เสียงเพลง ความเศร้าและน้ำตาที่ไหลริน

     เสียงดนตรีบรรเลงพร้อมเสียงนักร้อง

ของวงหนึ่งที่กำลังถ่ายทอดสดจากทีวีจากร้าน

ขนมหนึ่ง "กริ้ดดด นี่ๆแกดูดิวง Garden(การ์เด้น)

ดิ ท่านคิงนี่หล่อนะว่ามั้ย" "ไม่ๆต้องโจ๊กเกอร์

แบล็คและโจ๊กเกอร์เรดสิ แต่ท่านแจ็สก็โอนะ" "นี่ๆฉันว่าท่านเกรย์ก็สวยน้าา" "นี่ๆทำไม่พวกแกไม่สงสัยเลย ล่ะว่าทำไมไม่มีควีคฉัน ได้ข่าวว่ายังเป็นปริศนาอยู่ "  "ออแกฉันก็สงสัยอยู่เหมือนกันนะ ว่าแต่ยัยโยริงค์แกจะนั้งเหม่อจนถึงเมื่อไหร่หา" คำพูดนั้นทำให้ฉันต้องละสายตาจากหน้าต่างหันไป

มองกลุ่มเพี่อนๆของฉัน "มีอะไรเหรอ^-^ "ฉันถาม

เพื่อน "ก็แกดิเอาแต่เงียบกับเหม่อ นี่พวกฉันอุตส่าห์พาแกไปนู่นไปนี่เพื่อให้ร่าเริงเลยนะแก

นี่แกเป็นแบบนี้มาตั้ง 2ปี แล้วนะหน่อยพวกเราเป็นห่วงนะ" "ฉันรู้ว่าทุกตนเป็นห่วง แต่ฉันไม่เป็นไร

จริงๆนะ ^-^ "ฉันพูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม แต่ใครจะรู้ล่ะ ว่าตอนนี้ในใจของฉันกำลังร้องไห้ และใครจะรู้ล่ะว่า ควีนที่หายตัวไปและยังปริศนาน่ะ คือฉันเองแหละ เมื่อก่อนตัวฉันไม่ได้เป็นคนแบบนี้นะ ที่ฉันเป็นแบบนี้คง 2ปี แล้วสินะ ฉันนั้น                        

ย้อนกลับไปเมื่อ 2ปี ก่อน

...........

คุยกับผู้เขียน

สวัสดีค้าาา~ ผู้อ่านทุกท่านฉัน aika นะคะ

ยังไงก็ฝากเนื้อฝากตัวด้วยกันด้วยนะคะ ส่วนหัวใจไม่เกี่ยว(เกี่ยวมั้ยเนี้ย) ยังไงก็ขอฝาก

เรื่องเสียงเพลง ความเศร้าและน้ำตาที่รินไหล

ด้วยนะคะ เรื่องนี้ aika กะจะออกแนวดราม่า

สักหน่อย ถ้ามีข้อบกพร้องอะไร ยังไงก็ช่วยบอก

มือใหม่หัดเขียนอย่าง aika ด้วยนะค้าาา~ ^~^