วุ่นรัก TJ sole

งาน แถลงข่าวในวันนั้นได้จบลงไปอย่างวุ่นวาย รูปพวกนั้นถูกใช้ในหัวข้อข่าวไปทั่ว ถึงทางค่าย จะออกมาให้การยืนยันแล้วว่ารูปพวกนั้นเป็นรูปที่พวกเขาถ่ายกันเองจริง พร้อมบอกรายละเอียดของรูปว่ามันไม่ใช่อย่างที่เห็น

แต่ เหล่าแฟนคลับส่วนมากรับไม่ได้ในรูปบางส่วน กระแสแอนตี้ของ เพิ่มมากขึ้นอย่างรวดเร็วพอๆกับกระแสคู่จิ้นในวง ถึงไอรีนจะประกาศออกมากลางงานแถลงข่าวว่าพวกเขามีสัมพันธ์กันเกินเลย แต่กลับมีทั้งมีคนไม่เชื่อซะส่วนใหญ่

คอมเม้นคนที่อ่านข่าว:

'มันอาจจะเป็นแค่การถ่ายรูปเล่นๆก็ได้หลักฐานแค่นี้น้อยไปรึป่าว #ขอให้มันเป็นเรื่องจริงคึคึคึคึ

'ไอรีนอาจจะโกรธที่โดนปาร์คจินบอกเลิกเลยหาทางแก้แค้น?'

'ไม่จริงงง แทยองงช้านนTT'

'วงนี้แม่งเ_ย์!!!!

'ถ่ายรูปเล่นแค่นี้ยังต้องเป็นข่าว?'

'ไร้สาระ อยากดังกว่านี้รึไง '

....และ อื่นๆ

ส่วน ข่าวของฮานึลที่ทุกคนตราหน้าว่าเป็นผู้หญิงของ ค่อยๆเงียบหายไปในที่สุด เหมือนทุกอย่างกลับมาเข้าที่แล้ว แต่ข่าวพวกนั้นก็ยังเป็นประวัติไม่ดีของวงต่อไป และมันยังกลายเป็นบาดแผลของเมมเบอร์ในวง ถ้ายิ่งปล่อยเอาไว้ แผลพวกนั้นก็จะยิ่งหายยาก และทิ้งรอยแผลเป็นเอาไว้...

 ......................................................................................................................

"ฮานึล เธอรู้ใช่ไหมว่ารูปพวกนั้นมันไม่ได้มีอะไรไปมากกว่านั้นเลยนะ!"

"ค่ะ ชั้นเห็นข่าวที่ค่ายปล่อยออกมาแล้ว"

"เราไม่ได้จูบกันนะครับพี่ฮานึล! ตอนนั้นพี่แทยองเค้าแกล้งผมเฉยๆ!! แล้วมันเป็นมุมจากกล้องวงจรปิดน่ะครับ!!!" จีมินเสริม

"พี่ตัดเอารูปนั้นมาจากบันทึกกล้องไว้เอง ไม่นึกว่ามันจะหลุดออกไป" พี่เทียร์สสารภาพ

"แล้วทำไมไอรีนถึงมีรูปพวกนั้นล่ะพี่เทียร์ส?" จีมินหันไปถามคนที่นั่งข้างๆ

"ไม่ รู้เหมือนกัน พี่ยังตกใจเลยเธอมีรูปพี่กับปาร์คจินได้ไง ตอนนั้นแทยองเป็นคนถ่ายตอนที่เราไปพักร้อนที่ญี่ปุ่นตั้งแต่ก่อนเดบิ้วต์ ด้วยซ้ำ นายยังไม่ได้เข้าวงเลยจีมิน"

"พูดอะไรหน่อยสิปาร์คจิน" แทยองเรียกคนที่นั่งเงียบอยู่นานเพราะมัวแต่กินมื้อเย็น

"ชั้นไม่เคยให้เธอดูรูปพวกนี้ อีกอย่างรูปที่พี่เทียร์สบอกชั้นยังไม่รู้เลยว่าโดนถ่าย" ปาร์คจินหลบสายตาเทียร์สที่มองมา

"งั้นก็มีทางเดียวแล้วล่ะว่าทำไมหล่อนถึงมีรูปพวกนั้นได้!" แทยองดึงความสนใจมาอีกครั้ง

"ตอนที่ยัยนั่นมาที่คอนโดเราไง! เธอขอไปดูห้องของนายนี่ปาร์คจิน เธออาจจะเข้าไปเห็นคอมของเทียร์สที่ชอบเปิดทิ้งไว้..."

