Error x Ink (รึป่าว)

ทะ...ทำไมไอ้บ้านหลังนี้มันน่ากลัวกว่าที่ฉันคิดฟระ เสียง Failp เอ่ยขึ้น

.

.

นะ...นั้นสิฮะ.. Ink เอ่ยขึ้นพลางกอดแขน Error แน่น

.

.

อะ...ออ..จะเลิกกอดแขนฉันได้ยัง -//- Error เอ่ยขึ้นพลางหลบหน้าอิ้ง

แต่มันก็จริงแหละนะบ้านผีสิงนั้นน่ากลัวจริงๆนั้นแหละ Frisk เอ่ยขึ้นพลางดื่มน้ำ

จะว่าไป Ink ทำไมถึงชอบพูดคำว่า ฮะ ล่ะ Frisk หันไปถาม Ink

ผะ...ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน Ink หันไปตอบ Frisk พลางปล่อยแขน Error

พูดคำว่าครับจะดีกว่าล่ะมั้ง

.

งะ..งั้นหรอคะ...ครับ Ink เอ่ยขึ้นพลางเหงื่อตก

.

อะแต่สวนสนุกนี่สนุกดีนะ splendid เอ่ยขึ้น

วันหลังค่อยมาเล่นกันใหม่ล่ะกัน  splendid เอ่ยขึ้นอีกรอบ

อะ..ฮันต้องแล้วล่ะไว้เจอกัน  splendid เอ่ยลาทุกคนพลางเดินจากไป

อะฉันไปด้วย Failp เอ่ยขึ้นพลางเดินตาม  splendid

อาฉันก็ต้องไปทำงานต่อแล้วด้วยงั้นฝากดูแล Ink ด้วยนะ

.

.

.

ฮะ...เฮ้ กลับกันแล้วหรอ Error ตะโกนถาม

.    .     . ไม่มีคำตอบกลับมา

อา..แล้วจะทำยังไงดีล่ะเนี้ย Error เอ่ยพลางหันไปมองอิ้ง

งะ...งั้นฉันกลับแล้วนะ Error เอ่ยขึ้นพลางเดินไป

ดะ...เดี๋ยว Ink เอ่ยขึ้นพลางจับเสื้อ Error ไว้

...ผะ...ผมอยู่คนเดียวไม่ได้ Ink เอ่ยขึ้น

.

.

ฮะ..อะไรนะ Error หันไปมอง Ink

ผะ..ผมกลัว..ผะ...ผี Ink เอ่ยขึ้น

เพราะงั้นอยู่เป็นเพื่อนผมหน่อย Ink เอ่ยขึ้น

ฮะ..เฮ้อ..ก็ได้ Error ถอนหายใจออกมาเบาๆ พลางลูบหัว Ink

งั้นเดี๋ยวฉันพาไปส่งนะ Error เอ่ยขึ้น

.

.

คะ..ครับ Ink เอ่ยขึ้นพลางจับเสื้อ Error

แล้วก็นายน่ะ...ปล่อยเสื้อฉันได้แล้ว = = Error เอ่ยขึ้น

คะ..ครับ Ink เอ่ยขึ้นพลางปล่อยเสื้อ Error

ไปฉันพาไปส่ง Error เอ่ยขึ้น

.

.

.

.

ณ หน้าบ้าน Ink

เอาเข้าบ้านไปซะ Error เอ่ยขึ้นพลางมอง Ink

ฉันไปล่ะ Error เอ่ยขึ้นพลางหันหลังจะเดินกลับ

ดะ...เดี๋ยวครับ Ink เอ่ยขึ้นพลางจับเสื้อ Error ไว้

อะไรอีกล่ะฮะ Error เอ่ยขึ้นพลางหันกลับมามองอิ้ง

ผะ..ผมอยู่คนเดียว Ink เอ่ยขึ้นเสียงเบา

นายพูดว่าอะไรนะฉันไม่ได้ยิน Error เอาหน้าเข้าใกล้อิ้ง

ผะ....ผมอยู่คนเดียวไม่ได้ คะ....ครับ  Ink เอ่ยขึ้นเสียงดัง

ฮะ...ห้ะ Error ตะโกนด้วยความตกใจ

อยู่เป็นเพื่อนผมด้วยดะ...ได้ไหม Ink เอ่ยขึ้น

.

.

เฮ้อ..นายถ้าจะกลัวจัดเลยนะเนี้ย Error เอ่ยขึ้น

นะ ครับ Ink เอ่ยขึ้นพลางจ้องหน้า Error

.

.

ขะ...เข้าใจแล้วน่า เลิกจ้องได้แล้ว Error เอ่ยขึ้นพลางหลบหน้าอิ้ง

.

.

.

.

.

.

จบแล้วว