วุ่นรัก TJ sole

“เอ่อ ทางเราต้องขอโทษกับเหตุการ์ณที่เกิดขึ้นด้วยนะครับ" จองกุกที่ยืนเก้ๆกังๆพูดขอโทษแทนฮานึลกับลูกค้าอีกคน ที่ใส่หมวกแว่นกันแดดไหนจะมาร์กปิดปากอีก ใครเห็นคงนึกว่าจะไปปล้นร้านทองที่ไหน
“มันไม่ใช่ความผิดของนาย เจ้านั่นกับฮานึลเป็นเพื่อนกัน เรื่องนี้้ปล่อยให้เค้าก็เคลียกันเองได้"
“เอ่อ งั้นเชิญนั่งรอเพื่อนคุณทำแผลก่อนนะฮะ...เอ่อที่จริงคือตอนนี้ร้านเราโดนเช่าหนึ่งชั้วโมงน่ะครับ เดี๋ยวคุณซึงฮยอนก็จะมาแล้ว" จองกุกยังคงเก้ๆกังๆจะไล่ลูกค้าก็ไม่ได้ แต่ตอนนี้ร้านก็ต้องห้ามรับลูกค้าอื่นๆแล้ว
“อ๋าาา เข้าใจล้ะ!" พี่ชายร่างสูงเหมือนจะเข้าใจที่จองกุกพูด เขาเดินไปที่ประตูเหมือนจะออกจากร้าน แต่ ป่าว! เค้าเดินไปพลิกแผ่น open เป็น close ต่างหากล่ะ ร่างสูงหมุนตัวกลับมาพร้อมกับถอดแว่นดำกับมาร์กปิดปากออก เผยให้เห็นใบหน้าที่ซ้อนไว้
“เทียร์ส วงTJ sole !!!!" จองกุกร้องตกใจเมื่อเจอไอดอลคนดังตัวเป็นๆ
“ชั้นเนี่ยแหละ คุณซึงฮยอนที่นายพูดถึง คนที่เช่าร้านนี้1ชม.”
จองกุกกำลังคิดเรียบเรียงเหตการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมด นี่แสดงว่าคุณซึงฮยอนหรือเทียร์สนี่จองร้านเอาไว้ในชื่อจริงของเขา ที่โดนน้ำร้อนลวกนั่นก็คงเป็นหนึ่งในสมาชิกวงTJ soleและถ้าบาดแผลน้ำร้อนลวกมันขั้นสาหัส ก็จะเป็นแผลไหม้ พวกนี้เป็นไอดอล ต้องใช้น่าตาหาเงิน พวกเราจะรับผิดชอบยังไง?! จองกุกยืนสตั้นคิดหาวิธีชดใช้หากเรื่องที่เขาคิดเป็นจริงขึ้นมา
“นี่ คิม จอง กุก" เทียร์สโน้มตัวมาอ่านชื่อพนักงานที่ปักไว้บนเสื้อของจองกุก
“ถ้านายกำลังคิดหาวิธีชดใช้ หากเพื่อนชั้นมีรอยบาดแผลไหม้บนร่างกายที่งดงามของเขาอยู่ละก็.....ทำไมนายไม่ชดใช้มันด้วยร่างกายของนายล่ะ" เทียร์สพูดแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ ขณะที่จองกุกยังคงไม่เข้าใจที่เขาสื่อถึง