"นายจะบอกว่าไอรีนแอบถ่ายรูปพวกนั้นจากคอมพี่เทียร์ส!"

"ใช่!!!" ตอบแล้วตักข้าวเข้าปาก

"ร้ายจริงๆผญ.คน นี้.." ฮานึลพูดเบาๆ ถึงพวกเค้าจะบอกเป็นเสียงเดียวกันว่าพวกเขาไม่ได้มีอะไรเกินเลยก็จริง แต่ทำไมชั้นถึงยังไม่รู้สึกดีเท่าไหร่นะ....

...................

"กิน หกอีกแล้วพี่เทียร์ส! เสื้อเปรอะแล้วนะ!" น้องเล็กพยายามเอื้อมมือมาหยิบเท็ดชู่อีกฝั่ง แต่คนที่ใกล้กล่องเท็ดชู่กลับดึงออกมาสองสามแผ่นแล้วเอื้อมไปเช็ดให้เอง

"พี่แทยอง! พี่ส่งให้ผมก็จบ! จะเอื้อมทำไมให้ยาก-O-"

"ก็เรามันแขนสั้นอ่ะ! กว่าจะหยิบได้เสื้อไอเทียร์สได้ซักไม่ออกแน่!!"

"พี่ว่าใครแขนสั้น!" จีมินลุกขึ้นพร้อมกับตะเกียบในมือ วิ่งไล่แทยองไปทั่วห้องครัว

"ย๊าา!! ยอมรับเถอะว่านายไม่โตไปมากกว่านี้แล้ว!!! ฮ่าๆๆๆ"

"แน่จริงก็อย่าหนีเซ่!"  ชั้นนั่งมองพวกเขาสองคนที่หยอกล้อกันไม่หยุด...ทำไมมันวายอย่างนี้นะ เห้ยยย

"สองคนนั้นน่ารักดีนะคะ^^"

"หืม? ไอ้ออกอันอันอาอ่อน(ไม่หรอกมันปัญญาอ่อน)"

"เคี้ยวก่อนสิพี่เทียร์ส ซกมก!!" ปาร์คจินแว้ดใส่

"..มัน เรื่องของชั้น ซกมกก็ตัวชั้นไม่ได้เกี่ยวอะไรกับนาย!" เทียร์สยังคงไว้มาดใส่ปาร์คจิน นี่พวกเขายังไม่คืนดีกันอีกหรอแล้วนี่ทะเลาะกันเรื่องอะไรเนี่ย ชั้นคิด-..-

"เอ ออ จะคิดอะไรก็คิดไป! ผมไม่ได้เกลียดพี่หรอก!กลับมาเป็นเหมือนเดิมซะทีเหอะ!!" พี่ปาร์คจินระบายใส่ ขณะที่มือยังเก็บเศษข่าวที่พี่เทียร์สทำหกเพราะพูดตอนกิน

"ไม่เกลียดพี่หรอ? ที่พี่เป็นเ .." พี่เทียร์สถามคนที่นั่งฝั่งตรงข้าม

"ผมจะเกลียดพี่ทำไมล่ะ ไม่มีเรื่องอะไรที่ผมจะเกลียดพี่หรอก" ปาร์คจินยิ้มบางๆ

หมับ!!!/ มือ ที่เก็บเศษข้าวข้างจานถูกจับยกขึ้นโดยเทียร์ส เขาจับมือที่มีเม็ดข้าวติดอยู่ที่นิ้วขึ้นมาก่อนที่จะกินเศษเม็ดข้าวนั้นจาก นิ้วเล็กของปาร์คจิน

นี่ พี่ เค้า ทำ อะ ไร กัน เนี่ย!!!!!!!!!!!!!!!!  หญิงสาวที่นั่งอยู่หัวโต๊ะตะลึงกับสิ่งที่เห็นตรงหน้า

T-Tให้ ตายสิ ชั้นยังนั่งอยู่ตรงนี้นะยะ หรือว่ามันเป็นเรื่องปกติที่จะสกินชิพแบบนั้น? ชั้นมองหน้าพี่เทียร์สงงๆ ....แต่ เห้ยยทำไมพี่ปาร์คจินหน้าแดงวะ!!!

