Rain of Love
เขียนโดย 
ปลาดุกหนวดน้อย
วันที่ 22 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 เวลา 20.01 น.
แก้ไขเมื่อ 28 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 13.10 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) ปราฎิหาริย์ แห่งการพบเจอ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
08.58 รีบลงรถเมล์
จ๋อม จ๋อม จ๋อม...เสียงพื้นรองเท้าหนังสีดำขลับกระทบกับน้ำฝนบนพื้นถนน
ให้ตายสิ!อีก 2 นาที ก็เข้าคาบเรียนแรกแล้ว...จะไปทันมั้นเนี่ย ฉันตั้งหน้าตั้งตาวิ่งไปให้ทันคาบ
แรก ตอนนี้ในหัวสมองไม่คิดเรื่องอะไรทั้งนั้น มีแต่เรื่อง วิ่ง! วิ่งไปให้เร็วที่สุด แฮก แฮก
ข้างหน้าก็รั้วโรงเรียนแล้ว สาธุ!ขอให้อาจารย์ปกครองไม่ออกมายืนหน้าประตู...
ปั่ก! โครม...
โอ๊ย... ตอนที่ฉันกำลังวิ่งอยู่นั้น จู่ๆก็มีตาบ้าที่ไหนไม่รู้ วิ่งมาจากตรอกซอกซอยแล้วโผล่มาจะเอ๋
กับฉันเต็มๆ
โอย...เสียงชายหนุ่มร้องออกมาเบาๆ คิดว่านายเจ็บคนเดียวรึไงฮะ!
ตอนนี้ทั้งฉันและเขานอนเกรื่อนอยู่พื้นถนน ต่างคนต่างดิ้นแด่วๆไม่ต่างกับไส้เดือนโดนน้ำ
ฟึบ! ฉันตั้งตัวลุกขึ้นจากพื้นพลางมองไปที่ผู้ชายคนนั้นด้วยสายตาอาฆาต แต่เขาคนนั้นเองก็สวมชุด
ยูนิฟอร์มของโรงเรียนฉันเหมือนกันนี่ แสดงว่าต้องเคยเห็นหน้ากันบ้างแหล่ะ...แต่เด็กผู้ชายที่ไหน
ในโรงเรียนเขาย้อมผมสีทองแบบนี้กัน แถมผิวก็ขาวมากๆด้วย
เขานอนหันหน้าไปอีกทางทำให้ฉันไม่เห็นหน้า
"นี่...เป็นอะไรรึเปล่าน่ะ" ฉันถามขึ้น ก่อนที่เขาจะค่อยๆลุกขึ้นยืนแล้วปัดหน้าขาของตัวเองแล้วค่อยๆ
หันมา... ทีละนิด อีกนิด...ตอนนี้เห็นแก้มขาวๆของเขาแล้ว...
อีกนิด...
กริ๊งงง กรื๊ด คาบเรียนแรก!!!
ยังไม่ทันเห็นหน้าชายหนุ่มคนนั้น ฉันก็รีบวิ่งเข้าโรงเรียนไปซะก่อน
หยาดฝนหรือ ฝน รีบลุกลี้ลุกลนวิ่งไปให้ทันเรียนคาบแรกเพื่อไม่ให้โดนเชคขาดเพราะมาสาย...
สำหรับเธอ เรียนก็คือเรียน แต่เล่น...รู้สึกจะให้ความสำคัญกว่านิดนึง
ชายหนุ่มหน้าใส ยืนมอง เด็กสาวผมยุ่งที่กำลังวิ่งเข้ารั้วโรงเรียนอย่างงงๆ...แต่ทว่า จู่ๆเขาก็เผลอยิ้ม
ออกมา...คงเป็นเพราะความโก๊ะของเด็กสาวคนนั้น ทำให้เขาอดยิ้มไม่ได้...
ชายหนุ่มผิวขาว ผมสีบลอน สุดหล่อ คนนั้น...คือ นักเรียนแลกเปลี่ยนจากประเทศเกาหลีใต้
ชื่อว่า ฮันอุนเซ.
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