อีกด้าน
“พี่คะ อะ เอ่อ พี่ควรถอดเสื้อของพี่ออก" ชั้นพูดตะกุกตะกัก ถึงต้องรีบทำแผลก็จริงแต่พี่เค้าเป็นผู้ชายนะ แถมหล่อด้วย! ชั้นหยิบน้ำแข็งห่อผ้าแล้วยื่นให้เขาที่นั่งเปลือยท่อนบน
"เอาประคบไปก่อนนะคะ ไม่ได้โดนลวกมากนักเดี๋ยวชั้นไปเอาอุปกรณ์ปฐมพยาบาลก่อน" พูดพลางมองร่างท่อนบนที่เปลือยเปล่าของชายหนุ่มที่มีรอยลวกเล็กๆอยู่ระหว่างอกของเขาแล้วก้มหน้าเดินออกไป 'กรี้ดดดดดดด หุ่นพี่แทยองงงงง' ฮานึลหวีดร้องอยู่ในใจ ขณะที่หยิบกล้องปฐมพยาบาล
“ดีขึ้นรึยังคะ?" ชั้นถามพี่แทยองที่นั่งประคบแผลอยู่ หลังพยายามตีสีหน้าไม่ให้เผลอยิ้มหรือเขิน
“อืม ก็ดีแล้วล่ะ" พี่แทยองตอบด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
“งั้นเดี๋ยวพี่ก็ทายาหลอดนี้นะ แล้วก็......"
“นี่!!!!!" อยู่ๆพี่แทยองก็พูดแทรก "ทำให้ชั้นหน่อยสิ" เขาพูดอู้อี้ๆเพราะยังคงใส่หมวกและมาร์กปิดปากอยู่
“คะะ? พี่ว่าอะไรนะคะ??" เขาถอดมาร์กออกแล้วพูดอีกครั้ง
“ทำแผลให้พี่หน่อยไม่ได้หรอ" พี่แทยองพูดเหนื่อยๆ เหงื่อออกเต็มหน้า
“พะ พี่แทยอง!! เป็นอะไรรึป่าวคะ?" ชั้นย่อตัวลงไปนั่งยองๆในระดับที่ต่ำกว่าของชายหนุ่มแล้วเอามือไปแตะที่หน้าผาก
“พี่มีไข้อยู่ด้วยนี่! ไม่ได้การแล้วไปโรงพยาบาลเถอะ" ฉันทำท่าจะพยุงพี่เขา
“ไม่!! ไปไม่ได้ นักข่าวรู้แน่ และเธอจะโดนข้อหาทำร้ายร่างกายชั้นทันที"
“แต่พี่กำลังไม่สบายอยู่นะ! ไหนจะแผลนี่อีก"
“ไม่! ชั้นไม่อยากดึงเธอเข้ามาเอี่ยว ยังไงชั้นก็ไม่ไป" แทยองพูดอย่างอิดโรย เหงื่อไหลท่วมตัว ร่างสูงเริ่มหน้ามืด ก่อนที่จะ ….....ตุ้บบบ!!!!!
“พี่! พี่แทยอง พี่! ตื่นสิ พี่แทยอง!!!" ร่างสูงหมดสติไปพร้อมกับโน้มร่างลงไปบนตัวหญิงสาวที่นั่งต่ำกว่า หัวของชายหนุ่มที่พาดลงไปบนบ่าเล็กๆทำให้หมวกของเขาหล่นลงไปบนพื้น ไม่ว่าร่างเล็กจะพยายามผลักคนตัวใหญ่ยังไงก็สู้แรงไม่ได้อยู่ดี
“เกิดอะไรขึ้น!!!??" เทียร์สรีบวิ่งลงมาเมื่อได้ยินเสียงร้องของฮานึล แต่ก็ต้องผงะกับภาพที่เห็น ก็มันเหมือนกับว่าสองคนนั้นกำลังกอดกันอยู่แถมคนที่หมดสติไปยังเปลือยท่อนบนอีก เขารีบคุมสติแล้วเข้าไปพยุงร่างหนาให้ขี่หลัง
“ฮานึลโทรเรียกแท็กซี่ที"
“คะ?? ค่ะๆ" หญิงสาวที่ผงะไปชั่วเพราะตกใจกับการปรากฎตัวของเทียร์ส รีบวิ่งขึ้นไปบนร้านและโทเรียกแท็กซี่ทันที
“เฮ้ จองกุกฝากปิดร้านให้หน่อยนะ" ฮานึลตะโกนเข้ามาในร้านแล้ววิ่งตามพี่เทียร์สที่แบกร่างหนาที่คลุมด้วยผ้าขนหนูเพื่อปิดใบหน้าและร่างกายของเขาออกจากร้านเพื่อกลับคอนโดโดยมีฮานึลที่วิ่งตามไปติดๆ..

 ร่างเล็กๆของจองกุกที่นั่งนิ่งอยู่บนเคาเตอร์ เสื้อเชิ้ตสีขาวที่ยับยู่ยี่ถูกปลดกระดุมออกสองสามเม็ด เผยให้เห็นรอยแดงๆตามต้นคอไปถึงหน้าอก ผ้ากันเปื้อนสีน้ำตาลมีรอยขาดออกถูกเขวี้ยงไว้ที่พื้น...
“น่ะ...น่ะ นี่ ผม ผมโดนผู้ชายด้วยกันลวนลาม!!??" จองกุกพูดเบาๆกับตัวเอง หน้าของบุคคลที่ขึ้นชื่อว่าเป็นถึงหัวหน้าวงTJ soleที่จุ้บหน้าผากเค้าเบาๆก่อนที่จะวิ่งลงไปหาฮานึลก็ผุดขึ้นมาในหัวอีกครั้ง ทำไห้คนที่ถูกรังแกทำได้แต่นั่งแน่นิ่งกับสิ่งที่เกิดขึ้น พลันสติก็กลับมาอีกครั้ง......
“โอ้ยยยยยยยทำไมกูไม่ขัดขืนวะะะะ!!!!!!!" จองกุกตะโกนลั่นพร้อมๆกับทึ้งหัวตัวเอง