แล้วอย่างนี้จะให้ชั้นเชื่อหรอว่ามันไม่ได้เป็นอย่างที่ไอรีนพูดจริงๆ!!!!

"โอ้ ยยๆยอมแล้วๆ! ฮานึลช่วยพี่ด้วยยจีมินมันจะฆ่าพี่ด้วยตะเกียบแล้วว!!" เสียงตะโกนจากห้องนั่งเล่นดังไม่หยุด แต่คนที่นั่งอยู่ที่ห้องครัวไม่ได้สนใจอะไร

"โอ้ ยย พี่แทยองจะทำอะไรอ่ะ! ปล่อยผมลงนะ!" ประโยคนี้จากจีมินทำให้หญิงสาวหูผึ่งชะโงกหน้าเข้ามาดูในห้องนั่งเล่น แต่กลับไม่เจอใครเธอจึงตัดสินใจเดินออกมาหาที่มาของเสียง

และมาหยุดหน้าประตูห้องน้ำที่แง้มไว้อยู่...

"เป็นไงล่ะ! ซ่าดีนักเอาตะเกียบไล่ตีพี่ หักคามือบาดมืออีก! เป็นภาระพี่อีก!" พูดพลางเปิดตู้หาอะไรสักอย่าง

"เพราะพี่นั่นแหละ! เสี้ยมตำแค่นี้ก็ตีโพยตีพายยั่งกะผมโดนไม้หน้าสามฟาด! ไม่เห็นจะต้องอุ้มมาเลยด้วยซ้ำ-Ö-"

"เรามันซุ่มซ่ามอ่ะ! ถ้าเดินไปเหยียบเศษตะเกียบที่หักเดี๋ยวก็เป็นเรื่องหรอก อยู่นิ่งๆดิ้พี่จะหนีบเสี้ยมออกให้!"

"เรื่องแค่นี้เองผมจัดการได้น่า" ร่างเล็กพยายามดึงมือออกแต่แทยองก็ไม่ปล่อย

"พี่แทยอง" จีมินเริ่มบทสนทนาอีกครั้งหลังจากแทยองง่วนอยู่กับการดึงเสี้ยม

"ว่า?"

"รูปนั้น...มันมันไม่ใช่ถ่ายเล่นๆใช่ไหมครับ?"  แทยองชะงักไปชั่วครู่ แต่ก็เนียนดึงเสี้ยมต่อ

"รูปไร?"

"รูปที่พี่จูบคอพี่เทียร์สน่ะ! ไม่ได้ถ่ายเล่นๆใช่ใหมฮะ!?" น้ำเสียงน้องเล็กเริ่มจริงจัง

"เรื่องมันนานมาแล้วจีมิ...ช่างมันเถอะ ตอนนั้นพี่ก็ไม่ได้ตั้งใจ"

"นี่พี่กับพี่เทียร์สเคย....!!!"

"ก็ บอกว่าพี่ไม่ได้ตั้งใจ! ไว้วันหลังค่อยเล่าให้ฟังนะ อ่ะ! เอาแหนบไปเก็บด้วยดึงออกให้หมดแล้ว!" พูดจบก็เดินออกจากห้องน้ำ และแน่นอนว่าต้องเจอกับบุคคลที่แอบฟังอยู่นาน

"ฮ ฮานึล มาทำอะไรตรงนี้! นี่เธอได้ยิน..!!"

"ชั้นมาเข้าห้องน้ำค่ะ!! พึ่งวิ่งมาเนี่ยย! มีใครใช้อยู่ปะคะ!?" โกหกอย่างแนบเนียนแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำสวนกับจีมินที่เดินออกมา