย ได้ๆสิ เเต่ว่าเรื่องอะไรอะ
ไททันถามกลับเเบบ งง ๆ
เออนะ เดวนายรู้เองเมื่อถึงเวลา
นาคก็ดีใจเเบบในใจอะนะ เเละคิดในใจว่า หรือยั้ยนั้นพูดความจริง ยั้ยนั้นไม่ได้บ้าเพ้อเจ้อจริงๆด้วย
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
