Princess Prince เจ้าหญิงวุ่นวายกับเจ้าชายแปรปรวน

8.9

เขียนโดย Icecrabe

วันที่ 17 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 เวลา 15.32 น.

  10 ตอน
  15 วิจารณ์
  13.13K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2561 07.35 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

6) ห๊ะ!?

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

Chapter 6

ห๊ะ!?

 

          ฉันกลืนน้ำลายลงคอก่อนที่จะพินิจตรวจดูเจ้ามีดที่อยู่ตรงหน้า สภาพของมันหงิกๆงอๆราวกับ

 ปะทะของแข็งมากๆ แถมยังมีเลือดติดอยู่ตรงคมมีดและด้ามจับ

"มีรอยมือด้วยแฮะ!=[]=" ฉันหยิบมันขึ้นมา พลางสูดดมกลิ่น กลิ่นของมันคาวๆ แถมเลือดยังแห้ง

 แล้วเสียด้วย... รึว่า!...ฉันฆ่าคนไปแล้วน่ะ!!!

"ไม่สิ...รอยมือใหญ่ๆแบบนี้ ไม่ใช่ฉันแน่ๆ"ฉันนั่งงึมงัมอยู่คนเดียว

"คุณเห็นมันแล้วหรอครับ?"ฉันหันขวับไปมองนอกลูกกรงทันทีที่ได้ยินเสียงทุ่มๆน่ากลัวๆนั่น

"ค-ใครน่ะ!"ฉันแหวขึ้นมาพลางใบหน้าที่เริ่มถอดสี

"ผมเป็นองครักษ์ของวังนี้น่ะครับ"เสียงนั่นเริ่มเข้ามาใกล้เรื่อยๆ...

"เอ่อ...แล้วมีดนี่"ฉันชูมันขึ้นมาพร้อมมองหน้าองครักษ์คนนั้น

"ใช่ครับ^^"

"นี่นาย...ฆ่าคนงั้นเรอะ!!!"ใบหน้าของฉันเริ่มกล้าๆกลัว

"..."เขาเงียบแถมยังแสดงใบหน้าที่ตกใจแรงมาก!(ยังมีเวลามาล้อเล่นเนอะ=_=)

"..."ฉันก็เงียบ

"เปล่าครับ พอดีว่าผมจะสับปลาเอาไปให้ภรรยาผมแต่พอดีว่าสับแรงไปหน่อยมีดมันเลยงอ ส่วน

 เลือดก็เป็นเลือดของปลาตัวนั้นน่ะครับ แล้วที่เหนียวตรงพื้นพอดีผมจะชงน้ำแดงเฮลบูบ๋อยกิน

 ระหว่างที่เฝ้าคุณน่ะครับ แฮะๆ^^;"นายองครักษ์ยิ้มเจื่อนๆ

"หา?!=[]="คนบ้าอะไรมาสับปลาในคุกฟะ! นี่ไม่มีที่จะทำให้ดีกว่านี้แล้วรึยังไงเนี่ยยT^T

"^^"นายองครักษ์ก็ยังคงยิ้มเจื่อนๆต่อไป

"เดี๋ยวๆๆ นี่นายไม่มีที่จะสับที่ดีกว่านี้แล้วรึยังไง=_="จากใบหน้าที่ถอดสีกลับเป็นใบหน้าเอือม

 สุดขีด

"พอดีห้องครัวท่อประปาแตกน่ะครับ ผมเลยต้องมาสับปลาในนี้แทน"

"เอิ่ม...แล้วถ้าภรรยานายรู้ว่านายสับปลาในนี้ นางจะกินลงไหมละ?"ฉันถาม

"เอ่อ...จริงด้วยสินะครับ0_0"นี่พึ่งจะคิดออกเรอะ! จำได้ไหมที่ฉันถาม...'วังนี้ปัญญาอ่อนกันทุก

 คนไหมเนี่ย?' ดูท่าจะใช่เนอะ!=_+

          ฉันส่ายหน้าอย่างเอือมๆอีกรอบ ก่อนที่จะหันไปมองหน้านายองครักษ์ พลางสำรวจคุกไป

 ด้วยแล้วถามนายองครักษ์

"ว่าแต่...ทำไมฉันถึงมาอยู่ในคุกได้ละห๊ะ?!"ฉันขมวดคิ้วพลางตวัดสายตาคมๆไปมองนาย

 องครักษ์ นายองครักษ์สะดุ้งเล็กน้อย อะไรยะ! เสียงฉันมันไม่ได้น่าตกใจขนาดนั้นซะหน่อย แค่

 เคยกรี๊ดทีกระจกร้าวเท่านั้นเอง=_+(แบบนี้แหละย่ะ! โครตน่าตกใจ//Icecrabe)

"อ้อ...ก็เพราะว่า..."

"ว่า...?"

"เพราะว่า..."

"ว่า?=_="

"เพราะ..."

"โอ้ยยย!!! จะเพราะๆว่าๆอะไรนักหนายะ! นายเป็นคนรึปลาคราฟ เพราะอยู่ได้! บ้านมีอ่างเยอะรึ

 ยังไง ติดอ่างบ่อยจัง!!! ฉันลุ้นจนขี้จะหักในอยู่แล้วนะโว้ยย!!!"

"เอ่อ...เจ้าหญิงวาเนสซ่าปวดขี้หรอครับ?( ' ')"นายองครักษ์ทำหน้างงๆพลางถาม

"นี่นาย! เข้าใจคำว่าประชดไหม!!!=_+"ฉันล่ะปวดหัวกับวังนี้จริงๆเลย

"เอ่อ...ครับ^^"นายองครักษ์ยิ้มอ่อน บ้านมีแป๊ะยิ้มเยอะรึไงเนี่ย ตั้งแต่คุยกันมาเอาแต่ยิ้ม นึกว่า

 เมาน้ำหมักตาแช่ง=_=

"สรุป?"ฉันถามอีกรอบนึง

"ครับ...เรื่องมันเป็นอย่างนี้ครับ"

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา