บ้านนี้ผีขอ

1.0

เขียนโดย NeefKung

วันที่ 20 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 เวลา 00.25 น.

  2 ตอน
  0 วิจารณ์
  4,520 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 20 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 03.04 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) ห้องปิศนา

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ลายอาทิตย์ต่อมาป้าของผมและลูกของป้าผมก็มาที่บ้านป้าผมมาจากต่างจังหวัดเลยต้องมาขออยูบ้านผมก่อนโดยที่เค้านั้นยังไม่รู้เกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นที่บ้านนี้เลยแล้ววันนั้นเป็นวันที่ผมและแม่และพี่ชายของผมอีก1คนนั้นไปต่างจังหวัดเพื่อไปหายายพ่อผมมาส่งผมและแม่ที่ศูนย์บ.ค.สแต่มีพี่ชายผมอีก1คนที่อยู่ที่บ้านกับป้าผมทุกคนหลับหมดปิดไฟจนมืดสนิดแต่พี่ชายผมดันระเมอเดินขึ้นไปค้างบนบ้านแล้วพี่ชายผมรู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่พี่ชายผมนั้งอยู่บนบ้านพี่ชายผมรู้สึก งง แล้วพี่ผมรีบวิ่งลงมาแล้วพ่อผมก็กลับมาพอดีด้วยความตกใจพี่ผมวิ่งมากอดพ่อผมพ่อผมถามว่าเป็นอะไรแล้วพ่อผมก็ถามอีกว่าอ่าวแล้วตาเป็นอะไรพี่ผมรีบวิ่งไปที่ห้องน้ำแล้วดูพี่ผมตกใจมากขอบตาพี่ผมดำหมดแล้ววันนั้นก็ผ่านไปแต่ยังมีเรื่องที่ทุกคนยังไม่รู้เกี่บยวกับบนบ้านผ่านไปอีก3เดือนต่อมาผมและพี่ชายอีก2คนและแม่ไปต่างจังหวัดแล้วป่าผมก็ไปด้วยพูดง่ายๆเหลื่อพ่อผมอยู่คนเดียวที่บ้านพ่อผมชอบนั้งสมาธิอยู่ข้างบนบ้านแล้วพ่อผมก็ขึ้นไปนั้งสมาธิบันบ้านแต่พอพ่อผมลืมตาขึ้นมาถึงกับพงะเมื่อเจอกับนางตะเคียนหรือผีนางไม้นั้นเองเจอ2ตนหน้าขาวตาขาวตนที่1ใส่สไบเขียวสวนอีกตนใส่สไบน้ำตาลพ่อผมตกใจมากแล้วพ่อผมก็พูดอยู่ในใจว่า ทางไครทางมัน ทางไครทางมัน ทางไครทางมัน!! อย่างงี้อยู่หลายรอบจน2ตนนั้นถอยลงไปเหลือแต่หัวถอยลงไปตรงบรรไดแล้ว2ตนนั้นกลับโผ่หน้ามาอีกแล้วคุยกับพ่อผมบอกว่าแผลที่แม่ผมโดนหยิกพวกเค้าเป็นคนทำเองพ่อผมถามว่าทำทำไมเค้าบอกว่าเค้าเกรียจแม่ผมเพราะแม่ผมไม่ชอบทำความสอาดบ้านแต่เค้าชอบพ่อผมเพราะพ่อผมเป็นคนสอาดแถมมีคำพูดที่ทำให้ตกใจคือ เค้าบอกว่า"อยากเอาพ่อผมไปอยู่ด้วย" แล้วตอนนั้นพ่อผมเป็นไข้หนักมากเป็นไข่เส้นลุกไม่ไหวพ่อผมโทรหาเพื่อนพ่อผมให้พาไปโรงพยาบาลเพื่อนพ่อผมกัมลังมาเค้าถามพ่อผมว่าเป็นไข้ใช้ไหมพ่อผมตอบไปว่าอืมแล้วเค้าก็บอกว่าไม่ต้องไปหาหมอหลอกวันพรุ้งนี้เดวก็หายเพื่อนพ่อผมมาถึงพอเพื่อนพ่อผมจะยกพ่อผมเพื่อนพ่อผมตกใจมากบอกพ่อว่าแหมะเดียวนี้ตัวหนักนะเนี่ยโดยที่เพื่อนพ่อผมไม่รู้เลยว่ามีนางสไบน์2ตนดึงหูกางเกงพ่อผมไว้อยู้แล้วเค้าพูดขึนอีกว่า เชื่อฉันสิพรุ้งนี้ก็หาย จนสุดท้าไปถึงโรงพยาบาลหมอบอกว่าท้ามาช้ากว่านี้2ชั่วโมงตายนะครับ นั้นเป็นสิ่งที่พ่อผมตกกระใจมากๆ ท้าเกิดพ่อผมเชื่อผีป่านี้พ่อผมคงไปอยู่ไหนแล้วก็ไม่รู้ พ่อผมตัดสินใจย้ายออกจาบ้านหลังนั้นเลยจนตอนย้ายออกมีผู้หญิงแก่คนหนึ่งพูดว่าเจอดีเข้าสิท้าถึงย้ายออกนะแล้วเค้าก็เล่าว่า ที่นี้นะเคยมีนักศึกษามันมาทำแท็งเองมันเอาไม้เขียวนเสือยัดไปในช่องคลอดแล้วเอาลูกไปทิ้งไปตลงห้องน้ำแล้วตัวมันเองก็ขึ้นมาตายในห้องนั้นแหละห้องข้าบนชั้น2นะแล้วตรงที่มันเอาลูกไปทิ้งนะเค้าเอาปูนหล่อไปเรียบร้อยแล้วบ้านนี้ไครมาอยู่ก็ไปหมด ทำให้พ่อผมนั้นยืนอึ้งซักพัก แล้วเราก็ย้ายออกไป 

                              !!แต่ย้ายออกไปแล้วความหลอนมันก็ยังไม่จบ!!

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา